သူ႔ကုတင္ေဘးမွာေတာ့ မိန္းမျဖစ္သူက ထိုင္ေစာင့္ေနတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ လူနာသတိရလာတယ္။
မ်က္လံုးေလး ပုတ္ခပ္ပုတ္ခပ္လုပ္ၾကည့္ျပီး သူ႔မိန္းမကုိ ျမင္သြားေတာ့… …
“မင္း သိပ္သိပ္လွတာဘဲကြယ္”
….လို႔ေျပာျပီး ျပန္ေမ့သြားတယ္။
မိန္းမျဖစ္သူလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ေက်နပ္အ့ံၾသသြားတယ္၊
သူတို႔ ေပါင္းသင္းလာတာၾကာျပီ၊ တခါမွ အဲလိုခ်ီးမြမ္း မခံရဖူးဘူးေလ။
ခဏေနျပန္ေတာ့ လူမမာသတိရလာျပန္တယ္
ခုနလိုဘဲ မ်က္လံုးေလးဖြင့္ၾကည့္ျပီး ေျပာျပန္တယ္…
“လွတယ္”
…ဆိုျပီး ျပန္ေမ့သြားျပန္တယ္၊
မိန္းမျဖစ္သူစိတ္ထဲ နဲနဲဘဝင္မက်ဘူးျဖစ္သြားတာေပ့ါ
ဒါနဲ႔
ဘယ္မွ မသြားဘဲ ကုတင္ေဘးမွာ ေပျပီးေစာင့္ေနတယ္။
မၾကာပါဘူး လူမမာ သတိရလာျပန္တယ္၊
ခုနလိုဘဲ မ်က္လံုးေလးဖြင့္ၾကည့္ျပီး ေျပာတယ္… ….
“အင္း…ရုပ္ေလးက မဆိုးရွာပါဘူး”
ဒီလိုလဲေျပာေရာ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိမေက်မနပ္ျဖစ္သြားတ့ဲ မိန္းမက ေမးေတာ့တယ္… …
“ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ က်မရဲ႕အလွက ေလ်ာ့ေလ်ာ့သြားရတာလဲ”
ဒီေတာ့ ေယာက္်ားလုပ္သူက ျပန္ေျဖတယ္… …
“ေအာ္... မိန္းမရယ္၊ ေမ့ေဆးကလဲ တေျဖးေျဖး ျပယ္လာတာကုိး”….တ့ဲ။
https://www.facebook.com/thanlayko
သန္၄ကုိ-ဘာသာျပန္သည္
Credit : soenaingu.blogspot
No comments:
Post a Comment