" ဖုတ္ႏွင္ ့ ပေယာဂဆရာ ဦးခင္ေမာင္၀င္း " (သရဲ ဇာတ္လမ္း)

  ညေနပိုင္း ေနကေလးသာေနေတာ ့လည္း ကြ်န္ေတာ္အျပင္ကုိ ထြက္ခဲ ့တယ္ ။ အိမ္ကထြက္လာတုန္းက စိတ္ကူးထဲမွာ သူငယ္ခ်င္း
တစ္ေယာက္ ေယာက္ဆီကုိ သြားမယ္။ ျပီးရင္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္မယ္ , ညေန ေျခာက္နာရီခြဲေလာက္ဆို အိမ္ျပန္မယ္။ အစ တုန္းက
ဒီလို ရည္၇ြယ္ခဲ ့ေပမယ္ ့ လမ္းမွာ ေနလင္းေအာင္ႏွင္ ့ေတြ ့ျပီး သီရီမဂၤလာေစ်းကုိ အေဖာ္လိုက္ခဲ ့ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္ ဘူတာရံုလမ္းမွ ေန ျပီး 102 စီး ကာသြားရာတြင္ ေနလင္းေအာင္က ကြ်န္ေတာ္ ့ကုိ
( ဒီမွာ ကုိရဲ သရဲတေစၦ ေတြကို မင္းယံုလား ) လို ့ အစပ္အဆက္ မရွိေသာ ေမးခြန္းကုိ လာေမး၏ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း  ( မယံုဘူးရယ္လို ့ေတာ ့
မဟုတ္ပါဘူး မၾကံဳ ဘူးေသးေတာ ့ငါလည္းမသိဘူး ကြ  ) လို ့ျပန္ေျပာလိုက္ရာ သူက  (မယံုဘူးဆိုရင္  ငါျပတဲ ့သူကုိ မင္းေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္  သူ ့မ်က္
လံုးထဲမွာ မင္းအရိပ္က ေဇာ္ထိုးျဖစ္ေနလိမ္ ့မယ္ ) လို ့ ထူးထူးဆန္းဆန္းစကားကုိ ေျပာရာ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း 
(  မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးကြာ အရိပ္က ေဇာက္ထိုးေပၚရဦးမယ္  )  သူက
( မင္းမယံုရင္ ငါေစ်းေရာက္လို ့ျပရင္ ၾကည့္ေပါ ့ကြာ ) လို ့ သူက ေျပာရင္း ကြ်န္ေတာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ စကားစျပတ္သြားတယ္

ကြ်န္ေတာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္ ့အေတြးနဲ ့ကြ်န္ေတာ္လိုက္ပါလာခဲ ့တယ္, ဒါနဲ ့ပဲ ေစ်းေရာက္ေတာ ့ကားေပၚကကြ်န္ေတာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္ဆင္း, ေစ်း
ရံုထဲမွာ ၀ယ္စရာရွိတာ ၀ယ္ျပီး ျပန္ခါမယ္လုပ္မွ သူက ကြ်န္ေတာ္ ့ကုိ
( ေဟ ့ေကာင္ ....လာလိုက္ခဲ ့မင္းကုိျပမယ္ ) လို ့ဆိုျပီး အမဲသားေရာင္းတဲ ့ဆိုင္ကုိ ေခၚသြားတယ္ ျပီးေတာ ့အမဲ သားဆိုင္ရဲ ့မလွမ္းမကမ္းကေနျပီး
သူက ကြ်န္ေတာ္ ့ကုိ  ( ကုိမိုး မင္းအမဲသားေရာင္းတဲ ့ဆိုင္ရွင္အေဒါၾကီးရဲ ့မ်က္လံုးကုိေသေသခ်ာခ်ာၾကည္ ့ၾကည့္ သူ ့မ်က္လံုးထဲမွာ လူအရိပ္ေတြ
ေဇာက္ထိုးေပၚေနလိမ္ ့မယ္ ) လို ့ကြ်န္ေတာ ့္အားတီးတိုးေျပာ၏ ကြ်န္ေတာ္လည္း သူေျပာတာကုိ မၾကည့္ပဲ စိတ္ထဲမွာ( ဒီေကာင္ေတာ ့ ေတာ္ေတာ္
ရူးသြားျပီလား  မသိဘူး) လို ့ေတြးလိုက္ေသးတယ္ ။ ျပီးမွ သူျပတာကုိ ၾကည့့္မိသည္

                                      ( ဟာ  ေဟ ့ေကာင္ ဘယ္လိုလို ့ျမင္ရမွာလဲ  ဒီေလာက္အေ၀းၾကီးကုိ ) လို ့သူ ့အားေျပာရာ...သူက
