တိမ္ညႊန္႔စားတဲ့ ကေ၀မ..
ဒါကေတာ့ ငယ္ငယ္က ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ ေလ့လာၾကည့္ရႈခဲ့ရတဲ့ ပေယာဂထုတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးပါပဲ..
ကၽြန္ေတာ္အဖြားက ပေယာဂကုတဲ့ အထက္လုိင္းလုိ႔ေခၚမယ့္ ဂိုဏ္းတစ္ဂုိဏ္းကပါ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက အဖြားေဆးကုရင္ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ၾကည့္ေနက်ေပါ့ဗ်ာ..အဖြားက လူနာကို ရုိက္တာနွက္တာတုိ႔ ဘာတုိ႔ေတာ့မလုပ္ပါဘူး.. ေမတၱာနဲ႔ကုတာပါ.. အရမ္းၾကမး္ၿပီး အာခံတတ္တဲ့ ပေယာဂမ်ိဳးနဲ႔ေတြ႕မွသာ ေဆးေတာင့္ေလးတစ္ေတာင့္နဲ႔ ေနာက္ ဂုတ္ကို ေထာက္ထားလုိက္တာပါ..အဲလုိေထာက္လုိ႔ကေတာ့ အဲဒီ ပေယာဂ ဘယ္လိုမွ မခံႏုိင္ဘူးဗ်ိဳ႕..ေဆးေတာင့္ကေလးက လက္ညိဳးလက္တစ္ဆစ္ေလာက္ေလးပါ..ၿပီးေတာ့ တံုးတံုးၾကီးပါ.. ဟုိ ေသာက္ေဆးေတာင့္လုိ ဟာမ်ိဳးေပါ့.. မဲမဲေလးပါ
တစ္ခါတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ျမင္ဖူးတဲ့ ပေယာဂထုတ္တဲ့အေၾကာင္းေျပာျပမယ္..
အင္မတန္ ၾကမး္ပါတယ္ဗ်ာ.. ျဖစ္တာက အဖြားရဲ႕ေမာင္ ကၽြန္ေတာ္ဖိုးေလးေပါ့ဗ်ာ.. သူ႔မိန္းမ မွာျဖစ္တာ..
မေက်နပ္တဲ့လူက အပင္းသြင္းလုိက္တယ္လုိ႔ေျပာတာပဲဗ်ာ.. တငူငူတငိုင္ငိုင္နဲ႔ ညေနဆို ငိုယုိၿပီးေတာ့..
ထမင္းေတြလည္း အရမ္းစားတာပဲတဲ့..အရင္တုန္းက ေၾကာင္စာေလာက္ စားတဲ့သူက အခုဆုိ ဇလံုၾကီးနဲ႔ ေလးငါးဇလံု စားတာတဲ့..
ပထမေတာ့ စားႏုိင္ရင္ စားေပါ့ေနာ္.. ေနာက္ေတာ့ အသားဟင္း မပါရင္လည္း အိမ္ကလူေတြကို ရန္လုပ္ေသးတာတဲ့.. တစ္ခါတစ္ေလ ဗိုက္ေအာင့္တယ္ ဆုိၿပီး လူးလိမ့္ေနတာပဲ..ေနာက္ဆံုး မခံႏုိင္ေတာ့ အဖြားကိုလာေျပာမွပဲ.. အဖြားက သူ႔ဆီေခၚလာဖုိ႔ေျပာတယ္..
အဖြားအိမ္က အျပန္ ဖုိးေလးက သူ႔မိန္းမကို ေခၚေတာ့..
" နင္တုိ႔ဘယ္သြားလဲ ငါသိတယ္ တဲ့.. ငါ မလုိက္ဘူး...အတင္းေခၚရင္ ငါ အိမ္ေပၚကခုန္ခ်မွာေနာ္.. " ဆုိၿပီး အိမ္ေပၚထပ္ကေတာင္ ခုန္ခ်မလိုလုပ္တယ္ဗ်..တစ္ရပ္ကြက္လံုး ၀ုိင္းၾကည့္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ.. ေနာက္ေတာ့ အိမ္နီးနားခ်င္း ေယာက်ၤားေလးေတြက တိတ္္တိတ္ေလးတက္ၿပီး ခ်ဳပ္.. အတင္းေခၚမွ ရုန္းကန္ုၿပီးပါလာတယ္..ဒါေတာင္ ဗလေကာင္းေကာငး္ ၃ ၄ ေယာက္ မႏုိင္လုိ႔ ဒီ မိန္းမ ပိန္ပိန္ေလးကို ၅ ေယာက္ ၆ ေယာက္ေလာက္က ပုိင္းခ်ဳပ္.. ကားေပၚတင္ အဖြားဆီကိုေရာက္လာတာေပါ့ဗ်ာ..
လမ္းမွာ " ငါ့အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိေစရမယ္.. " လုိ႔ ေအာ္ဟစ္ၾကိမ္းေမာင္းေနေသးတယ္ ဗ်.. ဖိုးေလးလည္း စိတ္မေကာင္းဘူးေပါ့ဗ်ာ..ေနာက္ဆံုး အဖြားအိမ္ေပါက္၀ေရာက္ေတာ့ သူ႔ဘာသာဆင္းၿပီးအိမ္ေပါက္၀ကို ဖေနာင့္နဲ႔ သံုးခ် ေပါက္ေသးတယ္ဗ်..သူလာၿပီလုိ႔ ၾကားကတည္းက အဖြားက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို အေ၀းမွာေရွာင္ခိုင္းထားတယ္ေလ..
