၀ါး… ၀ါး…၀ါး..ကေလးငိုသံမွာ.. က်ယ္ေလာင္စြာ.. ထြက္ေပၚေနသည္.. ညက.. ၁၁း၃၀ ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္.. ဒီကေလးက.. ငိုေနၾကမို႔.. မိခင္ျဖစ္သူ.. ေဒၚခင္ေမအတြက္ေတာ့.. အဆန္းမဟုတ္ေတာ့…. အျပင္မွာ.. မိုးအကုန္ေဆာင္းအကူးလမို႔.. ကေလးကို.. ဂြမ္းေစာင္အထူတစ္ထည္ႏွင့္ေထြးရင္း.. အျပင္ထြက္ဖို႔ဟန္ျပင္သည္… ညစဥ္… အေဖာ္လိုက္ေပးေသာ.. တူမျဖစ္သူ.. ျမျမကလည္း.. အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္… ဖိနပ္စီးေနၿပီ… (ျမျမ.. နင္ေနရင္ေနခဲ့ေလ…).. (ရတယ္.. အေဒၚ… လိုက္မယ္)… ညစဥ္ညတိုင္း
အလုပ္တစ္ခုလိုျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ လမ္းထိပ္က.. ညပိုင္းနင္း..ဆိုက္ကားဆရာေတြနဲ႔ေတာင္.. ခင္ေနၿပီ….. ဒါေၾကာင့္အၿမဲအေဖာ္..လိုက္ေပးေသာတူမကို… လုိက္ခဲ့ဖို႔..မေခၚျခင္းပင္… အိမ္ျပင္ေရာက္သည္ႏွင့္.. သမီးေလးက.. အငုိခ်က္ခ်င္းတိတ္သြားသည္…. ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးႏွင့္… ခ်စ္စရာကေလးေလးမို႔….ျမင္သူတိုင္းခ်စ္ခင္ၾကေသာ္လည္း.. ရပ္ကြက္ထဲမွ.. အိမ္နီးနားခ်င္းေတြကေတာ့.. (မေအကို.. ေတာ္ေတာ္.. ဒုကၡေပးတဲ့.. ကေလး)ဟု.. ကြယ္ရာမွာ.. ေျပာရံုမွ်မက.. ခင္မင္ေသာသူမ်ားက.. (သမီးတဖက္နဲ႔.. ၾကာရင္ေတာ့.. မခင္ေမ.. လံုးပါး ပါးေတာ့ မွာပဲ) ဟု.. လာေျပာတဲ့သူမ်ားပင္ရွိသည္.. သို႔ေသာ္.. သမီးေလးအေပၚတြင္.. အခ်စ္မေလ်ာ့ႏိုင္ပဲ… လြန္ခဲ့ေသာ.. ၂ လခန္႔က.. သာမည ဆရာေတာ္.. မိန္႔ခဲ့တဲ့.. စကားမ်ားကို.. နားတြင္… ျပန္ၾကားေယာင္ေနမိသည္… သမီးေလးက..ေမြးကတည္းက.. ညစဥ္…. ၁၁း၃၀ ေလာက္ဆိုရင္.. ပံုမွန္ငိုတတ္တယ္… အျပင္မထြက္မခ်င္းငိုတတ္ၿပီး.. အျပင္ထြက္လိုက္တာနဲ႔.. အလုိလို.. အငိုတိတ္သြားတယ္... အျပင္မွာ.. ၂ နာရီ.. ၃ နာရီေလာက္လမ္းေလွ်ာက္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားမွ.. အိမ္ထဲ၀င္လို႔ရတယ္… ၄ လ ေလာက္ၾကာေတာ့… လူကလည္း.. ပင္ပန္းလွၿပီ… ဒီေတာ့… ဘုရားစင္ေရွ႕.. ရွိခိုးဦးတိုက္ၿပီး.. သက္ရွိထင္ရွားရွိေနတဲ့.. သာမည ဆရာေတာ္ဘုရားကို… သစ္သီးဆြမ္း.. ကပ္လွဴၿပီး… သမီး.. ညဘက္.. အငို..