"အဘုိးေျပာတဲ့ရာဇ၀င္ပုံျပင္ ( ၇ ) ရွင္ေမြးလြန္း + မင္းနႏၵာ"

ရွင္ ေမြးလြန္း + မင္းနႏၵာ
”ေဟာ သားတို႔သမီးတုိ႔ေရာက္လာႀကျပီ ကိုး---လာ ထုိင္ႀက -ထုိင္ႀက ”
” ဒီေန႔ ရွင္ေမြးလြန္း နဲ ့မင္နႏၵာအေႀကာင္းဆက္ေျပာရမယ္ေနာ္ အဘုိး
အဘုိး ဟုိတေန႔က ေကာင္ခန္းက်မွ ရပ္သြားတာ ”
” ေအးေအး ဟုတ္ပါျပီ အရင္တပတ္က ဘယ္ေရာက္သြားလဲ ”
” သမီးေတာ္ကေလးကို နာမယ္ေပးမဲ့ေန ့ေရာက္တဲ့အခါမွာ ေမြးမဲ့ေမြးေတာ့ထူးထူးဆန္းဆန္း
မယ္ေတာ္ေသျပိးမွ၀မ္းထဲမွာအသက္ရွင္ျပိးေမြးလာတဲ့အတြက္၊ ေမြးမွေမြးလြန္း ရွင္ေမြးလြန္း
လုိ႔နံမယ္
ေပးလုိက္တယ္၊ေနာက္ျပီးသီးျခားေဆာက္ထားတဲ့တစ္ပင္တို္င္ျမနန္းမွာအထိန္းေတာ္ေတြနဲ ့အတူ
ထားလုိက္တယ္ေလ အဘုိး ”
ေအး ဟုတ္တယ္ ၊
” ရွင္ေမြးလြန္းေလးကိုစာသင္တဲ့အရြယ္ေရာက္ရင္စာသင္ေပးတယ္၊မိန္းခေလးေတြတက္သင့္
တဲ့ပညာေတြကိုသင္ေပးဘုိ ့အကသင္ေပးတယ္၊ေစာင္းတီးသင္ေပးတယ္၊စာေပက်မ္းဂန္ေတြကုိစုံလင္
ေအာင္ဆရာေတြကိုေခၚျပိးသင္ေပးထားတယ္၊အဲဒီလုိနဲ့ရွင္ေမြးလြန္းကေလးပ်ိဴျမစ္နုဳနယ္ခ်စ္စဘြယ္
အရြယ္ကေလးေရာက္လာတယ္၊သူကေလးကလဲသူ ႔ရဲ ့မိခင္သု၀ဏၰေဒ၀ီလုိဘဲလွပေႀကာ့ရွင္းေျခာက္
ျပစ္ကင္းကေလးျဖစ္လာဘဲ၊
ညေနခင္းဆုိရင္ ဥယ်ာဥ္ပန္းျခံထဲဆင္းျပီးပန္းခင္းေတြထဲမွာသီခ်င္းဆိုရင္းကစားေနေလ့ရွိတယ္
ညဘက္ဆုိရင္ ကိုယ္တို္င္ေစာင္းတီးျပိးသီခ်င္းဆိုေနတက္တယ္။
”ပန္းသတင္းေလညွင္းေဆာင္ လူသတင္းလူခ်င္းေဆာင္္ဆုိသလုိ၊ရွင္ေမြးလြန္းကေလးရဲ ့ေခ်ာေမာလွပ
တဲ့သီတင္းကဥကၠပတိုင္းနို္င္ငံအထိသင္းပ်န္႔လာတယ္၊ ဥကၠလပေနျပည္ေတာ္မွာလဲမင္းနႏၵာကေလးအရြယ္ေရာက္လာလုိ ့လူပ်ိဳကေလးျဖစ္လာတယ္၊
မင္းနႏၵာကေလးေမြးစဥ္ကဘုရင္ႀကီးကပုဏၰျဖဴ+ပုဏၰညီုေတြကိုေခၚျပီးကံဇာတာစစ္ခိုင္းေတာ့မင္းသား
ေလးဟာေရလမ္းခရီးသြားမွာအသက္အႏၱရယ္ရွိတယ္လုိ႔ေဟာထားတယ္၊
ဥကၠလာပမင္းႀကီးကသာေတာ္ေလးဟာေမြ နန္းေမြဆက္ခံရမဲ့သားေတာ္ေလးျဖစ္လုိ႔၊အသက္အႏၱရယ္
မျဖစ္ေအာင္အထိန္းေတာ္အေစာင့္အေရွာက္ေတြနဲ့ေသေသခ်ာခ်ာျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ထားေစတယ္၊
သားေတာ္ကေလးအႏၱရယ္ႀကဳံရင္ကာကြယ္ဘုိ႔သိႀကားမင္းေပးထားတဲ့ႀကိမ္စႀက္ာကိုေပးထားတယ္၊