သူက ဘုရားစင္ေရွ႕လုိက္လာတယ္.. ေရာက္ေတာ့.. ဘုရားစင္ဘက္ ေျခေထာက္ၾကီးထုိးၿပီး လုပ္ေနတယ္.. ဖြားေလးက အရမ္းမ်က္ႏွာခ်ိဳတယ္ဗ်.. လူတုိင္းကို ျပံဳးျပံဴးေလးပဲ စကားေျပာတာ.. လူတုိင္းက ခ်စ္ၾကတယ္ေလ.. ဒါေပမယ့္ အဲဒီအေခါက္ ဖြားေလးမ်က္ႏွာက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးတဲ့ အဖြားၾကီးမ်က္ႏွာလုိမ်ိဳး.. မ်က္ႏွာအေရျပားေတြ ရံႈတြၿပီး အသက္ၾကီးၾကီး အဖြားၾကီးလုိလုိမ်က္ႏွာၾကီးဗ်... စကားသံကလည္း ဖြားေလးအသံမဟုတ္ဘူး.. အဲဒါနဲ႔ အဖြားက ဘုရားစင္ဘက္ေျခေထာက္မထုိးဖို႔နဲ႔ ဘုရားရွိခုိးဖို႔ ေျပာတယ္.. ဘယ္လုိမွေျပာလုိ႔ မရဘူး.. ဒါနဲ႔ အဖြားလည္း စိတ္တုိလာၿပီး
" ေအး,, နင္ဦးမခ်ရင္ နင့္ကို အထက္ပုဂိၢဳလ္ ဆိုင္ရာပုိင္ရာေတြနဲ႔ လုပ္ရေတာ့မွာပဲ ... " ဆုိေတာ့
" စမ္းၾကည့္လိုက္ေလ. ငါက တိမ္ညႊန္႔ေတာင္ စားႏုိင္ေနၿပီတဲ့ .. နင္စမ္းႏုိင္ရင္ စမ္းၾကည့္..." " ဆုိၿပီး ပမာမခန္႔ေတာင္ တင္ပလႅင္ေခြထုိင္ေနေသးတယ္.. အဖြားကို စိန္ေခၚေတာ့တာပဲ..
အဲဒီေတာ့ အဖြားလည္း အထက္ပုဂိၢဳလ္ ဆုိင္ရာပုိင္ရာေတြကို တိုးတိုး တိုးတုိးနဲ႔ ဂါထာေတြရြတ္ၿပီး ဘုရားစင္မွာ ကပ္ထားတဲ့ ေသာက္ေတာ္ေရကုိ စြန္႔.. ေနာက္ၿပီး ဘုိးေတာ္ေတြကုိ ကပ္ထားတဲ့ အုန္းပြဲထဲက သေျပရႊက္နဲ႔ ပက္ေတာ့တာပဲ...
ကၽြန္ေတာ္ ေစာေစာက ေျပာသလုိ သေျပရြက္နဲ႔ ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရ ပက္တာေတာင္ သူက ေခါင္းကိုယမ္းၿပီး ေပခံေနတာဗ်..
အဲဒါနဲ႔ အဖြားလည္း အနားက အဖြားနဲ႔ ဂိုဏ္းတူ ဦးေလးတစ္ေယာက္ကို သြားေခၚခုိင္းရေတာ့တယ္..
သူက ဘာေကာင္လဲဆုိတာ အဖြားကသိလုိက္ၿပီေလ.. ေတာ္ရံုေကာင္ေလာက္ဆုိရင္ ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရကို ဘယ္ခံႏိုင္လိိမ့္မလဲ..
အဲဒီမွာ ဦးေလးေရာက္လာေတာ့ သူက ပမာမခန္႔ ရယ္ၿပီး
" နင္တုိ႔က ႏွစ္ေယာက္ေတာင္လား.. လာခဲ့.. လာခဲ့စမ္းပါ.. နင္တုိ႔ လုပ္ၾကည့္ေလ.. ေအး..နင္တုိ႔ပညာကုန္လုိ႔ ငါ့အလွည့္လာရင္ေတာ့ နင္တုိ႔ေတြ အေသပဲ... " ဆုိၿပီး မ်က္ေထာက္နီၾကီးနဲ႔ ေျပာတာမ်ားဗ်ာ.. တကယ္ေၾကာက္စရာႀကီး...
အဲဒီ ဦးေလးေရာက္လာမွ.. အဲဒီဦးေလးမွာ ပါတဲ့ ေဆးေတာင့္နဲ႔ နားထင္ကိုတစ္ဖက္ လည္ဂုတ္ကို တစ္ဖက္ ေထာက္.. အဖြားက သူ႔လက္ေကာက္၀တ္ႏွစ္ဖက္ကိုေထာက္.. ဂါထာေတြ ရြတ္လုိက္တာဗ်ာ.. ဥံဳ ခံခံၿပီး ရြတ္ရတာ.. အၾကာၾကီးပဲ.. ၾကားရတဲ့လူေတာင္ ၾကက္သီးထစရာ.. ပထမေတာ့ အဲဒီလူနာ ဖြားေလးက အံၾကီးၾကိတ္ၿပီး ေတာင့္ခံထားတယ္ဗ်.. အသားေတြတုန္ေနတယ္..ေနာက္ၿပီး
သြားေတြမ်ားဗ်ာ.. က်လိ က်လိနဲ႔ေတာင္ အသံၾကားရတယ္..ေမးေၾကာၾကီးေတြေထာင္လုိ႔... အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာၿပီး ေနာက္ေတာ့မွ.. တအားအားနဲ႔ေအာ္ေတာ့တာပဲဗ်ိဳ႕..အသံအက်ယ္ၾကီးပဲ..
