ပ်င္းေျပထိုင္ၾကည့္ၾကေအာင္လားဗ်ာ......လူေတြလူေတြ..ဘာေတြမ်ားဒီေလာက္ အရူးထေနၾက
ရတာပါလိမ့္....လွပတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာကို...မေပ်ာက္ျပက္ႏိုင္တဲ့ မင္ေတြႏွင့္ အေရာင္ဆိုးၾကတာ ဒုကၡတစ္မ်ိဳးပါဘဲ........
က်ဳပ္ကို ဘယ္ကဖြင့္ရတယ္ ဘယ္ကပိတ္ရတယ္ဆိုတာ သိၾကၿပီမဟုတ္လား...ရွင္းတယ္ေနာ္?
နားၾကပ္က ငါႏွင့္ ေဝးေဝးထားလို႕မရဘူး...ေက်ာကပ္ေနတာကြ..ခြိခြိခြိ
က်ဳပ္က တာမိနိတ္တာ ၅ ဗ်....ယႏၱယားလက္ရွင္...ဟီး..
ခမ်ာ...လက္မရွိေတာ့..လင္းပိုင္ငါးေလး ထိုးထားတယ္...သနားစရာပ....
ပင့္ကူဆို ဘာပင့္ကူမွမေၾကာက္ဘူး...ဒါေၾကာင့္ ပင့္ကူရုပ္ထိုးထားေလ..အရွင္ဆိုရင္မၾကည့္ဝံ့လို႕ အဟီးဟီးဟီး...
ရင္ထဲက အခ်စ္ေတြ ေပါက္ထြက္လာ...စာသားမ်ားအျဖစ္ထင္က်န္ရစ္...မင္းသိၿပီလား..ငါ့ႏွလံုးသား..
ေအာ္ျမည္ကာ ကုတ္ဖဲ့မယ္....သိပ္ခ်စ္တယ္..သိပ္ခ်စ္တယ္..မင္းကိုငါ...သိပ္ခ်စ္ေတာ့...ကုတ္ဖဲ့မိခဲ့ၿပီ...((အြန္..ဘာသီခ်င္းပါလိမ့္))
အလိုေလး...မမရယ္...ရင္ထဲမွာ သရဲေမြးထားတာလာကြယ္...ခ်စ္ဘူး..ေၾကာက္တယ္..
အမေလး..ေရႊေရာင္ေမြညွင္းေလးေတြ ညီညာကာ ျဖာထြက္လို႕ ဆူျဖိဳးတဲ့ေပါင္တံႀကီးမွာ..မျမင္ရက္စရာ..ထိုစက္ဟာ ဘာပါလိမ့္..တက္တူးထိုးစက္ ေပေလာ..အပ္ခ်ဳက္စက္ေပေလာ..?
အိုး..အမေလး..ေသာက္ပလုတ္တုတ္...ပဲျပဳပ္ႏွင့္ ေကာက္ညွင္းေပါင္း..အေငြ႕တေထာင္းေထာင္း
ႏွင့္
အိုး..ဘာေတြေယာင္ေနတာလဲ....လက္ေတာင္ အေပါက္ေဖာက္ၿပီး စားလိုက္ေလေရာ့သလားကြယ္...ဘာလို႕ ဒီေလာက္ေတာင္ စာရတာလဲ..အစာေၾကေဆးမ်ား စားမိသလားဟင္
အြန္..ဒါက ဘယ္အစိပ္အပိုင္း ပါလိမ့္?
ဟင္း....သူကလဲတမ်ိဳး....
ရိုးေတြဘဲ...ေပၚကုန္မွာေပါ့ကြယ္....
သူေလးကလည္း တမ်ိဳး...ေနာက္ေက်ာႀကီး ဇစ္ဖြင့္ထားေတာ့ အဆုတ္ေတြ အေအးပတ္ကုန္
မွာေပါ့..ေတာ္ၾကာ ပုရြက္ဆိတ္ေတြ ဝင္ကုန္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ..
မင္းက တေမွာင့္ ခ်စ္လို႕ ဝွက္ထားပါတယ္ဆို..အတင္းေဖာက္ထြက္ရသလား...
အိုး...ကို ဗိုက္ကေလးကေတာ့ လုပ္ၿပီ...ၾကယ္သီးေတြေတာင္ ပိတ္လို႕မွ မရေတာ့သကိုး
ဝိတ္ေလွ်ာ့ပါ ငါ့တူရာ...
သံေခ်ာင္းတို႕ကေတာ့..လုပ္လိုက္ရင္ အဆန္းေတြ အလန္းေတြ...အရမ္းေတြပါဘဲလား...
ေလဆင္ႏွာေမာင္းေတာ့ ၾကားဘူးတယ္...အဲ..သူက တမ်ိဳးပါလား....
အင္း...ဒီနတ္မိမယ္က အခ်စ္ရြက္နီေၾကြခ်ိန္ကို သတိရေနသလားမသိ
က်ဳပ္က အရင္က လက္သမားဗ်.....သိတယ္ေနာ္..ဟြင္းဟြင္း
လက္စသတ္ေတာ့ ေမာင္မင္းႀကီးသား ေခါင္မကြဲတာ..ဒါေၾကာင့္ကိုး...ေနဦးေနဦး ေနာက္တခါ
ဆို အုတ္ေဖာက္စက္ႏွင့္ ထိုးရမယ္..
ေဟာ ..ဗိုက္ကေလးတို႕မ်ား ဝိတ္ေလွ်ာ့တာ ျမန္လွခ်ည္းလား...
သြယ္ေျပာင္းႏုညက္တဲ့ ေျခအစံုရယ္...ခုေတာ့..မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး...လွပါတယ္ကြာ...
မာမီ..သားကို တေယာက္ထဲ ထားမသြားရဘူးေနာ္..အိမ္မွာ တေယာက္ထဲ ေၾကာက္တယ္
ေၾသာ္..မင္းရဲ႕ ႏွလံုးသားတံခါးေလး ဘယ္ကဖြင့္ရသလဲဆိုတာ..ကိုယ္သိၿပီ...
အြန္..ဒါက အသားကပ္နာရီေပါ့.....
မင္းလည္ေပၚက လိပ္ျပာေလးသာ..ငါျဖစ္ရရင္...မင္းအစာစားတိုင္းငါနားညီးေတာ့မွာဘဲ
စက္ရုပ္ ကိုကို ပါလား....ၿပီးေတာ့မယ္ထင္တယ္...
ဓါတ္အားကုန္ေတာ့မယ္တဲ့...အားသြင္းေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္ေတြ..ဟဟဟ
ကဲ..ဒါက အားကုန္တဲ့ ေျခေထာက္တဲ့...ဘြင္းဘြင္းလင္းလင္းဘဲ....
ေရာသမခ်စ္ေဆြတို႕ေရ...လာေရာက္အားေပးၾကတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးအထူး တင္ပါတယ္..
(ေရာေရာသမေမႊ)
No comments:
Post a Comment