                                      ( ေအး  ဟုတ္သားပဲ ဒါျဖင္ ့ဒီလိုလုပ္ကြာ ငါမွာ ငါးရာ ပိုေသးတယ္ မင္း သူ ့ဆိုင္က အမဲ သားသြား၀ယ္
                                      ( ရင္း ၾကည့္ခဲ ့ ...........)  လို ့ေျပာျပီးကြ်န္ေတာ္ ့အား  ပိုက္ဆံ ငါးရာထုတ္ေပး၏  ကြ်န္ေတာ္လည္း သူေပးတဲ ့ပိုက္ဆံ
ကုိ လက္ထဲမွာဆုပ္ကုိင္ရင္း အမဲသား သြား၀ယ္ရေလသည္။ ဆိုင္ေရွ ့ေ၇ာက္ေတာ ့ ဆိုင္ရွင္ အေဒၚ ၾကီးကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မိတယ္။
အသားညိဳညိဳ ၀၀ ဖိုင္ဖိုင္ၾကီး လက္မွာလည္း လက္ေကာက္ေတြ ေလးငါးကြင္း , လည္ပင္းက ဆြဲၾကိဳးလံုးၾကီၤးကလည္း လက္ညိဳးလံုးအရြယ္ေလာက္ရွိိတယ္
အဲဒါနဲ ံကြ်န္ေတာ္လည္း...............( အန္တီ အမဲ သား တစ္ဆယ္ သားဘယ္ေလာက္လဲ လို ့ေမးလိုက္တယ္ ) သူကလည္း ကြ်န္ေတာ္ ့ကုိၾကည့္ျပီး
( တစ္ဆယ္သားကို ေလးရာငါးဆယ္ သားေရ  .......... ) လို ့သူကလည္း ျပန္ေျပာ၏ ဒါနဲ ့ကြ်န္ေတာ္လည္း အမဲ သား တစ္ဆယ္သားလို ့ ေျပာျပီး ၀ယ္တယ္
သူက အမဲသားကုိ ခုတ္ထစ္ ျပီး ခ်ိန္ခြင္မွာခ်ိန္ ျပီးေတာ ့ကြ်တ္ကြ်တ္အိတ္ထဲထည္ ့ျပီးေတာ ့ ကြ်န္ေတာ ့္ကုိေပး , ကြ်န္ေတာ္လည္း လက္ထဲကကိုင္ထားတဲ ့
ငါးရာတန္ေလးကုိ သူ ့ကုိလွမ္းေပးရင္း သူ ့မ်က္လံုးအိမ္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္မိတယ္။
        ( ဟာ.......ဟုတ္တယ္ေဟ ့  )  သူ ့မ်က္လံုးအိမ္ထဲက ပံုရိပ္ေတြက တကယ္ ့ကုိ ေဇာက္ထိုးၾကီး ကြ်န္ေတာ္လည္း အံ ့ၾသသြားျပီး သူေပးတဲ ့အမဲ သားထုပ္
ေလးနဲ ့ျပန္ အိမ္းေငြ ငါးဆယ္တန္ေလးကုိ ယူျပီး သူငယ္ခ်င္းေနလင္းေအာင္ဆီျပန္လာ  ။  ေနလင္းေအာင္ကေတာ ့ ကြ်န္ေတာ္ ့ကုိၾကည္ ့ျပီး
( ေဟ ့ေကာင္ ေတြ ့ခဲ ့လား  )  လို ့ေမးတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အံ ့ၾသစြာျဖင္ ့  ( ေအးကြာ    .....ေတြ ့ခဲ ့တယ္ ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းတာပဲ  ငါ ့ပံု၇ိပ္ကလည္း
ေဇာ္ထိုးၾကီးကြ  ) လို ့ျပန္လည္းေျပာေရာ.......သူက  (  မင္းအခ ု ယံုျပီ မွတိ္လား  ငါေျပာသားပဲ အဲဒီအန္တီၾကီးက စုန္းေတြ ကေ၀ေတြတတ္ပါတယ္လို ့ )
ကြ်န္ေတာ္ကလည္း............. ( ငါေတာ ့ကြာ အခုမွသာ ၾကံဳဘူးတာ တစ္ခါမွ ဒီလို အျဖစ္မ်ိဳးျမင္ဘူး   ၾကံဳဘူးတာ မဟုတ္ဘူးကြ ) လို ့ေျပာရင္း

ကြ်န္ေတာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္ ကားဂိတ္ကုိေရာက္ခဲ ့တယ္ မၾကာမီ စီးရမယ္ ့ကားလာတာနဲ ့ႏွစ္ေယာက္သားစီးရင္း ျပန္လာခဲ ့တယ္
ကားေပၚမွာ ေတာ ့ အေတြးကုိယ္စီ ျဖင့္.......... ဆင္းရမယ္ ့မွတ္တိုင္မွာ ဆင္းျပီး သူက ကြ်န္ေတာ္ ့ကုိ ..........
