ကြင္းေတြလည္းလိုက္ပို ့နဲ ့အရမ္းကိုေပ်ာ္ေနတာေပါ ့ဗ်ာ။ ေဆးခန္းကိုလည္းသြားၿပီးေဆးစစ္ႀကတယ္။ေဆးစစ္ခ်က္အေျဖကေတာ့ ဆီးခ်ိဳကသိပ္မတက္ေပမဲ ့ေသြးကေတာ့ေတာ္ေတာ္တက္ေနတဲ့အတြက္ ဆရာဝန္ကေသြးက်ေဆးေတြေပးလိုက္ၿပီး ေသြးတက္ေစႏိုင္မယ့္ အစားေတြေရွာင္ဖို ့သတိေပးလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ ့အန္တီ့အေဖဟာ သမီးနဲ ့ေျမးနွစ္ေယာက္ထဲကိုစိတ္မခ်တာနဲ ့သားမက္ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္အထိ ရန္ကုန္မွာခဏေနမယ္လို့ ့ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္....တစ္ရက္ေတာ့ ညေန ညီအကိုမသိတသိအခ်ိန္မွာ အဲဒီဘႀကီးက အိမ္ေရွ ့မွာထိုင္ခံုနဲ ့ထိုင္ေနရင္းေျမးေလးက သူ့သူငယ္ခ်င္းနဲ ့ကစားေနတာကိုႀကည့္ေနရင္းရုတ္တရက္လဲက်သြားတယ္.... အဲဒါကိုျမင္တဲ ့အိမ္ထဲကသမီးနဲ ့ကစားေနတဲ ့ေျမးေလးတို ့့က အေျပးအလႊားေရာက္လာၿပီးေတာ့ ဘာျဖစ္တာလဲလို ့ေမးလိုက္တယ္... အဲဒီအခါဘႀကီးကဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ ကိစၥမရွိဘူးလို ့ေျပာၿပီးအိမ္ထဲျပန္ဝင္သြားရာက... အဲအခ်ိန္စၿပီး အဲဒီဘႀကီးဟာအရမ္းေျပာင္းလဲသြားေတာ့တာပဲ....အိပ္ခန္းထဲကအျပင္ ကိုသိပ္မထြက္ေတာ ့ဘူး....အိမ္သားေတြနဲ့လည္း စကားသိပ္မေျပာေတာ ့ဘူး... အျမဲတမ္းဘုန္းႀကီးဆြမ္းေလာင္းေနတဲ ့ဘႀကီး၊ မနက္တိုင္းတရားေခြဖြင္ ့ေနတဲ ့သူဟာ ဆြမ္းလည္းမေလာင္းေတာ့သလို တရားေခြလည္း မဖြင္ ့ေတာ ့ဘူး ။ သမီးၿဖစ္သူကဘာလို ့ဆြမ္းမေလာင္းတာလဲလို ့ေမးရင္ ေနမေကာင္းလို ့ေခါင္းမူးလို ့အေႀကာင္းျပတယ္.... သမီးက မနက္တရားေခြဖြင္ ့ျပန္ရင္လည္း ေဒါသထြက္ၿပီး နားညီးတယ္ အိပ္လို ့မရဘူးဆိုၿပီးေသာင္းၾကမ္းၿပန္ပါေရာ... သူ ့သမီးကလည္း တစ္ခါမွသူ့အေဖအဲဒီလိုမျဖစ္ဖူးဘူးဆိုၿပီး အရမ္းအံ ့ႀသေနတယ္။ေဆးခန္းျပဖို ့ေျပာၿပန္ရင္လည္း ငါေနေကာင္းသြားၿပီ၊ ဘာမွမျဖစ္ဘူးလို့ပဲ ၿပန္ေၿပာတယ္...ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ရင္လည္း အရင္တုန္းကဆိုရင္ သမီးနဲ ့ေျမးနဲ ့အတူစားေနက် ဘျကီးက အခုအခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းစားတယ္....ေန့လည္စာ သိပ္မစားဘူး....ဟင္းသီးဟင္းရြက္ခ်က္ရင္ ခံတြင္းပ်က္ေနတယ္ဆိုၿပီးလံုးဝမစားဘူး....အသားငါးဆိုရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးစားတယ္တဲ့..... ့အရင္က အသားငါးသိပ္မစားတဲ ့သူဆိုေတာ ့သူ ့သမီးကလည္း အရမ္းထူးဆန္းေနတယ္။ အေဖဘာစားခ်င္လဲလို ့သမီးကေစ်းသြားခါနီးေမးရင္ အမဲသားေကြ်းပါလိုေျပာတယ္...အေဖအမဲသားမစားဘူးမဟုတ္လားလို ့ေမးရင္ အဲဒါအရင္က...အခုက်န္မာေရးမေကာင္းလ့ို ့အားရွိေအာင္စားပီလို ့ေျပာတယ္တဲ့... ဘာလဲ နင္ကငါ ့ကုိမသထာလို ့လားလို ့မ်က္ေထာက္နီႀကီးနဲ ့ျပန္ေမးေသးသတဲ့.... သူ ့သမီးကလည္း အေဖစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ခ်က္ေကြ်းပါတယ္။ အမဲသားတို့၊ ၾကက္သားတို ့ခ်က္ေကြ်းတဲ့ေန့ဆိုရင္ၿပံဳးရႊင္ေနတာပဲ.... အသီးအရြက္ခ်က္တဲ့ေန့ဆိုရင္ေတာ့ ရန္္လုပ္တယ္တဲ ့ဗ်.... အဲဒီလိုနဲ ့တစ္လခြဲေလာက္ႀကာလာတယ္ေလ။ ထူးျခားတာကအနိွပ္သည္ကို သံုးရက္တခါနွစ္ရက္တခါေလာက္ေခၚခိုင္းတတ္တာပဲ.... သူ ့ေျမးေလကိုေရာ၊ တၿခား သူ့ကို လူမမာလာေမးတဲ ့လူေတြကိုလည္း နိွပ္ခိုင္းတယ္.... ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ေန ့မနက္ဆြမ္းေလာင္းဖို ့့အသားဟင္းေတြခ်က္ထားရင္ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတယ္....
မီးဖိုထဲမွာထားတဲ ့ငါးရံ ့ေျခာက္ေတြနဲ ့ဆတ္သားေျခာက္ေတြလည္း ေပ်ာက္ကုန္တယ္တဲ့.... ပထမေတာ ့ေႀကာင္စားတယ္ေနလိမ့္မယ္လို့ စြပ္စြဲတယ္တဲ့။ ေနာက္ေတာ ့အန္တီလည္း သိပ္သကၤာမကင္းျဖစ္လာတယ္္... ဖုတ္ဝင္ေနတဲ ့ဘႀကီးရဲ့ အေနအထားက တျဖည္းျဖည္းပိုဆိုးလာတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိဆိုးလာလဲဆိုရင္ အန္တီတို ့အိမ္ကေပ၂၀၊ ေပ၆၀ အိမ္ဆိုေတာ ့ေဘးအိမ္နဲ ့ကအရမ္းနီးတယ္ေလ...