မသိရင္ ေတာ္ေတာ္နာနာက်င္က်င္ ခံေနရတဲ့ပံုပဲ.. ေဆးေတာင့္ေလးေတြနဲ႔ပဲ ေထာက္တာေနာ္.. ေအာ္တာမွ အသားကုန္ပဲ
ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ေတြေတာင္ က်တယ္..ၾကည့္တဲ့လူအားလံုးလည္း ဘယ္သူမွ တုတ္တုတ္ေတာင္ မလႈတ္ရဲဘူး.. အဲလုိပဲ ကၽြန္ေတာ္အဖြားနဲ႔ ဦးေလးလည္း ေခၽြးေတြမ်ား ေရခ်ိဳးထားသလားေအာက္ေမ့ရတယ္..
ေနာက္ေတာ့မွ ဟင္းးးးးးးးးးး ဆုိၿပီး သက္ျပင္းရွည္ၾကီး တစ္ခ်က္ခ်ၿပီး..
" ေအး.. နင္တုိ႔လက္ဦးသြားလုိ႔ ႏိုင္သြားတယ္.. ေတာက္..." ဆုိ ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္ၿပီး ေျခေထာက္ေတြဘာေတြ ျပင္ထုိင္ၿပီး..
" နင္တုိ႔ ရွိခိုးေစခ်င္တာ မဟုတ္လား.. ေအး.. ရွိခိုးတယ္ဟာ.. " ဆုိၿပီး ဘုရားကိုေပါက္ဆိန္ေပါက္သလုိ ရွိခိုးေတာ့တာပဲ.. အဲဒါနဲ႔ အဖြားက
" ေကာင္းေကာငး္ ရွိခိုး.. မရွိခိုးရင္ နင့္ကို ငါတို႔ရဲ႕ စက္ေတြကေန ဖယ္မေပးဘူး.. " ဆိုၿပီး ေျပာမွ ေသခ်ာရွိခိုးေတာ့တယ္..
အဲဒီေတာ့မွ.. အဖြားက သိခ်င္တာေတြ ေမးေတာ့တယ္..
" နင္ ဘယ္သူလဲ.. " ဆိုေတာ့
" ငါပညာသည္ပဲ.. " တဲ့..
" နင့္ပညာ အဆင့္ဘယ္ေလာက္ေရာက္ၿပီလဲ ေမးေတာ့.. "
" နင္တုိ႔လက္ဦးသြားလုိ႔.. နင္တုိ႔ပညာေလာက္နဲ႔ ငါ့ကို မႏိုင္ဘူး.. ငါကတိမ္ညႊန္႔ေတာင္ စားတဲ့အဆင့္ေရာက္ေနၿပီ .." တဲ့..
ေနာက္မွ အဖြားျပန္ေျပာျပတာက ကေ၀ျဖစ္ေနၿပီတဲ့.. ကေ၀ေတာင္ ရုိးရုိးကေ၀ မဟုတ္ဘဲ.. ေနာက္ထပ္နဲနဲေလးသာ ျမင့္သြားရင္ ေဇာ္ကနီ ေဇာ္ကနက္အဆင့္ထိေရာက္ေတာ့မယ္ တဲ့..အဲဒီအခ်ိန္သာ လုပ္ႏုိင္လုိက္ၿပီဆုိ၇င္ အဖြားတုိ႔လည္း ဘယ္လုိမွ မတတ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး တဲ့..ေနာက္ေတာ့ အဖြားက ထပ္ေမးတယ္..
" နင္ဘယ္မွာေနတာလဲ.. ဘာအျငိဳးနဲ႔လုပ္ရတာလဲ.. " တဲ့..
အဲဒီေတာ့ သူက " ငါ့မွာ ဘာအျငိဳးမွမရွိဘူး.. အကူအညီလာေတာင္းလုိ႔ လုပ္ရတာ.. " တဲ့..
ဒါေတာင္ အကူအညီေပးရံုပဲေနာ္.. သူသာလုပ္ရင္ ေသမ်ားေသသြားမလားမသိဘူး..
ဖြားေလး ဗုိက္ေအာင့္ ေအာင့္ေနတဲ့ကိစၥကို အဖြားက သိေတာ့..
" နင္ သြင္းထားတဲ့ နင့္စက္ေတြ အကုန္ထုတ္.. ဖ်က္သင့္တာဖ်က္.. ထုတ္သင့္တာထုတ္.. ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နင့္စက္ေတြသြင္းထားတာလဲ.. ဒီမွာ လူနာ ေတာ္ေတာ္ခံစား၇ေနတယ္.. " လုိ႔ေျပာေတာ့..
" နည္းနည္းေလးပါ.. " တဲ့..
