" အစာလည္းေဆး ေဆးလည္းအစာ ေနလဓာတ္ပညာ (၂) "

 

လူသားတိုင္း က်န္းမာေရးႏွင့္ ျပည့္စံုလိုၾကသည္၊ လွပလိုၾကသည္၊ ၾကံ့ခုိင္လိုၾကသည္၊ အသက္ရွည္လိုၾကသည္။ ထိုသို႔ လွပ က်န္းမာ သက္ရွည္ ၾကံ့ခိုင္ေစဖို႔အတြက္ မိမိတို႔ေန႔စဥ္ မွီဝဲစားေသာက္ေနၾကရေသာ အစားအစာမ်ားကို မိမိႏွင့္ 
သင့္မသင့္ ေလ်ာ္မေလ်ာ္ ခ်င့္ခ်ိန္ျပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ မွီဝဲစားေသာက္တတ္ဖို႔ မ်ားစြာလိုအပ္လွေပသည္။

ေခတ္အဆက္ဆက္မွ လက္ဆင့္ကမ္းထိမ္းသိမ္းလာခဲ့ေသာ ျမန္မာ့ရိုးရာ ျမန္မာ့တိုင္းရင္းေဆးပညာရပ္မ်ား

ထဲမွ ေနလေဆးပညာရပ္သည္ ေရွးေခတ္အခါက ျမန္မာတို႔၏ေဆးကုထံုးမ်ားအနက္ ဓာတ္နည္းကုထံုး ဟု ေခၚေသာ

အစားအေသာက္တို႔ကို သင့္ေလ်ာ္ေအာင္ ေရြးခ်ယ္ျပီး ေဝဒနာအေလ်ာက္ စားေသာက္ေစျခင္း၊ လိမ္းေစ၊ လူးေစျခင္း 

စေသာ ေနလ ဓာတ္ပညာနည္း ျဖစ္ပါသည္။

ကမၻာေပၚမွာ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ႐ုပ္မ်ားသည္ တည္ျမဲေနျခင္းမရွိဘဲ အစဥ္သျဖင့္ အပူဓာတ္ အေအးဓာတ္တို႔ျဖင့္ ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ ျပဳျခင္းကိုခံေနၾကရေသာေၾကာင့္ ထိုဓာတ္တို႔၏ ျပဳျပင္ဖန္ဆင္းမႈျဖင့္တည္တံ့ေနေသာ ႐ုပ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ခြဲျခားသိသာေအာင္စံုစမ္းျပီး ကုသျခင္းလည္း ျဖစ္၏။ တစ္နည္းဆိုရေသာ္ ေနလဓာတ္ပညာဆိုသည္မွာ ေရာဂါကို အဓိကထားျပီး ကုသျခင္းမဟုတ္၊ အပူႀကိဳက္သည့္လူ၊ အေအးႀကိဳက္သည့္လူ၊ အပူနာ၊ အေအးနာ ခြဲျခားျပီး ကုသျခင္း ျဖစ္ေပသည္။  

ပုဂၢလဓာတ္ပညာဟုလည္း ေခၚဆိုႏိုင္၍ ေရွးဦးစြာ ပညတ္ႏွင့္ ပရမတ္ကို ကြဲျပားထင္ရွားေအာင္ ျပစြမ္းႏိုင္ေသာ အေျခခံပညာမ်ိဳး ျဖစ္သည္။  

ပညတ္ဟု ဆိုရာတြင္ လူသားအေပါင္းတို႔က မိမိတို႔ ဘာသာအေလ်ာက္ ေခၚေဝၚေနၾကျခင္းကို ပညတ္ဟုဆိုၾကသည္။ တနည္းအားျဖင့္ အေျခခံ အေၾကာင္းအခ်က္ လံုေလာက္စြာျပ၍ ေခၚေဝၚျခင္းကို ပညတ္ဟု ဆိုသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပညတ္ဆိုသည္မွာ ေဝါဟာရအားျဖင့္ လူတို႔ ေခၚေဝၚေနၾကသည့္ အမည္နာမ၊ အသံုးအႏႈန္း စသည္မ်ားျဖစ္၏။  

