"သရဲ ေခၚမလား"

ကၽြန္ေတာ္တို႕ ငယ္ငယ္တုန္းက သရဲ ေခၚတယ္ဆိုတာ ေခတ္စားပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီလို သရဲ ေခၚဖို႕ ဆိုတာ လူတိုင္း မလုပ္တတ္ပါဘူး။ သရဲ ေခၚပံုေခၚနည္း၊ ေမးပံုေမးနည္း၊ အထာေကာက္နည္း၊ ျပန္လႊတ္နည္း ဒါေတြ မ်ိဳးစံုရွိပါတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိသေလာက္ကေတာ့ ဂါဏာတစ္ခုလည္း ရႊတ္ရတယ္ ထင္ပါတယ္..။ ကၽြန္ေတာ့္အသက္ (၁၃) ႏွစ္အရြယ္ေလာက္မွာပဲ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ပထမဦးဆံုး သရဲေခၚတာကို စတင္ၾကံဳဖူးပါေတာ့တယ္…။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ရပ္ကြက္ထဲကို မံုရြာက မိသားစုတစ္စုေျပာင္းလာပါတယ္..။ ေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္ၿပီး သေဘာေကာင္းတဲ့ မိသားစုပါ..။ သူတို႕မိသားစုထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္အရြယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပါၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္..။ သူတို႕မိသားစုမွာ ထူးျခားမႈ တစ္ခုက သူတို႕ဟာ ညတိုင္း (၉း၀၀) နာရီေလာက္ေရာက္ၿပီဆို ဖက္တစ္ခုထဲကို ထမင္းေတြ၊ ဟင္းေတြထည့္ၿပီး လမ္းဆံု လမ္းေလးခြမွာ ခ်ၿပီး ဖေရာင္းတိုင္ေတြ အေမႊးတိုင္ေတြနဲ႕ ပူေဇာ္ပါတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္ အစက ထင္တာက သူတို႕ နတ္ေတြကို ပူေဇာ္တယ္ ထင္ေနတာပါ…။ ေနာက္ပိုင္းမွ သူငယ္ခ်င္းက အဲ့ဒီလို လုပ္တာဟာ နာနာဘာ၀ေတြကို အစားအစာေကၽြးတာျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႕ နာနာဘာ၀ အမ်ားစုဟာ လမ္းဆံုလမ္းေလးခြမွာ ေနၾကတာမ်ားေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္..။ သူက အဲ့ဒီ နာနာဘာ၀ေတြေခၚၿပီး သိခ်င္တာေတြ ေမးလို႕ရတဲ့အေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ကို အံ့ၾသသြားခဲ့ရပါတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္က မယံုဘူးဆိုေတာ့ သူကလက္ေတြ႕ျပမယ္လို႕ေျပာပါတယ္..။ ဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေျပာျပေတာ့ သူတို႕လည္း စိတ္၀င္စားၾကတာနဲ႕ တစ္ရက္မွာ အဲ့ဒီကိစၥကို ၾကည့္ၾကဖို႕ အတြက္ တိုင္ပင္လိုက္ၾကပါတယ္..။

          ကၽြန္ေတာ္တို႕ ည (၁၁း၄၀) မိနစ္ေလာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ အျခား ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ၃ ေယာက္ရယ္ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ကေနပဲလူစုၿပီး ထြက္လာၾကပါတယ္..။ အိမ္ကလူၾကီးေတြ ခရီးထြက္ေနတာေၾကာင့္လည္း ကံေကာင္းခဲ့ပါတယ္..။ ဒီလိုနဲ႕ မံုရြာသူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ သူ႕ကို၀င္ေခၚပါတယ္..။ သူလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ေစာင့္ေနပံုပါပဲ..။ ခ်က္ခ်င္းပဲ အိမ္ထဲကေန ထြက္လာပါတယ္..။ သူတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ပါဘူး..၊ သူ႕ဦးေလးလည္း ပါလာပါတယ္…။ သူက ဒီကိစၥကို သိပ္မကၽြမ္းေသးတာေၾကာင့္ အမွားအယြင္း တစ္ခုခု မရွိရေအာင္ ဦးေလး ျဖစ္သူကို အကူအညီေတာင္းထားေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္..။ ဦးေလးျဖစ္သူရဲ႕ လက္ထဲမွာေတာ့ အမဲသား တစ္ဆြဲရယ္..၊ ေျခေထာက္ေလးေခ်ာင္းပါ ခံုရွည္တစ္လံုး ကိုင္ထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ သရဲေခၚဖို႕အတြက္ လမ္းဆံုကို ဆက္လက္ ထြက္ခြာခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္..။