အဲဒီေနာက္.." နင့္စက္ေတြ ဆံစကေန ေျခဖ်ားအထိ.. အကုန္ထုတ္စမ္း.. အထက္ပုဂိၸဳလ္ မ်ားအမိန္႔အရ.. မျခြင္းမခ်န္ေစရ.. စက္မ်ား အကနု္ထုတ္ႏုိင္ေစရမည္.. ငါဆရာ အမိန္႔.. " လို႔ေျပာတဲ့အခါ.. သူ႔တစ္ကုိယ္လံုးကို ပြတ္သပ္ၿပတယ္..
လက္ေတြေရာ ေျခေထာက္ေတြေရာ ေခါင္းေတြေရာ.. အကုန္ပြတ္သပ္ခ်ျပတယ္..
အဲဒီေနာက္.. " က်န္ေသးလား .." ဆုိေတာ့.. " က်န္ေသးတယ္.... " ဆုိၿပီး.. အန္မလုိလုပ္ျပတယ္..
အဖြားလည္း ၾကည့္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ဇလံုတစ္လံုယူခုိင္းလုိက္တယ္..
အဲဒီမွာ.. အန္တာ အန္တာဗ်ာ.. မရြ႕ံၾကနဲ႔ေနာ္..
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမင္ဖူးထားတာ.. အန္တဲ့အခါ အစာေဟာင္းေတြ အစာေျခၿပီးသားေတြ အေက်ေတြကို အရည္ေတြနဲ႔ေရာၿပီး အန္တာပဲျမင္ဖူးပါတယ္..ဖြားေလး အန္တာကေတာ့ အဆီတုံးေတြဗ်ာ.. တစ္တံုးတစ္တံုး နည္းတာမဟုတ္ဘူး.. အတံုးၾကီးေတြ မွ အၾကီးၾကီးေတြပဲ.. ေသြးစေသြးနေတြေတာင္ပါတယ္...
၀က္သားလုိ အဆီေတြလည္း မဟုတ္ဘူးဗ်.. ျမင္ေအာင္ေျပာရရင္ ငါးအသည္းေတြ လုိေလ..
ငါးအေကာင္ၾကီးကို ရင္ခြဲလုိက္ရင္ အထဲက အသည္း အူေတြေတြထြက္လာသလုိ အဆီတုံးၾကီးေတြ.. ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ဗ်..
ၾကည့္ရတဲ့လူေတာင္ ၾကက္သီးထတယ္..ေနာက္ဆံုးမွာ ပါလာတာက ဆံပင္ အေထြးၾကီး... နဲနဲေနာေနာၾကီးမဟုတ္ဘူး..
အေထြးလုိက္ၾကီးကို က်လာတာ.. .ၾကည့္ေနတဲ့လူေတြ အားလံုးလည္း .. ဟာ ကနဲျဖစ္သြားတာေပါ့..
ဆံပင္က ေနာက္ဆံုးပဲ..
ၿပီးေတာ့.. အဖြားက ကုန္ၿပီလား ဆုိေတာ့.. ကုန္ၿပီ တဲ့.. ၿပီးတာနဲ႔ ဒီလုိအတတ္ပညာနဲ႔ ေနာက္သူတပါးကို မလုပ္ဖို႔.. အဲလုိလုပ္ရင္ ငရဲခံရတဲ့အေၾကာင္း ေျဖာငး္ဖ် နားခ်လြတ္တာေပါ့ဗ်ာ.. တစ္ခါတည္း ပညာေတြ အဆက္ျဖတ္မလားဆိုေတာ့ အဲလုိေတာ့မရေသးဘူး တဲ့ .. သူလည္း တဆင့္ခံပညာယူထားတာတဲ့.. ပညာဆင့္ျမင့္ေနၿပီဆုိေတာ့ ေျဖးေျဖးခ်င္းျဖတ္ခ်မွ ရမွာတဲ့.. တစ္ခါတည္း ျဖတ္လုိက္ရင္ သူ႔အသက္ေတာင္ အႏၱရယ္ျဖစ္မယ္ ဆုိပဲ.. အဲဒါနဲ႔ အဖြားကလည္း နင့္အသက္အႏၱရာယ္ျဖစ္မွာေတာ့ စိုးရိမ္တယ္.. သူမ်ားအသက္ကိုေတာ့ နင္ကလုပ္တယ္.. တရားရဲ႕လား.. ဆုိေတာ့ .. သူေနာင္တရပါၿပီတဲ့.. ေနာက္မလုပ္ေတာ့ဘူး လုိ႔ ကတိေပးတယ္..
ၿပီးေတာ့မွ.. ဘုရားကုိ အရင္ကန္ေတာ့.. အထက္ပုဂိၸဳလ္ေတြ ကန္ေတာ့.. ေနာက္ ဆရာႏွစ္ဦးကို ကန္ေတာ့ ခုိင္းၿပီး မွ ျပန္ထြက္ခုိင္းေတာ့တယ္..
ဒီလုိနဲ႔ ေနာက္ေန႔ ဖြားေလးလည္း အရင္ကအတုိင္း က်မ္းက်မ္းမာမာေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ျပန္ေနႏိုင္သြားပါတယ္လို႔ ေျပာရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ေတြ႕ေလးကို ဇာတ္သိမ္းလုိက္ပါတယ္..
၀င္ေရာက္ဖတ္ရႈအားေပးၾကတဲ့ ပရိသတ္မ်ားကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. စာအေရးအသားညံ့ဖ်င္းမႈမ်ားပါရင္ ခြင့္လႊြတ္ပါလုိ႔ ေတာင္းပန္ရင္း..