ပုဂၢလပညတ္ - Concepts of Individuals နယ္ပယ္ကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္လိုက္ေသာအခါ အကၡရာပညတ္၊ သခ်ၤာပညတ္၊ ေန႔ပညတ္ဟူ၍ ပညတ္ ၃မ်ိဳး ထြက္လာသည္။ ထို႔အျပင္ ေရ၊ ေျမ၊ ေလ၊ မီး ဟူေသာ ဓာတ္ႀကီး၄ပါးသည္
နိယာမ အစဥ္မပ်က္ ကမၻာအဆက္ဆက္ တည္ၾကကုန္သည္။ ေရ၊ ေျမ၊ ေလ၊ မီး ဓာတ္ႀကီး၄ပါးကို အေႏၲာ၊ ဂေဗၻ၊ စေရ၊ ဝံသ ခ်၍ ဓာတ္ခြဲလိုက္ေသာအခါ ၈မ်ိဳးကြဲကာ အဖိုအမဓာတ္မ်ား တြဲေပၚလာသည္။  

ထိုသို႔ျဖင့္ ပညတ္သြားရာ ဓာတ္သက္ပါဆိုသလို ပညတ္တို႔ျဖင့္ ယွဥ္တြဲလ်က္ လူနာႏွင့္ တည့္သည့္ဓာတ္ မတည့္သည့္ဓာတ္တုိ႔ကို ဧကန္မလြဲ သိႏိုင္ေအာင္ ေလ့လာသင္ယူျပီး ကုသေပးေသာနည္း ျဖစ္ေလသည္။

ပမာျပရေသာ္ ေလာက၌ ရွိရွိသမွ်ေသာ အရာဝတၳဳ သက္ရွိသက္မဲ့မ်ားအားလံုးကို အကၡရာအားျဖင့္သာလွ်င္ အမည္ပညတ္ သတ္မွတ္ၾကရသည္။ အကၡရာမ်ားကို ေရွာင္၍မရႏိုင္ေခ်။ အစားအစာ မွန္သမွ် ေဆးပင္မွန္သမွ်တို႔ကိုလည္း အမည္ပညတ္မ်ားျဖင့္ သတ္မွတ္ထားရေလရာ ဗ်ည္းမ်ား၊ သရမ်ားႏွင့္ လြတ္ကင္း၍ မရႏိုင္ေခ်။ ထိုပညတ္မ်ားႏွင့္ယွဥ္တြဲျပီး သင့္မသင့္၊ ေလ်ာ္မေလ်ာ္ ခ်င့္ခ်ိန္ စားေသာက္ရန္ ေနဂိုဏ္း လဂိုဏ္းမ်ား ခြဲေပးလ်က္ လူနာႏွင့္ တည့္ေသာ မတည့္ေသာ အစာမ်ား ခြဲျခားသတ္မွတ္ေပးျခင္း၊ ႐ုပ္ေဆး(လူးေဆး)၊ နာမ္ေဆး(ေသာက္ေဆး) မ်ားျဖင့္ ကုသျခင္းလည္းျဖစ္ပါသည္။  

ထိုသို႔ လူတစ္ဦးစီမွာ ရွိႏိုင္သည့္ တည့္သည့္ဓာတ္ မတည့္သည့္ဓာတ္မ်ားအရ ခ်င့္ခ်ိန္စားေသာက္ေနထိုင္ျပီး ကုသရေသာ ျမန္မာ့တိုင္းရင္းေဆးပညာ တစ္ရပ္ျဖစ္သည့္ ပုဂၢလပညတ္ ေနလဓာတ္ပညာသည္ကား လူနာကို ကံေသကံမ ေရာဂါေပ်ာက္မေပ်ာက္ (ဝဋ္နာကံနာမ်ားကို ျခြင္းခ်က္ျပဳႏိုင္ရန္) တာဝန္မခံႏိုင္ေသာ္လည္း အၾကံျပဳထားေသာ အစားအစာ၊ ေပးလိုက္ေသာ ေဆးမ်ားႏွင့္ လူနာ တည့္မတည့္ကိုကား အာမခံႏိုင္ေပလိမ့္မည္ ဟု ယံုၾကည္မိေပသည္။

ေအာက္တြင္ အမည္ပညတ္ကိုလိုက္၍ ေန လ ခြဲနည္းကို ရွင္းျပထားျပီး ေန လ တို႔ ႏွင့္ သင့္ေတာ္သည့္ အစားအစာမ်ားကိုလည္း တြဲဖက္ေဖၚျပထားပါသည္။

