"လက္ေ၀ွ ့နဲ ့ကိုယ္ခံပညာ သင္ယူခ်င္သူအတြက္ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ ့ "

ေရဆင္းစိုက္ပ်ိဳးေရးတကၠသိုလ္က သိုင္းေျပာင္းျပန္ (ဦးတင္ျမင့္)

(ေရဆင္းစုိက္ပ်ဳိးေရးတကၠသိုလ္ ႏွစ္(၈၀)ျပည့္ ပတၱျမားရတုအထိမ္းအမွတ္ ဒသမအႀကိမ္ေျမာက္ ႏွစ္ လည္မဂၢဇင္း ၂၀၀၄-၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ဆရာႀကီးဦးတင္ျမင့္ေရးသားခဲ့ေသာ သုိင္းေျပာင္းျပန္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေဆာင္းပါးေလးတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုေဆာင္းပါးကို Thaing Byaung Byan FB Account မွ ကူးယူေဖာ္ျပတာျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။)

စာအုပ္ေဒါင္းရန္..

Download (File Size – 218 KB)

ေရဆင္းစုိက္ပ်ဳိးေရးတကၠသုိလ္ႀကီးဟာ ယခုဆုိလွ်င္ ႏွစ္ရွစ္ဆယ္ ျပည့္သုိ႔တုိင္ခဲ့ပါၿပီ။ က်ဴရွင္ယူစရာ မလုိတဲ့ တကၠသုိလ္၊ ဆရာဆရာမမ်ားနဲ႔ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားရဲ႕ မိဘနဲ႔ သားသမီးလို ေႏြးေထြးစြာ ဆက္ဆံမႈ၊ ဆရာဆရာမမ်ား၊ အရာထမ္း အမႈထမ္း၀န္ထမ္း အေပါင္းတုိ႔ဟာလည္း စုိက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴေရး၊ အေရာင္းအ၀ယ္ စတာေတြနဲ႔ အဂတိလုိက္စားမႈ ကင္းရွင္းစြာ ေရာင့္ရဲ တင္းတိမ္ေနထုိင္ ေပ်ာ္ေမြ႕ႏုိင္ၾကပုံ၊ ပညာသင္ၾကားမႈမွာလည္း မဟာသိပၸံဘြဲ႕၊ ပါရဂူဘြဲ႕ေတြအထိ
သင္ၾကားေပးေနပုံ၊ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြအတြက္ ကာယဥာဏ ဘက္စုံဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေစဖုိ႔ အားကစားၿပိဳင္ပြဲေတြ၊ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ဆုိင္တဲ့ နံရံကပ္စာေစာင္နဲ႔ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြ ပန္းခ်ီသင္တန္းေတြစတဲ့ တကၠသုိလ္ႀကီးရဲ႕ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈေတြဟာ ဂုဏ္ယူထုိက္စရာေတြ ပါပဲ။ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ စာသင္ခ်ိန္အပ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မွာ ကုိယ္၀ါသနာပါရာ အားကစားတစ္ခုခုကုိ ေလ့လာလုိက္စား ေလ့က်င့္သင္ယူလုိပါသလား။ အားလုံးဟာ အဆင္သင့္ပါပဲ။ အားကစားရုံထဲမွာ အေလးေတြမ၊ ေခတ္မီစက္ေတြနဲ႔ ေလ့က်င့္ေနသူေတြ၊ ၾကက္ေတာင္ရုိက္၊ စားပြဲတင္တင္းနစ္၊ ပင္ေပါင္ကစားသူေတြ၊ ပုိက္ေက်ာ္ျခင္း၊ ေဘာ္လီေဘာကစားသူေတြ၊ ဘတ္စကက္ေဘာ ကစားေနသူေတြ၊ ေဘာလုံးေလ့က်င့္ေရးကြင္းမွာ ေဘာလုံးကစားေနသူေတြ၊ အားကစားကြင္းႀကီးရဲ႕ ေျပးလမ္းေပၚမွာ အေျပးေလ့က်င့္ေနသူေတြ၊ အားပါးတရ ရွိလွပါတယ္။ အဲ…ေဘာလုံးေလ့က်င့္ေရးကြင္းရဲ႕ အေရွ႕ဘက္၊ ျပည္သူ႔ေဆးရုံရဲ႕ ေတာင္ဘက္ စုိက္ပ်ဳိးေရးတကၠသုိလ္ ရဲ႕ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာေတာ့ ၀ါသနာရွင္ေက်ာင္းသားေတြ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ သုိင္းေျပာင္းျပန္ပညာ ကုိ ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိးနဲ႔ သင္ၾကားေလ့က်င့္ေနတာကုိ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ သုိင္းေျပာင္းျပန္ပညာကုိ ၀ါသနာႀကီးခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္လုိ ၀ါသနာတူရာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြကုိ သင္ၾကားျပသေပးရေတာ့ ပင္ပန္းမႈေတြကုိ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့တာ (၂၁)ႏွစ္ ေက်ာ္လာခဲ့ပါၿပီ။ ဒီသက္တမ္းအတြင္းမွာ အားကစားႏွင့္ ကာယပညာေကာ္မတီမွ ႀကီးမွဴးက်င္းပေပးခဲ့တဲ့ သုိင္းေျပာင္းျပန္ စြမ္းရည္ျပပြဲ သုံးႀကိမ္ျပသခဲ့ဖူးပါတယ္။ သင္တန္းသားေပါင္းမ်ားစြာကုိလည္း သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပးႏုိင္ ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာျဖစ္အထိ သင္ၾကားေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကတဲ့ သုိင္းေျပာင္းျပန္သမား ေလးေယာက္ ကေတာ့ ေရဆင္းစုိက္ပ်ဳိးေရးတကၠသုိလ္ ေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ကုိေက်ာ္ေဆာင္း၊ ကုိေဌးရွိန္၊ ကုိစုိးျမင့္နဲ႔ ကုိဟန္ၿဖိဳးေအာင္တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔လုိ အလားအလာေကာင္းတဲ့ သင္တန္းသားေတြလည္း အမ်ားအျပားရွိပါတယ္။ ဒီသင္တန္းမွာ စုိက္ပ်ဳိးေရး တကၠသုိလ္၊ ေမြးျမဴေရးဆုိင္ရာ ေဆးတကၠသုိလ္၊ သစ္ေတာတကၠသုိလ္အျပင္ ဆရာဆရာမမ်ား ၀န္ထမ္းမိသားစုမ်ားရဲ႕ သားသမီးမ်ား၊ ေရဆင္းအေျခခံအထက္တန္းေက်ာင္း မွ ေက်ာင္းသားငယ္မ်ားလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။

