" လူသားထု ပ်က္သုဥ္းေအာင္ ျခိမ္းေျခာက္ေနေသာ အႏၱရာယ္ၾကီး (၇) သြယ္ "

 

ကမၻာၾကီး ပ်က္သုဥ္းမည့္ေန႔ကို သိပၸံ၀တၳဳမ်ားထဲတြင္ အမိ်ဳးမိ်ဳး ပံုေဖာ္ခဲ့ၾကသည္။ ယခုအခါ သိပၸံပညာရွင္မ်ားက စိတ္ကူးနွင့္ မဟုတ္ဘဲ တကယ့္ လက္ေတြ႔ အခ်က္အလက္မ်ားေပၚ မူတည္ကာ လူသားထု ပ်က္သုဥ္း သြားေစနိုင္သည့္ အႏၱရာယ္ၾကီး ခုနစ္သြယ္ကို တင္ျပလိုက္သည္။
          ကမၻာၾကီးကို ဥကၠာပံ်ခဲ ၀င္တိုက္ျခင္း၊ ကူးစက္နႈန္း အလြန္ျမန္ေသာ ကပ္ေရာဂါၾကီးမိ်ဳး ျဖစ္ပြားျခင္း စေသာ အခ်က္မ်ား ပါ၀င္သည္။ မဟာမီးေတာင္ၾကီး ေပါက္ကဲြမႈေၾကာင့္လည္း လူသားထု ပ်က္သုဥ္း သြားနိုင္သည္ဟု သုေတသီတို႔က ဆိုလိုက္သည္။ သိပၸံပညာရွင္တို႔၏ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားကို How It work မဂၢဇင္းက စုစည္းတင္ျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

မဟာမီးေတာင္ ေပါက္ကဲြမႈ
          ေက်ာက္ခဲနွင့္ မီးခိုးမႈန္(၂၄၀) ကုဗမိုင္နွင့္ အထက္ ေလထဲ မႈတ္ထုတ္နိုင္စြမ္း ရိွေသာ အၾကီးစား မီးေတာင္ေပါက္ကဲြမႈမိ်ဳးကို မဟာမီး ေတာင္ေပါက္ကဲြမႈဟု ေခၚတြင္သည္။ ၁၉၈၀ ျပည့္နွစ္က အေမရိကန္နိုင္ငံ သမိုင္း၌ ဖ်က္ဆီးမႈ အျပင္းဆံုး စိန္႔ဟယ္လင္ မီးေတာင္ ေပါက္ကဲြမႈထက္ အဆတစ္ေထာင္ေက်ာ္ ပိုျပင္းထန္လိမ့္မည္။
          ယေန႔ မ်က္ေမွာက္ သိပၸံပညာရွင္မ်ား အေနျဖင့္ မဟာမီးေတာင္ ေပါက္ကဲြမႈမိ်ဳးကို မၾကံဳဖူးၾကေသာ္လည္း သမိုင္း အခ်က္အလက္မ်ားကို ျပန္ေကာက္ျခင္းျဖင့္ မဟာမီးေတာင္ ေပါက္ကဲြမႈ အေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္း သိထားၾကျပီး ျဖစ္သည္။ မဟာမီးေတာင္ ေပါက္ကဲြမႈေၾကာင့္ ေခ်ာ္ရည္ မီးခိုးမႈန္၊ ေက်ာက္ခဲမ်ားသည္ မီးေတာင္၀န္းက်င္ တစ္၀ိုက္ ဥေရာပ တစ္တိုက္စာေလာက္ က်ယ္ေသာ ေျမေနရာ အတြင္းသို႔ က်ေရာက္နိုင္သည္ဟု သိပၸံပညာရွင္မ်ားက ခန္႔မွန္းထားသည္။
           မဟာမီးေတာင္ ေပါက္ကဲြေနစဥ္ အတြင္း မီးခိုးမႈန္မ်ားသည္ အာကာသ အစြန္ထိ ေရာက္ရိွနိုင္သည္။ ဆာလဖာဓာတ္ မ်ားျပားေသာ မီးခိုးမႈန္မ်ားသည္ ကမၻာ့ေလထုလႊာထဲတြင္ နွစ္ေပါင္း မ်ားစြာၾကာေအာင္ ဖံုးလႊမ္းေနကာ ကမၻာ့ရာသီဥတုကို ေဖာက္ျပန္ေစလိမ့္မည္။ မီးခိုးမ်ားအုပ္ကာ ေနေရာင္ မ၀င္နိုင္သျဖင့္ ေျမျပင္အပူခိ်န္ ထိုးက်ကာ စိုက္ပိ်ဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ား ပ်က္စီးျပီး စားနပ္ရိကၡာ မလံုေလာက္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားလာမည္။
           အဆိုးဆံုး အေျခအေန ဆိုပါက ေရခဲေခတ္ ပံုစံမိ်ဳးထိ ေရာက္သြားနိုင္သည္ဟု ခန္႔မွန္းထားၾကသည္။ ကံေကာင္းသည့္ တစ္ခ်က္မွာ မဟာမီးေတာင္ ေပါက္ကဲြမႈမိ်ဳးသည္ အလြန္ရွားပါးျပီး အနီးစပ္ဆံုး အေနျဖင့္ လြန္ခဲ့ေသာ နွစ္ေပါင္း (၂၇၀၀၀) အခိ်န္က လက္ရိွ နယူးဇီလန္ နိုင္ငံေနရာတြင္သာ ေပါက္ကဲြခဲ့ဖူးသည္။