----။----

ေရွးျမန္မာမင္းမ်ားလက္ထက္မွစ၍ ယခုေခတ္တိုင္ေအာင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ပုဂၢလဓာတ္က်မ္းကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့သူမ်ား ႏွင့္ ထင္ရွားသူတခ်ိဳ႕မွာ စေလဆရာဦးပုည၊ ဆရာပို၊ ေအာက္ျပည္ေအာက္ရြာသို႔ ဓာတ္ပညာမ်ား အဆင့္ဆင့္ျဖန္႔ျဖဴးေပးခဲ့ၾကေသာ ဆရာေဆာင္၊ ဒြါရသာသနာပိုင္ အုတ္ဖိုဆရာေတာ္တို႔အျပင္ ဆရာမွဲ႔ႀကီး၊ ဆရာဦးသာဒြန္းေအာင္၊ ပုဂၢလဓာတ္က်မ္းေရးသူ ဓာတ္ဆရာႀကီးဆရာသန္႔၊ ဆရာသန္႔အတြက္ ေပစာမ်ား ကူးယူေပးခဲ့သူ ဆရာၾကီးပီမိုးနင္း၏ဖခင္ ဆရာျဖိဳး၊ ဆရာေတာ္ခင္ၾကီးေဖ်ာ္အႏြယ္၀င္ အိုင္ကေလာင္ဓာတ္ဆရာၾကီးဆရာလိႈင္၊ ဆရာက်န္၊ ဆရာခိုင္၊ ဓာတ္ဆရာၾကီးဆရာလိႈင္၏ တပည့္သားသမီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ပုဂၢလပညတ္ အေျခခံဓာတ္က်မ္းေရးသူ (သတင္းစာ ႏွင့္ စာေရးဆရာ အေထာက္ေတာ္လွေအာင္၏ဖခင္) တိုင္းရင္းေဆးဆရာၾကီး ဦးသာတင့္၊ သတင္းစာႏွင့္ စာေရးဆရာမၾကီး ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလး၊ အုိင္ကေလာင္ဓာတ္ဆရာၾကီးဆရာလိႈင္၏သမီး ေဒၚသန္းခင္၊ ေနလဝိဇၨာဆရာခိုင္၏မ်ိဳးဆက္ ဆရာၾကီးဦးဝင္းၾကည္၊ ဆရာမၾကီးေဒၚသင္းၾကည္ ႏွင့္ ဓာတ္လကၡဏာက်မ္းမ်ား ေရးသားထုတ္ေ၀လွ်က္ရွိေသာ ဆရာဦးေက်ာ္လင္း (ေနလဝိဇၨာ) တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။ 

ယခုအခါ အေနာက္တုိင္းေဆးပညာရွင္ ဆရာဝန္မ်ားမွအစ ဤပညာကို ေလ့လာေဖၚထုတ္ေပးလွ်က္ရွိျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ တိုင္းရင္းေဆးတကၠသိုလ္မ်ားတြင္လည္း တိုင္းရင္းေဆးဆရာၾကီးမ်ားႏွင့္ ပူးတြဲကာ ပုဂၢလဓာတ္ပညာကို သင္ၾကားျပသေပးလ်က္ ရွိပါသည္။  

ကိုးကား။

ပုဂၢလပညတ္အေျခခံဓာတ္က်မ္း - ဆရာႀကီးဦးသာတင့္  

ခႏၶာေဗဒဓာတ္လကၡဏာက်မ္း - ဓာတ္ဆရာဦးေက်ာ္လင္း

ေဆးပညာေဆာင္းပါးေပါင္းခ်ဳပ္ - ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလး

ေန၊ လ ဓာတ္စာ စာရင္း - KoHappyValley (mmcp) မွ ကူညီပါသည္။

ေမတၱာျဖင့္... မေရႊစု

+++

ျမန္မာက်ဴးပစ္ဂ်ာနယ္ အမွတ္စဥ္(၁၀) - ၂၀၁၃ ဧျပီလထုတ္တြင္ ေဖၚျပျပီး။ ။

+++

မွတ္ခ်က္။ ။ 
ဤေဆာင္းပါးသည္ ေရွးျမန္မာ့တိုင္းရင္းေဆးပညာျဖစ္ေသာ ေနလဓာတ္ပညာအေၾကာင္း မိတ္ဆက္ ျဖစ္ပါသည္။ ေဆာင္းပါးေရးသူမွာ ျမန္မာ့ေဆးပညာကို စိတ္ဝင္စားသူသက္သက္မွ်သာျဖစ္ျပီး တိုင္းရင္းေဆးပညာရွင္မဟုတ္ပါ။ ေနလ ေဆးပညာႏွင့္ပါတ္သက္ျပီး ကၽြမ္းက်င္ေသာဆရာမ်ားထံ၌သာ အၾကံဉာဏ္ယူၾကပါရန္။ ။ 

