"ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြအတြက္ အစားအေသာက္ေတြကေန တဆင့္ႀကံဳေတြ႔ရႏိုင္တ့ဲ ဓာတုအဆိပ္သင့္ႏုိင္ေခ်ေတြအေၾကာင္း "

အလြန္အႏၱရာယ္ရွိတဲ့ ဓာတုပစၥည္းေတြကို လူေတြအတြက္ အဆိပ္သင့္ေစမွန္းမသိၾကဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက စားေသာက္ကုန္လုပ္ငန္း ေတြမွာ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုးေနတာေတြ႔ရပါတယ္။  ဒီအထဲမွာ အဓိက သံုးေနတာက အစားအေသာက္ကို တာရွည္ခံေအာင္ လုပ္တဲ့ ေနရာမွာ သံုးေနတာလို႔ ဓာတုေဗဒ ပညာရွင္ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳက ေျပာပါတယ္။
အဓိက ဒီမွာ သံုးေနၾကတာက အစားအေသာက္ကို တာရွည္ခံေအာင္လုပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြေပါ့။  ဥပမာ ၀က္အူေခ်ာင္းမွာ ဆိုရင္ ယမ္းစိမ္း ထည့္မယ္၊ မုန္႔ဟင္းခါးမွာ ဆိုရင္ ဘိုရက္စ္ လို႔ေခၚတဲ့ လက္ခ်ားေတြထည့္မယ္ေပါ့။ မုန္႔ဟင္းခါးမွာ ၂ မ်ိဳး ရွိတယ္။ ရွယ္နဲ႔ရိုးရိုးနဲ႔ေပါ့။ ရွယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူက ဘိုရက္စ္မထည့္ထား ဘူးေပါ့။  ေစ်းနဲနဲ ပိုႀကီးတယ္။ ဘိုရက္စ္ ထည့္ထားေတာ့ သူက ေရလည္း နဲနဲ စုပ္တယ္။ ပြလည္း ပြတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳးေတြ ရွိတယ္။
ေနာက္ တာရွည္ခံေအာင္ထည့္တာ အဓိကကေတာ့ ေဖၚမလင္ပဲေပါ့။ ေဖာ္မာ ဒီဟိုက္ေလ။ လူေတြေသတဲ့ အခါမွာ တာရွည္ခံေအာင္ ေဆးထိုးတာျဖစ္တယ္။ အေမရိကန္တို႔ အဂၤလန္တို႔၊ ဥေရာပတို႔မွာ အကုန္လံုးပဲ ဒီေဆးအတြက္ ပိတ္ပင္ထားတယ္။  ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ အဓိက ႏြားႏို႔ပို႔တဲ့ သူေတြကေတာ့ အၿမဲသံုးတယ္။  ဘာလို႔လည္း ဆိုေတာ့ တကယ္လို႔ ေက်ာက္တံခါးလိုေနရာကေန ရန္ကုန္ေရာက္ဖို႔ ရထားနဲ႔ ပို႔တဲ့ အခါက်ေတာ့  အခ်ိန္ၾကာတဲ့အတြက္ အဲဒီ အခ်ိန္အၾကာႀကီးကို
တာရွည္ခံေအာင္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေက်ာက္ တံခါးက ႏြားႏုိ႔ေတြမွာ ေဖၚမလင္ထည့္ေလ့ ရွိတယ္။ ႏို႔ဆီခ်က္ၾကရင္လည္းပဲ ေဖၚမလင္ေတြ ထည့္ခ်က္ေလ့ ရွိၾကတယ္။
ျပႆနာ ေနာက္တခုကေတာ့ အသားေတြ၊ ငါးေတြမွာထည့္ၾကတာ။ ေနရာတေနရာကေန တေနရာ ပို႔ၾကရင္ က်ေနာ္တို႔ အေအးခန္းေတြ မလံုေလာက္လို႔ပဲ။
အဲဒါက ဘယ္လုိ ပံုစံနဲ႔ အႏၱရာယ္ ေပးတာပါလဲ
ရန္ကုန္မွာ မီးပ်က္ေလ့ရွိတာမို႔  အေအးခန္းေတြမွာ ငါးေတြ ေလွာင္ၿပီ ဆိုရင္  ငါးေတြကို တာရွည္ခံေအာင္ သူတို႔က ေဖၚမလင္ေတြ ထိုးၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မႏွစ္တုန္းကဆို မံုရြာကို ပို႔လာတဲ့ငါးေတြမွာ ေတာ္ေတာ့္ ကို ျပႆနာတက္တယ္။ အဲဒီငါးေတြဟာ ပုပ္တာလည္း ပါတယ္။ ေဖၚမလင္ ထုိးတာလည္း ပါတယ္။  ဒါေတြကုိဘာလို႔ ေရခဲ