ဒါကေတာ့ ငယ္ငယ္က ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ ေလ့လာၾကည့္ရႈခဲ့ရတဲ့ ပေယာဂထုတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးပါပဲ..
ကၽြန္ေတာ္အဖြားက ပေယာဂကုတဲ့ အထက္လုိင္းလုိ႔ေခၚမယ့္ ဂိုဏ္းတစ္ဂုိဏ္းကပါ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက အဖြားေဆးကုရင္ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ၾကည့္ေနက်ေပါ့ဗ်ာ..အဖြားက လူနာကို ရုိက္တာနွက္တာတုိ႔ ဘာတုိ႔ေတာ့မလုပ္ပါဘူး.. ေမတၱာနဲ႔ကုတာပါ.. အရမ္းၾကမး္ၿပီး အာခံတတ္တဲ့ ပေယာဂမ်ိဳးနဲ႔ေတြ႕မွသာ ေဆးေတာင့္ေလးတစ္ေတာင့္နဲ႔ ေနာက္ ဂုတ္ကို ေထာက္ထားလုိက္တာပါ..အဲလုိေထာက္လုိ႔ကေတာ့ အဲဒီ ပေယာဂ ဘယ္လိုမွ မခံႏုိင္ဘူးဗ်ိဳ႕..ေဆးေတာင့္ကေလးက လက္ညိဳးလက္တစ္ဆစ္ေလာက္ေလးပါ..ၿပီးေတာ့ တံုးတံုးၾကီးပါ.. ဟုိ ေသာက္ေဆးေတာင့္လုိ ဟာမ်ိဳးေပါ့.. မဲမဲေလးပါ
တစ္ခါတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ျမင္ဖူးတဲ့ ပေယာဂထုတ္တဲ့အေၾကာင္းေျပာျပမယ္..
အင္မတန္ ၾကမး္ပါတယ္ဗ်ာ.. ျဖစ္တာက အဖြားရဲ႕ေမာင္ ကၽြန္ေတာ္ဖိုးေလးေပါ့ဗ်ာ.. သူ႔မိန္းမ မွာျဖစ္တာ..
မေက်နပ္တဲ့လူက အပင္းသြင္းလုိက္တယ္လုိ႔ေျပာတာပဲဗ်ာ.. တငူငူတငိုင္ငိုင္နဲ႔ ညေနဆို ငိုယုိၿပီးေတာ့..
ထမင္းေတြလည္း အရမ္းစားတာပဲတဲ့..အရင္တုန္းက ေၾကာင္စာေလာက္ စားတဲ့သူက အခုဆုိ ဇလံုၾကီးနဲ႔ ေလးငါးဇလံု စားတာတဲ့..
ပထမေတာ့ စားႏုိင္ရင္ စားေပါ့ေနာ္.. ေနာက္ေတာ့ အသားဟင္း မပါရင္လည္း အိမ္ကလူေတြကို ရန္လုပ္ေသးတာတဲ့.. တစ္ခါတစ္ေလ ဗိုက္ေအာင့္တယ္ ဆုိၿပီး လူးလိမ့္ေနတာပဲ..ေနာက္ဆံုး မခံႏုိင္ေတာ့ အဖြားကိုလာေျပာမွပဲ.. အဖြားက သူ႔ဆီေခၚလာဖုိ႔ေျပာတယ္..
အဖြားအိမ္က အျပန္ ဖုိးေလးက သူ႔မိန္းမကို ေခၚေတာ့..
" နင္တုိ႔ဘယ္သြားလဲ ငါသိတယ္ တဲ့.. ငါ မလုိက္ဘူး...အတင္းေခၚရင္ ငါ အိမ္ေပၚကခုန္ခ်မွာေနာ္.. " ဆုိၿပီး အိမ္ေပၚထပ္ကေတာင္ ခုန္ခ်မလိုလုပ္တယ္ဗ်..တစ္ရပ္ကြက္လံုး ၀ုိင္းၾကည့္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ.. ေနာက္ေတာ့ အိမ္နီးနားခ်င္း ေယာက်ၤားေလးေတြက တိတ္္တိတ္ေလးတက္ၿပီး ခ်ဳပ္.. အတင္းေခၚမွ ရုန္းကန္ုၿပီးပါလာတယ္..ဒါေတာင္ ဗလေကာင္းေကာငး္ ၃ ၄ ေယာက္ မႏုိင္လုိ႔ ဒီ မိန္းမ ပိန္ပိန္ေလးကို ၅ ေယာက္ ၆ ေယာက္ေလာက္က ပုိင္းခ်ဳပ္.. ကားေပၚတင္ အဖြားဆီကိုေရာက္လာတာေပါ့ဗ်ာ..
လမ္းမွာ " ငါ့အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိေစရမယ္.. " လုိ႔ ေအာ္ဟစ္ၾကိမ္းေမာင္းေနေသးတယ္ ဗ်.. ဖိုးေလးလည္း စိတ္မေကာင္းဘူးေပါ့ဗ်ာ..ေနာက္ဆံုး အဖြားအိမ္ေပါက္၀ေရာက္ေတာ့ သူ႔ဘာသာဆင္းၿပီးအိမ္ေပါက္၀ကို ဖေနာင့္နဲ႔ သံုးခ် ေပါက္ေသးတယ္ဗ်..သူလာၿပီလုိ႔ ၾကားကတည္းက အဖြားက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို အေ၀းမွာေရွာင္ခိုင္းထားတယ္ေလ..
