မဂၤလာဒုံ စံသမာဓိရပ္ကြက္အိမ္ဖ်က္ခံျပည္သူမ်ား (သတင္းဓာတ္ပံု- Credit ဦးေဇာ္ရမ္း)
ရန္ကုန္၊ မဂၤလာဒုံမွာရွိတဲ႔ စံသမာဓိရပ္ကြက္က က်ဴးေက်ာ္လို႔ဆိုတဲ့ေနရာေတြကို ဖ်က္ဆီးၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ဒီကေန႔မွာေတာ့ ေနအိမ္ဖ်က္ဆီးခံရသူေတြထဲက ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ရန္ကုန္ေျမာက္ပိုင္းခ႐ိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးက ေခၚေတြ႔ၿပီး ေဆြးေႏြးေပမဲ့ အေျဖတခုခုမထြက္ခဲ့ပါဘူး။ စေနညေနပိုင္းက အဲဒီေနရာကို လူအုပ္ႀကီးနဲ႔ အတင္း၀င္ၿပီး ဖ်က္ဆီးတာေၾကာင့္ တဖက္နဲ႔တဖက္ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္အေျခအေနျဖစ္ၿပီး ထိခိုက္ဒဏ္ရာရတာေတြ ရွိၿပီးတဲ့ေနာက္ ဒီကေန႔မွာ အခုလို ေခၚယူေဆြးေႏြးတာပါ။ ေဆြးေႏြး ေျပာဆိုတာမွာ ကိုယ္တုိင္ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ စံသမာဓိရပ္ကြက္က မေအးျမင့္ကို ေဆြးေႏြးပြဲနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဗီြအိုေအျမန္မာပိုင္းက နန္းေလာဝ္က ဆက္သြယ္ေမးျမန္းတဲ့အခါ သူက အခုလိုစေျဖပါတယ္။
ေျဖ။ ။ ဒီေျမနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သူတို႔ ဘယ္လိုေရွ႕ဆက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုသြားမယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေလးကို သူတို႔ကိုေျပာပါဆိုေတာ့ က်မက ေျပာတယ္ေလ၊ ဒီေျမနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း က်မတို႔ေနလာတာ ဒီအထဲမွာ ဘာမွလည္းမရွိခဲ့ဘူး။ ဟိုတုန္းက ဒါ စားက်က္ေျမႀကီး၊ ေတာႀကီးကို အကုန္လံုးခုတ္ရွင္းလင္းၿပီးေတာ့ က်မတို႔ ဓားမဦးခ် စိုက္ပ်ိဳးစားလာတဲ့ေျမေတြ။ ၁၈ ႏွစ္ရွိၿပီေပါ့ေနာ္။ ၿပီးေတာ့လညး္ က်မတို႔ ဒီေျမနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း ေျမကြက္အစားထိုးေပးတာကို မယူႏိုင္ပါဘူး။ က်မတို႔ ဒီေနရာကေနၿပီးေတာ့ ဘယ္ကိုမွလည္းေျပာင္းဖို႔ ေရြ႕ဖို႔ မရွိပါဘူး။ ေျပာင္းစရာ ေနရာလည္းမရွိဘူး။ ဒီေျမမွာပဲ က်မတို႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးနဲ႔ေနသြားခ်င္ပါတယ္။ က်မတို႔ကေတာ့ က်မတို႔ ဆႏၵကိုေျပာတယ္ေပါ့။
ေမး။ ။အဲဒီ ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးရံုးဘက္က ဘာျပန္ေျပာပါသလဲရွင့္။
ေျဖ။ ။ ဒီေျမနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ မရႏိုင္ဘူးတဲ့။ မရႏိုင္ဘူးလို႔ေတာ့ ဒါမ်ိဳး ပထမ ဒီလုိေျပာတာကေတာ့ ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကိုယ္တိုင္က မရႏိုင္ဘူးလို႔ေျပာတာေတာ့မဟုတ္ဘူး အဲ့ဒီ ဒုဦးစီးမွဴးနဲ႔ အရင္ေတြ႔ရတယ္ အမ။ ဒုဦးစီးမွဴး က အရင္စစ္ၿပီးေတာ့မ် က်မတို႔ကို အေမးအေျဖလုပ္ၿပီးေတာ့ စာေတြေရးတယ္။ စာေတြေရးၿပီးေတာ့မ် က်မတို႔ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို တင္ျပမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ဒုဦးစီးမွဴးကေျပာတာပါ။ ဒုဦးစီးမွဴးနဲ႔ေျပာဆိုၿပီးေတာ့မွ အဲ့လိုလက္မွတ္ေတြ ထိုးခိုင္းတယ္ေပါ့ေနာ္။ က်မတို႔ လက္မွတ္ေတြေတာ့ မထိုးဘူး။ စက္မွဴဇံုေျမဆိုၿပီးေတာ့ ေခါင္းစဥ္တပ္ထားသည့္ အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ က်မတို႔ လက္မွတ္မထိုးေပးခဲ့ပါဘူး။ သူက လက္မွတ္ထိုးေပးပါတဲ့။ အေပၚမွာ စာတပ္ထားတာလည္း က်မတို႔ မႀကိဳက္တဲ့အခါက်ေတာ့ က်မတို႔လက္မွတ္မထိုးခဲ့ဘူးအမ ။ အဲဒါ လက္မွတ္မထိုးဘဲနဲ႔ ၿပီးေတာ့မွ ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးနဲ႔ေတြ႔ရတယ္ေပါ့ေနာ္။
ေမး။ ။ အဲ့ေတာ့ ေနာက္ဆံုးမွာ ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးနဲ႔ မေအးျမင့္တို႔ဘယ္အခ်က္ေတြမွာ သေဘာတူလိုက္ၾကသလဲရွင့္။
ေျဖ။ ။ ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးနဲ႔ေတြ႔တဲ့အခါက်ေတာ့ သူတို႔ဘယ္လိုကူညီေပးရမလဲဆိုၿပီး က်မကို ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ က်မထပ္ေျပာတယ္ေလ။ ဒီေျမရဲ႕ ဥပေဒအသံုးအႏွဳန္းေတြ ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ စာရြက္စာတန္းေတြ လည္း က်မတို႔မွာ ရွိပါတယ္။ ဒီေျမဟာလည္း ဘယ္ႏွႏွစ္ သက္တမ္းရွိရင္ ဒီေျမမွာေနတဲ့လူသာလွ်င္ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္ဆိုၿပီးထုတ္ျပန္ထားတာေတြ က်မတို႔မွာအခ်က္အလက္ ေတြ အကုန္လံုးရွိပါတယ္လို႔ အဲေတာ့ ဒီေျမကို မတရားသိမ္းဆည္းမယ္ဆိုရင္လည္း ဒီပိုင္ရွင္လက္ထဲကိုသာလွ်င္ ျပန္လည္ၿပီးေတာ့ အပ္ႏွံရမယ္ဆိုတာလည္း က်မတို႔ အကုန္လံုးနားလည္ထားၿပီးေတာ့ က်မတို႔ေျမဟာ က်မတို႔ ပိုင္တဲ့ေျမပဲျဖစ္ရမယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲေတာ့ က်မတို႔ ဒီေနရာကေနၿပီးေတာ့ ဘယ္မွ ေရႊ႕ေျပာင္း မေပးႏိုင္ပါဘူး။ ဘယ္မွလည္း ေနစရာမရွိဘူး ၊ ဒီမွာပဲ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနသြားမယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္းကို ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကို က်မေျပာခဲ့ပါတယ္။
ေမး။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအေနနဲ႔ကေရာ ဘာေတြျပန္ေျပာသလဲရွင့္။
ေျဖ။ ။သူကေတာ့ ဘာျပန္ေျပာသလဲဆိုေတာ့ ရႏိုင္တယ္၊ မရႏိုင္ဘူး ရႏိုင္တယ္ လို႔ေတာ့ မေျပာဘူးေပါ့ေနာ္။ က်မတို႔ရဲ႕အခက္အခဲကိုတင္ျပတယ္။အခု ပထမႏွစ္တက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြလည္း အခု အခက္အခဲေရာက္ေနတယ္ ။ က်မတို႔ အိပ္လည္ မအိပ္ရဘူး ။ အၾကမ္းမဖက္ဖို႔ေပါ့ေနာ္။ တရားဥပေဒ ေဘာင္ထဲကေနၿပီးေတာ့ တကယ္လို႔ က်မတို႔ကို ဖမ္းမယ္ဆိုရင္လည္း ဖမ္းပါ။ က်မတို႔ တရားဥပေဒ ေဘာင္ထဲကေနၿပီးေတာ့ ရွင္းပါ့မယ္။ က်မတို႔ဘက္က အၾကမ္းမဖက္ဘူးဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို သူတို႔ဘက္ကလည္း အၾကမ္းဖက္တာေတြကို ထပ္ ၿပီးေတာ့ မလုပ္ေဆာင္ဖို႔ တားေပးပါဆိုၿပီး က်မကေတာ့ အဲလိုမ်ိဳးေျပာတယ္။