အေအးနဲ႔ မပို႔လည္းဆိုေတာ့  ေရခဲေတြက အေလးခ်ိန္စီးေတာ့ ကားေပၚတင္လို႔ ကားက အိုဗာ၀ိတ္ျဖစ္သြားရင္ ဒဏ္ေငြေတြ အမ်ားႀကီးေဆာင္ရတယ္။  ဒါ့ေၾကာင့္ ကားသမားေတြက ငါးေတြ တင္လာလို႔ ေရခဲရိုက္ထားရင္ ေရခဲေတြကို ဖယ္ပစ္တတ္ၾကသလို ငါးေတြလည္း ပုပ္ကုန္ၾကတာပါ။ အဲဒီလို မျဖစ္ေအာင္ ေရခဲနဲနဲထည့္ၿပီး ေဖၚမလင္ထုိး ပို႔ၾကတာမို႔ စားသံုးသူလက္ထဲကို ေဖၚမလင္ပါတဲ့  ငါးေတြ ေရာက္ကုန္တာျဖစ္ပါတယ္။  ေဖၚမလင္ဟာ ကာစီႏိုဂ်င္းနစ္လို႔ ေခၚတဲ့ ကင္ဆာျဖစ္ေစတဲ့ အရာမို႔ ေတာ္ေတာ္အႏၱရာယ္ရွိတဲ့ ပစၥည္းပါ။ ပဲျပားေတြမွာလည္း အလားတူ ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။ ပဲျပားတိုင္းလိုလိုမွာ ေတြ႔ရတတ္ၿပီး ေတာင္ငူလို နယ္ကေနရန္ကုန္ပို႔တဲ့အခါ တာရွည္ခံေအာင္ ေဖၚမလင္ ထည့္ၾကတယ္လို႔ သိရတယ္။
အဲဒီေတာ့ ေဖၚမလင္ကို တကယ့္ကို ေပါေပါမ်ားမ်ား သံုးေနတာက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္ တ၀ိုက္ေပါ့ေလ၊ ျမန္မာျပည္နဲ႔ တရုတ္ျပည္  တ၀ိုက္မွာေတာ့ ေဖၚမလင္ကို သံုးတာေတြ႔ရပါတယ္။
ေဖၚမလင္က လူကို ဘယ္လုိပံုစံနဲ႔ အႏၱရာယ္ေပးပါသလဲ။
ေဖၚမလင္က HCHO ေပါ့။ သူက အလြယ္တကူ အေငြ႔လည္း ပ်ံႏုိင္တယ္။ ေရထဲမွာလည္း ေပ်ာ္၀င္ႏုိင္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူက ကာဗြန္ျဒဗ္ေပါင္း ေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေသြးလည္ပါတ္မႈေတြထဲမွာ သူက ၀င္ေရာက္သြားၿပီးေတာ့  အႏၱရာယ္ ရွိႏိုင္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
မုန္႔ဟင္းခါးမွာ သံုးတဲ့ ဘိုရက္စ္က်ေတာ့ေရာ-
ဘိုရက္စ္ ဆိုတာ လက္ခ်ားေပါ့။  လက္ခ်ားရဲ့ အႏၱရာယ္ကေတာ့ အမ်ားႀကီးေတာ့ မသိဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခုေလာေလာဆယ္ သူတို႔ ၀မ္းပ်က္တာ ဘာညာ ရွိတယ္။ ဘိုရစ္အက္စစ္ဆိုတာက အနာေတြမွာ  ထည့္လို႔ရတာေပါ့။  ဒါေပမယ့္ သူက ဘာမွန္းမသိေသးတဲ့ အရာတခုျဖစ္တယ္။  ဒါကို တကယ့္တကယ္မွာ သံုးခြင့္ ေပးမထားဘူး။  FDA အဖြဲ႔ေတြဘာေတြက သံုးခြင့္မေပးဘူး။ ဒါေပမယ့္ စစ္ေဆးမယ့္သူမရွိေတာ့လည္း ဆက္ၿပီးေတာ့ သံုးေနၾကတာ ေပါ့။ လက္ခ်ားကို ပံုမွန္ ထည့္ၾကတယ္။
