"မေသခင္ေလး ေကၽြးရတဲ့ မိဘအတြက္ ထမင္းဟာ သူတို႔ျမိဳခ်လိုက္တိုင္း မနင္ ..ပါေစနဲ႔"

 

တစ္ခါတုန္းက အဖိုးအိုတစ္ဦး ဟာ ရြာမွာ တစ္ေယာက္တည္းအထီးက်န္ဆန္စြာေနရတယ္ ။

တစ္ေန ႔ေတာ့အဖိုး အိုက သူ႔ သားနဲ႔ သူ႔ေခၽြးမ
သူ႔ေျမးေလးေတြရွိတဲ့ေနရာမွာ သြားေနမယ္ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ရြာကေနထြက္လာခဲ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ခရီးရွည္ၾကီးကိုျဖတ္သန္းျပီးေတာ့ သူ႔သားေခၽြးမ နဲ႔ ေျမးကေလးတို႔ေနတဲ့အိမ္ကိုေရာက္လာ
ပါတယ္ ။
စစေရာက္ျခင္းမွာ သားျဖစ္သူတို႔မိသားစုက ၀မ္းပမ္းတသာၾကိဳဆိုၾကတယ္ ။ အိမ္ဦးခန္းမွာ ေနရာေပးၾက
တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ အဖိုးအိုဟာ သူ႔သားမိသားစုနဲ႔အတူေနထိုင္ရင္း တစ္ပတ္တိတိ အခ်ိန္ကိုေရာက္ လာခဲ့တယ္ ။ ေန႔တိုင္းေန႔တုိင္းမွာ မိသားစုထမင္း၀ိုင္းမွာအားလံုးအတူ၀ိုင္းစားၾကတယ ္။ အဖိုးအိုရဲ႕ မ်က္လံုးေတြဟာ မႈန္ရီေနပါျပီ ။အဖိုးအိုရဲ႕လက္ေတြက အသက္အရြယ္ေၾကာင့္ တုန္ယင္ေနခဲ့တယ္ ။
တခါတခါ ဇြန္းနဲ႔ ခက္ရင္းေတြလြတ္က်သလို ..တခါတခါမွာလည္း ပန္းကန္ထဲက ထမင္းေတြဟာ ေဘး
နားကိုဖိတ္လို႔ဖိတ္ၾကမ္းျပင္ေပၚက်လို႔က်နဲ႔ ေပပြေနခဲ့ရတယ္ ။ တစ္ပတ္တိတိရွိလာတဲ့အခါ သားျဖစ္သူ နဲ႔ေခၽြးမတို႔က မခံႏုိင္ေတာ့ပါဘူး ။ သူတို႔တိုင္ပင္ၾကတယ္ ။
“ အေဖ့ရဲ႕ ထမင္းစားတဲ့အခါ ဟိုဖိတ္ဒီဖိတ္ဒါဏ္ကိုမခံႏုိင္ေတာ့ဘူး အေဖက ထမင္းစားရင္ လည္းအ သံျမည္တယ္ညစ္ပတ္ေနတာပဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာလဲ ေပပြေနေရာ ငါတို႔တစ္ခုခုလုပ္ရေအာင္ ” လို႔ မိန္းမျဖစ္သူ ကိုတိုင္ပင္တယ္ ။ဒီလိုနဲ႔သူတို႔ဟာအဖိုးအိုကိုထမင္းတစ္၀ိုင္းတည္းအတူစားခြင့္မေပးေတာ့ပဲအခန္းေထာင့္ေလး

မွာ စားပြဲခံုေသးေသးေလးနဲ႔ ေကၽြးပါေတာ့တယ္ ။
အဖိုးအိုဟာ ေၾကြပန္းကန္နဲ႔စားတဲ့အခါ မွာလည္း ခဏခဏပန္းကန္ေတြက်ကြဲတဲ့အတြက္ သားျဖစ္သူက သစ္သားခြက္ကေလးလုပ္ျပီး အဖိုးအိုကိုေကၽြးတယ္ ။
 

အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔အဖိုးအိုဟာ တိတ္ဆိတ္စြာပဲ အခန္းေထာင့္ေလးက ထမင္း
စားပြဲေလးမွာ စားရပါတယ္ ။ 

တခါတခါ သားျဖစ္သူနဲ ႔ေခၽြးမျဖစ္ သူရဲ႕ ေဒါသတၾကီးဆူပူၾကိမ္းေမာင္းသံေတြကိုလည္းခံရေသးတယ္ ။
ဒီလိုနဲ႔တစ္ေန႔ေတာ့ သူတို႔သားကေလးျဖစ္သူဟာ အိမ္ေရွ႕မွာ ျငိမ္ျငိမ္ကေလးထုိင္ျပီး တစ္ခုခုကို စိတ္၀င္တစားလုပ္ေနတာေတြ႔လိုက္ရတယ္ ။ ဒီေတာ့ သားျဖစ္သူဆီသြားျပီး မိဘေတြကခ်ိဳ သာတဲ့စ ကားနဲ႔ေမးလိုက္တယ္ ။ “ သား ဘာလုပ္ေနတာလဲ ဟင္ ”သားျဖစ္သူက သူ႔ဖခင္နဲ႔မိခင္ကို ျပံဳးျပီးၾကည့္

လိုက္တယ္ျပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္ ..။
“ သားလည္း အေဖ့တို႔အေမတို႔လိုပဲ အေဖအေမတို႔ၾကီးလာရင္ေကၽြးဖို႔ သစ္သားခြက္ကေလးလုပ္ေနတာပါ ” အဲဒီလိုေျပာျပီး သားျဖစ္သူက သူ႔အလုပ္သူဆက္လုပ္ေနခဲ့တယ္ ။မိဘေတြဟာ သားျဖစ္သူစကား ကိုၾကားျပီး

အလြန္ပဲထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္သြားခဲ့ရတယ္ ။ သူတို႔ ဘာစကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာႏုိင္ဘူး တုန္ လႈပ္ေျခာက္ျခား

သြားျပီး ပါးျပင္ေပၚကေန မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာခဲ့ရတယ္ ။ သူတို႔အမွားကို သူတို႔ထင္းကနဲ ျမင္သြားခဲ့ရတယ္ ။
အိမ္ထဲကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့အဖိုးအိုက တိတ္ဆိတ္စြာသူတို႔ကို ေငးေန တာေတြ႔လိုက္ရပါေတာ့တယ္ ။
သင္လည္းတစ္ေန႔ အဖိုးအိုျဖစ္လာမွာပါပဲ ။ မိဘေတြကိုခ်စ္ခင္ၾကင္နာယု ယျပီး ကိုယ့္မ်ိဳး ဆက္ေတြအတြက္ 

ေမတၱာတရားကိုျပသပါ ။ ကေလးေတြဟာ သင္တို႔အျပဳအမႈေတြကို ျမင္တယ္ .. ၾကား တယ္ ..လိုက္မွတ္သား
တယ္ ..။ သင္တို႔ျပဳသမွ်ဟာ သင္တို႔ထံျပန္လာပါလိမ့္မယ္ ။  

တစ္ေန႔ေန႔မွာ ကိုယ္ဟာ သားတစ္ေယာက္ ျပီးေတာ့ ဖခင္တစ္ေယာက္ျပီးေတာ့ အဖိုးအိုတစ္ေယာက္ျဖစ္ လာဦးမွာပါပဲ ။ မေသခင္ေလး ေကၽြးရတဲ့ မိဘအတြက္ ထမင္းဟာသူတို႔ျမိဳခ်လိုက္တိုင္း မနင္....... ပါေစနဲ႔။

 ေလ်ာေလ်ာရွူရွု၀င္ပါေစ ..။
“ မိဘေက်းဇူးဆပ္ႏုိင္ၾကပါေစ ”
( သက္တန္႔ခ်ိဳ ဘာသာျပန္ေရးဖြဲ႔သည္ )
မူရင္း - "The Wooden Bowl"

 

 

 

Credit : Chan Myae