ေရာေရာသမ ဘဘေဂ်ာ္
က်ေနာ္(၈)တန္း (၉)တန္း ေက်ာင္းသား ဘ၀ ထင္ပါတယ္။ေက်ာင္းသြားခါနီး မနက္စာ စားစရာမရွိလို
့ ျပည္လမ္းေပၚတက္၊အနီးဆံုး လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ ေျပးျပီး မနက္စာ စားဖို ့ပါဆယ္ သြားထုပ္ျပီး ျပန္
လာတဲ့အခ်ိန္။မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က အသက္ (၄၀ )ေက်ာ္ (၅၀) ေလာက္ရွိမယ့္ ခပ္၀၀.သန္ ့သန္ ့သန္
့ျပန္ ့ျပန္ ့ပဲ ၀တ္စားထားတဲ့ ဘိုးေတာ္နဲ ့ တဲ့တဲ့ တိုးပါတယ္။က်ေနာ္လဲ ေက်ာင္း၀တ္စံုေလးနဲ ့ ပါဆယ္
ထုတ္ေလးဆြဲလ်က္ေပါ့..သူ ့ၾကည့္ရတာ တစ္ခုခုအကူအညီလိုသလို အမူအရာမိုလို ့ က်ေနာ္လဲ သတိ
ိထားျပီး ေလ်ွာက္လာလ်က္ေပါ့။အနားေရာက္ေတာ့ လက္လွမ္းတားျပီး က်ေနာ့္ကို ေခၚေမးပါတယ္။
“သားေလး..လျပည့္ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ ဘယ္နားမွာလဲ” အလယ္ကလူဘယ္ကလာသလဲ၊စကားဝဲ၏၊
ၾကက္သြန္နီဆိုတာဘာလဲ၊ၾကက္သြန္ျဖဴမဟုတ္လို႕ၾကက္သြန္နီျဖစ္ရတာေပါ့၊ႏြားႏွင့္ကၽြဲမတူတာကငါ့အျပစ္
လားကၽြဲမွာကခ်ိဳအႀကီးႀကီးတစ္စံုရွိတယ္၊ရႊံ႕လူးတာ ဝါသနာပါတယ္၊အဲ့ဒိေတာ့က်ေနာ္လဲ မုန္ ့၀ယ္လာတဲ့
ဆိုင္မိုလို ့ ေနာက္ေၾကာင္းမွာရွိတဲ့ လျပည့္ ဆိုင္ကို ညႊန္လိုက္ပါတယ္“ေအာ္..ဒီတည့္တည့္ပဲဆက္သြား..
အဘ..ညာဘက္မွာရွိတယ္..မေ၀းေတာ့ဘူး”ေျဖျပီး ကူညီျပီးျပီမို ့ ထြက္လာဖို ့ျပင္တုန္းသားက ဘယ္မွာ
ေနတာလဲ..ဘယ္ေက်င္းမွာ တက္ေနတာလဲ”ဆိုလို ့..က်ေနာ္လဲဒီေန႕စေနေန႕၊ငါ၏ဒူးနာ၏၊ဘူးသီးႏုႏုမခူးရ၊
ပန္းသည္ေတြ႕လွ်င္ပန္းဝယ္ရမယ္။ျငဳပ္သီးဆိုသည္မွာအလြန္စပ္၏၊သၾကားဆိုသည္မွာအလြန္ခ်ိဳ၏၊ႏြားႏို႕
လက္ဘက္ေျခာက္ေရႏွင့္သၾကားတို႕ကိုေပါင္းစပ္ၿပီးအပူေပးပါကလက္ဘက္ရည္ေကာင္း ေကာင္းျဖစ္လာ
သည္ဟုဆိုသည္၊အဲ့လိုေတြးရင္းေတြးရင္း“ဒီနားကပဲ..ေက်ာင္းလဲ အိမ္နဲ ့သိပ္မေ၀းဘူးဂ်”လို ့ ေျဖေနတုန္း
ဘိုးေတာ္ လက္က က်ေနာ့္ ေပါင္ၾကား ေရာက္လာေကာ..က်ေနာ္လဲ..“ေအာင္မငွီး.”..ေပါ့“ေၾသာ္..ဘယ္ႏွစ္
တန္းရွိျပီတုန္းကြ…ဘာေတြ၀ယ္လာတုန္း..”..ေပါက္ကရ ေလွ်ာက္ေမးျပီး လက္က အျငိမ္မေနဘူး..ျဖစ္ေနလို ့.