( ကုိမိုး မင္း အမဲသားထုပ္ကုိ အိမ္ယူသြားကြာ ငါတို ့အိမ္က အမဲသား မစားဘူး  အမဲ သားယူလာရင္ အေမ ့ဆူလိမ္ ့မယ္ )
လို ့ေျပာရင္း လက္ထဲကုိ အမဲ သား ထုပ္ၾကီးထည္ ့ေပး၏  ကြ်န္ေတာ္လည္း အလကားရတဲ ့ပစၥည္းဆိုျပီး လက္ကကိုင္ကာ အိမ္ကုိ ယူခဲ ့ေလ၏

  အိမ္ေရာက္ေတာ ့အေမက ( ဟဲ ့ သား  ဘာေတြယူလာတာလဲ )လို ့ ေမးရာ  ကြ်န္ေတာ္က  ( အမဲ သား ေလ  အေမ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ကြ်န္ေတာ္စား
ခ်င္တယ္ဆိုလို ့ ၀ယ္ေပးလိုက္တာ ) လို ့ေျပာလိုက္ရာ အေမက  ......( ၾကံၾကံဖန္ဖန္ဟယ္ ...) ဟုဆိုကာ အမဲ သားထုပ္ေလးကုိ ကိိုင္ျပီး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ၀င္သြား၏
 အဲဒီ ညေတာ ့ကြ်န္ေတာ္ အမဲ သားခ်က္နဲ ့အာလူးေရာခ်က္ကုိ ေကာင္းေကာင္းၾကီးစားျပီး အိပ္လိုက္တာ ည ဆယ္ ့ႏွစ္နာရီေလာက္ေရာက္ေတာ ့ ကြ်န္ေတာ္ဖ်တ္
ခနဲ ဆို လန္ ့ႏိုးသြားတယ္။ ျပီးေတာ ့ဗိုက္ထဲကရစ္ျပီး ေအာင္ ့လာတာကုိမခံႏိုင္တာနဲ ့ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ရာကထျပီး အိမ္သာမွာသြားထိုင္  , ထိုင္တာပဲ အဖက္တင္တယ္..ဘာမွလည္းမထူးဘူး  ဗိုက္ကေတာ ့ေအာင္ ့ျမဲေအာင္ ့ဆဲ။ ဒါနဲ ့ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ရာထဲ ျပန္၀င္ျပီး ျပန္စဥ္းစားမိတယ္
( ငါ ဘာမ်ား အစားမွားသြားလဲလို ့  ) အစားလည္း မမွားပါဘူး  ,ဒါဆိုရင္ .....။
(  အမေလးဗ်ာ ....ေအာင္ ့တယ္   ေအာင္ ့တယ္ ....) ကြ်န္ေတာ္ ့အေတြးေတြ ဆံုးေတာင္မဆံုးလိုက္ပါ။ ဗိုက္က အရင္ကထက္ ရွစ္ဆေလာက္ ပိုေအာင္ ့လာသျဖင္ ့ ငယ္သံပါေအာင္  ေအာ္ဟစ္လိုက္ေလေတာ ့တယ္။ တစ္အိမ္လံုးႏိုးလာျပီး မီးေတြဖြင္ ့ ျပီးေတာ ့ကြ်န္ေတာ္ဆီကုိ အရင္ဦးဆံုးေျပးလာတာက
အေမ ........( သား .......သား........ဘာျဖစ္တာလဲ  )လို ့ေမးျပီး ကြ်န္ေတာ ့တစ္ကုိယ္လံုးကုိ ဟိုစမ္း ဒီစမ္း ေလ်ွာက္စမ္း၏

(  အား  အား   နာတယ္ နာတယ္  အမေလးဗ်ာ ........ ) ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ေအာ္ ,ကြ်န္ေတာ္ အေမကလည္း ဟိုကိုင္ရမလို ဒီကုိင္ ရမလိုျဖစ္, အေဖကေတာ ့
 (ဒီေကာင္ ဘာအစားမွားလဲ မသိဘူး ) ဟု ဆိုျပိး ကြ်န္ေတာ ့အား ေဆးတိုက္ရန္ ေဆးပုလင္းေတြကုိ လိုက္ရွာေန၏ ။
 (  အမေလးဗ်ာ  ေအာင္ ့တယ္  ေအာင္ ့တယ္  ဟီးး ဟီးး  )
အေမက  ......( ဘာေအာင္ ့တာလဲ သား  ေျပာေလ ဗိုင္ ့ေအာင္ ့တာလား   ဘာေတြအစားမွားလို ့လဲ ) လို ့ဆိုျပီး ကြ်န္ေတာ္ ့ဗိုက္ကုိ ႏွိပ္ေပး၏  အဲဒီအခ်ိန္မွာ
ျဖစ္ခ်င္ေတာ ့ကြ်န္ေတာ္ ့ပါးစပ္က ( ေအာင္ ့တာမဟုတ္ဘူး  ...ျပဳစားခံရတာ  စုန္းမၾကီး ျပဳစားတယ္ ............စုန္းမၾကီးျပဳစားတယ္ .)
လို ့ေယာင္ျပီး ေျပာထြက္သြားတယ္ ။  အဲဒီ အခါအေမက  ( ဘယ္က စုန္းမၾကီးလဲ......နင္ဘာေတြေျပာေနတာလဲ )လို ေမးေတာ ့ ကြ်န္ေတာ္က ( သီရီမဂၤလာေစ်း
က စုန္းမၾကီးဗ်ာ  အား.......ဟ..........ဟား...........အီး...........) ေျပာလဲ ေျပာ ေအာ္လည္းေအာ္ေရာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ကြ်န္ေတာ္ ့အေမက ကြ်န္ေတာ္ ့အနားက ခြာျပီး
အေဖ ့နားကုိ ကပ္သြားတယ္ ။ ျပီးေတာ ့ပါးစပ္ကလည္း...............( အေဖၾကီးေရ............ေတာ္ ့သားေတာ ့ သရဲကပ္ လာျပီထင္တယ္ အမဲသားစားခ်င္လို ့လား
မသိဘူး ေမးျမန္းၾကည့္ပါဦး  ) လို ့ေျပာလဲ ေျပာေရာ ဗိုက္ေအာင္ ့ေနတဲ ့ကြ်န္ေတာ္ ့မွာမ်က္လံုးျပံဴးသြားတယ္။ အေဖကေတာ ့ ကြ်န္ေတာ ့ကုိၾကည့္ျပီး ေလသံ
ေအးေအးျဖင္ ့ အေမ ့ကုိ..................