ေလးစားစြာျဖင့္... မေရႊစု 
 

အစာလည္းေဆး ေဆးလည္းအစာ

မေရႊစုတို႔ ရံုးမွာ က်န္းမာေရးနဲ႔ပါတ္သက္ျပီး ေဟာေျပာပြဲေလး လုပ္ေပးတာနဲ႔ အပ်င္းေျပသြားနားေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ လူေတြ ေန႔စဥ္ စားသံုးသင့္တဲ့ အစားအစာ ၁၀မ်ိဳးဆိုျပီး ရွင္းျပတယ္။ အဲ့ဒီအစားအစာေတြဟာ ေစ်းလဲမၾကီးရဘူး၊ ကိုယ့္အနီးအနား မွာ လြယ္လင့္တကူ ရႏိုင္တာမ်ိဳးလဲျဖစ္ရမယ္တဲ့။  အဲ့ဒါေတြကေတာ့

၁) Soy and Soy Products
၂) Dark Chocolate
၃) Berries
၄) Fish
၅) Green leafy Vegetables
၆) Fungi
၇) Nuts & Seeds
၈) Spices
၉) Citrus Fruits
၁၀) WholeGrains တို႔ပဲ ျဖစ္သတဲ့။

မေရႊစုကေတာ့ Soy and Soy Products ကို စည္သြပ္ဗူးေတြနဲ႔ လာတာ မစားပါဘူး။ စေန တနဂၤေႏြ ပိတ္ရက္ အိမ္နားကေစ်းမွာ soya bean milk ပူပူေႏြးေႏြးလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ဝယ္လို႔ရတာ အေတာ္ကံေကာင္းပါတယ္။ မနက္စာ အေနနဲ႔ စားပါတယ္။ ေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြက္မွ ျပား၇၀ ပူတင္းက ျပား၈၀ပဲေပးရပါတယ္။

ကိုယ္က အစာအိမ္ေရာဂါ ရွိတဲ့သူမို႔ မုန္႔တခုခုကို အိတ္ထဲမွာ ေဆာင္ထားရေတာ့ မုန္႔အေနနဲ႔ေရာ အပ်င္းေျပအခ်ိဳတည္းတဲ့ အေနနဲ႔ေရာ Dark Chocolate ကို ေဆာင္ထားပါတယ္။

ဘလူးဘယ္ရီ စေတာ္ဘယ္ရီ ခ်ယ္ရီေတြကို အလ်ဥ္းသင့္သလို စားပါတယ္။

 

အခ်ိဳရည္ ေဖ်ာ္ရည္ေတြ တတ္ႏိုင္ရင္ မေသာက္ျဖစ္ေအာင္ေနပါတယ္။ အိမ္မွာေတာ့ လံုးဝ ဝယ္မေသာက္ေတာ့ပါဘူး။ အခ်ိဳရည္ေသာက္မဲ့အစား ကိုရီးယားေစ်းဆိုင္ grocery ေတြမွာ ေရာင္းတဲ့ ဘလူးဘယ္ရီ (ေသာက္လို႔ရတဲ့ ရွာလကာရည္ တစ္မ်ိဳးပါ) ေဖ်ာ္ရည္ကို ဝယ္ထားပါတယ္။ တစ္ဗူးကို ၁၅က်ပ္ေပးရျပီး ၂လ-၃လေလာက္ေသာက္လို႔ရပါတယ္။ ရွာလကာရည္က အမ်ားၾကီးမေသာက္ရပါဘူး၊ နဲနဲေလးထည့္ျပီး ေရခပ္ေႏြးေႏြးနဲ႔ ေရာေသာက္ရပါတယ္။ အစာအိမ္ေကာင္းေစတယ္၊ မ်က္လံုးေကာင္းေစပါတယ္။ Vinegar ရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ တျခားဘာရွိလဲ ဆိုတာ အင္တာနက္ထဲမွာ ရွာေဖြဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္။

