ဥၾသဆြဲခ်င္႐ံုသက္သက္နဲ႔ေတာ့
ငါ့ သံေယာဇဥ္ေတြ
ခုတ္ေမာင္းထြက္ခဲ့တာ မဟုတ္ေပဘူး
အဲဒီေစာင့္ႀကိဳေနဖို႔ စိတ္ကူးမ႐ွိတဲ့
ငါ့ရဲ႕ဘူတာ႐ံုေလးေရ . . လြမ္းတယ္ . .။
အရမ္းႀကီးမဟုတ္ေပမယ့္ . . တစ္ခါတစ္ခါ
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္မွာလည္း
စိတ္အားငယ္ခြင့္႐ွိတာပဲ မဟုတ္လား။
ပန္းသီးေတြ ခါးတဲ့ကာလက
႐ွည္လ်ားလွခ်ည္လားကြယ္ . .
ေျပာပါ . .
မင္း ငါ့ကို ဘယ္ေတာ့ အိပ္မက္မက္မွာလဲ
မင္းပိုင္ဆိုင္တဲ့ အိပ္စက္ျခင္းရဲ႕ တံစက္ၿမိတ္ေအာက္မွာ
ငါ..
တိတ္တိတ္ကေလး ရပ္ေစာင့္ေနတာ
ၾကာၿပီေလ . . .။
ဣေျႏၵစိမ္းစိမ္းေတြ လိမ္းသုတ္
ခ်စ္ျခင္းေတြ
ကုန္တင္ကုန္ခ်လုပ္ခြင့္မျပဳတဲ့
မင္းရဲ႕ ဘူတာ႐ံုေလးဆီ . .
. . လာမယ္ . .။
မင္းရဲ႕ ဘူတာ႐ံုေလးဆီ . .
. . လာမယ္ . .။
ေဟာဒီ့ေကာင္ . . ရင္ဘတ္တစ္ျခမ္းနဲ႔
ကိုယ့္သံလမ္းကိုယ္ေဖာက္ခဲ့တာပါ . .
. . ေနာက္က်သြားတယ္။
အလြမ္းေတြ စိုက္ခင္းတစ္ခုလံုး ပြင့္တဲ့အခ်ိန္မွာမွ
ငါ ဆိုတဲ့ေကာင္က
တည့္တည့္ႀကီး ေရာက္ခ်သြားခဲ့တာေပါ့ကြယ္ . .။
မင္းခိုက္စိုးစန္
Credit : http://confessionlanguage.blogspot.co.uk/2010/12/blog-post_1883.html?m=1
No comments:
Post a Comment