ႏ်ဴကလီးယား ေဆာင္းရာသီ
          ျမိဳ႕ျပမ်ားကို စကၠန္႔ပိုင္း အတြင္း ျပားခ်ပ္သြားေစနိုင္ေသာ ႏ်ဴကလီးယားဗံုးမ်ားသည္ လူသားတို႔ တီထြင္ထားသမွ်ထဲတြင္ ဖ်က္အား အျပင္းဆံုး ျဖစ္သည္။ ႏ်ဴကလီးယား ဗံုးကဲြစဥ္မွာ ခ်က္ခ်င္း ေသသြားသူမ်ားက ပိုကံေကာင္းလိမ့္ဦးမည္ဟု ဆိုရမည္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္။ ေနာက္ဆက္တဲြ ဆိုးကိ်ဳးမ်ားက ပိုျပင္းထန္ေသာေၾကာင့္တည္း။
             ႏ်ဴကလီးယားဗံုး ေပါက္ကဲြျပီးေနာက္ စထရာတိုစပီးယား ေလထုလႊာထဲတြင္ မီးခိုးမ်ား လွည့္ပတ္ အုပ္ဆိုင္းေနနိုင္ျပီး ေနေရာင္ေျမျပင္ မေရာက္သျဖင့္ ႏ်ဴကလီးယား ေဆာင္းရာသီ ေပၚေပါက္လာလိမ့္မည္။ အဆိုးဆံုး အေနအထားမိ်ဳးတြင္ ေနေရာင္ (၉၉) ရာခိုင္နႈန္းထိ ကမၻာေျမေပၚ မက်ေရာက္နိုင္ဘဲ ျဖစ္နိုင္သည္။
            ထိုအခါ အပင္မ်ား ေနေရာင္ျဖင့္ အစာခ်က္ျခင္း ျဖစ္စဥ္ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ကာ ႏ်ဴးကလီးယား ေဆာင္းရာသီ သက္ေရာက္ရာ ေဒသမ်ားတြင္ စားနပ္ရိကၡာ ျပတ္လပ္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားလာလိမ့္မည္။ ေျမျပင္ အပူခိ်န္သည္လည္း ေနေရာင္မရသျဖင့္ ထိုးက်ကာ အာတိတ္ ရာသီဥတုမိ်ဳး ျဖစ္ပြားလာလိမ့္မည္။ အပင္၊ တိရစၧာန္နွင့္
လူသားမ်ားသည္ အေမွာင္ထုထဲတြင္ ပ်က္စီးရလိမ့္မည္။