          လမ္းဆံုကိုေရာက္ေတာ့ ည (၁၂း၁၀) မိနစ္ရွိပါၿပီ။ ထံုးအတိုင္း လမ္းဆံုမွာ သူတို႕ပူေဇာ္ထားတဲ့ ဖက္ထဲက ထမင္း၊ဟင္းရယ္..၊ မီးညိမ္းၿပီး ကုန္ဆံုးေနၿပီျဖစ္တဲ့ ဖေရာင္းတိုင္နဲ႕ အေမႊးတိုင္ အၾကြင္းအက်န္ ေတြ ကိုေတြ႕ရပါတယ္..။ ဦးေလးက လမ္းဆံု အလယ္တည့္တည္မွာ သူ႕ဖိနပ္ကို ခၽြတ္လိုက္ပါတယ္..။ ၿပီးေတာ့ ဖိနပ္တစ္ဖက္ကို ေမွာက္လိုက္ပါတယ္..။ ဖိနပ္ႏွစ္ဖက္ေပၚမွာ ထိုင္ခံုရွည္က မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္း ကိုတင္ပါတယ္..။ က်န္တဲ့ ထိုင္ခံုေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေတာ့ လႊတ္ထားပါတယ္..။

          ၿပီးေတာ့ အမဲသားဆြဲကို ခံုေပၚတင္ပါတယ္..။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ဦးေလးျဖစ္သူ ခံုေပၚမွာ သူတို႕ လက္ေတြတင္ၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနအထားနဲ႕ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္ပါတယ္..။ ၿပီးေတာ့ သူတို႕ရဲ႕ လက္ေတြကို လက္မခ်င္း၊ လက္သန္းခ်င္း ထိဆက္ၿပီး စက္၀ိုင္းပံုသ႑ာန္မ်ိဳးလုပ္လိုက္ပါတယ္..။ ၿပီးေတာ့ ေရွ႕မွာ ပိတ္ၿပီး ရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ဖယ္ခိုင္းပါတယ္..။ သရဲ စေခၚပါေတာ့မယ္..။ ကၽြန္ေတာ့္တစ္ သက္ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးတဲ့ အထူးအဆန္းဆံုး ကိစၥၾကီးကို လက္ေတြ႕ျမင္ရေတာ့မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စိတ္လႈပ္ရွား မိသလို ေၾကာက္လည္း ေၾကာက္ေနမိပါတယ္..။

အရင္ဆံုး ပါဠိစကားေတြပါတဲ့ ဂါဏာကို ဦးေလးၾကီးက အရင္ရႊတ္ပါတယ္..။ ၂ မိနစ္ေလာက္ၾကာပါတယ္..။

 ၿပီးေတာ့ " ဒီလမ္းဆံုလမ္းေလးခြရဲ႕ အေရွ႕အရပ္မွာ ရွိၾကတဲ့..၊ နာနာဘာ၀မ်ား ..၊ ဒီခံုေလးမွာ ၀င္ေရာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႕နဲ႕ ေဆာ့ကစားႏိုင္ပါတယ္..၊ ေဆာ့ကစား ၿပီးရင္ေတာ့ ခံုေပၚက အမဲသားကို ေကၽြးမွာျဖစ္ပါတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္တို႕နဲ႕ ေဆာ့ကစားမယ္ဆိုရင္ ခံုကို လႈပ္ျပပါ " လို႕ေျပာၿပီး သူတို႕လက္ေတြကို ခံုနဲ႕ ၆ လက္မ ေလာက္ကြာေအာင္ ေျမွာက္လိုက္ပါတယ္..။ ၿပီးေတာ့ စက္၀န္းပံုသ႑ာန္ ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ့ သူတို႕ လက္ေတြကို တစ္၀က္ေလာက္ဟ ေပးလိုက္ပါတယ္..။ ၁၀ စကၠန္႕ေလာက္ပဲ ၾကာပါတယ္..။ လက္ေတြနဲ႕ ေျခာက္လက္မ ေလာက္ ကြာထားတဲ့ အဲ့ဒီခံုက ထူးဆန္းစြာပဲ လႈပ္လာပါတယ္..။ ခံုလႈပ္လာၿပီဆိုတာနဲ႕ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္က ခုနက ဟထားတဲ့ လက္ေတြကို ျပန္ခ်ိတ္လိုက္ၿပီး စက္၀ိုင္းပံုသ႑ာန္ အေနအထားကို ျပန္ယူ လိုပါတယ္..။ အခုဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ခံုထဲမွာ အခုဆိုရင္ နာနာဘာ၀တစ္ေကာင္ ၀င္ေရာက္ေနၿပီပဲ ျဖစ္ပါတယ္..။