၁၉၈၃ ခုႏွစ္ကစၿပီး သင္တန္းဖြင့္ျဖစ္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ ဒီလုိပါ။ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပုိင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီး ေဒၚေသာင္းၾကည္၊ ကထိက၊ စုိက္ပ်ဳိးေရးရုကၡေဗဒဌာနရွိရာ ေရဆင္းစုိက္ပ်ဳိးေရး တကၠသုိလ္သုိ႔ မႏၲေလးကေန အၿပီးတုိင္ ေျပာင္းေရႊ႕လာခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ သုိင္းေျပာင္းျပန္ဆရာမွန္းသိတဲ့ ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသား ေမာင္ေက်ာ္ေဆာင္းကုိ သုိင္းေျပာင္းျပန္ပညာ စတင္သင္ၾကားေပးပါတယ္။ တစ္ဦးတည္းေသာ သင္တန္းသား ေမာင္ေက်ာ္ေဆာင္းအား သင္ၾကားျပသေလ့က်င့္ေနပုံေတြကုိ ကြယ္လြန္သြားရွာၿပီးျဖစ္တဲ့ ဆရာဦးဘြန္ခ်ိန္းက လာေရာက္ၾကည့္ရွဳေလ့လာပါတယ္။ သူကုိယ္တုိင္သင္ၾကားလုိေပမယ့္ က်န္းမာေရးအေျခအေနအရ သင္ၾကားခြင့္ မရခဲ့ရွာပါဘူး။ တေန႔မွာေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က အားကစားနဲ႔ ကာယပညာ ေကာ္မတီဥကၠဌ ပါေမာကၡဆရာႀကီးေဒါက္တာတုိးလႈိင္ကုိ ေခၚလာၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေတြ႕ေပးပါတယ္။ ဆရာႀကီးက စိတ္ပါ၀င္စားတဲ့ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ သုိင္းေျပာင္းျပန္ပညာကုိ ေလ့လာသင္ယူဖုိ႔ စာသင္ခ်ိန္အပ ေက်ာင္းအားခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား စိတ္ေလလြင့္မႈမရွိေအာင္ အက်င့္စာရိတၱပ်က္စီးေစမည့္ အျပဳအမႈမ်ဳိးေတြ မျပဳလုပ္မိေစရန္အတြက္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက တားဆီးကာကြယ္တဲ့အေနနဲ႔ သုိင္းသင္တန္းဖြင့္ေပးပါလုိ႔ ေတာင္းဆုိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ လည္း ေခတ္ပညာတတ္ သုိင္းသမားေကာင္းေတြ ေပၚထြန္းလာေစဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ဆရာႀကီး ရဲ႕ေတာင္းဆုိခ်က္ကုိ သေဘာတူလက္ခံလုိက္ပါတယ္။ ၁၉၈၃-ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလထဲမွာပဲ သင္တန္းစဖြင့္ခဲ့တာ ယေန႔အခ်ိန္ထိပါပဲ။