ဥကၠာပံ် ၀င္တိုက္ျခင္း
          ေနအဖဲြ႔အစည္းအတြင္း လွည့္ပတ္ သြားလာေနေသာ ေက်ာက္စိုင္ ေက်ာက္သား ဥကၠာခဲမ်ားထဲတြင္ ကမၻာကို ၀င္တိုက္နိုင္ေျခ ရိွသည့္ ဥကၠာခဲမ်ား ရိွေနသည္။  ဒိုင္နိုေဆာမ်ားကို မိ်ဳးသုဥ္းေစခဲ့ေသာ (၆ ဒသမ ၂) မိုင္အခ်င္း ရိွသည့္ ဥကၠာခဲၾကီးမိ်ဳး ကမၻာၾကီးကို ၀င္တိုက္နိုင္ေျခသည္ အလြန္ရွားေသာ္လည္း ထိုဥကၠာခဲ၏ ငါးပံုတစ္ပံုစာသာ ရိွေသာ ဥကၠာခဲသည္ပင္ လူသားထုကို ပ်က္သုဥ္းသြားေအာင္ လုပ္နိုင္စြမ္း ရိွေနသည္။
           ထိုမွ်ေသာ ဥကၠာခဲ ၀င္တိုက္ျပီး ထြက္လာေသာ စြမ္းအင္သည္ပင္ ဟီရိုရီွးမား အဏုျမဴဗံုးထက္ အဆ (၁၀) သန္း ပိုျပင္းထန္မည္ ျဖစ္ျပီး ထိမွန္သည့္ ေနရာမွ (၁၈၆) မိုင္ အ၀န္းအ၀ိုင္း အတြင္း အားလံုး ျပားခ်ပ္သြားမည္ ျဖစ္သည္။

ဖန္လံုအိမ္ အာနိသင္
          ဖန္လံုအိမ္ အာနိသင္သည္ လူသားမ်ား ဆက္လက္ ရွင္သန္ ရပ္တည္နိုင္ေရး အတြက္ မရိွမျဖစ္ လိုအပ္သည္။ ကမၻာၾကီးထဲ ၀င္လာေသာ ေနေရာင္ အပူဓာတ္မ်ားကို ဖန္လံုအိမ္ အာနိသင္က ထိန္းကာ သိုေလွာင္ ေပးထားသျဖင့္ လူသားမ်ားသည္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ေနရကာ ရွင္သန္နိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဖန္လံုအိမ္ အာနိသင္သာ မရိွပါက လူသားမ်ားသည္ ေသြးခဲ ေသဆံုးသြားမည္ ျဖစ္သည္။
            သို႔ေသာ္ တန္ေဆးလြန္ေဘး ဟူေသာ စကား နွင့္အညီ ဖန္လံုအိမ္ အာနိသင္မ်ားလြန္းျပီး အပူေတြကို ထိန္းထားပါ မ်ားသြားျပန္လွ်င္ကား ကမၻာၾကီး ပူေႏြးကာ ရာသီဥတုမ်ား ေဖာက္ျပန္ရျပန္သည္။
          (၁၉) ရာစုေနွာင္းပိုင္း စက္မႈ ေတာ္လွန္ေရး ကာလေနာက္ပိုင္း ကမၻာၾကီးတြင္ ဖန္လံုအိမ္ ဓာတ္ေငြ႔မ်ား တိုးျပီးရင္း တိုးလာေနသည္။ ရလဒ္အျဖစ္ ကမၻာ့အပူခိ်န္မ်ား တိုးလာကာ ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျဖစ္ပြားျပီး လူသားထု တစ္ရပ္လံုးပါ ပ်က္သုဥ္း သြားနိုင္သည့္ အဆိုးလြန္ ရာသီဥတု ေခ်ာက္ကမ္းပါးထဲ လူသားမ်ား က်ဆင္းသြားမည့္ အႏၱရာယ္ ရိွေနသည္။

