က်ြန္ေတာ္မွတ္မွတ္ရရ အဲ့ညက ေလေတြမိုးေတြၾကီးေနတဲ့ည.. ။ အခုထိစဥ္းစားရင္အေသးစိပ္ကိုမွတ္မိတယ္.. ။ ဘယ္သူေတြပါတယ္ဆိုတာ...။ က်ြန္ေတာ္တို့မိသားစုမွာ က်ြန္ေတာ္ရယ္ ေမေမရယ္ ေဖေဖရယ္ ကိုကိုရယ္ ဘြားဘြားရယ္ ရွိတယ္.. အဲ ေမေမ့ ညီမ တစ္ေယာက္ေတာ့ရွိတယ္.. သူမွာက သမီး၃ေယာက္ရွိတယ္..။ က်ြန္ေတာ္တို့ေတြက ဘယ္ေလာက္ရင္းႏွီးလဲဆိုရင္ ဘယ္သူေမးေမး ေမာင္ႏွမ ၅ ေယာက္ရွိတယ္လို့ပဲေၿဖတာ..။ အဲ့ေလာက္ကိုရင္းႏွီးတာ..။အဲ့ေန့ညက က်ြန္ေတာ္မက္တဲ့အိပ္မက္က ဘယ္လိုလဲဆိုေတာ့..။က်ြန္ေတာ့္ကို က်ြန္ေတာ့္ေဒၚေလးက ေပြ့ထားတယ္...။ေဘးကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အမ၂ေယာက္နဲ့ ညီမေလးက ေဘးမွာ ရပ္ေနတယ္..။ အေရွ့မွာက ဘြားဘြားရယ္ ေမေမရယ္.. ။ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုမ်က္စိကစားလိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုေမွာင္မဲေနတာပဲ...။ မ်က္လံုးက်င့္သားရမွ ေမေမ့ကိုလွမ္းေမးလိုက္တယ္.. ။ "ေမေမ.. ေဖေဖနဲ့ကိုကိုဘယ္သြားလဲဗ်.. ဘာလို့ဆိုင္ကလဲအဲ့ေလာက္ေမွာင္ေနတာလဲ ? ""ေၾသာ္.. သားေတာင္ႏိုးလာၿပီလား... သားေဖေဖနဲ့ ကိုကိုက မီးေခ်ာင္းသြားဝယ္တယ္ေလ..။မီးေတြအကုန္ကၽႊမ္းကုန္လို့ေလ.. ။ သားကအိပ္ေနလိုက္တာ ညေနကတည္းက အခုမွႏိုးတယ္.. ။ အခုည ၃နာရီေတာင္ ရွိေနၿပီ..။ "
ည၃နာရီ.. ? ည၃နာရီမွဘာလို့ေဖေဖနဲ့ကိုကိုနဲ့က မီးေခ်ာင္းသြားဝယ္ရတာလဲ..? ဘာလို့အားလံုးကလဲ ဘာလို့မအိပ္ၾကေသးတာလဲ..?ေမးမယ္လို့ပါးစပ္ၿပင္လိုက္ေတာ့... ။
" ဝုန္း..!!!! " ကလူကလူ.. လန့္လိုက္တာ.. ဘာလဲဆိုၿပီးလွန္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပိတ္ထားတဲ့ ဆိုင္တံခါးက ပြင့္သြားတယ္...။ အၿပင္မွာ မိန္းမၾကီးတစ္ေယာက္ရပ္ေနတယ္.. ဘယ္သူလဲ.? ဘာလို့အဲ့မိန္းမၾကီးက ဆံပင္ကို မ်က္ႏွာအေရွ့ခ်ထားရတာလဲ ? ဘာလုိ့အၿဖဴေရာင္ဝတ္ၿပီး ေလေပၚမွာပ်ံေနတာလဲ ? ကၽႊန္ေတာ္ၾကည့္ဖူးတဲ့ ကာတြန္းကားထဲက ဟို စူပါမန္းဆိုလား ဘာလား.. ။ အဲ အဲ့လိုအေကာင္လား.. ။ ဒါေပမဲ့ ဟိုကာတြန္းကားက အၿဖဴမဝတ္ပါဘူး..။ ဒါကဘာလဲ ?အဲ့တုန္းက ငယ္ငယ္ေလးဆိုေတာ့ အကုန္ေလွ်ာက္ေတြးတာ.. ။ က်ြန္ေတာ္မညာဘူး.. ။ က်ြန္ေတာ္ အဲ့ေလာက္ထိကိုအေသးစိပ္မွတ္မိေနတာ..။ တစ္သက္မွာ ဒါမိ်ဳးအိပ္မက္ ၂ခါပဲမက္ဖူးတယ္.. ဒါက