(အဲဒီႀကိမ္စႀက္ာကေရကိုရုိက္လုိက္ရင္ေရထဲကအႀကီးဆုံးသတၱ၀ါကလာခစားရတယ္၊ေလထဲမွာရုိက္
လုိက္ရင္ေလထဲကအႀကီးဆုံးသတၱ၀ါကလာခစားရတယ္၊)
အဲဲဒီအခ်ိန္မွာငမိုးရိပ္ကိုက္သတ္လုိ႔ေသသြားရွာတဲ့ဖုိးေထာလပန္းကလဲသူ႔့ဆုေတာင္းအတုိင္း လ႔ူဘ၀ေရာက္လာျပီးေမာင္ေပါက္က်ိဳင္းဆိုတဲ့အမည္နဲ႔ဥကၠလာပမင္းႀကီးထံမွာမင္းမွဳထမ္းလာျဖစ္တယ္
” အဘုိး ေမာင္ေပါက္က်ိဳင္းဆုိတာ ဟုိနဂါးကိုနို္င္တဲ့ေမာင္ေပါက္က်ိဳင္းဆိုတာလား ”
” မဟုတ္ဘူး ကဲြ ့ - အဲဒီေမာင္ေပါက္က်ု်ိဳင္းဆုိတာက ” သတုိးနဂါးနို္င္မင္း ” သူကဒုတိယ
တေကာင္းမင္းဆက္( ၁၇ ) ဆက္မွာ သတၱမေျမာက္မင္းကဲြ ့
( အင္းအဘုိးက ငါ့ေျမးတို႔ကိုျမန္မာမင္းေတြရဲ ့ရာဇ၀ပင္ပုံျပင္ေတြကိုသကၠရဇ္္ အစဥ္လုိက္ေျပာျပခ်င္
တာကဲြ ့ ဒါေပမဲ့ ပထမတေကာင္းမင္ဆက္ရဲ့( ၃၃ ) ဆင္ေနာက္ဆုံးမင္းသတုိးမဟာရာဇာ ကေန
သေရေခတၱရာမင္းဆက္ကိုေရာက္သြားေတာ့(မဟာသမၻ၀ တို႔ စူဠသမၻ၀ တို႔အေႀကာင္းေျပာရေတာ့
တာေပါ့ ) ဒုတိယတေကာင္းမင္းဆက္မွာလဲ ျပဴေစာထီးတို႕ ေမာင္ေပါက္က်ိုဳင္းတုိ႔ဆိုတာလဲစိတ္၀င္
စားဘုိ႔ေကာင္တယ္ကဲြ ့) ေနာက္ေတာ့ အခ်ိန္ရ ရင္ေျပာျပမယ္ေနာ္
”ဟုတ္ - ေျပာျပေနာ္ အဘုိး သမီးတုိ႔က ႀကားတာႀကားဘူးတာ ေသေသခ်ာခ်ာမသိဘူး”
” အခု ေမာင္ေပါက္က်ိဳင္းဆိုတာက ငမုိးရိပ္ကို ဂလဲ့စားေခ်ဘုိ႔လူ၀င္စားျဖစ္လာတာ ၊သူက
ဥကၠလာပမင္းႀကီးထံမွာမင္းမွဳထမ္းျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ၊မင္းနႏၵာကေလးကိုအနီးကပ္ေစာင့္ေရွာက္ရတဲ့
အမတ္ျဖစ္လာတယ္၊သူကေက်းငွက္တိရစၦာန္ကေလးေတြကုိယဥ္ေက်းေအာင္စကားသင္ေပးတက္
တယ္၊ နႏၵာမင္းသားကေလးအရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာသံလ်င္က်ြန္းကရွင္ေမြးလြန္းကေလးရဲ ့
အလွသတင္းကေလးကလဲေမြးလာေတာ့ မင္းနႏၵာကေလးကစိတ္၀င္စားလာတယ္၊
လသာတဲ့ညေတြမွာမင္းနႏၵာကေလးတေယာက္ထဲသလြန္ေပၚကေန-လမင္းႀကီးကိုေမွ်ာ္
ႀကည့္ေနတုန္း-သံလ်င္က်ြန္းဘက္ကေနေစာင္းသံကေလးနဲ ့အတူသီခ်င္းသံကေလးကေလတစ္
ခ်က္ေ၀ွ ့လုိက္ရင္သြဲ ့သြဲ ့ေျပာင္းေျပာင္း ျငိမ့္ျငိမ့္ေညာင္းေညာင္းပ်ံ ့လြင့္ ျပန္ ့လုိလာတယ္---
သီခ်င္းတပုဒ္ စိန္ခ်ဴးၿကာေညာင္ - ေခတၱရာခင္မာခ်ိဳ -

မင္းနႏၵာကေလးက-ေစာင္းသံနဲ ့အသံရွင္ကေလးကိုစိတ္ကူးနဲ ့ႀကည္နဴးျပိးစဲြလန္းေနတယ္