သုိင္းေျပာင္းျပန္မွာ လက္သုိင္း၊ တုတ္သုိင္း၊ ဓားသုိင္း သုံးဘာသာရွိပါတယ္။ သုံးဘာသာစလုံးကုိ သင္ရုိးညြန္းတမ္းအတုိင္း သင္ရုိးသင္လက္နဲ႔ နည္းစနစ္တက် အေျခခံကစၿပီး သင္ၾကားေပးပါတယ္။ အေျခခံပုိင္ႏုိင္ၿပီး တုတ္၊ ဓား လက္နက္ေတြကုိ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ ကုိင္တြယ္အသုံးျပဳလာႏုိင္ၿပီဆုိမွ ပညာအဆင့္ကုိ တျဖည္းျဖည္းျမႇင့္ေပးတဲ့နည္းနဲ႔ သင္ၾကားေပးပါတယ္။ သင္တန္းကုိ ကလပ္ပုံစံနဲ႔ အၿမဲတမ္းဖြင့္လွစ္ထားေတာ့ သင္တန္းအခ်ိန္အတြင္းမွာ သင္တန္းသား အသစ္အေဟာင္းမ်ား မျပတ္ေလ့က်င့္ေနၾကပါတယ္။ ကလပ္ပုံစံျဖစ္ေပမယ့္ လစဥ္ေၾကးတုိ႔ ၀င္ေၾကးတုိ႔ ဆုိတာေတြ မရွိပါဘူး။ အဆင့္ေၾကးဆုိတာပဲရွိပါတယ္။ အဆင့္တစ္ဆင့္ကုိ ေငြက်ပ္ႏွစ္ေထာင္ပဲ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ မေပးႏုိင္လည္း နားလည္ၿပီး သင္ေပးတာပါပဲ။ ေငြေၾကးအရကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ ပညာကုိ လုိခ်င္စိတ္ရွိၿပီး ႀကိဳးစားသူေတြဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္ကုိက အခမဲ့အလကား သင္ေပးခ်င္ေနတတ္တာပါ။ အဆင့္ တစ္ဆင့္ကုိ ႏွစ္နွစ္သုံးႏွစ္ ေလ့က်င့္ၾကသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ သုိင္းေျပာင္းျပန္ရဲ႕ နည္းစနစ္ေတြ မူေတြ၊ ဟန္ေတြ၊ မာန္ေတြကုိ ပုိၿပီး ေၾကညက္တတ္ကၽြမ္းတာေပါ့။

ဒီကေန႔ေခတ္မွာ တုိင္းတပါးက တုိက္ခုိက္မႈ အတတ္ပညာေတြ ႀကီးစုိးေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာလူငယ္ေတြ တုိင္းတပါးကလာတဲ့ သုိင္းပညာေတြကုိ မထိေတြ႕၊ မေလ့လာ၊ မသင္ၾကားသင့္ဘူးလုိ႔ ဆုိလုိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ထိေတြ႕ေလ့လာ သင္ယူခြင့္ရွိပါတယ္။ သူ႔အားနည္းခ်က္ ကုိယ့္အားနည္းခ်က္၊ သူ႔အားသာခ်က္၊ ကုိယ့္အားသာခ်က္ေတြကုိ သိရတာေပါ့။ အျမင္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ဖြင့္ၿပီး ေလ့လာဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အသိတစ္ခု သတိတစ္ခုေတာ့ရွိဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ အဲဒါက လြန္ကဲစြာ အထင္မၾကီးဖုိ႔နဲ႔ သတိရွိမွာက သူတုိ႔ႏုိင္ငံေတြမွာမွ ဒီအတတ္ပညာေတြ ရွိတာမဟုတ္ပါဘူး။ ငါတုိ႔ႏုိင္ငံမွာလည္း သုိင္းဆုိတဲ့ အတတ္ပညာရွိတယ္ဆုိတဲ့ သတိပါပဲ။