တိတ္ေစရန္.. ေန႔စဥ္နဲ႔.. အမွ်ဆုေတာင္းတုိင္တည္ပါတယ္… ဒီလိုနဲ႔.. ၁ လေက်ာ္ေလာက္ၾကာတဲ့အခါမွာ.. မခင္ေမ ၁ေယာက္.. ထူးဆန္းတဲ့..အိမ္မက္..မက္ပါတယ္… အိမ္မက္ထဲမွာ.. သာမည.. ဆရာေတာ္.. ဘုရားက… (ေနာက္.. ၂ ရက္ ၾကာရင္... ဆရာေတာ့္သာမညေတာင္ကို.. ဒကာမႀကီးလာခဲ့ပါ)…. မနက္မိုးလင္းေတာ့.. ခင္ပြန္းျဖစ္သူကို.. ဒီအေၾကာင္းေျပာျပေတာ့.. အစပိုင္း မယံုၾကည္ေပမဲ့… ေနာက္ေတာ့…. (ဟုတ္ဟုတ္..မဟုတ္ဟုတ္.. သြားမယ္ကြာ… ဆရာေတာ္လည္း.. ဖူးရတာေပါ့) ဆိုၿပီး… လက္ခံလိုက္ပါတယ္…. ဒါနဲ႔..သာမညေတာင္ကို.. ေရာက္ေတာ့.. ဆရာေတာ္ဘုရားအပူေဇာ္ခံတဲ့..အခ်ိန္နဲ႔..တိုးပါတယ္… ကၽြန္မတို႔..မိသားတစ္စု.. ၀င္လာတာကို.. ျမင္တာနဲ႔.. ဆရာေတာ္ဘုရားက… သူ႔ေဘးနားက.. ဘုန္းႀကီးတပါးကို.. (ဟိုမိသားစုကို.. အတြင္းခန္းထဲကို..ေခၚလိုက္ပါ.. ဆရာေတာ္ေခၚထားတာပါ) ဆိုၿပီး..မိန္႔ေတာ္မူလို႔… ကၽြန္မတို႔..မိသားစု.. အ့ံၾသသြားရပါတယ္… အတြင္းခန္းေရာက္ေတာ့.. ဆရာေတာ္ဘုရားက.. ဘာမွ..မိန္႔ေတာ္မမူပဲ.. ကေလးနဖူးေပၚလက္တင္ၿပီး… မ်က္စိမိွတ္အာရံုျပဳတာ.. မိနစ္.. ၂၀ခန္႔ၾကာပါတယ္.. ၿပီးေတာ့မွ.. (ဒကာႀကီးနဲ႔ ဒကာမႀကီး… ဒီကေလးဟာ… အထံုပါေနတယ္.. ဘုန္းႀကီးကုလို႔မရဘူး… ၁ႏွစ္.. တိတိ.. သူငိုလိမ့္မယ္.. ၁ ႏွစ္ျပည့္တဲ့..ေန႔မွာေတာ့.. အငိုရပ္သြားပါလိမ့္မယ္… ၿပီေတာ့.. ဒီကေလးဟာ.. ထူးခၽြန္မဲ့ကေလး.. မိဘကို.. သိတတ္ၿပီး.. လိမၼာမဲ့..ကေလးျဖစ္လာမယ္.) ဆိုၿပီးမိန္႔ေတာ့မူပါတယ္.. ဒီ့ေနာက္.. ဆရာေတာ္အားလွဴဖြယ္၀တၱဳကပ္ၿပီး… ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္… အေတြးမ်ား..နယ္ခ်ဲ႕ေနရင္း….. သတိျပန္၀င္လာေတာ့.. သမီးက.. လက္ေပၚတြင္.. အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီ…. (ျမျမ.. ဘယ္၂ နာရီ… ရွိၿပီလဲ..).. (၂း၃၀.. အေဒၚ).. (လာ.. နင့္တူမလည္း.. အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ.. အိမ္ထဲျပန္၀င္ရေအာင္).. လမ္းထိပ္..