ေန ေသဆံုးမႈ
          ေနမင္းသည္  ကမၻာေပၚက သက္ရိွတိုင္း ဆက္လက္ ရွင္သန္ေရး အတြက္ အသက္ဓာတ္ကို ေပးေနသည္။ အလင္း၊ အပူမွ အစလိုသမွ် စြမ္းအင္တိုင္းကို ေနဆီက ရေနသည္။ အစရိွလွ်င္ အဆံုးရိွရမည္ ဟူေသာ စကားရပ္နွင့္အညီ ေနမင္းသည္လည္း တစ္ခိ်န္တြင္ အဆံုးသတ္မည္သာ ျဖစ္သည္။
            ေနမင္း ေသဆံုးမည့္ အခိ်န္နားနီးလာျပီး စြမ္းအင္ ကုန္ခမ္းလာျပီဆိုလွ်င္ လူသား တို႔သည္လည္း ေန၀င္ခိ်န္နား ေရာက္လာမည္ ျဖစ္သည္။ ေနမင္းသည္ စြမ္းအင္ က်ဆင္းသြားလွ်င္ အတြင္းအျပင္ စြမ္းအင္မွ်ေျခ ပ်က္ယြင္းသြားမည္ ျဖစ္ျပီး၊ ေနသည္ အနီေရာင္ မီးလံုးၾကီးအျဖစ္ ေပါက္ကဲြ က်ယ္ျပန္႔ ထြက္လာမည္ ျဖစ္သည္။
           မာက်ဴရီ၊ ဗီးနပ္စ္ျဂိဳလ္မ်ားကို ၀ါးမိ်ဳသြားမည္ျဖစ္ျပီး၊ ကမၻာကိုပါ ၀ါးမိ်ဳသြားဖြယ္ ရိွေနေၾကာင္း ခန္႔မွန္းထားၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေသဆံုးခါနီး ေနသည္ အပူဓာတ္ ကုန္ခမ္းကာ က်စ္လ်စ္ေသာ အျဖဴေရာင္အလံုး အျဖစ္သာ က်န္ရစ္လိမ့္မည္။ ထိုအခိ်န္ကို လူသားတို႔ေတာ့ မ်က္ျမင္ ကိုယ္ေတြ႔ ၾကံဳခြင့္ရလိမ့္မည္ မဟုတ္။ ေန၏ ဇရာအခိ်န္ပိုင္းမွာပင္ လူသားတို႔သည္ လိုအပ္သည့္ စြမ္းအင္ေလ်ာ့ပါးကာ ပ်က္သုဥ္းသြားၾကမည္ ျဖစ္သည္။

ဂမၼာလိႈင္းမ်ား ေပါက္ကဲြမႈ
          ဂမၼာလိႈင္းမ်ား ေပါက္ကဲြထြက္မႈသည္ စၾက၀ဠာထဲတြင္ အလင္းေရာင္ အေတာက္ဆံုး ေပါက္ကဲြမႈ ျဖစ္သည္။ မဟာၾကယ္ၾကီးမ်ား ေပါက္ကဲြမႈမွ ဂမၼာအလင္းလိႈင္းမ်ား ထြက္တတ္သည္။ ဂမၼာအလင္းလိႈင္းမ်ား ထြက္ရိွမႈသည္ စကၠန္႔ အနည္းငယ္မွသည္ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ အထိ ၾကာျမင့္နိုင္သည္။
           ဂမၼာေပါက္ကဲြမႈက ထြက္ရိွသည့္ ဆယ္စကၠန္႔စာ စြမ္းအင္သည္ပင္ လူသားတို႔ အားျပဳေနရေသာ ေန၏ သက္တမ္း တစ္ေလွ်ာက္လံုး ထုတ္လႊတ္ခဲ့သမွ် စြမ္းအင္ထက္ ပိုမ်ားေနေခ်ေသးသည္။ ကမၻာၾကီး ကံဆိုးပါက ဂမၼာလိႈင္း ေပါက္ကဲြမႈထဲ ေရာက္သြားနိုင္ျပီး လူသားထု တစ္ရပ္လံုး ပ်က္သုဥ္းသြားမည္ ျဖစ္သည္။