( မင္းေျပာသလိုျဖစ္လိမ္ ့မယ္ကြ ငါလည္း မလုပ္ရဲ မကိုင္ရဲဘူး  မနက္ျဖန္ၾကမွ ဆရာဦးခင္ေမာင္၀င္းကုိ သြားေခၚျပီးကုသရမယ္  )လို ့လဲ ေျပာလဲ ေျပာလိုက္ေရာ
ကြ်န္ေတာ္ မ်က္လံုးပိုျပံဴးသြား၏ အဘယ္ေၾကာင္ ့ဆိုေသာ္ ဆရာဦးခင္ေမာင္၀င္းဆိုသူမွာ ပေယာဂ ကုရာတြင္ အလြန္ နာမည္ၾကီးေသာဆရာျဖစ္သည္။
သရဲပူးေသာသူသည္ သူ ့မ်က္ႏွာျမင္ရင္ ျပန္ထြက္၏ ျပန္မထြက္ပဲ အာခံရင္ေတာ ့ သူ ့ရဲ ့ေဆးၾကိမ္လံုးဆိုလား ဘာဆိုလား ႏြားရိုက္တဲ ့ၾကိမ္လံုးနဲ ့ခပ္ဆင္ဆင္
ၾကိမ္လံုးရွိတယ္။
အဲ   အဲဒါနဲ ့လွိမ္ ့ေဆာ္ေတာ ့တာပဲ သရဲ ထြက္မထြက္ေတာ ့မသိဘူး။ ဆရာျပန္သြားျပီးရင္ လူနာကေတာ ့တစ္လနီးပါးေလာက္ ေလးဘက္ေထာက္သြားရတယ္။
အခုလည္း အဲဒီဆရာေခၚမယ္ဆိုေတာ ့အသံၾကားတာနဲ ့ကြ်န္ေတာ္ ့ဗိုက္ပို ့ေအာင္ ့လာသလိုပဲ။
(  အမေလးဗ်ာ...........အမေလး  ဟီးဟီး.....................)။

ေနာက္တစ္ေန ့ ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ရာကႏိုးေတာ ့ မနက္ ရွစ္စရာထိုးေနျပီ။ ညက ဘယ္ကဘယ္လို ဗိုက္ေအာင္ ့ရင္းကေန  အိပ္ေပ်ာ္သြားတာလဲ မသိ။ မနက္အိပ္
ရာထေတာ ့အေကာင္းသားပဲ။ ဗိုက္လည္းမေအာင္ ့ေတာ ့ဘူး။ အဲဒါနဲ ့ကြ်န္ေတာ္မ်က္ႏွာသစ္ဖို ့အိမ္ေရွ ့အလာ  ပထမဆံုး ၾကားလိုက္ရတဲ ့အသံက  အေမ ့အသံ
(  ေဟာ  ေဟာ  လာျပီဆရာ  .......ဆရာ  လာျပီ   ) လို ့အသံလည္း ၾကားေရာ ကြ်န္ေတာ္ေသေသခ်ာခ်ာ ဧည္ ့ခန္းထဲကုိၾကည့္ လိုက္ေတာ ့ ႏွုတ္ခမ္းေမြး စစ,
အေပၚမည္း  ေအာက္အမည္းဆင္တူ၀တ္စံုနဲ ့ပေယာဂ ဆရာ ဦးခင္ေမာင္၀င္းကုိ သြားေတြ ့တယ္ ။ သူ ့လက္ထဲမွာလည္း ၾကိမ္လံုးၾကီးနဲ ့။
ဧည္ ့ခန္ းထဲမွာအေဖရယ္ , အေမရယ္ , ဦးခင္ေမာင္၀င္းရယ္  သံုးေယာက္သားထိုင္ျပီး ႕  ကြ်န္ေတာ ့ကုိ ၾကည္ ့ေနလိုက္တာ ကမၻာဦးသတၱ၀ါ တစ္ေကာင္ကုိ
မျမင္ဘူးလို ့ၾကည့္ေနတဲ ့မတိုင္းပဲ ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း သူတို ့ကုိ မခ်ိသြားျဖဲေလး ျဖဲျပျပီး အိမ္ေရွ ့ထြက္ျပီီး မ်က္ႏွာသစ္မယ္အလုပ္............
 (  ျဖန္း ...........ျဖန္း...............ေဟ ့ေကာင္  သီဟ အနားလာစမ္း.......) မာေၾကာလွေသာ အထက္စီးေလသံေပၚင္းျပီး ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ေခၚလိုက္တဲ ့အသံရွင္ကေတာ ့ ပေယာဂဆရာဦးခင္ေမာင္၀င္းပဲ ျဖစ္တယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း  ပထမေတာ ့ေၾကာင္သြားတယ္ျပီးမွ ေလသံႏွင္ ့....................
          ( ဘာျဖစ္လို ့လဲ ဆရာ ) လို ့ျပန္လည္းေျပာလိုက္ေရာ အဲဒီမွာတင္ ပိုစိုးပါေလေရာဗ်ာ။
ဆရာ..............           .( ဘာကြ  ...မင္းက ငါ ့ကုိ အာခံတယ္ဟုတ္လား  )
ကြ်န္ေတာ္ ...............   ( အာမခံပါဘူးဗ်ာ  မ်က္ႏွာသစ္ဖို ့ထြက္လာတာပါ  )
ဆရာ ....................    (ၾကည္ ့စမ္း  ၾကည့္စမ္း  ေျမဖုတ္ဘီလူး  အဲဒါေျမဖုတ္ဘီလူးကြ  ) လို ့ဆိုျပီး ကြ်န္ေတာ္ ့မိဘ မ်ားဘက္ကုိ လွည္ ့ျပီးေျပာလိုက္၏
ကြ်န္ေတာ္ကလည္း        ( ေျမဖုတ္ဘီလူးေတာ ့မရွိဘူး ဆရာစားခ်င္ရင္ေတာ ့မနက္ ဆယ္နာရီဆိုရင္ လမ္းထိပ္မွာ ေျပာင္းဖူးဖုတ္ေရာင္းတဲ ့အသည္ေတာ ့ရွိတယ္
လို ့ေျပာလိုက္ရာ.......ဆရာဦးခင္ေမာင္၀င္းက ကြ်န္ေတာ ့္အေဖဘက္ကုိလွည္ ့ျပီး ( ဒီေကာင္ ့ကုိ က်ဳပ္ေရွ ့ကုိ ရေအာင္ ေခၚခဲ ့ဗ်ာ ).......လို ့ကြ်န္ေတာ ့္အေဖကုိ
ေျပာလိုက္ေတာ ့ကြ်န္ေတာ ့အေဖကလည္း ထလာကာ......................
