" အသနားပိုေတာ့ နတ္မိမယ္ႏွင့္ ညားရခန္းႀကံဳရသတဲ့ကြယ္ " ( ပံုျပင္ )

 

 ေရွးေရွးတုန္းက ေတာကၽြဲအင္းဆိုတဲ့ ရြာေလးတစ္ရြာမွာ ရိုးသားၿပီးသနားၾကင္နာတတ္တဲ့ ဖိုးေဆာင္းနဲ႕ ကုလားႀကီးဆိုတဲ့ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ရွိသတဲ့...သူတို႔ဟာလယ္ယာအလုပ္လုပ္ၾကတယ္..တစ္ေန႔မွာေတာ့ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ဟာ
ေတာထဲထင္းေခြသြားၾကတယ္..သူတို႕ဟာ အင္းေဘးမွာ ဥႀကီးႏွစ္လံုးကို ေတြ႕ၾကတယ္........... “အင္း ဒီဥႀကီးေတြကိုေပါက္
ဖြားလာေအာင္ဝပ္ေပးမယ့္ မိခင္လည္းမရွိဘူးထင္တယ္”“ေရအိုင္ေဘးနားမွာဆိုေတာ့ေရေငြ႔ေတြနဲ႕ ေအးေနလို႔ ေႏြးေထြးမႈ မရွိဘဲဒီဥေတြ ေပါက္လာမွာ မဟုတ္ဘူး ” “ဒီေတာ့ ငါတို႕အိမ္ကို ယူသြားၿပီး ဥကေနအေကာင္ေပါက္ေအာင္ျပဳစုေပးရမယ္” ဒါနဲ႕ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္တိုင္ပင္ၿပီး ဥႀကီးေတြကိုယူၿပီး အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့ၾကသတဲ့... အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့
 ေကာက္ရိုးေတြခင္းၿပီးဥႀကီးႏွစ္လံုးကိုထားတယ္...ၿပီးေတာ့ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ဟာ ဥေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတယ္...ဒါေပမဲ့ဥေတြဟာ ဘာမွမထူးျခားဘဲျဖစ္ေနသတဲ့...ဒါေၾကာင့္ဘာေတြလိုေနသလဲလို႕စဥ္းစားၾကတာေပါ့...“အင္း ဥႀကီးေတြမေပါက္ႏိုင္တာ အေႏြးဓာတ္မ်ားမ်ားလိုလိုို႔ပဲ ျဖစ္ရမယ္ ”“ဒီေတာ့ငါတို႔မွာရွိသမွ် ေႏြးမယ့္ပစၥည္းေတြယူၿပီးအံု
ထားေပးရင္ေကာင္းမယ္” ဒါနဲ႔သူတို႕ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ဟာ အိမ္ထဲမွာရွိသမွ်ေစာင္ေတြအိပ္ယာခင္း ေခါင္းအံုးအဝတ္
 ျခင္ေထာင္ပါ မက်န္ဥႀကီးႏွစ္လံုးေပၚ ဖံုးထားလိုက္တယ္.. ဒီလိုနဲ႔ရက္ေတြၾကာလာျပန္တယ္... ဒါေပမဲ့ ဥႀကီးႏွစ္လံုးဟာ ဘာမွထူးျခားမလာဘူး .... သူတို႔ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ဟာလည္း အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ဘဲ ဥႀကီးေတြနဲ႔ အလုပ္ရွုပ္ေနတယ္... 

ဒါနဲ႔သူတို႔အိမ္မွာရွိတဲ့ စားစရာေတြကို စားေသာက္လာၾကတာ ကုန္သြားတယ္... သြားေခ်းငွားတာေပါ့... “ဟာ မင္းတို႔ဟာကမဟုတ္ေသးပါဘူး ဘာဥမွန္းမသိတဲ့ဥႀကီးႏွစ္လံုးနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနတာပ”အဓိပၸါယ္မရွိတဲ့အလုပ္ကိုလုပ္ေနတာမရွက္ၾကဘူးလား ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္မလုပ္ဘဲ မေယာင္ရာဆီလူးေနၾကတယ္”....“ ဒီေတာ့ စားဖို႔အတြက္လဲကိုယ့္
ဖာသာကိုယ္ရွာႀကံစားၾကဘာမွမေပးႏိုင္ဘူး”အိမ္နီးခ်င္းေတြေျပာဆိုၿပီးႏွင္လႊတ္လိုက္လို႕ညီျဖစ္သူလည္းအိမ္ကိုျပန္
လာခဲ့ရတယ္...ဒါနဲ႔ညီျဖစ္သူ လည္း အစ္ကိုဖိုးေဆာင္းကို အေၾကာင္းစံုျပန္ၿပီးေျပာျပတာေပါ့...“အင္း သူတို႔ေျပာတာလဲ
ဟုတ္တာပဲငါတို႔ေတြလဒီဥႀကီးေတြကိုတတ္ႏိုင္သေလာက္ေစာင့္ေရွာက္ၿပီးၿပီ” “ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္မလုပ္ႏိုင္ဘဲျဖစ္ေနတာ အမွန္ပဲကြ” ဒီေတာ့ဒီဥေတြကို ငါတို႔ေတြ႕ခဲ့တဲ့ေနရာမွာပဲ ျပန္ထားလိုက္ၾကစို႕” ဒါနဲ႔ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ဟာ ဥႀကီးႏွစ္လံုးကိုယူၿပီး နဂိုေတြ႕ခဲ့တဲ့ေနရာမွာ ျပန္ထားလိုက္ၾကတာေပါ့....

 ၿပီးေတာ့သူတိုဟာ စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ ၾကည့္ေနၾကတယ္... အဲဒီခ်ိန္မွာပဲသူတို႕အနားမွာရုတ္တရက္ ေတာမီးေလာင္လာ
သတဲ့ ....တိရစာၦန္ေလးေတြ ဟာလည္းေၾကာက္လန္႕တၾကား ေျပးလႊားၾကေတာ့တာေပါ့... “ဟာေတာမီးေလာင္တာေဟ့
”ဒီလိုနဲ႔ ေတာမီးဟာ ဥႀကီးေတြရွိတဲ့ေရအိုင္နဲ႔ နီးလာေတာ့သတဲ့ .... ၿပီးေတာ့မီးေတာက္ေတြဟာ ဥႀကီးေတြအနားကတျဖည္း
ျဖည္းေရာက္လာတယ္..... “ဟာ ဒီအတိုင္းဆိုရင္ ဒီဥႏွစ္လံုးကိုမီးေလာင္ၿပီး ပ်က္စီးေတာ့မွာပဲ.” “ ကဲငါတို႔ ညီအစ္ကို ဒီဥႀကီးႏွစ္လံုးကို ေတာမီးလြတ္တဲ့ေနရာသယ္ေျပးၾကစို႔” ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ဟာလည္း ဥႀကီးေတြကို မီးလြတ္ရာသယ္
ေျပးၾကတယ္... ဒီလိုနဲ႕ေတာစပ္ေရာက္ေတာ့ ေတာမီးေဘးကေန လြတ္သြားေတာ့သတဲ့... ဒီေတာ့မွ ညီအစ္ကိုႏွစ္
ေယာက္ဟာလည္း ဥေတြခ်ၿပီးအေမာေျဖၾကတယ္... အဲဒီခ်ိန္မွာေတာမီးရဲ႕ အပူေငြ႔ေၾကာင္ ဥႀကီးႏွစ္လံုးကြဲအက္သြားတယ္....
. ဥႀကီးတစ္လံုးထဲက ေရႊေရာင္အေမြးအေတာင္ေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ ဘဲေလးႏွစ္ေကာင္ ထြက္လာသတဲ့... ေနာက္ဥတစ္လံုးထဲက အရမ္းေခ်ာေမာလွပတဲ့ နတ္မိမယ္ေလးႏွစ္ေယာက္ ထြက္လာသတဲ့.. ဒီအခါ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္လည္း အံ့အားသင့္ေနေတာ့တာေပါ ့ေရႊဘဲႏွစ္ေကာင္ဟာ သူတို႕ညီအစ္ကိုေဘးနားမွာေတာင္ပံခတ္လိုက္တယ္.. ဒီအခါ ေတာင္ပံထဲကေရႊမႈန္ေလးေတြဟာထြက္က်လာသတဲ့...နတ္မိမယ္္ႏွစ္ေယာက္ဟာလည္းသူတို႔ညီအစ္ကိုနားေရာက္လာတယ္.... “ရွင္တို႔ ညီအစ္ကိုဟာ အရမ္းကိုသနားၾကင္နာစိတ္ရွိတဲ့သူေတြပါပဲ ရွင္တို႔ရဲ႕ကရုဏာနဲ႕ကူညီမႈကို မရခဲ့ရင္ ကၽြန္မတို႕ဟာ ပ်က္စီးသြားမွာအမွန္ပဲ”“ဒါေၾကာင့္ ရွင္တို႕ကိုေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ႕အလုပ္ေကၽြးျပဳပါရေစ ” ဒါနဲ႕ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္လည္း ေရႊဘဲႏွစ္ေကာင္နတ္မိမယ္ေလးေခၚၿပီးခ်မ္းခ်မ္းသာသာေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲေနထိုင္သြားေတာ့
သတဲ့ကြယ္ .........


Credit to original writer