မိုးေတြျပိဳေတာ့မယ္
ငိုေနတဲ့ ႏွလံုးသား
ထပ္ဖ်ားမွာစိုးမိလို႔
ေကာင္းကင္ေအာက္
လမ္းေလွ်ာက္မထြက္မိေအာင္
အႏိုင္ႏိုင္ထိန္းရင္း
မ်က္ရည္မိုးအျဖစ္သာ
ႏွလံုးသားကို စို ေစလိုက္မယ္ ။
ပန္းေတြေၾကြေတာ့မယ္
အလြမ္းေတြခင္းက်င္းျပီး
ေျမမခေစပဲ
ႏြမ္းေျခာက္ေပမယ့္
သံသရာတေလွ်ာက္
ျမတ္ႏိုးနမ္းရႈိက္မွာမို႔
ႏွလံုးသားအခန္းတေနရာမွာ
ထုပ္ပိုးသိမ္းထားလိုက္ေတာ့မယ္ ။
ေဆာင္းညရွည္မွာ
အိပ္မက္ဆိုးေတြ တိုးတိုးျပီးမက္လဲ
ဇာတ္သိမ္းအိပ္မက္ဆိုးမွာ
နင့္ကိုမ်ားေတြ႔ရမလားဆိုတဲ့
အေတြးမ်ိဳးနဲ႔
ေျမျပင္မွာ ၾကယ္ ေတြငါပ်ိဳးေနမိတယ္ ။
ေ၀းေနတဲ့ အခ်ိန္တိုင္း
နင္နဲ႔ ပတ္သက္သမွ်
ခ်ခ်ေရး မွတ္တဲ့ ဒိုင္ယာယီစာအုပ္ေလးရယ္
သံေခ်းတက္ေပမယ့္ အသံမအက္ေသးတဲ့
ဂစ္တာၾကိဳးေပၚက ေတးသြားေလးေတြရယ္
ျပံဳးလိုက္ရင္
အမုန္းပြားတဲ့သူေတာင္ ေငးယူရတဲ့
ပါးခ်ိဳင့္ေလးထဲ အဖီထိုးျပီး
ကဗ်ာေရးခ်င္ေနတဲ့ ငါ့စိတ္ကူးေတြရယ္
သတိရစရာဆိုတာ
အလြမ္းဆိုရင္
ဘယ္ေလာက္ပန္းပန္း
ငါထမ္းထားရင္း
နင္ရွိမယ့္ အရပ္ဆီ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ပါ့မယ္ ။
jasmine
Credit : မစံပယ္ခ်ိဳ ၏ ကဗ်ာလြင္ျပင္ မွ- http://www.sabaecho.com
No comments:
Post a Comment