သူက ဘုရားစင္ေရွ႕လုိက္လာတယ္.. ေရာက္ေတာ့.. ဘုရားစင္ဘက္ ေျခေထာက္ၾကီးထုိးၿပီး လုပ္ေနတယ္.. ဖြားေလးက အရမ္းမ်က္ႏွာခ်ိဳတယ္ဗ်.. လူတုိင္းကို ျပံဳးျပံဴးေလးပဲ စကားေျပာတာ.. လူတုိင္းက ခ်စ္ၾကတယ္ေလ.. ဒါေပမယ့္ အဲဒီအေခါက္ ဖြားေလးမ်က္ႏွာက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးတဲ့ အဖြားၾကီးမ်က္ႏွာလုိမ်ိဳး.. မ်က္ႏွာအေရျပားေတြ ရံႈတြၿပီး အသက္ၾကီးၾကီး အဖြားၾကီးလုိလုိမ်က္ႏွာၾကီးဗ်... စကားသံကလည္း ဖြားေလးအသံမဟုတ္ဘူး.. အဲဒါနဲ႔ အဖြားက ဘုရားစင္ဘက္ေျခေထာက္မထုိးဖို႔နဲ႔ ဘုရားရွိခုိးဖို႔ ေျပာတယ္.. ဘယ္လုိမွေျပာလုိ႔ မရဘူး.. ဒါနဲ႔ အဖြားလည္း စိတ္တုိလာၿပီး
" ေအး,, နင္ဦးမခ်ရင္ နင့္ကို အထက္ပုဂိၢဳလ္ ဆိုင္ရာပုိင္ရာေတြနဲ႔ လုပ္ရေတာ့မွာပဲ ... " ဆုိေတာ့
" စမ္းၾကည့္လိုက္ေလ. ငါက တိမ္ညႊန္႔ေတာင္ စားႏုိင္ေနၿပီတဲ့ .. နင္စမ္းႏုိင္ရင္ စမ္းၾကည့္..." " ဆုိၿပီး ပမာမခန္႔ေတာင္ တင္ပလႅင္ေခြထုိင္ေနေသးတယ္.. အဖြားကို စိန္ေခၚေတာ့တာပဲ..
အဲဒီေတာ့ အဖြားလည္း အထက္ပုဂိၢဳလ္ ဆုိင္ရာပုိင္ရာေတြကို တိုးတိုး တိုးတုိးနဲ႔ ဂါထာေတြရြတ္ၿပီး ဘုရားစင္မွာ ကပ္ထားတဲ့ ေသာက္ေတာ္ေရကုိ စြန္႔.. ေနာက္ၿပီး ဘုိးေတာ္ေတြကုိ ကပ္ထားတဲ့ အုန္းပြဲထဲက သေျပရႊက္နဲ႔ ပက္ေတာ့တာပဲ...
ကၽြန္ေတာ္ ေစာေစာက ေျပာသလုိ သေျပရြက္နဲ႔ ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရ ပက္တာေတာင္ သူက ေခါင္းကိုယမ္းၿပီး ေပခံေနတာဗ်..
အဲဒါနဲ႔ အဖြားလည္း အနားက အဖြားနဲ႔ ဂိုဏ္းတူ ဦးေလးတစ္ေယာက္ကို သြားေခၚခုိင္းရေတာ့တယ္..
သူက ဘာေကာင္လဲဆုိတာ အဖြားကသိလုိက္ၿပီေလ.. ေတာ္ရံုေကာင္ေလာက္ဆုိရင္ ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရကို ဘယ္ခံႏိုင္လိိမ့္မလဲ..
အဲဒီမွာ ဦးေလးေရာက္လာေတာ့ သူက ပမာမခန္႔ ရယ္ၿပီး
" နင္တုိ႔က ႏွစ္ေယာက္ေတာင္လား.. လာခဲ့.. လာခဲ့စမ္းပါ.. နင္တုိ႔ လုပ္ၾကည့္ေလ.. ေအး..နင္တုိ႔ပညာကုန္လုိ႔ ငါ့အလွည့္လာရင္ေတာ့ နင္တုိ႔ေတြ အေသပဲ... " ဆုိၿပီး မ်က္ေထာက္နီၾကီးနဲ႔ ေျပာတာမ်ားဗ်ာ.. တကယ္ေၾကာက္စရာႀကီး...
အဲဒီ ဦးေလးေရာက္လာမွ.. အဲဒီဦးေလးမွာ ပါတဲ့ ေဆးေတာင့္နဲ႔ နားထင္ကိုတစ္ဖက္ လည္ဂုတ္ကို တစ္ဖက္ ေထာက္.. အဖြားက သူ႔လက္ေကာက္၀တ္ႏွစ္ဖက္ကိုေထာက္.. ဂါထာေတြ ရြတ္လုိက္တာဗ်ာ.. ဥံဳ ခံခံၿပီး ရြတ္ရတာ.. အၾကာၾကီးပဲ.. ၾကားရတဲ့လူေတာင္ ၾကက္သီးထစရာ.. ပထမေတာ့ အဲဒီလူနာ ဖြားေလးက အံၾကီးၾကိတ္ၿပီး ေတာင့္ခံထားတယ္ဗ်.. အသားေတြတုန္ေနတယ္..ေနာက္ၿပီး
သြားေတြမ်ားဗ်ာ.. က်လိ က်လိနဲ႔ေတာင္ အသံၾကားရတယ္..ေမးေၾကာၾကီးေတြေထာင္လုိ႔... အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာၿပီး ေနာက္ေတာ့မွ.. တအားအားနဲ႔ေအာ္ေတာ့တာပဲဗ်ိဳ႕..အသံအက်ယ္ၾကီးပဲ..