( ေဟ ့ေကာင္လာခဲ ့) ဆိုျပီး ကြ်န္ေတာ ့ကုိ ဂုတ္ကိုကိုင္ကာ ပေယာဂဆရာ ေရွ ့ကုိ အတင္းဆြဲေခၚ, သူ ့ေ၇ွ ့ေရာက္ေတာ ့ထိုင္ခိုင္းျပီး ဆရာဦးခင္ေမာင္၀င္းက
    ( ေမာက္တိုေမာက္ရွည္ လက္တိုလက္ရွည္ 
      ကူလီကူမွာ  ၾကာလီၾကာမွာ မလုပ္ပဲ  ထြက္စမ္းဟဲ ့ေျမဖုတ္ဘီလူး  ) ဟုဆိုျပီး ကြ်န္ေတာ ့္၏ ေက်ာျပင္အား ႏြားရိုက္တဲ ့ၾကိမ္လံုး့ျဖင္ ့တအားလြဲရိုက္ရာ
                                (  ဖ်န္း  )
                                ( အား .....ေသပါျပီဗ်  )
                                (ေအာင္မယ္  ..အခုမွ အခုမွ ေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတယ္ဟုတ္လား  ထြက္မလား  မထြက္ဘူးလား   ေျပာ  )
                                ( ဘာကုိ ထြက္ရမွာလဲဗ်ာ  .......... )
                                ( ေအာင္မယ္ ငါ ့ကုိ အာခံတယ္ ဟုတ္လား  ခင္ေမာင္၀င္းတဲ ့ကြ  တစ္၀င္းပဲ ရွိတယ္  ႏွစ္၀င္းရွိရင္ ဖုတ္စာေကြ်းလိုက္မယ္ လာေလေရာ )
ဟု ေျပာျပီး ကြ်န္ေတာ ့ေခၚင္းကုိ  လက္တစ္ဘက္ႏွင္ ့ကုိင္ကာ ဘုရားစာ အရွည္ၾကီးကုိ ရြတ္ဆိုေလေတာ ့သည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း စိတ္ညစ္ညစ္ျဖင္ ့ ကိုင္ထားေသာ သူ ့လက္ကို ဖယ္ခ်ျပီး 
                                  ( ဟာ  ဗ်ာ   ..... ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ  မ်က္ႏွာသစ္ရဦးမယ္ ) လို ့ဆိုျပီး ထမယ္အလုပ္..........
                                  ( ၾကည့္စမ္း  ၾကည့္စမ္း .........ဒါအာခံတာ   အာခံတာ  ဘုရားစာကုိ အရြတ္ဆို မခံဘူး  ကဲကြာ  ကဲကြာ ) ဟု ဆိုကာ ၾကိမ္လံုုးျဖင္ ့
ကြ်န္ေတာ ့္ေက်ာျပင္အား တျဖန္းျဖန္း နဲ ့ရိုက္ေလ၏ ။  ကြ်န္ေတာ္လည္း ထပ္ျပီး သည္းမခံႏိုင္ေတာ ့ပဲ.......................
                                 ( ရိုက္တယ္ဆို ခ်တယ္ကြာ ) ဟုေအာ္ဟစ္ျပီး  ပေယာဂဆရာ ဦးခင္ေမာင္၀င္းရဲ ့ရင္၀ ကုိ ေျခေထာက္ျဖင္ ့ထ ကန္လိုက္ေလ၏
အဲဒ္ီအခါမွ အေဖ ေရာ အေမပါ ကြ်န္ေတာ ့္ကုိ ထ ျပီးဆြဲၾကသည္  ။ အေမ ဆိုလ်င္  ကြ်န္ေတာ ့္အား............
  ( အမေလး ငါ ့သားေတာ ့ေသခ်ာျပီ ဖုတ္၀င္ေနတာ  အရပ္ကတို ့ေ၇  လာၾကပါဦး)  ဟု ငယ္သံပါေအာင္ေအာ္ဟစ္ျပီး ေျပာေလသည္။
ကြ်န္ေတာ္ကလည္း အေဖဆြဲထားသည္ ့ၾကားကေန.........( ဟာ အေမ ဘာေတြေလ်ာက္ေအာ္ေနတာလဲ သားဘာမွမျဖစ္ဘူး ဒီလူၾကီးကသာ ဖုတ္၀င္ေနတာ)
ထို ့သို ့ေျပာေနစဥ္မွာအိမ္ေရွ ့က ေန အသံတစ္သံထြက္ေပၚလာသည္။
 ( ေဟ ့ ေစာေစာ စီးစီး  ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ ) လို ့ေျပာသံ လည္းၾကားလိုက္ေရာ ကြ်န္ေတာ္ ့ရင္ထဲ ထိတ္သြားသည္။ အဘယ္ေၾကာင္ ့ဆိုေသာ္ ထိုအသံမွာ
ကြ်န္ေတာ္၏ရန္ဘက္ ဆယ္အိမ္မွဴး ဦးေက်ာ္ဆန္း၏ အသံျဖစ္ေသာေၾကာင္ ့ျဖစ္သည္။ သူ ့ေမးသံၾကားေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္ ့အေမကလည္း အိမ္ထဲကေနျပီး...
