" လူႏွင့္ သရဲၾကားက ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ ခင္မင္မႈ (ျဖစ္ရပ္မွန္) "

 

သူ ဘယ္သူဘယ္ဝါ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မသိပါ.. ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ့အနီးအနား ဝန္းက်င္မွာေတာ့ သူဟာ အရိပ္တစ္ခုအေနနဲ ့ရွိေနတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းသိေနပါတယ္… တစ္ခါတေလ အသံေပး အရိပ္ၿပတတ္တဲ့ သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ ရုတ္တရက္ ေတြ႔လိုက္ ႀကားလိုက္ရရင္ ေႀကာက္စိတ္ဝင္မိေပမယ့္ ဒီထက္ပိုၿပီး ထူးၿခားမွဳ မၿပတဲ့သူ႔ကို တစ္ခါတရံ သတိရေနမိသလိုလို… ဒီလိုအေတြး စိတ္ထဲဝင္လာရင္ သူ႔အတြက္ ဆုေတာင္းေပးမိ ပါတယ္…

ဒါေပမယ့္ သူဒီေနရာဝန္းက်င္ကေန စြန္႔ခြာသြားမွာကိုေတာ့ကၽြန္ေတာ္ တစ္ကယ္မလိုလားပါဘူး.. ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနခဲ့တဲ့ဒီေနရာေလးကို စြန္႔ခြာသြားဖို႔ အတြက္သူလဲဝန္ေလးမွာေပါ့.. ဒီေနရာကိုသူပိုင္ပါတယ္… သူကကၽြန္ေတာ့္ရဲ႔ အမည္လဲမသိ လူေကာင္မေပၚတဲ့ ခုလက္ရွိ က်ေနာ္ေနေနတဲ့ အခန္းရဲ႔ အိမ္ရွင္ေလးလို႔ ထင္ပါတယ္…

ဘာေႀကာင့္လဲ ေမးရင္ ကၽြန္ေတာ္ အခုလက္ရွိေနတဲ့ အခန္းေလးက အရင္က လူသူ မေနတဲ့ ဂိုေဒါင္ အေဟာင္းေလး တစ္ခုပါ.. ဂိုေဒါင္သက္တမ္းကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ အသက္ထက္ ထက္ဝက္ မက ႀကီးတယ္လို႔ အိမ္ရွင္အဖြားႀကီး ကေၿပာပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေရစက္ပါတဲ့ဒီဂိုေဒါင္ေလးက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ က်ေနာ္ စေရာက္ ကတည္းက အလုပ္ရွာရင္း လစဥ္ ပံုမွန္ လာရွင္းၿဖစ္ခဲ့တယ္… ေဟာင္းအို ေနတဲ့ဂိုေဒါင္ေဘးမွာလဲ ေလးထပ္တိုက္ အၿမင့္သာသာ ရွိတဲ့ယူကလစ္ပင္ တစ္ပင္ ရွိတယ္ေလ… မႏွစ္က အိမ္ရွင္အဖြားက အပင္ႀကီး ၿမင့္လာလို႔ ခုတ္ေပးပါဆိုလာတယ္…

ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လဲ အပင္ကို ဂိုေဒါင္ အေပၚကေန တက္ၿပီး စခုတ္ပါတယ္.. စိတ္ထဲမွာ ထစ္ေနလို႔ အပင္ကို မတက္ခင္ ေတာင္းပန္ရွိခိုးၿပီး ခုတ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ခုတ္ေနတုန္းမွာ ရုတ္တရက္ တစ္ေယာက္ေယာက္က တြန္းခ်သလို ခံစားရၿပီး မထင္မွတ္ ပဲ အပင္ေပၚကေန ၿပဳတ္က်တယ္… ေလးထပ္အၿမင့္ဆိုေတာ့ ေအာက္မွာ ေသြးမထြက္ မလွဳပ္ႏိုင္တဲ့ က်ေနာ့္ကို အားလံုးကေသၿပီးလို႔ကို ထင္ခဲ့တယ္… ဒါေပမယ့္ အၿမင့္ေပၚကေန အတားအဆီး မရွိ က်လာတဲ့က်ေနာ္ ေသြးတစ္စက္မွ မထြက္ပဲ ေၿခေထာက္ သာကိ်ဳးသြားတယ္… အကုန္လံုးက အံံ့ၾသၾကတယ္…

ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္အံ့ၾသတယ္.. အပင္ေပၚကေန တစ္ေယာက္ေယာက္က တြန္းခ်သလိုခံစားရတယ္.. ေအာက္ေရာက္ေတာ့လဲ အင္းဂေတကိုင္ထားတဲ့ ႀကမ္းၿပင္ ေနရာက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ တစ္ေယာက္ေယာက္က တစ္ခုခုခံေပးထားသလို ခံစားရတာကိုပါ… ေမွာက္လဲ က်တာ ေၿခကားလက္ကားနဲ႔ က်ၿပီးေတာ့ ညာဘက္ေၿခေထာက္က က်ိဳးသြားခဲ့တယ္.. တစ္ခုသိလိုက္တာက ဒီေနရာမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ ရွိေနတယ္ ဒီအပင္ကို ခုတ္တာ မႀကိဳက္ဖူး ဆိုတာကို သိလိုက္ရတယ္… ဒါေႀကာင့္ သံုးလေလာက္ နားၿပီး ေၿခေထာက္ ၿပန္ေကာင္းလာေတာ့လဲ ဒီအပင္ကို ထပ္ခုတ္ဖို႔ စိတ္မကူးေတာ့ပဲ လာရွင္းေပးေနႀက အလုပ္ကိုေတာင္ နားလိုက္မိတယ္…

ေရစက္ကမကုန္ဘူးထင္ပါတယ္… ကၽြန္ေတာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း ေနခ်င္စိတ္ကေပၚတယ္… (အရင္ကေတာ့ စုၿပီးေနတာ ၿပႆနာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေႀကာင့္ပါ)… ဒါေႀကာင့္ တစ္ေယာက္တည္း ေနလို႔ရႏိုင္မယ့္ တိုက္ခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလး ကိုလိုက္ရွာတယ္ေလ.. ေစ်းသက္သက္သာသာနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း တစ္ခန္းေနရမယ့္ ေနရာမိ်ဳး.. ဒီလို ႏိုင္ငံမွာ တစ္ေယာက္တည္း ေနဖို႔က မၿဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ ရလိုရညားေတာ့ အားလံုးကိုေမးထား ေၿပာထားတယ္… တစ္ေန႔ေတာ့ အဖြားက စကားမစပ္ပဲ ဖုန္းဆက္ၿပီး ခုဘာေတြလုပ္ေနလဲ သူဆီလာေတြပါဦးဆိုေတာ့ က်ေနာ္ သြားေတြ႔ခဲ့ၿပီး က်ေနာ္ အခန္းရွာေနေႀကာင္းပါ ေၿပာၿဖစ္လိုက္တယ္… အဲဒီမွာ အိမ္ရွင္အဖြားက ကၽြန္ေတာ္ေနခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ဒီဂိုေဒါင္ေလးကို ၿပင္ၿပီးလာေနလို႔ ရေၾကာင္း.. ၿပင္စရိတ္ကို ကၽြန္ေတာ္ေပးရမွာ ၿဖစ္ေၾကာင္း.. အခန္းခကိုေတာ့ သူယူမွာမဟုတ္ေၾကာင္း… တစ္ခုရွိတာက ဒီေနရာမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ ရွိေနေၾကာင္း..မေၾကာက္တတ္ရင္ေနလို႔ ရေၾကာင္း ေၿပာလာတယ္ေလ…