မသိရင္ ေတာ္ေတာ္နာနာက်င္က်င္ ခံေနရတဲ့ပံုပဲ.. ေဆးေတာင့္ေလးေတြနဲ႔ပဲ ေထာက္တာေနာ္.. ေအာ္တာမွ အသားကုန္ပဲ
ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ေတြေတာင္ က်တယ္..ၾကည့္တဲ့လူအားလံုးလည္း ဘယ္သူမွ တုတ္တုတ္ေတာင္ မလႈတ္ရဲဘူး.. အဲလုိပဲ ကၽြန္ေတာ္အဖြားနဲ႔ ဦးေလးလည္း ေခၽြးေတြမ်ား ေရခ်ိဳးထားသလားေအာက္ေမ့ရတယ္..
ေနာက္ေတာ့မွ ဟင္းးးးးးးးးးး ဆုိၿပီး သက္ျပင္းရွည္ၾကီး တစ္ခ်က္ခ်ၿပီး..
" ေအး.. နင္တုိ႔လက္ဦးသြားလုိ႔ ႏိုင္သြားတယ္.. ေတာက္..." ဆုိ ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္ၿပီး ေျခေထာက္ေတြဘာေတြ ျပင္ထုိင္ၿပီး..
" နင္တုိ႔ ရွိခိုးေစခ်င္တာ မဟုတ္လား.. ေအး.. ရွိခိုးတယ္ဟာ.. " ဆုိၿပီး ဘုရားကိုေပါက္ဆိန္ေပါက္သလုိ ရွိခိုးေတာ့တာပဲ.. အဲဒါနဲ႔ အဖြားက
" ေကာင္းေကာငး္ ရွိခိုး.. မရွိခိုးရင္ နင့္ကို ငါတို႔ရဲ႕ စက္ေတြကေန ဖယ္မေပးဘူး.. " ဆိုၿပီး ေျပာမွ ေသခ်ာရွိခိုးေတာ့တယ္..
အဲဒီေတာ့မွ.. အဖြားက သိခ်င္တာေတြ ေမးေတာ့တယ္..
" နင္ ဘယ္သူလဲ.. " ဆိုေတာ့
" ငါပညာသည္ပဲ.. " တဲ့..
" နင့္ပညာ အဆင့္ဘယ္ေလာက္ေရာက္ၿပီလဲ ေမးေတာ့.. "
" နင္တုိ႔လက္ဦးသြားလုိ႔.. နင္တုိ႔ပညာေလာက္နဲ႔ ငါ့ကို မႏိုင္ဘူး.. ငါကတိမ္ညႊန္႔ေတာင္ စားတဲ့အဆင့္ေရာက္ေနၿပီ .." တဲ့..
ေနာက္မွ အဖြားျပန္ေျပာျပတာက ကေ၀ျဖစ္ေနၿပီတဲ့.. ကေ၀ေတာင္ ရုိးရုိးကေ၀ မဟုတ္ဘဲ.. ေနာက္ထပ္နဲနဲေလးသာ ျမင့္သြားရင္ ေဇာ္ကနီ ေဇာ္ကနက္အဆင့္ထိေရာက္ေတာ့မယ္ တဲ့..အဲဒီအခ်ိန္သာ လုပ္ႏုိင္လုိက္ၿပီဆုိ၇င္ အဖြားတုိ႔လည္း ဘယ္လုိမွ မတတ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး တဲ့..ေနာက္ေတာ့ အဖြားက ထပ္ေမးတယ္..
" နင္ဘယ္မွာေနတာလဲ.. ဘာအျငိဳးနဲ႔လုပ္ရတာလဲ.. " တဲ့..
အဲဒီေတာ့ သူက " ငါ့မွာ ဘာအျငိဳးမွမရွိဘူး.. အကူအညီလာေတာင္းလုိ႔ လုပ္ရတာ.. " တဲ့..
ဒါေတာင္ အကူအညီေပးရံုပဲေနာ္.. သူသာလုပ္ရင္ ေသမ်ားေသသြားမလားမသိဘူး..
ဖြားေလး ဗုိက္ေအာင့္ ေအာင့္ေနတဲ့ကိစၥကို အဖြားက သိေတာ့..
" နင္ သြင္းထားတဲ့ နင့္စက္ေတြ အကုန္ထုတ္.. ဖ်က္သင့္တာဖ်က္.. ထုတ္သင့္တာထုတ္.. ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နင့္စက္ေတြသြင္းထားတာလဲ.. ဒီမွာ လူနာ ေတာ္ေတာ္ခံစား၇ေနတယ္.. " လုိ႔ေျပာေတာ့..
" နည္းနည္းေလးပါ.. " တဲ့..