          က်န္တဲ့သူေတြစကားေျပာလို႕ မရပါဘူး..၊ ခုနက ပါဠိလို ဂါဏာရြတ္ထားတဲ့သူပဲ စကားေျပာၿပီး ေမးျမန္းလို႕ရပါတယ္..။ ေမးျမန္းတဲ့ေနရာမွလည္း ခံုထဲမွာ ၀င္ေနတဲ့ နာနာဘာ၀က စကားေျပာလို႕ မရတဲ့ အတြက္ ခံုနဲ႕ အခ်က္ျပၿပီး အေမးအေျဖ ျပဳလုပ္ရပါတယ္..။ ေမးတဲ့သူ ကိုယ္တိုင္ကလည္း အေျဖ ပါတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳး ေမးေပးရပါတယ္..၊ (ဥပမာ …. သရဲက မိန္းမဆိုရင္ ခံုကို တစ္ခ်က္ လႈပ္ျပပါ..၊ ေယာက္်ားဆိုရင္ ႏွစ္ခ်က္ လႈပ္ျပပါ…) ဆိုၿပီး ေမးရပါတယ္..။ ဒါဆို သရဲက မိန္းမဆိုရင္ ခံုကို တစ္ခ်က္၊ ေယာက္်ားဆိုရင္ ခံုကို ႏွစ္ခ်က္ လႈပ္ၿပီး အလည္မွာ ခံုကို အလည္မွာ ျပန္ရပ္ေနေစပါတယ္..။ ၀င္ေနတာ ကေလးသရဲ ဆိုရင္ေတာ့ ခံုကို လႈပ္ျပမွာ မဟုတ္ပဲ ေမးတဲ့သူက ျပန္လည္ၿပီး ကေလး ဆိုရင္ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္လႈပ္ျပပါ ဆိုၿပီး ေမးလို႕ရပါတယ္..။ အေရအတြက္ ေမးခြန္းကိုေတာ့ ရိုးရိုးပဲ ေမးလို႕ရပါတယ္..။ ဥပမာ အသက္ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္မွာ ဆံုးတာလဲ..၊ တစ္ခ်က္ကို တစ္ႏွစ္ႏႈန္းနဲ႕ ေျဖေပးပါလို႕ ေမးရင္ သူခံုလႈပ္ျပတဲ့ အခ်က္ေတြကို မွတ္ထားလိုက္ရံုပါပဲ..။

          ခံုလႈပ္ျပတယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့သလိုပဲ လက္ေတြက ခံုနဲ႕ ေျခာက္လက္မ ေလာက္ အကြာ ေလထဲမွာ ထားထားတာပါ..။ ခံုရဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ဖိနပ္ေတြ ခုထားတဲ့ အတြက္ က်န္တဲ့ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္က လြတ္ေနပါတယ္..။ အခု အေမးအေျဖလုပ္ေနတဲ့ ခံုလႈပ္ျပတယ္ဆိုတာက အဲ့ဒီခံုက လြတ္ေနတဲ့ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကေန ဟိုဖက္ဒီဖက္ လႈပ္ျပတာကိုဆိုလိုတာပါ..။ တစ္ဖက္ကို တစ္ခ်က္ႏႈန္းနဲ႕ ေရတြက္ရပါတယ္..။ သူ႕အေျဖၿပီးရင္ေတာ့ ခံုဟာ ထူးဆန္းစြာပဲ ေလထဲမွာ ညီညာစြာ ရပ္တန္႕ ေနပါတယ္..။ 