ကိုယ္ေတြက ေျခ၄ေခ်ာင္းသားမစားလို႔ ငါးကေတာ့မ်ားမ်ားစားျဖစ္ပါတယ္။ ေဆာ္လမြန္လိုငါးမ်ိဳးက က်န္းမာေရးနဲ႔ ပိုညီညြတ္တယ္လို႔ ဆိုၾကေပတဲ့ အိမ္မွာေတာ့ ဗမာျပည္က ငါးၾကင္း နဲ႔ ဒီမွာ လြယ္လြယ္ဝယ္လို႔ရျပီး အနံ႔မညွီတဲ့ ကကတစ္ (sea bass)၊ red snapper နဲ႔ red grouper ေတြကိုပါ ဝယ္စားျဖစ္တယ္။ အၾကြပ္ေၾကာ္စားတာထက္ ဆီနည္းနည္းနဲ႔ ဗမာလိုခ်က္ခ်င္ခ်က္ မဟုတ္ရင္ အသီးအရြက္နဲ႔ ေပါင္းစား ဒါမွမဟုတ္ ျမန္သက္သာခ်င္ရင္ အလူမီနီယမ္နဲ႔ ပတ္ျပီး ကင္စား ပါတယ္။

မေရႊစု ဟင္းခ်က္တာ အခ်ိဳမႈန္႔ ၾကက္သားမႈန္႔တို႔ကို မသံုးပါဘူး။ မိႈကလုပ္တဲ့ seasoning ကိုပဲ သံုးပါတယ္။

 

 ၾကက္သားတို႔ဘာတို႔လည္း မခ်က္အားရင္ အလူမီနီယမ္နဲ႔ပတ္ျပီး roasted chicken ကင္လိုက္ အလုပ္ရႈပ္သက္သာ ျမန္ျပီး ဆီသံုးတာလဲ နည္းေစတာေပါ့။

 အသီးအရြက္ကိုေတာ့ ဟင္းခ်ိဳခ်က္ေသာက္၊ ဆလတ္လိုလုပ္စား၊ ေၾကာ္စားအဆင္ေျပသလိုလုပ္စားပါတယ္။

 ဟင္းခ်ိဳကို မ်ားေသာအားျဖင့္ ေက်ာက္ဖရံုသီး ဒန္႔ဒလြန္ရြက္ ျမင္းခြာရြက္ စသျဖင့္။ ဒီ အရြက္ေတြရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိျပီး ျဖစ္မွာမို႔ အက်ယ္ ေရးမေနေတာ့ပါဘူး။

 မိႈအေနနဲ႔ကေတာ့ ကန္ဇြန္းရြက္နဲ႔ ေရာေၾကာ္တာမ်ိဳးရယ္၊ ၾကြက္နားရြက္မိႈကို သုပ္စားတာ လုပ္ျဖစ္တယ္။ သစ္သီး သစ္ေစ့ကေတာ့ သစ္ၾကားသီးတို႔ ေျမပဲတို႔ကို ဆလတ္တို႔ အသုပ္တို႔ထဲ ထည့္သံုးတယ္။ သစ္ၾကားသီးကို အဆာေျပစားဖို႔ ပုလင္းနဲ႔ ထည့္ထားပါတယ္။