ၿခံစည္းရုိးလည္းခတ္မထားေတာ ့ပုဏၰရိတ္ပန္းပင္ေလးေတြနဲ့ ၿခံစည္းရိုးပံုလုပ္ထားတာဆိုေတာ ့အလြယ္တကူ တစ္အိမ္နဲ ့တစ္အိမ္ကူးလိုရတယ္။ ေခါင္းရင္းဘက္အိမ္မွာက ၾကက္ေလးငါးေကာင္ေမြးထားတယ္။ အဲဒီအိမ္ရဲ ့ႀကက္အိပ္တန္းက အန္တီတို ့အိမ္အေနာက္ေဖးဘက္ကေန ကပ္လ်က္ရွိေနတယ္။ ဘႀကီးအမူအယာေတြပ်က္လာၿပီးလို့ တလေက်ာ္ျကာတဲ့အခါ ႀကက္ေတြကေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတယ္...အဲဒီအိမ္ကလူေတြကေတာ ့ေႀကာင္သုတ္သြားတယ္လို ့ထင္တာေပါ့။ အန္တီတို ့အိမ္မွာကလည္း မီးေကာက္ဆိုတဲ့ ေႀကာင္ထီးျကီးတစ္ေကာင္ရွိတယ္ေလ။ ေနာက္ပီး အန္တီ့သားကလည္း အိမ္ေနာက္ဘက္မွာ ငါးေတြေမြးထားေသးတယ္ေလ...တစ္ရက္မွာ အန္တီက သူအေဖအိပ္ခန္းကိုဝင္ရွင္းေပးေတာ ့ႀကက္ေမႊးေတြနဲ ့ေသြးအခ်ိဳ ့ကိုေတြ ့ရတယ္။ အဲဒါနဲ ့သူ ့အေဖကိုျပပီးေမးေတာ ့အဖိုးႀကီးကေႀကာင္ခ်ီလာတာျဖစ္မယ္လို ့ေျပာတယ္တဲ ့... အန္တီလည္း သိပ္မသကၤာတာနဲ ့အရိပ္အေျခႀကည္ ့ေနလိုက္တယ္။ တေန့ ညေနဘက္ အဖိုးႀကီးက အိမ္ေနာက္ေဖးဘက္ကိုသြားရင္း ငါးကန္ထဲကို လက္ႏႈိက္ေနၿပီး ေရႊငါးတစ္ေတာင္ကိုဖမ္းၿပီးေတာ့ ပါးစပ္ထဲအထည့္မွာ သူ ့ေျမးကျမင္ေတာ ့အန္တီကိုလွမ္းေခၚၿပတယ္။ အန္တီကလည္း အေဖဘာလုပ္တာလဲလို ့ေမးေရာ.... အဖိုးၾကီးက ငါးေလးေတြ လွလို ့ႀကည္ ့ေနတာလို ့ျပန္ေျဖသတဲ ့။ ခုနက ငါးတစ္ေကာင္ပါးစပ္ ထဲကို ထည္ ့လိုက္တယ္မဟုတ္လားလို ့ေမးေတာ ့မသိသလိုနဲ ့ေနၿပီး ငါေခါင္းမူးလာလို ့အခန္းထဲျပန္ပို ့ဆိုၿပီးထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ ့အန္တီလည္းသူ ့အေဖကို အိပ္ခန္းထဲတြဲေခၚၿပီးျပန္ပို ့ေပးလိုက္တယ္။ အန္တီလည္းဘာမွမလုပ္တတ္တာနဲ ့ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြနဲ ့တိုင္ပင္ၾကည္ ့တယ္။ မိတ္ေဆြေတြကေတာ့ ့တစ္ေယာက္တမ်ိဳးေျပာႀကတာေပ့ါ။ ဖုတ္ဝင္တာထင္တယ္လို ့အမ်ားဆံုးေျပာၾကတယ္။ အန္တီကေတာ ့သူ ့အေဖကိုအဲဒီလိုမထင္ရက္ဘူးေလ၊ အဲဒါနဲ ့မေလးမွာရွိတဲ ့ေယာကၤ်ားဆီဖုန္းေခၚၿပီးေျပာေတာ ့ သူ ့ေယာကၤ်ားက အဲဒါေတြအယံုအႀကည္မရွိေတာ ့ အဖိုးႀကီးတစ္ရက္ အိမ္ေရွ ့မွာလဲက်တုန္းက ဦးေခါင္းကိုထိခိုက္သြားပီး ဦးေဏွာက္ထိသြားတယ္ ထင္တယ္။ ဆရာဝန္ျပႀကည့္ လို ့ေျပာတယ္တဲ ့ဗ်။ ေဆးခန္းသြားဖို ့ေခၚတဲ့အခါက်ၿပန္ေတာ့လည္း အဖိုးႀကီးက မလိုက္ခ်င္ဘူးလို ့ျငင္းတယ္ေလ။ ရပ္ကြက္ထဲက ဆရာဝန္ကိုအိမ္ပင္ ့ပီးျပေရာ...ဆရာဝန္ေသြးခ်ိန္ႀကည္ ့ေတာ ့ျပဒါးကတက္မလာဘူးတဲ့ ။ ဘယ္တက္မလဲ။ အဖိုးႀကီီးက အသက္မွ မရွိေတာ ့တာ။ ေသြးစမ္းေတာ ့လည္း ဘယ္လိုမွေသြးခုန္နႈန္းစမ္းလို ့မရဘူး ။ ဆရာဝန္လည္းနည္းနည္းလန္ ့့သြားတယ္။ ဆရာဝန္ကအဖိုးျကီးကို ဦးေလးေနေကာင္းရဲ ့လားေတာ ့ေမးေတာ ့အဖိုးႀကီးက အသံခပ္မာမာနဲ ့မေကာင္းဘူးလို ့ျပန္ေျဖတယ္။ ဘယ္ေနရာက ဘာျဖစ္လဲလို ့ေမးေတာ ့ငါဆာတယ္လို ့ေျပာတယ္။ ဘာစားခ်င္လဲလို ့ေမးေတာ ့ရင္ေခါင္းသံႀကီး နဲ ့အသားလို ့ေျပာပီး ဆရာဝန္နဲ ့အန္တီတို ့ရဲ ့တျခားတစ္ဖက္ကုိလွည္ ့သြားေရာ။ ဆရာဝန္လည္း အခန္းအျပင္လည္း ေရာက္ေရာ အန္တီ့ကို အဖိုးႀကီးကို သူကုလို ့မရဘူး။ ေပ်ာက္မွာမဟုတ္ဘူးလို ့ ... အရိပ္အၿမြက္ပဲ ေၿပာၿပီးျပန္သြားတယ္။ အန္တီလည္း နယ္မွာရွိတဲ ့သူ ့ေမာင္နွမေတြဆီကုိ အေႀကာင္းႀကားလိုက္တယ္။ လူပ်ိဳျဖစ္တ့ဲ ့့ေမာင္အငယ္ဆုံးက ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာတယ္။ ဒါေပမယ္ ့အဖိုးႀကီးကသူ ့သားကိုမသိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ေတြ ့ေတြ ့ခ်င္း မင္းဘယ္သူလဲ လို ့ေမးတယ္။ အန္တီလည္း အေဖ ့သားအငယ္(ေမာင္-------)ေလလုိ ့ေျပာေတာ ့အဖိုးႀကီးက အသက္ႀကီးေတာ ့ေမ ့တတ္တယ္လို ့ျပန္ေျဖ သတဲ ့။ နယ္က အမ်ိဳးေတြစီစဥ္ေပးလိုက္တဲ ့ခံုဖိနပ္တို ့ႀသဇာရြက္တို ့သိမ္ဝင္အပ္တို ့ကုိအဖိုးႀကီးအိပ္ယာေအာက္ကိုထည့္ဖို ့ေမာင္နွမနွစ္ေယာက္