သုိင္းပညာဆုိတာ ျမန္မာတစ္မ်ဳိးသားလုံးပုိင္ဆုိင္တဲ့ ျမန္မာ့ရုိးရာယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ အစဥ္အလာႀကီးမားပါတယ္။ ျမန္မာ့သမုိင္းမွာ လက္စြမ္း၊ တုတ္စြမ္း၊ ဓားစြမ္း၊ လွံစြမ္း ျပခဲ့ၾကတဲ့ သူရဲေကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ဒီကေန႔ေခတ္မွာလည္း တစ္ကယ္ေလ့က်င့္ရင္ တစ္ကယ္တတ္ တစ္ကယ္စြမ္းပါတယ္။ အဲ-ခုႏွစ္ရက္ တစ္၀ုိင္းသုိင္းသင္ၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သုိ္င္းတတ္ၿပီလုိ႔ ထင္မွတ္ေနရင္ေတာ့ မုိက္မဲရာ က်မွာပါပဲ။ တကယ္ သုိ္င္းတတ္ခ်င္ရင္ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး အခ်ိန္ေပးေလ့က်င့္ရမွာပါ။ မေတာက္တေခါက္သင္၊ မေတာက္တေခါက္က်င့္ရင္ေတာ့ မေတာက္တေခါက္သုိင္းသမားပဲ ျဖစ္မွာပါ။ အဲဒီရလဒ္က သုိင္းပညာအေပၚ အထင္ေသးမႈ ျဖစ္လာမွာ မလြဲပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သင္တန္းသားေတြကုိ မေတာက္တေခါက္သုိင္းသမား မျဖစ္ေအာင္၊ စာရိတၱမခုိင္မာတဲ့ လူရမ္းကားသုိင္းသမား မျဖစ္ေအာင္ အၿမဲသြန္သင္ဆုံးမပါတယ္။ အၿမဲတမ္းေလ့က်င့္ေနႏုိင္ေအာင္လည္း ကလပ္ပုံစံနဲ႔ သင္တန္းကုိ အၿမဲတမ္းဖြင့္လွစ္ထားပါတယ္။ ဒီနည္းဟာ တုိးတက္မႈ အရွိဆုံးပါ။တကယ္ေတာ္ တကယ္တတ္တဲ့ သုိင္းသမားေကာင္းေတြ အမ်ားႀကီး ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္ပါတယ္။ သုိင္းဆရာ တစ္ေယာက္မွာ တာ၀န္ေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ငါဟာသုိင္းဆရာဆုိၿပီး လႈပ္ရွားမႈမရွိဘဲ ထုိင္ေနလုိ႔ မရပါဘူး။ ျမန္မာ့ရုိးရာ အေမြအနွစ္ျဖစ္တဲ့ သုိင္းပညာကုိျဖန္႔ျဖဴးသင္ၾကားေနရပါမယ္။ ရွိၿပီးသား ပညာေတြကုိ ေကာင္းသ ထက္ေကာင္းေအာင္ ေလ့က်င့္ပြားမ်ားေနရမယ္။ သိပၸံနည္းက် ခ်ဥ္းကပ္ေလ့လာရမယ္။ အရာရာကုိ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာတတ္ရမယ္။ ေငြေၾကးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေအာင္ျမင္မႈကုိ ေရွာင္ရမယ္။ သိကၡာရွိရမယ္။ လူမႈေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ မာန္မာန ကင္းရမယ္။ ပညာကုိ ခုတုံးလုပ္ၿပီး ႏုိင္ထက္စီးနင္း လုပ္မႈမ်ဳိး ကင္းရမယ္ စတဲ့တာ၀န္ေတြ လုိက္နာစရာေတြ က်င့္ၾကံေနထုိင္စရာေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ သုိင္းပညာဟာ ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ တုိးတက္ျပန္႔ပြားေနေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါမွ အမ်ဳိးသားေရး တာ၀န္ေက်ပြန္တဲ့ သုိင္းဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္မွာေပါ့။

ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ျဖစ္တဲ့ သုိင္းပညာဟာ ထိန္းသိမ္းေလ့လာလုိက္စားမယ့္သူမရွိရင္ တျဖည္းျဖည္း တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ္ဆုိရင္ ျမန္မာတမ်ဳိးသားလုံးအတြက္ အလြန္ႀကီးမားတဲ့ ဆုံးရွံဳးမႈႀကီးအျဖစ္ သတိျပဳသင့္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ မျဖစ္ရေအာင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိင္းအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔ သုိင္းဆရာတုိင္းမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္သက္တမ္းအတြင္းမွာ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ သုိင္းသမားေတြကုိ အဆက္မျပတ္ ေမြးထုတ္ေပးရင္း အမ်ဳိးသားေရး တာ၀န္ကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္သြားဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ၿပီးသားပါ။ ေရဆင္းစုိက္ပ်ဳိးေရး တကၠသုိလ္မွာ သုိင္းေျပာင္းျပန္သင္တန္းကုိ ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေပးေနတာ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ပါၿပီ။ သင္တန္းသားအေဟာင္းေတြကုိေတာ့ မမွတ္မိေတာ့တာ မ်ားပါတယ္။ တခါတေလ ျပန္လည္ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ႏွစ္ေတြၾကာေညာင္းေတာ့ သူတုိ႔ ရုပ္ရည္ေတြဟာလည္း ရင့္က်က္တည္ၿငိမ္ၿပီး ရာထူးအဆင့္အသီးသီးနဲ႔ တုိင္းျပည္တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနၾကတာကုိ ဂုဏ္ယူစရာေတြ႕ရပါတယ္။ သူတုိ႔ဟာ ေက်ာင္းသားလူငယ္ဘ၀က ကၽြန္ေတာ့္သင္တန္းမွာ တက္ေရာက္သင္ၾကား ေလ့က်င့္ခဲ့ၾကတဲ့ သင္တန္းသားေတြဆုိၿပီး ၾကည္ႏူး၀မ္းသာရပါတယ္။ ဒီလုိပါပဲ သုိင္းပညာကုိ စိတ္၀င္စားၾကတယ္ဆုိရင္ ကေလးငယ္ေလးေတြကအစ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ သင္ေပးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္တဲ့ သုိ္င္းသမားေကာင္းေလးေတြ ေပၚထြန္းလာဖုိ႔ ဆုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုပဲ ရွိပါတယ္။

သင္တန္းသားႏွစ္ဆယ္သုံးဆယ္ကုိ အပင္ပန္းခံသင္ေပးရေပမယ့္ အဲဒီထဲကတစ္ေယာက္ သုိင္းပညာကုိ စြဲစြဲၿမဲၿမဲနဲ႔ ေလ့လာလုိက္စားလာၿပီဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အျမတ္ပါ။ အပင္းပန္းခံရက်ဳိးနပ္တယ္လုိ႔ တြက္ထားပါတယ္။ ေရဆင္းစုိ္က္ပ်ဳိးေရးတကၠသုိလ္က ဘြဲ႕ရသြားၿပီးျဖစ္တဲ့ ေမာင္ဟန္ၿဖိဳးေအာင္ဟာ ကေလးဘ၀ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ေလ့က်င့္ ပ်ဳိးေထာင္သင္ၾကားေပးခဲ့တဲ့ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္တဲ့ သုိင္းသမားတစ္ေယာက္ပါပဲ။ အခုဘြဲ႕လည္း ရသြားပါၿပီ။ သုိ္င္းဆရာအျဖစ္လည္း ေအာင္ျမင္သြားပါၿပီ။ စာေပသင္ၾကားရတဲ့ ေက်ာင္းဆရာေတြ မွာ ေစတနာ၊ ၀ါသနာ၊ အနစ္နာအျပင္ အသားပါ အနာခံရပါတယ္။ ခ်ဳပ္ပုံခ်ဳပ္နည္း ခ်ဳိးပုံခ်ဳိးနည္းေတြကုိ သင္ရတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ အခ်ဳပ္ခံအခ်ဳိးခံၿပီး သင္ေပးရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕အတုိင္းအဆမသိ လုပ္လုိက္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ တစ္ပတ္ေလာက္အထိ နာတတ္ပါတယ္။ တကယ္နာလာမွ သူတုိ႔ခ်ဳိးတဲ့ ခ်ဳပ္တဲ့နည္းစနစ္ မွန္ပါတယ္။ မနာေသးရင္ မမွန္ေသးပါဘူး။