တစ္ခု.. ေနာက္တစ္ခုကိုေနာက္မွေရးမယ္..။ ထားပါေတာ့..။ က်ြန္ေတာ္အဲ့လိုစဥ္းစားေနတုန္းမွာ အားလံုးက ၾကက္ေသ ေသသြားတယ္.. "မင္းတို့ထဲက ဘယ္သူကိုငါေစာင့္ေရွာက္ရမလဲ..? ငါဒီအိမ္မွာေနတဲ့ သူ.. " ဆိုတဲ့ အသံအက္အက္ၾကီးက ၾကီးစိုးေနတဲ့ အေမွာင္ထုနဲ့ အသံထုကို လႊမ္းမိုးသြားတယ္..။ ရုတ္တရက္ က်ြန္ေတာ့္ကိုေပြ့ထားတဲ့ေဒၚေလးက " သားငယ္ေလးကို ေစာင့္ေရွာက္ပါ.. သားငယ္ေလးကိုလုပ္ေပးပါ " ဆိုၿပီးေအာ္ေၿပာၿပီး က်ြန္ေတာ့္ကို သူ့ေခါင္းအေက်ာ္ကို တင္လိုက္တယ္.. ။ အဲ့ခ်ိန္မွာ အဲ့သရဲမ ဆံပင္ေတြက ရုတ္တရက္ ေလေပၚကိုေရာက္လာၿပီး ေလေတြထြက္လာသလိုပဲ က်ြန္ေတာ္ခံစားလိုက္ရတယ္..။စိမ့္ကနည္း ၿဖစ္သြားတယ္....။ ရုတ္တရက္ သူ့ရဲ့ မ်က္ႏွာေၿပာင္ၾကီး ၿမင္ၿပီး အိပ္ယာ လန့္ႏိုးလာတယ္..။ ၿပီးေတာ့ ငိုလို္က္တာဆိုတာ တစ္ညလံုးပဲ.. ေၾကာက္လို့ ၿပန္လဲမအိပ္ရဲ.. လူၾကီးေတြကို သြားႏိုးလဲ ဆူခံရမွာဆိုးတာမႏိုးရဲ.. ေတာ္ေတာ္မွတ္မိလိုက္တဲ့တစ္ညပဲ.. ေစာင္ေလးေခါင္းၿမီးၿခံဳလို့ တစ္ေယာက္ထဲေၾကာက္ေနခဲ့ရတာ..။ေနာက္ေန့ကစၿပီးလူက ကံေကာင္းတာလား ဒါမွမဟုတ္ အဲ့သရဲမက ပဲေစာင့္ေရွာက္လို့လားေတာ့မသိဘူး..။ ဘာမွကိုမၿဖစ္တာလူက.. ။ ဥပမာ က်ြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က ရန္ခဏခဏ ၿဖစ္တယ္.. အဲ့လို အိပ္မက္ မက္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ရန္ၿဖစ္ၿပီဆိုရင္က်ြန္ေတာ္ ႏိုင္တာမ်ားတယ္... မွတ္မွတ္ရရ က်ြန္ေတာ့္ကို အေနာက္ကေန လူတစ္ေယာက္ လာရိုက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ နားထဲမွာ သူ့အလိုလို " သတိထား...!!! " ဆိုတဲ့ စကားတိုးတိုးေလး ၾကားရတယ္.. အဲ့ဆို အေနာက္ကေကာင္ကလဲ ရုတ္တရက္ ခဏရပ္သြားတာတို့ ေခ်ာ္လဲတာတို့ၿဖစ္သြားတယ္. အစကေတာ့ ကံေကာင္းလို့ ပဲလုိ့ထင္တာေပါ့.. ေနာက္ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ မဟုတ္မွန္းသိတာ.. ဘယ္ေလာက္ထိလဲဆို စာေမးပြဲမွာ စာတစ္လံုးမွမက်က္ဘူး.. ရမ္းေၿဖတာေတာင္ ေအာင္တယ္.. အက်လို့ကိုထင္တာ.. ပိုးစိုးပတ္ဆက္မက်ပါေစနဲ့လို့ပဲ ဆုေတာင္းခ်ိန္မွာ စာေမးပြဲေတာင္ေအာင္တယ္.. ကဲ အဲ့ေလာက္ဆိုေတာ့ မူမမွန္ေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္.. ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ အဲ့လိုပဲေနခဲ့တယ္..
