တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္
ဇာတ္လမ္းတိုေလး တစ္ပုဒ္ပါ။ မိန္းကေလးေတြအမ်ားစု အရမ္းလွလြန္းရင္ မူရာ၊
မာယာ မ်ားတတ္ပါတယ္။ သူတို႔ကို ေယာက္်ားေလးေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနရင္ ပို၍
ပဲေပးတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါက မိန္းကေလးတိုင္းပါ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ အထာမကိုင္တတ္ဘူး၊
မာနမႀကီးတတ္ဘူး ေျပာေလ့ရွိတဲ့ မိန္းကေလးေတြေတာင္ သူ႔အလွတရားအတြက္
တစ္ေနရာရာမွာ ထင္ေပၚေစခ်င္ၾက အေျပာခံခ်င္ၾကပါတယ္။
"အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္"
တစ္ေနရာက အန္တီ့အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းေပါ့။ နာမည္ေလးက "မသက္ထား" တဲ့။
အလြန္ေခ်ာ အလြန္လွေပါ့။ အန္တီတို႔ေခတ္တုန္းက ထမိန္ကို ေျခသလုံးအလယ္အထိဝတ္၊
ဆံပင္တစ္ျခမ္းေစာင္းေကနဲ႔ မိန္းကေလးအမ်ားစု ထားခဲ့ ေနခဲ့ဖူးၾကတယ္လို႔
အန္တီေျပာတယ္။
အဲဒီေခတ္မွာ "အန္တီသက္ထား" က အင္းစိန္
အ.ထ.က (၁)
ရဲ့ အေခ်ာဆုံး အလွဆုံး "ကြင္း" (Queen) တဲ့။ ၈-တန္းႏွစ္ကတည္းက ရည္းစားထားတာ
၁၀-တန္းႏွစ္အထိေပါ့။ အန္တီတို႔သူတို႔က ေက်ာင္းအရမ္းေျပးၾကတာ။ အန္တီကလည္း
၁၀-တန္းႏွစ္မွာ ရည္းစား စ,ထားတာတဲ့။ "မသက္ထား" ကေတာ့သူတို႔ဆရာတဲ့။
"မသက္ထား" က တစ္ဦးတည္းေသာသမီး။ ရည္းစား စ,ထားကတည္းက သူက သူ႔ရည္းစားမိဘက
ခ်မ္းသာရမယ္၊ ပညာတတ္ရမယ္။ သူ႔ရည္းစားက စာေတာ္တာ မေတာ္တာမလိုဘူး။
သူ႔လို႐ုပ္လွရမယ္။ ေခ်ာရမယ္။ ႐ုပ္ရည္မသန္႔ျပန္႔တဲ့ေကာင္
ရည္းစားစကားလာမေျပာနဲ႔… ဆိုၿပီး ႏွစ္ျပားမတန္ အရွက္ခြဲေျပာဆိုတတ္တယ္။
သူတို႔သူငယ္ခ်င္းမ်ား
၁၀-တန္းပထမႏွစ္ေပါ့။ "မသက္ထား" ေက်ာင္းမွာ ရည္းစား၂-ေယာက္။ အျပင္မွာ
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားရည္းစား၂-ေယာက္ "မသက္ထား" ၄-ေယာက္ လက္မလည္ေအာင္
ခ်ိန္းေတြ႔ရတယ္။ သူ႔ရည္းစား ၄-ေယာက္လုံးကလည္း အလန္း။ ပိုက္ဆံရွိ
သားသမီးေတြေပါ့။
သူတို႔အမ်ားဆုံး ဘဲနဲ႔ခ်ိန္းေတြ႔တဲ့ေနရာက
"ကမာၻေအးဘုရား"။ တစ္ေန႔ သူနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားတစ္ဖြဲ႔ ေက်ာင္းေျပးၿပီး
ဘဲေတြကိုယ္စီနဲ႔ျပန္လာၾကတာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တစ္လမ္းလုံး သူငယ္ခ်င္းေတြဆူညံ့
ေနၾကတာေပါ့။ လမ္းခ်ိဳးတစ္ေနရာေရာက္ေတာ့
စက္ဘီးတစ္စီးက
အမွတ္မထင္ ေရအိုင္ကိုနင္းမိေတာ့ "မသက္ထား" ကိုစင္သြားပါေလေရာ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ "မသက္ထား" ေဒါသျဖစ္ၿပီး စက္ဘီးသမားကို အတင္းလွမ္းတား
သူ႔ရည္းစား "ကိုေဇ" က ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသား။ ႐ုပ္ေခ်ာသေလာက္
ခပ္မိုက္မိုက္ေပါ့။ စက္ဘီးသမားကို အတင္းတားေတာ့ စက္ဘီးသမားက ရပ္လိုက္တယ္။
အဲဒီစက္ဘီးသမားက "မသက္ထား" ကို၉-တန္းႏွစ္က ရည္းစားစကားေျပာဖူးတဲ့ "ကိုေသာ္"
ျဖစ္ေနတယ္။ "ကိုေသာ္" က စီးပြားေရး အဆင္မေျပေတာ့လို႔ ေက်ာင္းမတတ္ေတာ့ပဲ
ဝက္သတ္႐ုံမွာ လုပ္ေနတာ။ "ကိုေသာ္" က