အခါအခြင့္သင့္လုိ႔ ရွင္းျပရအုံးမယ္။ သုိင္းေျပာင္းျပန္ဆုိတဲ့ အေခၚအေ၀ၚနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ တခ်ဳိ႕က ဘယ္လုိနားလည္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သုိင္းေျပာင္းျပန္ဆုိတာ ရွမ္းသုိင္းပါ။ ရွမ္းဘာသာနဲ႔ ခူးကာခ်န္႔ လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ခူးကာ ဆုိတာ သုိင္း၊ ခ်န္႔ ဆုိတာ ေျပာင္းျပန္၊ တုိက္ရုိက္ဘာသာျပန္လုိက္ေတာ့ သုိင္းေျပာင္းျပန္ေပါ့။ ရွမ္းျပည္နယ္မွာကုိ တတ္တဲ့သူ အလြန္ရွားပါတယ္။ တခ်ိန္က ေစာ္ဘြားႀကီးမ်ားရဲ႕ သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြ လူယုံေတာ္ေတြမွ တတ္ၾကပါတယ္။ အဂၤလိပ္အစုိးရလက္ထက္မွာ ေစာ္ဘြားႀကီးတစ္ပါးရဲ႕ သက္ေတာ္ေစာင့္ ဆရာခ်ယ္ႀကီးဟာ လုပ္ငန္းခြင္မွာ မေပ်ာ္ပုိက္ေတာ့တာေၾကာင့္ သူ႔သခင္မသိေအာင္ တိတ္တဆိတ္ထြက္ခြာလာခဲ့ၿပီး တြံေတးနယ္ ေတာႀကီးတန္းမွာရွိတဲ့ ေဇာတိကုန္းရြာသားျဖစ္ၾကတဲ့ ဦးဘုိးလုံ၊ ဦးေသာမ၊ ဦးေမာင္ေလးတုိ႔ သုံးဦးသားကုိ သုိင္းေျပာင္းျပန္ပညာမ်ား သင္ၾကားေပးခဲ့ပါတယ္။  ဆရာႀကီးဦးေမာင္ေလးကမွတစ္ဆင့္ တျပည္လုံးကုိ သုိ္င္းေျပာင္းျပန္ပညာမ်ား ျဖန္႔ေ၀ သင္ၾကားေပးမႈေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ သုိင္းေျပာင္းျပန္ပညာဟာ ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ ထီးထီးမားမား ၀ံ့၀ံ့ထည္ထည္ ရပ္တည္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ သုိင္းေျပာင္းျပန္ရဲ႕အေၾကာင္းအၾကမ္းဖ်င္း ေျပာျပ တာပါ။ ေနာက္ေတာ့မွ အေသးစိတ္ေရးပါဦးမယ္။