နဂိုကလည္း တစ္ေယာက္ထည္း ေနခ်င္သူ ဆိုေတာ့ အခ်ိန္မဆိုင္းခ်င္ပဲ အဖြားကို ေနမယ္ေၿပာၿပီး တစ္လအတြင္း အခန္းၿဖစ္ေအာင္ ၿပင္လိုက္တယ္ေလ.. မေၾကာက္ဖူးဆိုေပမယ့္ အိမ္ရွင္အဖြားကိုယ္တိုင္ ေၿပာထားဖူးတဲ့အခံလဲရွိ ကိုယ္တိုင္လဲ ေတြ႔ႀကံဳခံစားဖူးထားေတာ့ နည္းနည္းလန္႔ တာေပါ့ေလ… ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အခန္းေလးကို စိတ္ႀကိဳက္ၿပင္ၿပီး အိမ္ေၿပာင္းလာခဲ့ေတာ့တယ္…

က်ေနာ္ အခန္းေၿပာင္းတဲ့ ညမွာပဲ သူ႔ကို စေတြ ့တယ္… ႀကိဳတင္ ဆံုးၿဖတ္ၿပီးသားဆိုေတာ့ ႀကိဳဆိုတဲ့သေဘာလို႔ စိတ္ထဲမွတ္ထားလိုက္မိတယ္… သူ ကလူလိုပါပဲ… အရိပ္လိုလို ဘာလိုလို စိတ္ထဲက သိတာပဲရွိတယ္… ကိုယ္လံုးကုိယ္ထည္မၿမင္ရတဲ့ မဲမဲႀကီးပါ..အထီးအမ မသဲကြဲေပမယ့္ ဟန္ပန္က အသက္(၅၀) သာသာ လူႀကီးတစ္ေယာက္ ပံုစံမိ်ဳးပါ… ညဘက္အလုပ္က ၿပန္လာတာမို႔ ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲ မွာ ဆိုင္ကယ္မီးထိုးၿပီး ဝင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ မည္းမည္းအရိပ္ႀကီးကိုေတြ႔ လိုက္ရတဲ့က်ေနာ့္ရဲ့ ပထမဆံုးညက ေတာ္ေတာ္ကို တုန္လွဳပ္မိတယ္… အဲဒီ ပထမဆံုးညက ဆိုအိပ္လို႔ လဲမရဘူး.. အခန္းထဲ ေႀကာက္ေႀကာက္နဲ႔ ဝင္ၿပီးေတာ့ အၿပင္လည္းမထြက္ရဲဖူး.. ဒါေပမယ့္ သူရွိေနလား တကယ္မ်ားလား ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔လဲ ထြက္ၾကည့္ခ်င္ ေနတယ္ေလ.. ဘာမွမလွဳပ္ရွားေပမဲ့ သူဒီအနီး အနားမွာရွိေနမွာ ေသခ်ာတာကိုေတာ့ ခံစားမိတယ္…

ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ေန႔ ေတြမွာ က်ေနာ္ အခန္းမွာ ပရိတ္ႀကီး(၁၁)သုတ္ တရားေခြကိုဖြင့္ၿပီး ေမတၱာပို႔ အမွ်ေဝပါတယ္… သူၾကားေအာင္လည္း အဂၤလိပ္လို တစ္မ်ိဳး ၿမန္မာလို တစ္ဖံု ဂရိလို တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ေလးနဲ႔… “ဒါကနင့္ေနရာပါ.. ငါ့ကိုေပးေနတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. နင့္ကိုလဲ ငါမေမာင္းထုတ္ပါဘူး.. ငါကို လဲေၾကာက္ေအာင္လန္႔ ေအာင္မလုပ္ပါနဲ႔ နင္ေနသာသလိုေနပါ” ဆိုၿပီးအၿမဲေၿပာတယ္ေလ… သူႀကားေအာင္လဲ ေမတၱာပို႔ အမွ်ေဝတဲ့ အလုပ္ကို ပိုလုပ္ၿဖစ္ပါတယ္…

ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ က်ေနာ္ အိမ္အၿပန္ ေနာက္က်တဲ့ ေနေတြမွာဆို သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ့္ တံခါးဝမွာရပ္ေစာင့္ေနတာမိ်ဳးကို ကၽြန္ေတာ့္ဆိုင္ကယ္မီးေရာင္နဲ႔ လွမ္းၿမင္ရေလ့ရွိတယ္.. က်ေနာ္က ခပ္တည္တည္နဲ႔ (စိတ္ထဲကေတာ့ ေႀကာက္မိတာေပါ့) “ေစာင့္ေနတာလား… ေက်းဇူးတင္ပါတယ္” လို႔ ဆိုလိုက္ရင္ အရိပ္ကေၿပာက္သြားတယ္…

တစ္ခါတုန္းကဆို ညဘက္ က်ေနာ္ အလုပ္လုပ္တာကို သိတဲ့သူခိုးက က်ေနာ့္ အခန္းကို ဝင္မယ္ႀကံေတာ့ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ေၿပးတာ အိမ္ရွင္အဖြားက ၿပန္ေၿပာၿပလို႔ သိရတယ္… ဘာေႀကာင့္ ေအာ္ေၿပးသြားမွန္း မသိေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ သူေႀကာင့္လို႔ ထင္မိပါတယ္…

ညနက္မွ အိပ္တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ ရဲ ့အရိပ္လိုလို စိတ္ထဲက ေတြ႔ရင္ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ စကား လွမ္းေၿပာတတ္လာတယ္.. တစ္ခါတစ္ေလ အခန္းဝမွာ ရစ္သီရစ္သီ လုပ္ေနတတ္တယ္ လို႔ထင္မိၿပန္တယ္… ဒါေပမယ့္ စည္းေက်ာ္ၿပီးေတာ့ အိမ္ထဲထိ ဝင္လာေႏွာက္ယွက္ တာမ်ိဳးေတာ့မႀကံဳဖူးဘူး…

တစ္ခါတစ္ရံ သူပ်င္းလို႔ရွိရင္ က်ေနာ္ရဲ႔ စာၾကည့္မီးေခ်ာင္း ကိုစသလိုလို နဲ႔ မွိတ္တာမ်ိဳး လုပ္တတ္တယ္ေလ.. ပထမေတာ့ မီးေခ်ာင္းကၿဖစ္တာပါလို႔ ထင္ေပမယ့္ ေနာက္က်ေတာ့ မရည္ရြယ္ပဲနဲ႔ “မလုပ္ပါနဲ႔ ကြာ..စာလုပ္ေနလို႔ ပါ..ၿပန္ဖြင့္ေပးပါ” လို႔ ညင္ညင္သာသာ ေၿပာလိုက္ရင္ေတာ့မီးက အလုိလို ၿပန္ပြင့္လာတယ္… အၿမဲမဟုတ္ေပမယ့္ လာလာစတတ္တယ္လို႔ ထင္မိတယ္…

တစ္ခုရွိတာက ကၽြန္ေတာ္ညနက္ အိပ္တာကိုေတာ့သေဘာက်ပံုမေပၚဘူး.. မီးေရာင္ေႀကာင့္ လို႔ထင္ပါတယ္… မီးလင္းတာမ်ိဳးေတြ႔ ရင္အၿပင္ကေန အသံတစ္မ်ိဳးမဟုတ္ တစ္မ်ိုဳးၾကားရတတ္တယ္.. မီးပိတ္ၿပီးသာ ၿငိမ္ေနလိုက္ရင္ေတာ့ အသံလဲအလိုလို ေပ်ာက္သြားတတ္တယ္… ေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္လဲ ေနသားက်သြားတယ္ ထင္ပါတယ္… သူရွိေနတယ္ဆိုတဲ့အသိေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လဲလံုၿခံဳေနသလို ခံစားမိတယ္… (က်ေနာ္ညဘက္ အလုပ္သြားတုန္း က်ေနာ္ဆီမွာ လာအိပ္လာစားႀကတဲ့ ဧည့္သည္ သေဘာၤသားႏွစ္ေယာက္က ေတာ့ တစ္ညမွာ ေကာင္းေကာင္း ပညာၿပခံလိုက္ရပါတယ္… ေနာက္ေန႔ကစလို႔ က်ေနာ့္အခန္းကို က်ေနာ္မရွိပဲ အလည္မလာက်သလို ညဘက္ကို လံုးဝ အိပ္ဖို႔ ၿငင္းဆန္သြားပါတယ္)…