တိုးတိုးတိုင္ပင္သတဲ ့။ အဲဒါကိုအဖိုးၿကီးက အခန္းထဲက ဘယ္လိုမွမႀကားနိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ ့အခန္းထဲကအသံႀသႀကီးနဲ ့အဖိုးႀကီးက မင္းတို ့ဖိနပ္စုတ္၊ အပ္စုတ္ကိုငါေႀကာက္တယ္လို ့ထင္ေနလား...။ အားလံုးအေသဆိုးနဲ ့ေသသြားမယ္။ ငါ ့ကိုဘာမွတ္ေနလဲလို ့ေအာ္တယ္တဲ ့ဗ်။ အန္တီလည္း အရမ္းလန္ ့သြားပီး အဲဒီအိမ္မွာ မအိပ္ရဲတာနဲ ့မ်က္ေစာင္းထိုးက မိတ္ေဆြအိမ္မွာ ေမာင္နွမေတြသြားအိပ္ႀကရတယ္...အဲဒီညကစပီး အဖိုးႀကီးလဲေသာင္းႀကမ္းေတာ ့တာဘဲ....၊ေတာက္ေခါက္သံေတြ အက်ယ္ႀကီးႀကားရတယ္လို ့ေဘးအိမ္ကေျပာတယ္။ တဒုန္းဒုန္းနဲ ့ဖေနာင့္ေတြလည္း ေဆာင္ ့တယ္တဲ့.... ေဘးအိမ္နဲ ့ကအရမ္းကပ္ေနေတာ ့အားလံုးႀကားေနရတယ္ဗ်... ေနာက္တေန ့အန္တီ့မိတ္ေဆြအကူညီနဲ ့ဖုတ္ထုတ္တ့ဲ ့ဆရာတစ္ေယာက္ကို အိမ္ကိုေခၚလာတယ္။ သူတို့ အိမ္ထဲကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာ ၿမင္လိုက္ၾကရတာက အိမ္တြင္းအုန္းကိုဆြဲျဖဳတ္ထားတယ္။ အိမ္မွာေမြးထားတဲ့ ေႀကာင္ႀကီးကိုလည္း မေတြ ့ရဘူးတဲ ့....အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဖိုးႀကီးကေသာင္းႀကမ္းပါေလေရာ... ဆရာကိုလည္း အရမ္းႀကိမ္းေတာ့တာပဲ။....ၿပီးေတာ ့အခန္းထဲကထြက္လာၿပီး ဆရာ့ကိုလည္ပင္း ညွစ္မလို့လုပ္သတဲ ့။ ဆရာလည္း ထြက္ေျပးေရာဗ်ာ။ အန္တီတို ့ေမာင္နွမလည္း အိမ္ေပၚကေန ဆင္းေျပးရေရာ... ညကအိပ္တဲ ့အိမ္ကိုျပန္ေျပးလာႀကၿပီး အန္တီလည္း ေႀကာက္လို ့ငိုပါေလေရာတဲ ့..... အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဲဒီအိမ္ကိုဆြမ္းခံၾကြေနတဲ ့ဦးပဇင္းေလးကျမင္ၿပီး ဒါယကာမႀကီး ဘာျဖစ္တာလဲလ့ို ့ေမးတယ္။ အန္တီလည္း ဦးပဇင္းေလးကို အေႀကာင္းစံုေလွ်ွာက္ထားလိုက္တယ္....ဦးဇင္းေလးကလည္း ဒါမ်ိဳးေတြဟာ ဘုရားရွင္လက္ထက္ထဲက ရွိေႀကာင္း၊ ဘုရားရွင္ရဲ ့တရားေတာ္ေတြနဲ ့ကမၼဝါ ၊နဲ ့ပရိတ္ေတာ္ေတြကို သီလသမာဓိရွိတဲ့ ့ပုဂၢိဳလ္ေတြက ရြတ္ဖတ္ေပးရင္ အစိမ္းသရဲ၊ နာနာဘာဝေတြထြက္ေျပးရေႀကာင္းကိုရွင္းျပပါတယ္။ အန္တီလည္း