ကမၻာလံုးခီ် ကပ္ေရာဂါ
          ကပ္ေရာဂါဆိုးၾကီးမ်ား ကမၻာလံုးခီ် ပံ်႕နံွ႔ပါက ကမၻာ့လူသားထု ဆက္လက္ ရပ္တည္ေရးကိုပါ ထိခိုက္လာလိမ့္မည္။ ကမၻာ့လူသား သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္လိုက္လွ်င္လည္း ကပ္ေရာဂါဆိုးမ်ားက တစ္ခုျပီး တစ္ခု ၀င္ေရာက္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔နိုင္သည္။ လူသားမ်ား၏ ေဆးပညာ တိုးတက္လာသလို ကပ္ေရာဂါဆိုးမ်ား၏ ထိုးနွက္ခ်က္ ကလည္း ျပင္းထန္သထက္ ျပင္းထန္လာေနသည္။
          ယေန႔လူသားမ်ား၏ က်န္းမာေရး အဆင့္အတန္း ျမင့္မားလာသလို၊ က်န္းမာေရး သုေတသန လုပ္ငန္းမ်ားလည္း အဆင္ျမင့္လာသျဖင့္ လူသားမ်ားသည္ ကပ္ေရာဂါဆိုးၾကီးမ်ားထက္ ေရွ႕တစ္လွမ္း ၾကိဳေျပး ထားနိုင္ေသာ အေနအထားကို ေရာက္ေနသည့္တိုင္ ကပ္ေရာဂါဆိုးၾကီးမ်ားက မၾကာမၾကာ ဆိုသလို အမီ လိုက္လာနိုင္သည့္ အေနအထားမ်ားလည္း ရိွေနသည္သာ။
          ကမၻာတစ္၀န္း ပို႔ေဆာင္ ဆက္သြယ္ေရး ျမန္ဆန္ေခ်ာေမြ႔လာျခင္း၊ ျမိဳ႕ျပမ်ားတြင္ လူေနထူထပ္ သထက္ ထူထပ္လာျခင္း တို႔ေၾကာင့္လည္း ကူးစက္ေရာဂါမ်ားသည္ ကပ္ေရာဂါဆိုးၾကီးမ်ား အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရိွသြားနိုင္သည္။ ၂၀၀၃ ခုနွစ္တြင္ ဆားစ္ေရာဂါသည္ လပိုင္းအတြင္း ကမၻာ့တိုက္ၾကီး ေျခာက္တိုက္လံုးကို ပံ်႕နံွ႔ခဲ့သည္။ လူေပါင္း ရွစ္ေထာင္ေက်ာ္ကို ကူးစက္ခဲ့ျပီး (၇၅၀) နီးပါး ေသဆံုးခဲ့သည္။
          အထင္ရွားဆံုး ဥပမာကား အီဘိုလာေရာဂါ ျဖစ္သည္။ ၂၀၁၄ ခုနွစ္က အေနာက္အာဖရိကရိွ ဂီနီ၊ လိုင္ေဘးရီးယား၊ ဆီရာရာလီယြန္ တို႔တြင္ အဓိကျဖစ္ပြားခဲ့ျပီး၊ လူ (၁၁၀၀၀) ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့ကာ တစ္ကမၻာလံုးကို ျခိမ္းေျခာက္သည့္ ကပ္ဆိုးၾကီး အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရိွခဲ့သည္။ အီဘိုလာကဲ့သို႔ ကပ္ေရာဂါ ၾကီးမ်ားသည္ နိုင္နင္းစြာ ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ျခင္း မရိွပါက လူသားထု အမ်ားစုၾကီးကိုပါ ပ်က္သုဥ္း သြားေစနိုင္သည့့္ အႏၱရာယ္မိ်ဳး ရိွေနသည္။

Ref: Daily Mail
Credit : http://www.messengernewsjournal.com/news/Inter/detail.php?id=50687