          ကဲ… ကၽြန္ေတာ္တို႕ သရဲေခၚတဲ့ အေၾကာင္း ျပန္ဆက္လိုက္ရေအာင္ဗ်ာ…။ ခုနက ေျပာျပတဲ့ အတိုင္း ၀င္လာတဲ့ သရဲကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေမးလိုက္တာ.. သူက ၁၀ တန္းေက်ာင္းသူ၊ အသက္ (၁၅) ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီေနမွာပဲ ကားနဲ႕ တုိက္မိၿပီး မကၽြတ္မလြတ္ျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕နဲ႕ တစ္ရပ္ကြက္ အေက်ာ္၊ ရပ္ကြက္ (၁၁) ထဲက ( )  လမ္းထဲက၊ အိမ္အမွတ္ ( ) မွာ ေနထိုင္ေၾကာင္း၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕နဲ႕ အေမးအေျဖ လုပ္ရတာ ေပ်ာ္ေၾကာင္း သိရပါတယ္..။

          ဒီလိုနဲ႕ ေမးၿပီး ၁၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဦးေလးက ဂါထာ တစ္ခုကို ရြတ္ပါတယ္..။ ၿပီးေတာ့ "ငါတို႕နဲ႕ လာေဆာ့ကစားတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..။ အခုသြားလိုရာ သြားႏိုင္ပါၿပီ..။ အမဲသားကို လမ္းဆံုရဲ႕ ညာဖက္ေထာင့္မွာ ထားခဲ့ပါမယ္…"ဆိုၿပီး လက္ကို ျပန္ဟေပးလိုက္ပါတယ္..။ ခံုက အလည္မွာ ရပ္ေနရာကေန ခ်က္ခ်င္းပဲ သူ႕နဂိုအေနအထားအတိုင္း ျပန္ေရာက္သြားပါတယ္..။ သူရဲမေလး ထြက္သြားပါ ၿပီ…။

          ဦးေလးက အမဲသားကို လမ္းရဲ႕ ညာဖက္ေထာင့္ မွာ ထားခဲ့ၿပီး အိမ္ကို ျပန္လာတဲ့လမ္းမွာ သူ႕အေတြ႕ အၾကံဳေတြကို ေျပာျပပါတယ္..။  ဒီလိုေမးတဲ့ေနရာမွာ ေမးခ်ိန္ကို (၁၅) မိနစ္သာ အမ်ားဆံုး ထားၿပီး ေမးရေၾကာင္း၊ ျပန္မလႊတ္ပဲ အခ်ိန္အၾကာၾကီး ဆြဲထားရင္ စိတ္ဆိုးၿပီး မိမိတို႕ထဲက လိပ္ျပာငယ္ တဲ့ လူတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ၀င္ပူးေၾကာင္း၊ အေရးအၾကီးဆံုးအခ်က္က စသလို ေနာက္သလိုနဲ႕ ဒီည ငါတို႕ ထဲက ဘယ္သူနဲ႕ လိုက္မွာလဲ..၊ ဘယ္သူ႕ကို ခင္လဲ စတာေတြကို မေမးရပါဘူး..၊ ဒီေမးခြန္းမ်ိဳးဟာ နာနာဘာ၀ေတြကို အိမ္ထဲလိုက္ႏိုင္ဖို႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ေပး သလို ျဖစ္တတ္ပါတယ္..။ သူတို႕မံုရြာမွာ အဲ့ဒီလို သြားစမိလို႕ သရဲဟာ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေဘးကေန လံုး၀ကို မခြဲေတာ့ပဲ..၊ ေကာင္ေလးခမ်ာ အိပ္လည္း သူ႕ပံုျမင္ရ..၊ စားလည္း သူ႕ပံုျမင္ရနဲ႕ ေနာက္ဆံုး ရူးသြားခဲ့ၿပီး ေသဆံုးသြား ခဲ့တယ္လို႕ ေျပာပါတယ္..။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ လံုး၀ မေမ့ႏိုင္စရာေကာင္းတဲ့ ညတစ္ည ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။

          ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္တစ္ေန႕ နံနက္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္း (၄) ေယာက္ ႏိုးတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္း သြားၾကည့္ခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ထားခဲ့တဲ့ အမဲသား ရွိ/မရွိ ဆိုတာကိုပါ..။ မရွိေတာ့ပါဘူး..။ ဒါကေတာ့ သရဲပဲ စားသြားတာလား..၊ လမ္းေဘးကေခြးပဲ ဆြဲတာလားဆိုတာကိုေတာ့ စဥ္းစားစရာပါပဲ..။ 

          ေနာက္တစ္ခုက မေန႕ညက သိခဲ့တဲ့ လိပ္စာအတိုင္း ရပ္ကြက္ (၁၁)၊ ( )  လမ္းထဲကို သူငယ္ခ်င္း (၄) ေယာက္ သြားခဲ့ၾကပါတယ္..။ အဲ့ဒီနံပါတ္နဲ႕ အိမ္က အဆိုပါလမ္းထဲမွာ တစ္ကယ္ရွိပါတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ညက သိခဲ့တဲ့ အိမ္နံပါတ္ကို လွမ္းျမင္လိုက္ရေတာ့ ၾကက္သီး ေမြးညွင္းေတြ ဖ်င္းကနဲ ထသြားခဲ့ရပါတယ္..။

          ေနာက္တစ္ေန႕မွာ အဲ့ဒီအိမ္ကသူေတြနဲ႕သိတဲ့ အျခား သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အကူအညီနဲ႕ အဲ့ဒီ အိမ္ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္..။ တျခား အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုနဲ႕ ေရာက္သြားခဲ့တာပါ..။ အိမ္ထဲမွာ ေက်ာင္း၀တ္စံုနဲ႕ ဆုယူေနတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ပံုကို ခ်ိတ္ဆြဲ ထားပါတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို လန္႕ေနပါၿပီ..။ ေနာက္ဆံုး သိခ်င္စိတ္ကို လံုး၀ မေအာင့္အီး ႏိုင္တာနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္ အရွက္မဲ့စြာ "အန္တီ..၊ ဒီဓါတ္ပံုထဲက ဘယ္သူလဲမသိဘူးေနာ္..၊ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ အရမ္းဆင္လို႕ပါ…" ဆိုၿပီး ေမးလိုက္ပါတယ္..။ 

"အဲ့ဒါ အန္တီ့ သမီးေလ..၊ သားသူငယ္ခ်င္းေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး..၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀ ႏွစ္ေလာက္က ကားတိုက္ၿပီး ဆံုးသြားတာေလ…"

"ဗ်ာ…၊ ဟုတ္လား..၊ ဘယ္ေနရာမွာ တိုက္တာလဲ အန္တီ…"

"ရပ္ကြက္ (၁၀)၊ အ.ထ.က (၅) ေဘးနားက လမ္းဆံုမွာ…ေက်ာင္းသြားရင္း တိုက္မိတာ..."

ေသခ်ာပါတယ္...။ မေန႕က ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေမးခဲ့တာ အဲ့ဒီလမ္းဆံုမွာပါပဲ..။ ကၽြန္ေတာ့္ပံုစံက အိေျႏၵမဆည္ႏိုင္ပဲ ဂေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားေတြ ျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္..။ ဒါဆို သူ႕အသက္က အခုခ်ိန္ဆို (၃၅) ႏွစ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနမွာေပါ့….၊ ကၽြန္ေတာ္ ဒီကိစၥကို လံုး၀ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးပဲ တြက္ ထားတာပါ..။ ယံုလည္း မယံုခ်င္ပါဘူး..၊ မေန႕က ကၽြန္ေတာ္တို႕နဲ႕ အေမးအေျဖလုပ္ခဲ့တာ လွည့္ကြက္တစ္ခုလို႕သာ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ထားတာပါ..။ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းနပန္းေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကီးသြားပါတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ဓါတ္ပံုကို ထပ္ ၾကည့္မိလိုက္တယ္..။ သူက ဓါတ္ပံုထဲကေန ကၽြန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ပံုစံပါပဲ..။ ကၽြန္ေတာ္ အေလာတၾကီး ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အိမ္ကို အေျပးတပိုင္း ျပန္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္..။

ေအာင္ထြန္းဦး

credit to   888 gold fingers blog