 (  လာလာ  ဦးေက်ာ္ဆန္း ဒီမွာ ကြ်န္မ သားဖုတ္၀င္ေနလို ့ဖုတ္ထုတ္ေနတာ  မရလို ့ကူညီပါဦး ) ထို အခါ ဦးေက်ာ္ဆန္းသည္မ်က္ႏွာ၀င္းကနဲ  ျဖစ္သြားျပီး
အကြက္မိျပီဆိုေသာ မ်က္ႏွာထားႏွင္ ့... ( ဟာ ဒါမ်ိဳးဆို ကြ်န္ေတာ္တို ့က ကူညီခ်င္တာၾကာျပီ ) ဟု ေျပာဆိုျပီး အိမ္ထဲကုိ ၀င္လာေတာ ့သည္။
 ထို အခ်ိန္တြင္ ပေယာဂဆရာ ဦးခင္ေမာင္၀င္းလဲ ေစာေစာက ကန္လိုက္ေသာ အရွိန္ေၾကာင္ ့မထႏိုင္ျဖစ္ေနရာမွ အကူလာျပီ ဟူေသာ အသံၾကားေရာ လူးလဲ
ထကာ ကြ်န္ေတာ္ ့ေနာက္မွ သိုင္းဖက္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ ့အေဖအား ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းယူလာရန္ေျပာေလ၏
      ကြ်န္ေတာ္လည္း အတင္းရုန္းကာ ပါးစပ္ျဖင္ ့လည္း (လြတ္ဗ်ာ .....လြတ္  ..က်ဳပ္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး.....) ဟုေအာ္ဟစ္ျပီးရုန္းကန္သည္။ သို ့ေသာ ္ပေယာဂဆရာ
ဦးခင္ေမာင္၀င္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ ့ထက္ ဗလၾကီးသျဖင္ ့ ထိုၾကားထဲမွာပင္ ဆယ္အိမ္မွဴးဦးေက်ာ္ဆန္းက၀င္ေရာက္ခ်ဳပ္ကုိင္ရာ ကြ်န္ေတာ္ ့မွာ မလွွွွွွဳပ္သာမရုန္းသာ
ျဖစ္ေလေတာ ့သည္။ ထိုအခါ အေဖက ကုလားထိုင္တစ္လံုး ယူေပးျပီးေပးေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္ ့အားကုလားထိုင္ေပၚတြင္ထိုင္ေစျပီး  ကိုယ္လံုးကုိ
ကုလားထိုင္ႏွင္ ့ပူးျပီးခ်ည္ကာထားသည္ ။ ျပီးေနာက္ ပေယာဂဆရာဦးခင္ေမာင္၀င္းက ကြ်န္ေတာ္ ့ေရွ ့တြင္က်က်နနထိုင္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ ့အား မခ်ိဳမခ်ဥ္မ်က္ႏွာထား
ႏွင္ ့  ( ဘယ္ ့ႏွင္ ့လဲ  ) ဟူေသာမ်က္လံုးမ်ိဳးႏွင္ ့ၾကည့္ေလ၏ အားကိုးစရာ အေဖနဲ ံအေမကလည္း ပေယာဂဆရာနားမွာ ရို ့ရို ့ေလးရပ္လို ့  ကြ်န္ေတာ ့္မွ အားကုိး
စရာဆိုလို ့ဘယ္သူ ့မွမရွိ......................
ထိုအခ်ိန္တြင္ ပေယာဂဆရာက စျပီး ကြ်န္ေတာ္ ့အား  ( အေနဖုတ္တဲ ့ေျမဖုတ္ ထြက္မလား မထြက္ဘူးမလား ေျပာစမ္း ........)
                                                                      ( ဘာေျမဖုတ္လည္း ဘာေျမဖုတ္မွ မရွိဘူး....က်ဳပ္အေကာင္းၾကီးဗ်.......)