ဦးဇင္းေလးရွင္းျပတာနားေထာင္ၿပီး ဦးဇင္းေလး၏ေက်ာင္းတိုက္သို့လိုက္ကာ ဆရာေတာ္ကို အေႀကာင္းစံုေလ်ွာက္ထားၿပီး မေကာင္းဆိုးဝါးရန္မွကာကြယ္ရန္ေလ်ွာက္တင္အကူညီေတာင္းလိုက္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္က ဒကာမႀကီးရဲ ဖခင္ဟာ လူ ့ေလာကထဲမွာမရွိေတာ့ဘူး ။ဒကာႀကီးရဲ ့ဝိညာဥ္မဲ ့ေနတ့ဲ ့့ကိုယ္ခႏၵာကို တစ္စံုတခုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကဝင္ေရာက္မွီခိုေနတာမို ့ ဆရာေတာ္တို ့ကဘုရားရွင္၏ ပရိတ္တရားေတာ္ေတြ ကမၼဝါစာေတြ ရြတ္ဖတ္ပီး သာသနာေစာင္ ့နတ္နဲ ့နတ္မင္းႀကီးေလးပါးကိုအမိန္ ့ျပန္စာတမ္းေတြ ရြတ္ဖတ္လ်ွင္ ဝင္ေရာက္ေနတ့ဲ ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ ခ်က္ခ်င္းဖယ္ရွားသြားမွာျဖစ္တယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဒကာႀကီးရဲ ့ဝိညာဥ္မဲ ့ခႏၵာကိုယ္သာက်န္ခဲ ့မွာျဖစ္လို ့ဒကာမႀကီးအေနနဲ့ ဒီေသာကမီးကိုႀကံ ့ႀကံ ့ခံနုိင္ပါ ့မလားလို ့ေမးပါတယ္။ အန္တီလည္း ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ၿပီးသားပါဘုရားလို ့ေျဖပါတယ္။ ဆရာေတာ္က ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ ့ပရိတ္ခ်ည္ေတြကိုေပးလိုက္ၿပီး အိမ္ပတ္ပတ္လည္ကိုခ်ည္တားေစပါတယ္။ အိမ္အဝင္ေပါက္တခုတည္းသာ ခ်န္ခဲ့ေစပါတယ္။ ဒါကလည္း ဆရာေတာ္ေတြၾကြလာရင္ အိမ္ထဲဝင္ဖို ့နဲ ့ဖုတ္ထြက္သြားဖို ့ပါ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ့အန္တီ့ေမာင္နဲ့အတူ ရပ္ကြက္ထဲက ေယာက္်ားေလးသံုးေယာက္ေလာက္က အိမ္ပတ္ပတ္လည္ကိုပရိတ္ႀကိဳးတားပါေတာ ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာအဖိုးၾကီးလည္း အရမ္းေသာင္းႀကမ္းပါေတာ့တာပါပဲ။ ပထမေတာ ့ျခိမ္းေျခာက္တယ္။ ၿပီးေတာ ့ေတာက္ေတြေခါက္၊ ဖေနာင့္ေတြေစာင္ ့ၿပီးေသခ်င္လို ့လားဘာညာေတြေျပာပီး အခန္းထဲမွာရွိတဲ ့ပစၥည္းေတြကိုေကာက္ေပါက္တာေတြ လုပ္သတဲ ့ဗ်.....