ေရဆင္းစုိက္ပ်ဳိးေရးတကၠသုိလ္မွာ သုိင္းေျပာင္းျပန္သင္တန္း ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေနေတာ့ စုိက္ပ်ဳိးေရး တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား၊ ေမြးျမဴေရးဆုိင္ရာေဆးတကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား၊ သစ္ေတာ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားေတြ လာေရာက္ေလ့လာ သင္ၾကားၾကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ စိတ္ေအးခ်မ္းသာနဲ႔ ပညာကုန္ မခၽြင္းမခ်န္ သင္ၾကားျပသေပးလုိ႔ ရပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ သူတုိ႔ စာရိတၱပုိင္းကုိ ကၽြန္ေတာ္ ယုံၾကည္တယ္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ပညာတတ္လူငယ္ေတြျဖစ္တဲ့ အတြက္ အမွားအမွန္ကုိ ေကာင္းေကာင္းခြဲျခားႏုိင္တဲ့ ဥာဏ္ရည္ျမင့္သူေတြျဖစ္တယ္။ ေနာင္ အနာဂါတ္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အင္အားသစ္သားေကာင္းရတနာ ပညာတတ္လူငယ္ေလးေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တတ္ကၽြမ္းတဲ့ သုိင္းပညာအေမြေပးရတဲ့အတြက္ အလြန္ပဲ ၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္ရပါတယ္။ သူတုိ႔တစ္ေတြဟာ ေနာင္တခ်ိန္မွာ ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ ၿမိဳ႕ျပေက်းလက္ေတာရြာနဲ႔ ေတာႀကိဳအုံၾကား မက်န္ ႏုိင္ငံေတာ္က ေပးအပ္တဲ့ တာ၀န္ေတြကုိ ျဖန္႔က်က္သြားေရာက္ ထမ္းေဆာင္ၾကရမွာပါ။ အဲဒီလုိ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရတဲ့အခါ လူဆုိးသူခုိး မသမာသူေတြေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီး အႏၲရာယ္ျပဳ တုိက္ခုိက္လာခဲ့ရင္ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ သုိင္းေျပာင္းျပန္ဆုိတဲ့ အေဖၚေကာင္းဟာ သူတုိ႔နဲ႔အတူ ရွိေနပါၿပီ။ သုိင္းေျပာင္းျပန္သင္တန္းဟာ ႏုိင္ငံ သားေကာင္းရတနာေတြ ဆုံးရႈံးနစ္နာမႈမရွိေအာင္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ကာကြယ္ေပးရာလည္း ေရာက္ပါတယ္။ ျမန္မာရုိးရာယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ သုိင္းပညာကုိ အေမြအျဖစ္ ျဖန္႔ေ၀ေပးရင္း အမ်ဳိးသားေရးတာ၀န္နဲ႔ ႏုိင္ငံတာ၀န္ကုိလည္း ထမ္းေဆာင္ ရာ ေရာက္ပါတယ္။ လူငယ္ေမာင္မယ္မ်ားရဲ႕ ကာယဗလ၊ ဥာဏဗလ၊ စာရိတၱဗလ၊ မိတၱဗလအင္အားမ်ားကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးရာလည္း ေရာက္ပါတယ္။ သုိ္င္းကစားျခင္းျဖင့္ ဇာတိေသြး ဇာတိမာန္နဲ႔ မ်ုဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ရွင္သန္ေစၿပီး ျမန္မာမႈကုိ ျမတ္ႏုိ္းလာေစရန္ ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ေပးရာ လည္း ေရာက္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ အျမင္မၾကည္တာ တစ္ခုရွိႏုိင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သင္တန္းေၾကးနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္စားေနတယ္လုိ႔ ထင္ႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ၁၉၈၃-ခုႏွစ္က စဖြင့္ခဲ့တဲ့ သုိင္းေျပာင္းျပန္ သင္တန္းဟာ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္အထိ သင္တန္းေၾကး လုံး၀ မေပးရပါဘူး။ အခမဲ့ သင္ၾကားေပးတဲ့အျပင္ သင္တန္းသုံး ကိရိယာေတြျဖစ္တဲ့ တုတ္တုိ႔၊ ဓားတုိ႔ကုိ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ စုိက္ထုတ္၀ယ္ယူေပးခဲ့တာပါ။ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္းမွာ သင္တန္းသားေတြက သင္တန္းေၾကး ၁၅၀ က်ပ္ သတ္မွတ္ အခ်င္းခ်င္းေကာက္ခံ စုေဆာင္းၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကုိ လာေရာက္ ကန္ေတာ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေခတ္ကာလ အေျခအေန စား၀တ္ေနေရးအေျခအေနအရ လက္ခံလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ တေရြ႕ေရြ႕ေျပာင္းလဲ သတ္မွတ္လာလုိက္ၾကတာ ဒီကေန႔ သင္တန္းေၾကးဟာ ပထမအဆင့္ ႏွစ္ေထာင္၊ ဒုတိယအဆင့္ ႏွစ္ေထာင္၊ တတိယအဆင့္ႏွစ္ေထာင္ဆုိတာလည္း သင္တန္းသားေတြက သတ္မွတ္ေပးၾကတာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကေတာ့ သင္တန္းေၾကးေပးသည္ျဖစ္ေစ မေပးသည္ျဖစ္ေစ မခြဲျခားဘဲ သင္ျပေပးေနတာပါပဲ။ သင္တန္းေၾကး မေပးႏုိင္သူေတြလည္း ရွိၾကတာပါပဲ။ ရွိလည္း မၿငိဳျငင္တဲ့အျပင္ သူတုိ႔ကုိ အားမငယ္ေစဖုိ႔ေတာင္ အားေပးပါေသးတယ္။ တစ္ခု သတိရရမွာက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ သုိင္းပညာနဲ႔ စီးပြားရွာလုိ႔ မရပါဘူး။ စား၀တ္ေနေရးနဲ႔ ဘ၀ရပ္တည္မႈကုိေတာင္ အာမခံခ်က္ မေပးႏုိင္ပါဘူး။ အလြန္အင္မတန္နည္းပါးတဲ့ ေငြေၾကးတစ္ခ်ဳိ႕ကုိေတာ့ ရႏုိင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အတူတူဆရာျဖစ္ရထားၾကတဲ့ သုိင္းဆရာေတြ ဒီကေန႔ အဆင့္တစ္ဆင့္ကုိ ေငြ ၅၀၀၀ နဲ႔ သင္ေပးေနၾကေပမယ့္ သူတုိ႔ စီးပြားေရးဟာ တုိးတက္မလာပါဘူး။ အျမင္ရွင္းေစခ်င္တာက ကၽြန္ေတာ္ဟာ သုိင္းေျပာင္းျပန္သင္တန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လူမႈေရးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ လုံး၀မထားပါဘူး။ စီးပြားေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ လုံး၀မထားပါဘူးဆုိတာပဲ။ ဒါ ကၽြန္ေတာ့္ သေဘာထားအမွန္ကုိ အရုိးသားဆုံး တင္ျပတာပါ။ သုိင္းသင္တန္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ကေတာ့ ကုိယ့္တာ၀န္ ကုိယ္ထမ္းေဆာင္ေနတယ္လုိ႔ပဲ ခံယူထားပါတယ္။ ေရဆင္းစုိက္ပ်ဳိးေရးတကၠသုိလ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားျပသေပးေနတဲ့ သုိင္းေျပာင္းျပန္သင္တန္းရဲ႕ သက္တမ္းဟာ ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ထဲ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဒီသက္တမ္းအတြင္း မွာ ေငြေၾကးအရွဳပ္အရွင္း၊ လူမႈေရး အရွဳပ္အရွင္း ဘာတစ္ခုမွ မရွိခဲ့ပါဘူး။ သင္တန္းသားေတြ ဟာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေနၾကတာပါပဲ။ ဒီအစဥ္အလာေကာင္းေတြကုိ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းသြားရမွာ အမွန္ပါပဲ။