                                                                      ( အာခံတယ္  အာခံတယ္ ဟုတ္လား  ........ငါ ့ကို ဒီလိုအာခံလို ့မရဘူးကြ.......) လို ့ေျပာဆိုျပီး ၾကိမ္လံုးျဖင္ ့ ကြ်န္ေတာ္ ့ေခၚင္းအား ဘယ္ျပန္ညာျပန္ တီးေလ၏ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း သူရိုက္ေလ ဆဲေလ  ........ဆဲေလ ရိုက္ေလျဖင္ ့ေနာက္ဆံုးသူလည္းမရိုက္
ႏိုင္ေတာ ့ေပ ။ကြ်န္ေတာ္ ့ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုလံုးလည္း  အရိွဳးရာေတြျဖင္ ့ျပည္ ့ႏွက္လို ့ နာကလည္းနာ စိတ္ကလည္း တိုျဖင္ ့ ကြ်န္ေတာ္ ့မွာ ရုန္းမရ ,ကုန္းမရ ဘ၀
ေရာက္ေနသည္။ ထိုသို ့ေသာ္ အေျခေနကုိေရာက္စဥ္တြင္ ဦးေက်ာ္ဆန္းက တစ္စခန္း ထလာသည္။

 ( ဒီမွာ....ဆရာ ဒီေကာင္ ဒီေလာက္ ေတာင္ေခါင္းမွာေနရင္ ကတံုး တံုးျပီးေန ပူလွန္းရင္ ေကာင္းမလား ေျမဖုတ္ဆိုတာေနပူတာကုိ ခံႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး )
 (ဟာ  ......ဟုတ္တယ္ဗ်.........ကတံုးတံုးျပီး ေနပူလွန္းရင္လိုက္ရင္ ဒီေျမဖုတ္ ဘာခံႏိုင္ေသးလည္း ။လာဗ်ာ ခင္ဗ်ားနဲ ့က်ဳပ္ ဒီေကာင္ ့ကုိ ကတံုးတံုးရေအာင္ ) ဟု
ေျပာလည္း ေျပာေရာ ကြ်န္ေတာ္က .........( ေအာင္မယ္   ေအာင္မယ္    တံုးရဲ တံုးၾကည္ ့ ပါလား ........လာၾကပါဦးဗ်ိဳ ့ ကြ်န္ေတာ္ ့ကုိ ၀ိုင္းအႏိုင္က်င္ ့ေနၾကတယ္
ဟု ကြ်န္ေတာ္သည္ အားကုိးရာေအာ္ေခၚေသာ္လည္း ဘယ္သူ ့မွ ကူညီမည္ ့သူမရွိၾကပါ။  ဦးေက်ာ္ဆန္းကမူ လက္ပိုက္ျပီး ( ေသခ်ာပါျပီ ဆရာ အခု ၾကည့္ေလ
ကတံုးတံုးျပီးေနပူလွန္းမယ္လည္းဆိုေရာ  ေအာ္ဟစ္ေနတာၾကည့္ပါလား  )........ပေယာဂဆရာကလည္း  ( ဟုတ္တယ္ဗ် ဒီေျမဖုတ္က ေနလွန္းခံရမွာေတာ ့ေၾကာက္သားပဲ ......ကဲ  ၾကာတယ္ဗ်ာ.......ကတ္ေၾကးနဲ ့ဗရိတ္ဓား ကြ်န္ေတာ္ ့ကိုေပး........) ဟုဆိုျပီးကြ်န္ေတာ္ ့အေမ ဘက္ကုိ လွည္ ့ေတာင္း၏

 အေမ ကည္း ( ဟုတ္ကဲ  ့ဟုတ္ကဲ ့ )ဆိုျပီး ကတ္ေၾကးနဲ ့ဓားယူရန္ အိမ္ထဲသို ့ေျပး၀င္သြားသည္ ။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္းေနာက္ဆံုးမထူးေတာ ့ပါဘူးဆိုျပီး လုပ္သမွ်
ခံရန္ စိတ္ေလ်ာ ့စဥ္မွာပင္............( ဘာေတြျဖစ္ေနၾကာတာလဲ ဒကာတို ့ ) ဆိုတဲ ့အသံလည္းၾကားေရာ ကြ်န္ေတာ္ ့အားတက္သြားသည္။ ဘာျဖစ္လို ့လဲဆို
ေတာ ့ အေမတို ့ကိိုးကြယ္တဲ ့ဆရာေတာ္ ဆြမ္းခံၾကြလာျပီ။ ဆရာေတာ္သည္ ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင္ ့ အိမ္ထဲ ကုိ၀င္ အထဲ ေရာက္ေတာ ့မ်က္ႏွာမွာ အရိွဳးရာေတြ
အထပ္သားနဲ ့ထိုင္ခံုေပၚမွာ ၾကိဳးတုပ္ခံထားရတဲ ့ကြ်န္ေတာ္ ့ကုိေတြ ့ , ၾကိမ္လံုးတရမ္းရမ္းနဲ ့ပေယာဂဆရာကုိ ေသခ်ာၾကည့္, ဒီၾကားထဲ  ကတံုးတံုးမယ္  တကဲကဲ
လုပ္ေနတဲ ့ဦးေက်ာ္ဆန္းကုိ ျမင္ေတာ ့ဆရာေတာ္ အံ ့ၾသသြားျပီး ကြ်န္ေတာ ့အေဖကုိ အေၾကာင္းစံုေမးျမန္းေတာ့သည္

အေဖကလည္း အမဲ သားစားမိရာကစျပီး အခု အျဖစ္ပ်က္ထိ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပလိုက္ေတာ ့ ဆရာေတာ္က  ( ေဟ ဟုတ္လား ဒကာ ဘုန္းၾကီးေသေသခ်ာခ်ာ
ၾကည့္ပါရေစဦး ) ဟု ဆိုျပီး ကြ်န္ေတာ္ ့နားကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ကပ္ၾကည့္ ၏ ထို အခါ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ............
( ဆရာေတာ္ ဘုရား  တပည္ ့ေတာ္ကုိ ကယ္ပါဦး ဘုရား   တပည္ ့ေတာ္ အေကာင္းၾကီးပါဘုရား...လို ့ေလ်ာက္ထားေတာ ့ဆရာေတာ္က....
  (  ေအး ဒါဆို  သရဏံဂံု သံုးပါး ရြတ္ျပစမ္း )လို ့ေျပာေတာ ့
  ( ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစာၦမိ .....ဓမၼံ သရဏံ ဂစာၦမိ......ဓမၼံသရဏံ ဂစာၦမိ ) လို ့ သံုးၾကိမ္လည္းရြတ္ျပေရာ ဆရာေတာ္က ဦးေက်ာ္ဆန္းနဲ ့ပေယာဂဆရာဦးခင္ေမာင္၀င္း
တို ့ဘက္လွည့္ကာ ( ဟဲ ဒကာတို ့ ဒီသူငယ္ဟာ အေကာင္းၾကီးပဲ  ရွိေသးတယ္ ဘာဖုတ္မွ မ၀င္ပါဘူး လို ့ဆိုလိုက္ေရာ ဦးခင္ေမာင္၀င္းက ...