ေမး။ ။ဒီေတာ့ ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး က ဘာကတိမွေပးလိုက္တာမရွိဘူးေပါ့ေနာ္ မေအးျမင့္။
ေျဖ။ ။ ဟုတ္ကဲ့အမ။ မရွိဘူး ။ သူက အဲဒါဆိုရင္လည္း သူတို႔ ခံစားခ်က္ေတြကိုေျပာျပၿပီးၿပီဆိုေတာ့ အဲဒီစာကို အထက္ကိုတင္ေပးလိုက္ေတာ့ ။ သူလည္း သြားစရာရွိေသးလို႔ ဆိုၿပီးေတာ့ ၿပီးသြားတယ္ေပါ့အမရယ္။
ေမး။ ။ဟုတ္ကဲ့အမ။ အခု ဒီဖ်က္စီးခံရတဲ့ အိမ္ေျခနဲ႔ အခုအဲ့ဒီမွာရွိေနတဲ့ လူေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအေျခအေနေကာ အမ။
ေျဖ။ ။ ဖ်က္စီးခံရတဲ့အိမ္ေျခကေတာ့ ၂၀၀ ေလာက္ ရွိမွာေပါ့ေနာ္။ ၂၀၀ ေက်ာ္၊ ၂၀၀ ေပါ့ ေလာေလာဆယ္ က်မတို႔ တျခမ္းတည္းေပါ့ေနာ္၊ ဟိုပိုက္လံုး ဟိုဘက္ျခမ္းေတာ့မပါဘူး။ ဖ်က္ၿပီး အကုန္လံုး ဒီေန႔ အကုန္အၿပီး ဖ်က္ရမယ္ဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ တခ်ိဳ႕လည္း သူမ်ားတကာအိမ္ေတြမွာ သြားၿပီး တည္းခိုတဲ့လူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ မိုးေတြကလည္း ရြာေနတဲ့အခါက်ေတာ့ လူေတြကေတာ့ ဟိုအိမ္ခို၊ ဒီအိမ္ခို နဲ႔ အခုေတာ့ ျပန္ၿပီးေရာက္ေနတဲ့လူေတြကေတာ့ အေယာက္ အားလံုးေပါင္းဆိုရင္ ၁၄၀ ၊ ၁၅၀ ေလာက္ ရွိပါတယ္။ က်မတို႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္ သူတို႔ ပစၥည္းေတြေပါ့အမရယ္ ေနရာမရွိေတာ့ ပစၥည္းေတြ သြားထားၾကတယ္။ လူေတြကေတာ့ တဲေတြထိုးၿပီးျပန္ေနေနၾကတာေပါ့အမရယ္။
ေမး။ ။ က်မသိတာက သူတို႔ ဘက္က လာဖ်က္တဲ့လူေတြကို မေအးျမင့္တို႔ဘက္က ၂ ေယာက္ကိုေတာ့ ဖမ္းမိထားတယ္လို႔ေျပာပါတယ္ရွင့္။ အဲဒီလူေတြကို မေအးျမင့္တို႔ ဘာလုပ္လိုက္သလဲရွင့္။
ေျဖ။ ။ အဲဒီလူေတြကို က်မတို႔ ဘာမွ လက္ဖ်ားနဲ႔လည္းမထိပါဘူးအမ။ တဲကိုေခၚလာၿပီး ေမးစရာရွိတာေမးတယ္။ ေမးၿပီးေတာ့ ရဲ ၀တ္စံုေတြ အထုတ္လိုက္က်န္ခဲ့တာေတြကိုလည္း တစုတည္း ရြာသူႀကီးကိုလည္း အပ္တယ္။ ရြာသူႀကီး အပ္ၿပီးေတာ့ ရဲစခန္းကို ပို႔လိုက္ပါတယ္အမ။
ေမး။ ။ သူတို႔က ဘယ္အဖြဲ႔ကလို႔ေျပာတာေတြရွိလား။ မေအးျမင့္တို႔ ေမးလိုက္ေသးလား။
ေျဖ။ ။လိွဳင္သာယာ ရပ္ကြက္က၊ ဘယ္ရပ္ကြက္က ဘယ္လမ္းက ဆိုတာကို နာမည္ေတြနဲ႔ မွတ္ပံုတင္ နံပတ္ေတြနဲ႔ အကုန္လံုးအခ်က္အလက္ေတြယူၿပီးေတာ့ အသံေတြလည္းဖမ္းထားၿပီးေတာ့ ၊ က်မတို႔ အကုန္လံုးေမးျမန္းၿပီးေတာ့မွ ရဲစခန္းကိုပို႔လိုက္ပါတယ္။
ေမး။ ။ သူတို႔က အရပ္သားေတြလားရွင့္၊ ဌာနဆိုင္ရာအဖြဲ႔အစည္းတခုခုကလား၊ သို႔မဟုတ္ ကုမၸဏီ ၀န္ထမ္းလား။
ေျဖ။ ။အရပ္သားေတြပဲ အမ၊ သူတို႔ကို အကူအညီေတာင္းလို႔ လိုက္လာရတယ္လို႔ေျပာတယ္ သူတို႔ကေတာ့ ။
ရန္ကုန္ေျမာက္ပိုင္းခ႐ိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးနဲ႔ ေဆြးေႏြး ေျပာဆိုတာမွာ ကိုယ္တုိင္ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ စံသမာဓိရပ္ကြက္က မေအးျမင့္ကို ဗီြအိုေအျမန္မာပိုင္းက နန္းေလာဝ္က ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့တာပါ။
နန္းေလာင္၀္ / ဗြီအုိေအ (ျမန္မာပုိင္း)
http://burmese.voanews.com
No comments:
Post a Comment