အုတ္ခံုမွထၿပီး… လမ္းမအတိုင္းလမ္းေလွ်ာက္၀င္လာခဲ့ပါတယ္.. လကလည္း.. ဒီေန႔မွ.. မိုးရိပ္ကင္းစင္ၿပီး.. သာလြန္းလွပါတယ္.. လမ္းထဲအ၀င္… လမ္းဆံုထိပ္.. အိမ္နားအေရာက္ (လမ္းဆံုထိပ္အိမ္ဆိုတာကို.. ရွင္းျပပါ့မယ္.. မိန္းလမ္းမႀကီးက.. ၀င္လာရင္.. ေနာက္ထပ္..လမ္းတစ္ခု.. ခြဲသြားလို႔ အဂၤလိပ္အကၡရာ.. ဗြီ ပံုစံ… ျဖစ္ေနတဲ့..လမ္း ၂ ခုဆံုရာ.. အိမ္ကိုေျပာတာပါ.. တျခားလမ္းခြဲသြားလို႔… အဲဒီ့အိမ္က.. လမ္းတဖက္ကို..မ်က္ႏွာလွည့္ေနေပမဲ့… ကၽြန္မတို႔ျဖတ္လာတဲ့လမ္းက.. ေနာက္လမ္းတဖက္ဆိုေတာ့.. အိမ္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာဘက္မွာ အိမ္သာရွိပါတယ္…) ေဒၚခင္ေမ.. မ်က္လုံးက.. အိမ္သာဆီကို..… လွမ္းၾကည့္မိသားျဖစ္သြားပါတယ္…. ရုတ္တရက္… ေဒၚခင္ေမ မ်က္လံုးေတြ.. ေၾကာင္သြားၿပီးကေလးပိုက္ကာ.. ရပ္ၾကည့္ေနမိပါတယ္.. ပါးစပ္မွလည္း.. (ျမျမ.. နင္ေတြ႕လား.. နင္ေတြ႕လား.. ဟိုမွာ.. ဟိုမွာ… စုန္း.. စုန္း) ဆိုၿပီး… တုန္ရီတဲ့..အသံနဲ႔.. လွမ္းေျပာေနမိပါတယ္).. ျမျမက (ဘယ္မွာလည္းအေဒၚ… သမီးမေတြ႕ဘူး.. အေဒၚကလည္း.. ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔.. ဘာေတြေျပာေနမွန္းမသိပါဘူး) ဆိုၿပီး… ေျမႀကီးနဲ႔..ကပ္ထားသလို.. ရပ္ေနတဲ့.. အေဒၚကို.. အတင္းဆြဲေခၚလာပါတယ္)…. အိမ္ေရာက္ေတာ့… စုန္းစုန္းလို႔သာ.. ပါးစပ္က.. ရြတ္ေနၿပီး.. ၁၀ ရက္ေက်ာ္ေက်ာ္.. အျပင္းဖ်ားပါေတာ့တယ္… ညတိုင္းလည္း.. ေယာင္လိုက္တာ… မေျပာပါနဲ႔ေတာ့….. ဒီလိုနဲ႔.. ေကာင္းေကာင္းေနေကာင္းေတာ့မွ.. အိမ္သားေတြက.. ၀ိုင္းေမးၾကေတာ့ သူျမင္လိုက္ရတာက… သူတို႔ေနာက္လမ္းမွာေနတဲ့… အျခားဘာသာကိုးကြယ္ေသာ.. ကရင္မႀကီးဟာ ဆံပင္ဖားယားႀကီးနဲ႔… လည္ပင္းနားေလာက္မွာ.. ေဘာလံုးအေသးစားအရြယ္ေလာက္အေရာင္စံုတဲ့.. မီးလံုးသ႑န္ အလံုးဟာ.. လင္းေနပါသတဲ့.. ၿပီးေတာ့.. လက္၂ ဖက္ေတာ့.. ရွိၿပီး… ကိုယ္လုံုးပိုင္းမပါရွိပဲ… အထဲမွ..အူ ကလီစာေတြဟာ.. သူ႔ေနရာနဲ႔သူ.. တြဲရရြဲ.. ရွိေနပါတယ္.. သူၾကည့္လိုက္ေတာ့.. သူ႔ကို.. ျပန္ၾကည့္ေနၿပီး.. ယင္းအိမ္ေခါင္မိုးေပၚကေန.. ပ်ံတက္… ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္လို႔.. ေျပာပါတယ္.. ဒီလိုနဲ႔.. ၁ လေလာက္ၾကာေတာ့.. ေစ်းသြားရင္းနဲ႔.. ထုိကရင္မႀကီးနဲ႔.. လမ္းမွာေတြ႕ပါတယ္… စုန္းဆို..