 ( ေသခ်ာလို ့လားဘုရား  ေျမဖုတ္ဘီလူးဆိုတာကကူလီကူမာလုပ္တတ္တယ္ ) လို ့ေျပာရာ  ဦးေက်ာ္ဆန္းကည္း
 ( ဟုတ္ပါတယ္ ဘုရား ေျမဖုတ္ဆိုတာမ်ိဳးက.........)
 ( ဟာ ..ဒကာတို ့ငါကေသခ်ာတယ္ေျပာမွေတာ ့ မင္းတို ့က အထြန္ ့တက္ေနဦးမွာလား ...)လို ့ဦးေက်ာ္ဆန္းရဲ ့စကားမဆံုးခင္မွာ ဆရာေတာ္က ၀င္ေဟာက္လိုက္၏ ထို အခါမွ သာအေဖသည္ ကြ်န္ေတာ္ ့ကုိ ၾကိဳးေျဖေပး၏ ကြ်န္ ေတာ ့္ကုိ ၾကိဳးေျဖေပးတာကုိလည္း ျမင္ေရာ ဦးေက်ာ္ဆန္းသည္
( ကဲ..  ဒါဆိုလည္း က်ဳပ္ လည္း အိမ္ျပန္လိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ အိမ္မွာက မိန္းမ က တစ္ေယာက္ထဲ ) ဟုဆိုကာ အိမ္ျပန္မယ္အလုပ္  ပေယာဂဆရာဦးခင္ေမာင္၀င္း
ကလည္း  ( က်ဳပ္လည္းပဲ ျပန္လိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ ဖုတ္မဟုတ္ေတာ ့ျပီးျပီေပါ ့ ဟဲ ဟဲ...............) ဟု ေျပာလိုက္လ်င္ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ၾကိဳးေျပသြားျပီျဖစ္သည္ ့
အတြက္ ဦးခင္ေမာင္၀င္းအား ......... ( ေနပါဦၤးဗ်  အေမာေျပေရေလးဘာေလးေသာက္သြားပါဦး ရိုက္ရတာ ေမာေနမွာေပါ ့ )လို ့ေျပာလိုက္ရာ
( ရတယ္ .ရတယ္ ..မေသာက္ေတာ ့ဘူး သြားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္   )ဆိုျပီး အျပင္ကုိ ထြက္မယ္အလုပ္ ကြ်န္ေတာ္က အိမ္ေထာင္ ့တြင္ ေထာင္ထားေသာ ၀ါးရင္းတုတ္ကုိ ကိုင္ကာ.....( ဒါေလး လဲ လက္ေဆာင္ယူသြားဦး  ........) ဟုဆိုျပီး ေျမာက္လိုက္ရာ ပါးနပ္လွေသာ ပေယာဂဆရာ ဦးခင္ေမာင္၀င္းသည္ သူ ့
ေဆးၾကိ္မ္လံုးကုိေတာင္မယူႏိုင္ေတာ ့ပဲ သုတ္ေျခတင္ေလသည္ ။ ဦးေက်ာ္ဆန္းဆိုလ်င္ အစ န ေတာင္မျမင္ရေတာ ့ေပ။ တစ္ခါတည္းကုိဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက
ေပ်ာက္သြားလဲ မသိ။ ကြ်န္ေတာ္၀ါးရင္းတုတ္ကုိ ကိုင္တာျမင္ေတာ ့အေမကလဲ ( သား..မလုပ္နဲ ့ေလ..  မွားမယ္.. ) ဟုေျပာျပီး၀င္တားသည္။
အေဖက မူ  (ေဟ ့ေကာင္ ...လြန္မယ္ လြန္မယ္ ...)လို ့ေျပာျပီး၀င္ဆြဲရွာသည္။ ဆရာေတာ္ကေတာ ့ ( ဟဲ ့.....သူငယ္ လြန္မယ္  ရပ္လိုက္ပါ ရံုးေရာက္ဂတ္ေရာက္
ေတြ ျဖစ္ကုန္လိမ္ ့မယ္ ) ....သူတို ့ေတြ ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ ကြ်န္ေတာ္ ဂရုမစိုက္ပဲ ဖေနာင္ ့ႏွင္ ့တစ္သားထဲက်ေအာင္ သုတ္ေျခတင္ေနေသာ ပေယာဂဆရာ ဦး
ခင္ေမာင္၀င္းအားလိုက္ရန္အတြက္ ၀ါးရင္းတုတ္ကုိ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကုိင္ျပီး အိမ္ေရွ ့ေလွကားထစ္ကေနလြားခနဲ ခုန္ဆင္းျပီး ေျမေပၚသို ့မက်ခင္ ပါးစပ္က
ေယာင္ျပီး စကားတစ္ခြန္း ထြက္သြားတာကေတာ ့...................... ( ေျမ..ဖုတ္..တဲ ့ ကြ ) ........ဟူသတည္း.။
                   
                                                                                                                                                      ပ်ိဳးခင္းလက္

Credit : http://www.swesonemedia.org/5552.html
Credit : http://mgthihasoe.blogspot.co.uk/2015/03/blog-post_16.html