ေနာက္ မုန္႔ဟင္းခါး သမားေတြက အေက်ာ္မွာလည္း နံမယ္ပ်က္ေနတယ္။ ပဲေက်ာ္ဆို ဘာနဲ႔ေက်ာ္လည္း ဆိုရင္ ဆီထဲမွာ ပလပ္စတိတ္ ပစၥည္းေတြ ထည့္ၿပီးေက်ာ္ေတာ့  ပိုၿပီးေတာ့ ကၽြတ္ရြတယ္လုိ႔ ေျပာတာပဲ။  အခုထက္ထိလည္း အဲဒါကို အေရးယူတာ ဖမ္းတာမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ မေတြ႔ရေသးဘူး။  ဒါေပမယ့္ ပလပ္စတစ္အိတ္ ရွိမရွိက က်န္တဲ့ စစ္ေဆးေရးနည္းလမ္းေတြလည္း ဘယ္သူမွ မသိၾကဘူးေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏြားႏုိ႔မွာ ေဖၚမလင္  အျပင္ကို ဟိုတခါ တရုတ္ကထည့္တဲ့  မယ္လမင္းေတြလည္း ထည့္တာ ရွိတယ္။  မယ္လမင္းက ႏုိက္ထရိုဂ်င္ေပါ့။  သူက ႏို္က္ထရိုဂ်င္ ကြန္ေပါင္းေတြ ျဖစ္ေတာ့  မယ္လမင္းကို ႏို႔မွႈန္႔လိုပဲ ႏြားႏုိ႔ေတြကို စစ္မယ္ ဆိုရင္၊  တကယ္လို႔ မယ္လမင္းေရာထားရင္ သူ႔ရဲ့ ႏိုက္ထရိုဂ်င္ ပါ၀င္မႈက မ်ားေတာ့ သူ႔ထဲမွာ လိုအပ္တဲ့ ပရိုတိန္း ပါတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့  မယ္လမင္းကို  လက္ခံၾကတာ မ်ားတယ္။  အဲဒီေတာ့ မယ္လမင္းကို မသိေတာ့  လက္ခံတာေပါ့။  မယ္လမင္းကလည္း ဒီလိုပဲ။  ဒီ ႏိုက္ထရိုဂ်င္ ကြန္ေပါင္းေတြ  အားလံုးက ကာစီႏို ဂ်င္းနစ္ ေတြပဲ ေလ။  အႏၱရာယ္ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ ကင္ဆာျဖစ္ႏုိင္တဲ့ဟာ။
လက္ခ်ားတို႔ ေဖၚမလင္တုိ႔ ေနာက္ ပလပ္စတိတ္ တို႔ မယ္လမင္းတို႔  လိုပစၥည္းေတြ အျပင္ ေနာက္ အစားအစာနဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီးေတာ့ သိဖို႔ လိုအပ္တဲ့ တျခား  ဓါတုပစၥည္း ဘာရွိပါေသးလဲဆရာ
ဓါတုပစၥည္း သက္သက္ အေနနဲ႔ကေတာ့  ဒီ အရက္ေတြ ဘာေတြ ေသာက္ရင္ေတာ့ အရက္က ေတာ္ေတာ္ မူးေအာင္ လုပ္တယ္ ဆိုၿပီးေတာ ့ သူတို႔ ပိုးသတ္ေဆးေတြ ဘာေတြထည့္တယ္။  ဒီ အင္ဒရင္းတို႔ ဘာတို႔ေပါ့ေလ။ အဲဒါႏွီးဖ်ားေလး တခုစာေလာက္ ရင္ အရမ္းမူးတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ဒီအရက္ေတြမွာ ထည့္ေလ့ ရွိတယ္။ အရက္ခ်က္တဲ့ေနရာမွာ  ေနာက္သူတို႔ထည့္တတ္တာကေတာ့ ယူးရီးယား သံုးတယ္။  ပုလဲ ဓါတ္ေျမၾသဇာလိုေပါ့။  ယူးရီးယားနဲ႔ အရက္ခ်က္လိုက္ရင္  အင္ဇိုင္းေတြက  အင္မတန္ ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္ ေပါက္ပြါးတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့  အရက္ ျမန္ျမန္ ျဖစ္တာေပါ့ေလ။ သို႔ေသာ္  ဒါကို Distilled  လုပ္တဲ့အခါမွာ ေပါင္းခံတဲ့အခါ ထြက္လာတဲ့ အေငြ႔ေတြထဲမွာ အရက္ဆီထဲမွာ သူတို႔က တခါတေလက်ေတာ့ ဓါတ္ေျပာင္းၿပီးေတာ့ ဆို္င္ယာႏိုက္ ျဖစ္လာတဲ့ အထိကို ပါလာၿပီးေတာ့ လူေတြကို အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစတာရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ အၿမဲတမ္း မျဖစ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ႏိုက္ထရိုဂ်င္ ကြန္ေပါင္း ျဖစ္သြားတယ္။  အဲဒီကြန္ေပါင္း  ေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေပးတာ ေတြ႔ရတယ္။  ေနာက္ ၀က္အူေခ်ာင္းမွာလည္း  အခုေျပာတဲ့ ႏိုက္ထရိုဂ်င္ကြန္ေပါင္းေတြ၊  ဆိုဒီယမ္ ႏုိက္ထရိတ္တို႔ ပိုတက္ဆီယမ္ ႏိုက္ထရိတ္တို႔  ပါလာတယ္။ အဲဒါေတြက ၀က္အူေခ်ာင္းမွာ သံုးၾကတာ။