Spices အေနနဲ႕ကေတာ့ ဗမာေတြအၾကိဳက္မို႔ ေန႔စဥ္ သံုးျဖစ္တာမ်ားပါတယ္။

မေရႊစုက ေန႔စဥ္ မနက္တိုင္း အိပ္ရာထထျခင္း ပ်ားရည္နဲ႔ သံပုရိုသီး ေဖ်ာ္ရည္ လုပ္ေသာက္တာ ၄-၅ႏွစ္ေလာက္ရွိ္ျပီ ထင္တာပဲ။  Citrus Fruits လို႔ သတ္မွတ္လို႔ရတာေပါ့။ ဆရာဒဂုန္ေရႊမွ်ား ဘဝအေၾကာင္း စာအုပ္ဖတ္ျပီး ဆရာၾကီးက က်န္းမာေရးအတြက္ နံနက္တိုင္း ပ်ားသံပုရာေသာက္တယ္လို႔ဖတ္ရတာနဲ႔ လိုက္ေသာက္ျဖစ္ေတာ့တာပဲ။ ဆရာၾကီးကေတာ့ သံပုရာသီးနဲ႔ ေသာက္တယ္လို႔ဆိုတယ္၊ ကိုယ္က လသမားမို႔ သံပရိုသီး (ဒါမွမဟုတ္ ေရွာက္သီး) နဲ႔ ေသာက္ပါတယ္။ ေနသမားဆို သံပုရာသီးနဲ႔ေသာက္တာ ပိုေကာင္းပါတယ္။ ထူးျခားတာကေတာ့ အဲ့ဒီေဖ်ာ္ရည္ စြဲစြဲျမဲျမဲ စေသာက္ျပီးကတည္းက ေလနာတာ သက္သာလာတယ္၊ ေတာ္ရံုအေအးမိ ေခ်ာင္းဆိုးမျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ အရွင္း မျဖစ္ဘူးေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ အရင္လို လြယ္လြယ္နဲ႔ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။

 ကန္ဇြန္းဥ ႏြားႏို႔ သာကူ

ေကြကာအုတ္စ္ ေအာ္ဂဲနစ္ အၾကမ္းကို ႏြားႏို႔ပူပူေလးနဲ႔ မနက္ ဒါမွမဟုတ္ tea break time ဒါမွမဟုတ္ ညအိပ္ရာဝင္ခါနီး ဗိုက္ဆာရင္ စားပါတယ္။ ဒီလိုပဲ ကန္ဇြန္းဥ တို႔ ဘာတို႔ကို တစ္ေန႔ နည္းနည္းစားေပးရင္လည္း က်န္းမာေရးေကာင္းေစတယ္ ဆိုပါတယ္။ တရုတ္ျပည္မွာ ဆင္းရဲသား တရုတ္လယ္သမား လယ္သူမၾကီးေတြ သက္ရွည္က်န္းမာၾကတာ ကန္ဇြန္းဥေၾကာင့္လို႔ ဆိုထားတာေတြ ေတြ႔ရပါတယ္။

မေရႊစုတို႔ အရြယ္ အသက္ ၄၅ႏွစ္ ျဖစ္လာျပီမို႔ Supplements ေဆးတခ်ိဳ႕ကိုလည္း ဆရာဝန္နဲ႔ တိုင္ပင္ျပီး မွန္မွန္ ေသာက္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္ေဆးတင္ မဟုတ္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ပ်ားရည္နဲ႔ လံုးထားတဲ့ နႏြင္းကို တစ္ေန႔အနည္းငယ္ မွန္မွန္ေသာက္ပါတယ္။ နႏြင္းက ကိုယ္တြင္းက အဖုအက်ိတ္ ေယာင္တာေတြကို ေကာင္းေစတယ္လို႔ဆိုတယ္။

ဒါေတြ ေရးျပတာ က်န္းမာေရးအတြက္ အစားအေသာက္ ဘယ္လိုဆင္ျခင္ရမလဲဆိုတာ ကိုယ္လုပ္တာေတြကို အနည္းငယ္ မွ်ေဝတဲ့သေဘာပါပဲ။ အတိအက် လိုက္လုပ္ရမယ္ မဆိုလိုပါဘူး။ လူေတြမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မတူညီတဲ့ ဓာတ္သေဘာေတြရွိၾကပါတယ္။ တစ္ေယာက္က ဒီအစာနဲ႔ တည့္ေပတဲ့ ေနာက္တစ္ေယာက္ အတြက္ တည့္ခ်င္မွလဲ တည့္တတ္တယ္။ တကယ္တမ္းၾကေတာ့ လူေတြဟာ ကိုယ့္ခႏၶာအေၾကာင္းကိုယ္သိရပါမယ္၊ ဘာစားရင္ တည့္တတ္လဲ ဘာစားရင္ ေနမေကာင္းျဖစ္တတ္လဲ၊ တည့္တိုင္းလဲ အမ်ားၾကီးစားလို႔မရပဲ တန္ေဆး လြန္ေဘးဆိုတာကိုလဲ သတိျပဳရပါမယ္။ ( ေနာက္ ပို့စ္မွာ ေန လ ဓာတ္သေဘာေတြ အေၾကာင္း ဂ်ာနယ္မွ ေရးထားတာကို ျပန္တင္ေပးပါမယ္။ တကယ္လို႔ သိခ်င္တဲ့သူ ရွိရင္...)