ေရဆင္းစုိက္ပ်ဳိးေရးတကၠသုိလ္ႀကီးဟာ ႏွစ္(၈၀)ျပည့္ ပတၱျမားရတုသဘင္ကုိ ဆင္ႏႊဲခဲ့ပါၿပီ။ သက္တမ္း ရင့္က်က္လာတာနဲ႔အမွ် တည္ၿငိမ္တဲ့ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ အၿမဲႏုပ်ဳိ လန္းဆန္းတုိးတက္ေနမယ့္ တကၠသုိလ္ႀကီးပါ။ အေလ့အက်င့္ေကာင္းေတြ အစဥ္အလာေကာင္းေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ေခတ္မီ တုိးတက္တဲ့ အရည္အခ်င္းျပည့္ စုိက္ပ်ဳိးေရးပညာရွင္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ေမြးထုတ္ေပးေနတဲ့ တကၠသုိလ္ႀကီးပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ မရွိမျဖစ္ အလြန္လုိအပ္တဲ့ အားထားဂုဏ္ယူစရာ ျဖစ္တဲ့ တကၠသုိလ္ႀကီးပါ။ ဒီလုိ ဂုဏ္အဂၤါေတြနဲ႔ ျပည့္စုံထုံမႊန္းေနတဲ့ ေရဆင္းစုိက္ပ်ဳိးေရးတကၠသုိလ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ပညာသင္ၾကားေရးအတြက္ တစ္စိတ္တစ္ပုိင္းက အေထာက္အကူျပဳႏုိင္မယ့္ သုိင္းေျပာင္းျပန္ သင္တန္းဖြင့္လွစ္ခြင့္ရတဲ့ အတြက္လည္း မ်ားစြာဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္မိပါေၾကာင္း ေရးသားတင္ျပအပ္ပါတယ္။

ဦးတင္ျမင့္ (သုိင္းေျပာင္းျပန္)

ဆရာႀကီးဦးတင္ျမင့္နဲ႔ ဆက္သြယ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့
လက္ရွိမွာ ဆရာႀကီးဟာ ေနျပည္ေတာ္ ဘူတာႀကီးေရွ႕နားမွာ ေနပါတယ္။
ဦးတင္ျမင့္ + Dr. ေသာင္းၾကည္ (စိုက္ပ်ဳိးတကၠသိုလ္) လို႔ ေမးရင္ရပါတယ္။

ယခုေဖာ္ျပပါ ေဆာင္းပါကို ebook အေနနဲ႔ download ရယူခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီမွာယူပါ ခင္ဗ်ာ။

အားလံုးပဲ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစခင္ဗ်ာ။

Credit : https://thaingwizard.wordpress.com/

Credit :   http://myooyinlays.blogspot.co.uk/2014/02/blog-post_6586.html