တစ္ခါတစ္ေလဆို..က်ြန္ေတာ္နားမွာလူတစ္ေယာက္ရပ္ေနတယ္လို့ေတာင္ခံစားရတယ္..။ က်ြန္ေတာ့္အသက္ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္လည္း ေရာက္ေရာ က်ြန္ေတာ့္ကိုအိမ္က ကိုရင္ဝတ္ေပးတယ္...။ က်ြန္ေတာ့္တို့အိမ္က ကိုးကြယ္တဲ့ ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးရွိတယ္.. အဲ့ဘုန္းၾကီးကဆိုရင္ ဝိနည္းနဲ့အရမ္းကိုညီတာ...။ စ်ာန္ပါၾကြတယ္..လို့ လူေတြေၿပာၾကတယ္။ ကၽႊန္ေတာ့ကိုအဲ့ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ရွင္ၿပဳေပးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽႊန္ေတာ့္ကိုဘုန္းဘုန္းက တစ္ခ်ိန္လံုးပဲၾကည့္ေနတာ.. ကၽႊန္ေတာ္လဲ နဲနဲေတာ့ ေနရထိုင္ရက်ပ္တာေပါ့.. ။ညေနအားလံုုးၿပီးလို့ ခဏနားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘုန္းဘုန္းက ကၽႊန္ေတာ့ကိုအေခၚလြတ္လိုက္တယ္.။ ၿပီးေတာ့ ကၽႊန္ေတာ့္ကိုေမးတယ္..။
"ဒီလို ပရေလာကသားေတြနဲ့ပတ္သတ္ဘူးလား...??? "တဲ့. ။ ဘာလဲေပါ့ ပရေလာကဆိုတာ..။ က်ြန္ေတာ္ကလဲ ဘုန္းဘုန္းကိုေလွ်ာက္တယ္.. တပည့္ေတာ္မသိပါဘူးဘုရား ေပါ့.. က်ြန္ေတာ့္ကို.." ဝိညာဥ္ေတြနဲ့ပတ္သက္ဖူးလား...???" တဲ့ ( က်ြန္ေတာ္တို့ရဲ့ အက္မင္ ဝိညာဥ္ ကိုေၿပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္..:P ) က်ြန္ေတာ္ကလည္း က်ြန္ေတာ္မက္ဖူးတဲ့ အိမ္မက္ကိုေၿပာၿပလိုက္တယ္.. ၿပီးေတာ့ အဲ့လို ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြကိုပါေၿပာၿပလိုက္ေတာ့ ဘုန္းဘုန္းက သူေမာင္းထုတ္ေပးမယ္တဲ့.. အဲ့လိုနာနာဘာဝေတြနဲ့ မပတ္သတ္ရဘူးတဲ့.. အသက္တိုၿပီးကံနိမ့္တတ္တယ္.. ကိုယ့္ကိုၿပဳစားလို့ရတယ္တဲ့.. အဲ့တုန္းကေတာ့ ဘုန္းဘုန္းေၿပာတာေတြနားမလည္ေပမဲ့လည္း ေၾကာက္ရေတာ့လည္း ေခါင္းညိမ့္ရတာေပါ့.. ။ ၿပီးေတာ့ ဘုန္းဘုန္းက ေၿပာတယ္ သူအဲ့သရဲမကို အမွ်ေပးတယ္တဲ့ ဒါေပမဲ့ မကၽႊတ္ဘူးတဲ့. သူကေတာ့ သူအရင္ရွိေနတဲ့ ေနရာမွရွိေနမွာတဲ့. အဲ့ေတာ့သတိထားေနဖို့ေၿပာတယ္.. က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း တင္ပါ့ဘုရားေပါ့.. ၿပီးေတာ့ က်ြန္ေတာ့္ကိုလည္း ဘုရားတရားမ်ားမ်ားလုပ္ခုိင္းတယ္. ကံအရမ္းနိမ့္ေနလို့တဲ့...။ အလကားေနရင္းနဲ့ေတာင္ ဖ်ားတယ္.. ေတာ္ေတာ္ကိုဖ်ားတာ.. ေနာက္မွ ဘုရားတရားကိုေတာ္ေတာ္လုပ္မွ လူက ကံၿပန္ေကာင္းလာတာ...။ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္ေယာက္ထဲေနလို့အေပၚထပ္မ်ားသြားလိုက္ရင္ ၿဖတ္ကနဲ နဲ့ေတြ့လိုက္တယ္.. အၿဖဴေ၇ာင္ေလးကို...။ အဲ့တုန္းက ဆို ဘုရားစာရြတ္ၿပီး ေၿပးတာ လံုးေနတာပဲ.. အခုေတာ့က်ြန္ေတာ္တို့ဆိုင္လည္းပိတ္လိုက္ၿပီ.. ဒီလည္းေၿပာင္းလာၿပီ...။ အဲ့ဆိုင္မွာဘာဆက္ၿဖစ္လည္းေတာ့ မသိဘူး..။ ဒါက်ြန္ေတာ့္ဘဝမွာ ပထမဆံုး အားလံုးကိုၿပန္မွတ္မိတဲ့အိပ္မက္..။ ေနာက္တစ္ခုရွိေသးတယ္. အဲ့တာက သရဲေတာ့မဟုတ္ဘူး..။ အဲ့တာလဲ မွတ္မွတ္ရရပဲ.. ေနာက္ၾကံဳရင္ေတာ့ေရးမွာပါ..။ အခုေတာ့ အိပ္ေတာ့မယ္.. ည ၃း၃၀ ရွိေနၿပီ...။ လူလည္းနည္းနည္းေတာ့ေၾကာက္လာၿပီ..။တာ့တာ..။- Admin_King Sh!n -
Credit : http://saytanarshinlay.blogspot.co.uk/2013/05/blog-post_6099.html?m=1
No comments:
Post a Comment