ဦးေရခ်မ္း အေၾကာင္း နဲနဲ ေျပာျပပါမယ္။ တေလာက ဦးေရခ်မ္းတစ္ေယာက္ ရုတ္တရက္ႀကီးအစာအိမ္ေအာင့္တဲ့ ေရာဂါ ရလာပါတယ္။ ပထမေတာ့ အလုပ္က Stress ေတြမ်ား အစာမမွန္တာေၾကာင့္လို႔ ဆိုျပီး အစာမွန္မွန္ ျပန္စား နည္းနည္းနဲ႔ ခဏခဏ စားေပးလုပ္လဲ မရပါဘူး။ ညေနဆို ေလေတြအံ ဗိုက္ထဲက ထိုးေအာင့္ခ်င္တယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဒါနဲ႔ ေဆးခန္းျပေတာ့ ဆရာဝန္က ေဆး ၂ပတ္ေသာက္ခိုင္းတယ္။ ေဆးေသာက္ျပီး သက္သာသလို ရွိေပတဲ့ အရွင္းမေပ်ာက္ျပန္ဘူး။ ေနာက္ထပ္၂ပတ္ၾကာေတာ့ ဆရာဝန္က ဒီထက္ျပင္းတဲ့ေဆးတမ်ိဳးေျပာင္းေပးျပန္တယ္။ တကယ္လို႔ မသက္သာဘူးဆိုရင္ စကုပ္ထည့္ၾကည့္မယ္လို႔ ဆိုတယ္။

ေရာဂါ သိပ္မျဖစ္ဖူးတဲ့ ဦးေရခ်မ္းက ရုတ္တရက္ဗိုက္ေအာင့္ေရာဂါေပၚလာျပီး ေတာ္ေတာ္နဲ႔လည္း မေပ်ာက္ေတာ့ သူ႔ဘာသာ စိုးရိမ္စိတ္ေတြျဖစ္လာပါတယ္။ မေရႊစုကေတာ့ ကိုယ့္မယ္ ေဝဒနာတခုခုခံစားရျပီဆိုရင္ ဆရာဝန္ညႊန္ၾကားတဲ့အတိုင္းလိုက္နာသလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း ဆင္ျခင္ပါတယ္။ အေနအထိုင္ အစားအေသာက္ဘာမွားေနလဲ ဘာလုပ္မိသလဲ၊ အျမဲ ျပန္သံုးသပ္တယ္။ လူေတြမွာ က်န္းမာေရးထိခိုက္တာဟာ အထူးသျဖင့္ အေနအထိုင္ အစားအစာ တခုခု မွားယြင္းတာေၾကာင့္ ျဖစ္တာမ်ားပါတယ္။

ဒါနဲ႔ သူ႔ေရာဂါ ဘယ္က စလဲ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ မေရႊစု ခရီးသြားေနတုန္း ေဂၚဖီပန္းပြင့္ေတြ အမ်ားၾကီးကို မႏူးမနပ္ေၾကာ္စားပါတယ္။ ခ်က္ရမွာပ်င္းေတာ့ ဆလတ္ဆိုျပီး အရြက္အစိမ္းေတြ အမ်ားၾကီး အသားမပါပဲ ေန႔တိုင္းစားပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အသီးအရြက္ အစိမ္းေတြဟာ အသားထက္ အစာေခ်ဖို႔ ခက္ပါတယ္။ ကိုလက္စထေရာက်ေစဖို႔ဆိုျပီး မနက္တိုင္း ေကြကာအုတ္ေသာက္ဖို႔ဝယ္ေပးထားတာမွာ အဲ့ဒီ ေအာ္ဂဲနစ္ေကြကာအၾကမ္းေတြကို ေသခ်ာေရေႏြးဆူဆူနဲ႔ မႏွပ္ပဲ အၾကမ္းလိုက္ ေသခ်ာမဝါးပဲ မ်ိဳခ်ပါတယ္။ ေပါင္မုန္႔ကလဲ wholemeal bread အၾကမ္းကိုပဲ စားေတာ့ အစာအိမ္က ၾကာလာတဲ့အခါ ေသခ်ာမေခ်ႏိုင္ျဖစ္လာတယ္လို႔ မေရႊစုက ယူဆတယ္။ ထပ္ျပီး ေျပာရရင္ ဘယ္အရာမဆို တန္ေဆး လြန္ေဘးပါ။ ကိုယ့္ခႏၶာမွာ ကိုယ့္ဝမ္းထဲမွာ ဘယ္လိုခံစားေနရလဲဆုိတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္  ခ်င့္ခ်ိန္ျပီး သိရမွာပါ။