၀က္အူေခ်ာင္း ႀကိဳက္တဲ့လူေတြ၊ အရက္ႀကိဳက္တဲ့လူေတြအတြက္ သတိထားစရာပါ
ဟုတ္ပါတယ္။  ဒီအရက္ကေတာ့ အခုမွ လုပ္လာၾကတာပါ။ ၀က္အူေခ်ာင္းကေတာ့  ေရွးႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာကတည္းက လုပ္ေနၾကတာ။
အသီးအရြက္ေတြ လန္းဆန္းေအာင္ ေရာင္းေကာင္းေအာင္ ေဆးသံုးတာမ်ိဳး ရွိပါသလား
တခ်ိဳ႕သံုးတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္  အသီးအရြက္ေတြက ေစ်းေပါေနေတာ့ ေဆးသံုးရင္ သိပ္မကာမိ ဘူးေပါ့။  သို႔ေသာ္လည္း ငွက္ေပ်ာသီးတို႔ ဘာတို႔ ဆိုမွည့္ေအာင္ သူတို႔ ေဆးသံုးၾက တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။  တရုတ္ျပည္ကလာတဲ့ ေဆးအမႈန္႔ပါ အျဖဴေရာင္ အမႈန္႔ေတြပဲ ထည့္ၾကတာ၊  အဲဒါကို ေရနဲ႔ စိမ္လိုက္ၿပီးေတာ့   အေပၚမွာ ဆြဲထားလိုက္ရင္ ငွက္ေပ်ာသီးတို႔ သရက္သီးတို႔ က လံုး၀ မွည့္သြားတာေပါ့။ အထဲမွာ စိမ္းရင္စိမ္း မယ္။ အျပင္မွာေတာ့  အ၀ါေရာင္ သန္းသြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေရာင္းလို႔ ေကာင္းသြားတာေပါ့။  သေဘၤာသီး တို႔  ငွက္ေပ်ာသီးတို႔ ကို ေဆးစိမ္ေလ့ရွိပါတယ္။  သူက ႏွစ္လိုက္ရံုပဲ  ႏွစ္ၿပီး ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ရံုပဲ။
ဘာေဆးမွန္းေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိဘူး။ ပထမေတာ့ ယူရီးယားလို အမႈန္႔ပဲ၊ ဓါတ္ေျမၾသဇာက ရတဲ့  ပံုစံမ်ိဳးပဲ ေျပာၾကတယ္။
အစားအေသာက္ေတြထဲ ထည့္ေလ့ရွိတဲ့ ဒီ ဓါတုပစၥည္းေတြ ျပည္ပက ၀င္တာကို ကန္႔သတ္မႈေတြ  စစ္ေဆးတာ မ်ိဳးေတြ ဖိဖိစီးစီး မလုပ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။
အစိုးရက မသံုးရဘူးလို႔ ေျပာတာၾကားေပမယ့္   ျမန္မာျပည္မွာက မသံုးရဘူးလို႔ ေျပာတာေတြကို  ဆက္သံုးေနၾကတာပါ ပဲ
ဓါတုပညာရွင္ ေဒါက္တာ ခင္ေမာင္ညိဳပါ။  ေနာက္တပါတ္မွာေတာ့ အစားအစာေတြထဲမွာ ဆုိးေဆးေတြ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုးစြဲေနၾကတာနဲ႔   ပလပ္စတစ္မွာပါတဲ့ လူကို အႏၱရာယ္ ျဖစ္ေစတဲ့ ဓါတုပစၥည္းေတြ အေၾကာင္းကို ဆက္ၿပီးေျပာျပေပးမွာပါ။




Credit : http://tthulay.blogspot.co.uk/2012/08/blog-post_6161.html?m=0