.က်ေနာ္လဲ လဲလယ္ရာအခန္းထဲမွာအဝတ္လဲရတယ္၊အဝတ္လဲရင္ေသခ်ာခါဝတ္ပါ၊မခါမိရင္ပုရြက္ဆိတ္ကပ္
ေနပါကအဝတ္အတြင္းမွေနၿပီးအသားႏုႏုတေနရာရာကိုအရသာရွိရွိကိုက္ခဲပါလိမ့္မည္။အဲအဝတ္ေတြေပေန
ရင္လဲေလွ်ာ္ဖြတ္ၿပီးဝတ္ပါ၊ေလွ်ာ္ဖြတ္ဆိုလို႕ေလွ်ာ္ႏွင့္ဖြတ္ကိုတုပ္ေႏွာင္ခိုင္းတာမဟုတ္ဘူး။ကိုယ္မရူးပါဘူး
ဒကယ္ေျပာတာ..ေပါပဲေပါတတ္တာပါ ဟင္းးး“ကိုးတန္းတက္ေနတာပါ..ေနာက္က်ေနလို ့..သြားေတာ့မယ္.
.”ဟူ၍ ေနာက္ေၾကာလွည့္မၾကည့္ပဲ အျမန္သုတ္ေခ်တင္ပါေတာ့တယ္။စိတ္ထဲမေတာ့ .ဘယ့္ႏွယ္ ဒီအဖိုးၾကီး.
ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲကိုယ္ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းဟာလမ္းမိုလို႕ကိုယ္ေလွ်ာက္တာေပါ့။လမ္းမဟုတ္ပဲေလွ်ာက္တဲ့လူ
ေကာရွိေသးလား။လမ္းဆိုတာလူေဖာက္မွျဖစ္လာတဲ့ဆက္သြယ္ရာမ်ဥ္းေၾကာင္းႀကီးတစ္ခုပဲ။အဲဒိမ်ဥ္းေၾကာင္ႀကီး
ေပၚမွာကိုယ္ရဲ႕ေျခေျခာင္းဆယ္ေျခာင္းပါတဲ့ေျခႏွစ္ဘက္ႏွင့္ေလွ်ာက္တာဟာအျပစ္လား။ဒီမွာကိုယ့္လူ..မေက်ႏွပ္
ရင္ေလျဖတ္ေသလိုက္ပါ၊အေနမတတ္ရင္လဲေရငတ္ေသလိုက္ပါ၊မေျဖတတ္ရင္လဲေနရပ္ျပန္လိုက္ပါ.ဒါပဲကြာသ႕ူ
့ၾကည့္ေတာ့အကၤ် ီအျဖဴ..ပေလကပ္ပုဆိုးနဲ ့ လူၾကီးလူေကာင္းလိုလို ဘာလိုလိုနဲ ့..ေတာင္ေ၀ွးတစ္ေခ်ာင္းဆြဲ..
လမ္းေလ်ွာက္ထြက္လာရာက..ေစာေစာစီးစီး ႏွာ လာထ ေနပါလားလို ့ စဥ္းစားမိတယ္အသက္သာႀကီးသြားတယ္
ႏွာထတုန္းပဲ.အဖိုးႀကီးေတြဆိုၿပီးသြားမကပ္လိုက္ႏွင့္တခုခုဆိုးတတ္တယ္၊အဲဖြားဖြားတို႕ေဒၚေဒၚတို႕လည္းကိုကိုတို႕
႕ကိုေတြ႕ရင္သူတို႕လည္းဆိုးတတ္ၾကတယ္က်ေနာ္လဲေစာေစာစီးစီးစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရတယ္။အျဖစ္ကေတာ့
အဲ့ဒါပါပဲ..ေဂ်ာ္ဆိုတာကေတာ့ ေယာက္်ားခႏၶာကိုယ္ႏွင့္မမစိတ္ဝင္ေနေသာအမူအရာပိုတဲ့ လူကညာတစ္မ်ိဳးပါပဲ...
ဒီလင့္ထဲကေန ေရာေရာသမထားပါတယ္..
http://mandalaygazette.com/57630/society-lifestyle/aha-jokes
No comments:
Post a Comment