တစ္လၾကာ ဆရာဝန္ေပးတဲ့ေဆးေသာက္ျပီးတဲ့အခါ သူ႔အစာအိမ္ ေဝဒနာက နည္းနည္းေတာ့ သက္သာေပတဲ့ တခ်က္တခ်က္ အံခ်င္သလို နာသလို ျဖစ္ေနေသးတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ေကာ္ဖီတို႔ဘာတို႔ေတာ့ ခဏျဖတ္ခိုင္းထားျပီး မိုင္လိုအစားထိုးေသာက္တယ္။ ျဖစ္ခါစ ဆံျပဳတ္ေသာက္ေပမဲ့ ရက္ရွည္လမ်ား ဘယ္ေသာက္ခ်င္ပါ့မလဲ။ ဒီေတာ့ အရြက္အစိမ္းေတြ အစာလြယ္လြယ္မေၾကႏိုင္တာေတြ မစားျဖစ္ေအာင္ ရပ္ထားျပီးေရွာင္ရတယ္။ အုတ္စ္ နဲ႔ ေပါင္မုန္႔အၾကမ္း စားတာကိုပါ ခဏ ရပ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ apple cider Vinegar  (Bragg တံဆိပ္) ဇြန္းတစ္ဇြန္းစာကို ေရခပ္ေႏြးေႏြးနဲ႔ ေရာျပီး မနက္တိုင္းေသာက္ပါတယ္။ အခုေတာ့ အစာအိမ္ေအာင့္တာ လံုးဝ ေပ်ာက္ကင္းသြားပါျပီ။

Vinegar ရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ဆိုေပတဲ့ သူ႔ကိုလည္း အမ်ားၾကီး လြန္မေသာက္မိေစပါနဲ႔။ တစ္ေန႔ တစ္ဇြန္း ေရခပ္ေႏြးေႏြးနဲ႔သာ ေသာက္ပါ။

ခုေခတ္မွာ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ေဆာင္းပါးေတြ ကလည္း အင္တာနက္ထဲ ေဖ့ဘုခ္ထဲမယ္ ပြထ ေနတာပါပဲ၊ ဘာစားလို႔ ဘာအက်ိဳးေက်းဇူး ျဖစ္တယ္၊ ဘာေသာက္လို႔ ဘာေရာဂါၾကီးေပ်ာက္သြားတယ္ ဆိုတာနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ တည့္မတည့္ မၾကည့္ေတာ့ပဲ လိုက္လုပ္မိတတ္ၾကတယ္။ တကယ္ကေတာ့ ဘယ္အရာမဆို အက်ိုးနဲ႔ အျပစ္ေတြ ဒြန္တြဲရွိတတ္တာကို အျမဲဆင္ျခင္သတိျပဳၾကပါ။

လူတိုင္း က်န္းမာသက္ရွည္ျပီး စိတ္ခ်မ္းေျမ႕ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။ ။

(က်န္းမာေရးအတြက္ ေမးတဲ့ အစ္မအတြက္ ရည္ရြယ္ျပီး ေရးပါတယ္။ )

*****
စာၾကြင္း။ ။
ဦးေရခ်မ္း ဗိုက္ေအာင့္တာ Yakult တို႔ probiotics ေတြေသာက္တာလည္း သက္သာေစပါတယ္။ Probiotics က brand ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိတဲ့အထဲ Shuanghor ကထုတ္တဲ့ lactoberry နဲ႔ပဲ အဆင္ေျပပါတယ္။ အခုကေတာ့ ထမင္းစားျပီးရင္ အလ်ဥ္းသင့္သလို ဒိန္ခ်ဥ္ စားေပးပါတယ္။ ဘာမွအေရာမပါတဲ့ natural ကို သၾကားမေရာပဲ ဒီတိုင္းစားတာပါ။




Credit : http://suuchitthu.blogspot.co.uk/2015_04_01_archive.html