စုန္းရုပ္ေပါက္တယ္လို႔..ေျပာရေလာက္ေအာင္.. မ်က္ႏွာအေနအထားကလည္း.. သူမ်ားနဲ႔မတူ… ထူးျခားလွပါတယ္… ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔မို႔.. ေခါင္းငံုလွမ္းေပမဲ့… ကရင္မႀကီးက.. (သမီး…. ဟိုေန႔က… အဖီးကို.. ေတြ႕တယ္.. မဟုတ္လား…. သမီးေတြ႕သြားမွန္း.. အဖီးသိပါတယ္.. အဲ့ေန႔က.. စၿပီး.. အဖီးလည္း.. ဒီအလုပ္ကို..မလုပ္ေတာ့ဖို႔.. ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါၿပီ… အဖီးက.. ေမြးရာပါ ပါ… အဖီးအမ်ိဳးသားလည္း.. ဒီကိစၥကို.. မသိပါဘူး…. အဖီးမွာ.. ညဘက္.. အဲ့လိုထြက္ရဖို႔အတြက္.. အဖီးအမ်ိဳးသားကို.. ၇ ႀကိမ္ ေက်ာ္ခြၿပီးမွ.. အျပင္ထြက္ရပါတယ္.. ဒါမွ.. သူညဘက္..မႏိုးပဲ.. အဖီးရဲ႕.. ဘ၀အမွန္ကို.. သူမျမင္ရမွာ… အဖီးလည္း.. ဒီအလုပ္..မလုပ္ေတာ့ဘူးလို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီမို႔... သမီးအခု.. ေျပာၿပီးတဲ့.. သူေတြက..လြဲရင္… က်န္တဲ့သူေတြကို.. အဖီးအေၾကာင္းမေျပာျပပါနဲ႔…) လို႔ေျပာၿပီး ထြက္သြားပါတယ္…. လြန္ခဲ့ေသာ… ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္က.. အင္းစိန္.. မွာ.. တကယ္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့.. အျဖစ္အပ်က္ပါ.. ကာယာကံရွင္ေတြရဲ႕.. နာမည္ေတြကို… လႊဲၿပီးေရးထားပါတယ္.. ျမျမအမည္ခံကေတာ့.. ကၽြန္မ.. သူငယ္ခ်င္းပါ… အခုထက္ထိလည္း… ကာယကံရွင္ေတြ.. အဲ့ဒီ့ရပ္ကြက္မွာပဲ..ေနေနၾကတုန္းပါပဲ.. အငိုသန္တဲ့ကေလးေလးကေတာ့.. အခု ၇တန္းေရာက္ပါၿပီ… ဆရာေတာ္ဘုရားေဟာခဲ့သလိုပဲ.. ၁ ႏွစ္.. တိတိျပည့္တဲ့..ေမြးေန႔ညကစၿပီး.. မငိုေတာ့ပါဘူး…. လိမၼာတဲ့ကေလးျဖစ္သလို.. ႏွစ္စဥ္.. ေက်ာင္းဆုေပးပြဲမွာ.. အဆင့္ ၁.. ၂ ခ်ိတ္ပါတယ္… ကရင္..အဖြားႀကီးလည္း.. အခုထက္တိုင္ရွိေနေသးသလို… အိုမင္းၿပီျဖစ္လို႔.. ခါးႀကီးကိုင္းၿပီး.. မ်က္ႏွာကလည္း.. ေၾကာက္စရာ.. ပိုေကာင္းလာပါသတဲ့..)
(အက္ဒမင္-၀ိညာဥ္)
Credit : ghost.myanmartv.info
No comments:
Post a Comment