အဲဒီေနာက္.." နင့္စက္ေတြ ဆံစကေန ေျခဖ်ားအထိ.. အကုန္ထုတ္စမ္း.. အထက္ပုဂိၸဳလ္ မ်ားအမိန္႔အရ.. မျခြင္းမခ်န္ေစရ.. စက္မ်ား အကနု္ထုတ္ႏုိင္ေစရမည္.. ငါဆရာ အမိန္႔.. " လို႔ေျပာတဲ့အခါ.. သူ႔တစ္ကုိယ္လံုးကို ပြတ္သပ္ၿပတယ္..
လက္ေတြေရာ ေျခေထာက္ေတြေရာ ေခါင္းေတြေရာ.. အကုန္ပြတ္သပ္ခ်ျပတယ္..
အဲဒီေနာက္.. " က်န္ေသးလား .." ဆုိေတာ့.. " က်န္ေသးတယ္.... " ဆုိၿပီး.. အန္မလုိလုပ္ျပတယ္..
အဖြားလည္း ၾကည့္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ဇလံုတစ္လံုယူခုိင္းလုိက္တယ္..
အဲဒီမွာ.. အန္တာ အန္တာဗ်ာ.. မရြ႕ံၾကနဲ႔ေနာ္..
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမင္ဖူးထားတာ.. အန္တဲ့အခါ အစာေဟာင္းေတြ အစာေျခၿပီးသားေတြ အေက်ေတြကို အရည္ေတြနဲ႔ေရာၿပီး အန္တာပဲျမင္ဖူးပါတယ္..ဖြားေလး အန္တာကေတာ့ အဆီတုံးေတြဗ်ာ.. တစ္တံုးတစ္တံုး နည္းတာမဟုတ္ဘူး.. အတံုးၾကီးေတြ မွ အၾကီးၾကီးေတြပဲ.. ေသြးစေသြးနေတြေတာင္ပါတယ္...
၀က္သားလုိ အဆီေတြလည္း မဟုတ္ဘူးဗ်.. ျမင္ေအာင္ေျပာရရင္ ငါးအသည္းေတြ လုိေလ..
ငါးအေကာင္ၾကီးကို ရင္ခြဲလုိက္ရင္ အထဲက အသည္း အူေတြေတြထြက္လာသလုိ အဆီတုံးၾကီးေတြ.. ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ဗ်..
ၾကည့္ရတဲ့လူေတာင္ ၾကက္သီးထတယ္..ေနာက္ဆံုးမွာ ပါလာတာက ဆံပင္ အေထြးၾကီး... နဲနဲေနာေနာၾကီးမဟုတ္ဘူး..
အေထြးလုိက္ၾကီးကို က်လာတာ.. .ၾကည့္ေနတဲ့လူေတြ အားလံုးလည္း .. ဟာ ကနဲျဖစ္သြားတာေပါ့..
ဆံပင္က ေနာက္ဆံုးပဲ..
ၿပီးေတာ့.. အဖြားက ကုန္ၿပီလား ဆုိေတာ့.. ကုန္ၿပီ တဲ့.. ၿပီးတာနဲ႔ ဒီလုိအတတ္ပညာနဲ႔ ေနာက္သူတပါးကို မလုပ္ဖို႔.. အဲလုိလုပ္ရင္ ငရဲခံရတဲ့အေၾကာင္း ေျဖာငး္ဖ် နားခ်လြတ္တာေပါ့ဗ်ာ.. တစ္ခါတည္း ပညာေတြ အဆက္ျဖတ္မလားဆိုေတာ့ အဲလုိေတာ့မရေသးဘူး တဲ့ .. သူလည္း တဆင့္ခံပညာယူထားတာတဲ့.. ပညာဆင့္ျမင့္ေနၿပီဆုိေတာ့ ေျဖးေျဖးခ်င္းျဖတ္ခ်မွ ရမွာတဲ့.. တစ္ခါတည္း ျဖတ္လုိက္ရင္ သူ႔အသက္ေတာင္ အႏၱရယ္ျဖစ္မယ္ ဆုိပဲ.. အဲဒါနဲ႔ အဖြားကလည္း နင့္အသက္အႏၱရာယ္ျဖစ္မွာေတာ့ စိုးရိမ္တယ္.. သူမ်ားအသက္ကိုေတာ့ နင္ကလုပ္တယ္.. တရားရဲ႕လား.. ဆုိေတာ့ .. သူေနာင္တရပါၿပီတဲ့.. ေနာက္မလုပ္ေတာ့ဘူး လုိ႔ ကတိေပးတယ္..
ၿပီးေတာ့မွ.. ဘုရားကုိ အရင္ကန္ေတာ့.. အထက္ပုဂိၸဳလ္ေတြ ကန္ေတာ့.. ေနာက္ ဆရာႏွစ္ဦးကို ကန္ေတာ့ ခုိင္းၿပီး မွ ျပန္ထြက္ခုိင္းေတာ့တယ္..
ဒီလုိနဲ႔ ေနာက္ေန႔ ဖြားေလးလည္း အရင္ကအတုိင္း က်မ္းက်မ္းမာမာေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ျပန္ေနႏိုင္သြားပါတယ္လို႔ ေျပာရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ေတြ႕ေလးကို ဇာတ္သိမ္းလုိက္ပါတယ္..
၀င္ေရာက္ဖတ္ရႈအားေပးၾကတဲ့ ပရိသတ္မ်ားကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. စာအေရးအသားညံ့ဖ်င္းမႈမ်ားပါရင္ ခြင့္လႊြတ္ပါလုိ႔ ေတာင္းပန္ရင္း..
No comments:
Post a Comment