မရလည္း မရေရာ ငုိပီးေတာ့ သူ ့သားကို အေဖ ့ကုိမသတ္ပါနဲ ့အေဖမေသခ်င္ေသးဘူးလို ့လိမ္ၿပီးဟန္ေဆာင္ေျပာသတဲ ့။ သူ ့သားကလည္း မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ၿပီးလုပ္စရာရွိတာကိုဆက္လုပ္တယ္။ ညေနသံုးနာရီေလာက္မွာ ဆရာေတာ္ေတြၾကြလာႀကတယ္။ ဆရာေတာ္ေတြ အိမ္ေပၚလည္းေရာက္ေရာ အဆင္သင့္ျပင္ထားတဲ ့ပရိတ္ပန္း၊ ေရ၊ သဲ၊ အပ္ခ်ည္ စတာေတြကို အန္တီက သူသြားေနတဲ ့အိမ္ကယူပီး သူ ့အိမ္ကိုကူးလာခဲ ့တယ္ ။ အဖိုးႀကီးကလည္း အိမ္ခန္းထဲမွာ ေသာင္းႀကမ္းေနတာေၿဗာင္းဆန္ေနတာဘဲတဲ ့။ ေတာက္ေတြလည္းေခါက္ ။ သက္ျပင္းေတြခ် အသံႀသႀကီးနဲ ့ေအာ္ေနသတဲ ့။ဆရာေတာ္ေတြကလည္း အိမ္ရွင္ကို ဒီအိမ္မွာ မေကာင္းေသာ နာနာဘာဝေတြေနထိုင္တာကို ၾကိဳက္မႀကိဳက္ အရင္ေမးပါတယ္။ ့ၿပီးေတာ ့အိမ္ရွင္မႀကိဳက္လို ့နွင္ေပးပါရန္ ဆရာေတာ္မ်ားကိုေလွ်ွာက္တင္ပါေႀကာင္းေျပာတဲ့ အခ ါဆရာေတာ္က အိမ္ပိုင္ရွင္မႀကိဳက္ပါေသာေႀကာင့္ သာသနာေစာင္ ့နတ္နဲ ့ဝိရူပကၡ၊ ဝိရူယကၡ၊ ဒသရဌ၊ ကုေဝရ....စတဲ ့နတ္မင္းျကီးေလးပါး သိႀကားမင္း ၊ ျမိဳ ု့ေစာင္၊ ့လမ္းေစာင္၊ ့အိမ္ေစာင္ ့နတ္ေတြကိုျမတ္စြာဘုရား၏ အမိန္ ့ျပန္စာေတြရြတ္ဖတ္ပီး နာနာဘာဝကိုသင္ ့ေတာ္ရာသို့ ေခၚေဆာင္သြားရန္ေျပာဆိုပီး ကမၼဝါ၊ရတနာသုတ္၊ ့အာဋာဏာဋိယသုတ္နဲ ့ဘုရားဂုဏ္ေတာ္၊ တရားဂုဏ္ေတာ္၊ သံဃာဂုဏ္ေတာ္ေတြကိုရြတ္ဖတ္ေပးပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ ့ပရိတ္တရားေတာ္ေတြရြတ္ဖတ္စဥ္မွာ အိပ္ခန္းထဲကအဖိုးႀကီးက ပူေလာင္လွေႀကာင္း၊ သူ ့ကိုဝိုင္းပီးေႏွာင့္ယုက္ေနႀကေႀကာင္း နားထဲကိုသံရည္ပူေတြေလာင္းထည့္ ့ေနႀကေႀကာင္းေအာ္ေျပာပါတယ္။ ဆရာေတာ္လည္း ပရိတ္မ်ား ရြတ္ဖတ္ပီး အဖိုးႀကးီကိုအျပင္ထြက္ခဲ ့ဖို ့ေခါ ္လိုက္တဲ ့အခိ်န္မွာ အဖိုးၾကီးဟာအိပ္ခန္းထဲကေနပီး လည္ပင္းႀကီးကုိ၉၀ဒီဂရီေလာက္ေစာင္းပီး ေလးဖက္ေထာက္ထြက္ လာပါတယ္.... ၿပီးေတာ ့ဆရာေတာ္ေတြေရွ ့မွာေျခဆင္းထိုင္ပီး ပါးစပ္မွလည္း သြားေရတမ်ွားမ်ွားနဲ ့ေျကာက္စရာအလြန္ေကာင္းတယ္ လို ့ျမင္ေတြ ့ရတဲ ့လူေတြကေျပာျပပါတယ္။ ဆရာေတာ္ကဦးခ်ခိုင္းေတာ ့ဦးခ်လို ့သူမရပါဘူး။ အမ်ွေဝေတာ ့လည္းသူသာဓုမေခၚနိုင္ပါဘူး မျကားရဘူးလို ့ေျပာပါတယ္။ ၿပီးေတာ ့ဆရာေတာ္က ဒကာႀကီး ခႏၵာကိုယ္အတြင္းကထြက္သြာဖို ့ မိန့္ၾကားေတာ ့သူကရိုးရိုးဖုတ္မဟုတ္ဘူး။ ဖုတ္ဘုရင္လို ့ေျပာပါတယ္။ အိမ္ေခါင္မိုးဖြင္ ့ေပးမွထြက္လို ့ရမယ္္္ေျပာေတာ ့ခ်က္ခ်င္းဘဲ တရားနာေနတဲ့ထဲက လူတစ္ေယာက္ကေလွကားနဲ ့တက္ၿပီး အိမ္ေခါင္သြပ္တစ္ခ်က္ကို လွန္လိုက္ေတာ့ ့အဲဒီဖုတ္လည္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ၿပီး လဲက်သြားပါတယ္။ အန္တီလည္း ဆရာဝန္ေခၚၿပီး သူအေဖ့ရဲ့ က်န္ရစ္တဲ့ ရုပ္အေလာင္းကိုစစ္ေဆးခိုင္းပါတယ္။ ဥပေဒအရ ေသစာရင္းေရးရန္အတြက္ျဖစ္္ပါတယ္။ ဆရာဝန္စစ္ေဆးခ်ိန္မွာရုပ္အေလာင္းဟာေသေသၿပီးခါစနွင္ ့မတူဘဲ အပုတ္နံ ့ဟာ မခံနိုင္ေအာင္နံလာပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းေရခဲတုိက္ကိုအေႀကာင္းႀကားၿပီး လာသယ္သြားေစၿပီးေနာက္ေန ့မွာသၿဂိဳလ္ဖို ့စီစဥ္ပါတယ္...နယ္မွာရွိတဲ ့အမ်ိဳးေတြကိုလည္းအေႀကာင္းႀကားပါတယ္.... ေနာက္တေန ့သျဂိဳဟ္ဖို ့အေလာင္းကို ေရခဲတုိက္ထဲက ထုတ္လာခ်ိန္မွာ အန္တီဟာ သူ ့အေဖမွဟုတ္ရဲ ့လားလို ့ေတာင္ အျမင္မွားသြားပါတယ္။ အေလာင္းက မေန ့ကနဲ ့မတူဘဲ အရုိးေပၚအေရတင္ပိန္ပီးေနပါတယ္.... ေသေသခ်င္းမေန ့ကရုပ္နဲ ့အရမ္းကြာေနပါတယ္။ မီးသျဂိဳလ္ပီးတဲ ့ေနာက္ အိမ္ျပန္လာၿပီးအဖိုးႀကီးအခန္းကိုသန္ ့ရွင္းေရးလုပ္ေတာ ့ႀကက္ေမႊးေတြရယ္၊ ေပ်ာက္သြားတဲ ့ေႀကာင္ျကီးရ ဲ့အေမႊးေတြရယ္ကို ေတြ ့ရပါတယ္.... အကယ္၍သာ ဖုတ္ကိုဒီအတိုင္းထားခဲ ့ရင္ အခ်ိန္ႀကာလာခဲ ့သည္နွင္ ့အမ်ွ အန္တီတို ့မိသားစုဘဝဟာေႀကာက္စရာႀကီးပါ... ဒီအေႀကာင္းေလးဟာ ကြ်န္ေတာ္အသိရဲ ့အျဖစ္အပ်က္အမွန္ေလးပါ။
Credit: ဖိုးသူေတာ္ (www.phothutaw.com)
Credit: ThaYae.blogspot
No comments:
Post a Comment