ဘာေႀကာင့္ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ သူ႔ကိုလဲဲ မေမာင္းထုတ္ရက္ဘူး… ကြ်န္ေတာ့္ေႀကာင့္ သူထြက္သြားမွာ ကိုလည္းမလိုလားဖူး… ႏွစ္ႏွစ္နီးပါးေနလာတဲ့ ဒီေနေလးကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနလာတဲ့သူ႔ အတြက္ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္… ဒါေပမယ့္ သူ႔ကို ကၽြတ္လြတ္တဲ့ ဘဝကိုလဲရေစခ်င္ပါတယ္… သူႀကားႏိုင္ေအာင္လို႔ ေမတၱာပို႔ အမွ်ေဝဆဲပါ… စိတ္အေႏွာက္အယွက္ တစ္စံုတစ္ရာမွမေပးပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေနခြင့္ေပးထားတဲ့အတြက္ ကိုလည္းေက်းဇူးတင္မိတယ္…

အခုေတာ့သူဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္အေဖာ္ေကာင္းေလးပါ… သူ ရွိေနတဲ့အတြက္လည္း ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လို မွမခံစားရပါဘူး.. အရင္ဘဝက ပါလာတဲ့ေရစက္လို႔ ပဲသတ္မွတ္လိုက္ပါတယ္… သူ႔ကို ကၽြတ္ရာ လြတ္ရာကိုလဲ ေရာက္ေစခ်င္ပါတယ္… အခုတစ္ေလာ အလုပ္နဲ႔ ေန႔ေန႔ ညည နပန္းလံုးေနတဲ့ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဒီည အလုပ္ေနာက္က်လို႔ ညဥ့္နက္မွၿပန္ေရာက္လာေတာ့ သူႀကိဳေနတာကို ေတြလုိက္ရတယ္…

အိမ္ရွင္ အဖြားေၿပာပံု အရဆိုရင္ ဒီတစ္ေယာက္က အိမ္ရွင္အဖြားရဲ႕ အေဖၿဖစ္ႏိုင္တယ္… က်ေနာ္ေနတဲ့ ဂိုေဒါင္မွာပဲ သူအၿမဲေနတယ္… ထမင္းစားခ်ိန္နဲ႔ အိပ္ခ်ိန္ပဲ ၿပန္တက္လာၿပီး ဒီဂိုေဒါင္မွာ ေရဒီယိုတစ္လံုး နဲ႔ အလုပ္ရွဳတ္ေနတတ္သလို ေႏြမွာ အရိပ္ရေအာင္ ဂိုေဒါင္ေဘးမွာ အပင္စိုက္ခဲ့တယ္ ဆိုပါတယ္… ဘာကိုစြဲလမ္းၿပီး ဘယ္လိုဆံုးတယ္ဆိုတာေတာ့ မသိပါဘူး… ဘဝမွာ သူ႔ နဲ႔ က်ေနာ္အတြက္ အမွတ္တရၿဖစ္သလို ဒီဂိုေဒါင္ အခန္းေလးထဲမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ တစ္ေယာက္တည္း ေနရတဲ့ အတြက္လဲ ေက်နပ္ပီတိၿဖစ္ပါတယ္…..။ ။ ။
( စိတ္ကူးယဥ္ေရးဖြဲ႕ထားျခင္း မဟုတ္ပါ )

Credit : newmyanmarpyi


Credit : http://www.searchmyanmar.com/link/comment/cid/53276/domain/myanmarlatestnews.com