တခါတေလ ေစာင္းသံမႀကားရတဲ့ေန ့ဆုိရင္ ---
” သူ ဒီေန ့ဘာမ်ားျဖစ္ေနလုိ ႔လဲ ေနထုိင္မေကာင္းလုိ ့လား ---- အေတြးေတြ ေ၀ျပီး အိပ္မေပ်ာ္နိုင္
ျဖစ္ေနတယ္၊
အဲဒီမအေႀကာင္းကို မင္းသားေလးကအထိန္းေတာ္အမတ္ႀကီးေပါက္က်ိဳင္းကိုဖြင့္ျပီးေျပာျပ
တယ္ -
” အမတ္ႀကီး က်ြန္ေတာ္ ေတာ့ ဒီအသံရွင္မင္းသမီးကေလးကိုစဲြလန္းေနျပီ အမတ္ႀကီးမကူ
ညီနိုင္ဘူးလား ” လုိ ႔ေျပာတယ္
အမတ္ႀကီးေပါက္က်ိဳင္းကမပူပါနဲအရွင္မင္းနႏၵာက်ြန္ေတာ္မ်ိဳးနီးစပ္ေအာင္ရြက္ေပးပါ့မယ္၊
အသင္မင္းသားခ်စ္ခင္စဲြလန္းေနတဲ့မင္းသမီးကေလးအတြက္ခ်စ္သ၀ဏ္လွြာတစ္ေဆာင္ေရးေပးပါ
က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးေရာက္ေအာင္ပို႔ေပးပါမယ္လုိ႔ေျပာလုိက္တယ္၊
မင္းသားကေလးက အမတ္ႀကီးစကားကိုႀကားေတာ့ အားရ၀မ္းသာျဖစ္သြားျပိး --
ရွင္ေမြးလြန္းအတြက္ခ်စ္သ၀ဏ္လွြာတစ္ေဆာင္ေရးေပးလုိက္တယ္၊
အမတ္ႀကီးကေက်းငွက္ကေလးတေကာင္ကိုေမြးျပီးစကားသင္ေပးတယ္
အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ႀကာလာျပီးေက်းငွက္ခေလးကလူစကားနားလည္လာျပီဆိုေတာ့
” အေမာင္ေက်းသားေလးဒီျမိဳ ႔မွေတာင္ဘက္ျမစ္ႀကီးကိုျဖတ္သန္းျပီးသြားရင္သံလ်င္က်ြန္းကုိ
ေရာက္လိမ့္မယ္၊အဲဒီက်ြန္းမွာႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့နန္းေတာ္ႀကီးတခုေတြ ့လုိက္မယ္၊အဲဒီနန္းေတာ္
ႀကီးရဲ ့အျပင္ဘက္မွာတပင္တို္င္ျမနန္းျပသာဒ္တစ္ေဆာင္ရွိတယ္၊
အဲဒီျပသာဒ္ထဲမွာမင္းသြားနားေပေတာ့၊အဲဒီနန္းျပသာဒ္ထဲကသခင္မေလးကိုဒီစာဆက္ရမယ္
သခင္မေလးကတခုခုျပန္ေပးလုိက္ရင္မင္းျပန္ယူခဲ့၊မင္းျပန္ေရာက္တဲ့အခါဆုေကာင္းေကာင္းခ်မယ္”
ကဲသြားေပေတာ့ ” ဆုိျပီးလွြတ္လုိက္တယ္
ေက်းငွက္ခေလးက
” ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ် ”
ဆုိျပီး ပ်ံသြားတယ္
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရွင္ေမြးလြန္းကေလးက ဥယ်ာဥ္ထဲဆင္းျပီးပခက္စီးလုိ ႔သီခ်င္းဆိုေနတယ္
” ေသာင္ေျခဦးမွာလ - ေပ်ာ္ျမဴးႀကငွက္ဇင္ေယာ္-လည္ယွက္ခါေမာင္မယ္တဲြလုိ႔ရယ္-
နဲြႀကေပ်ာ္ေပ်ာ္ -ဒီမယ့္မွာေနာ္-ေပ်ာ္နို္င္ေပဘူး-ရည္သံေစာရုံမွ်-မႀကည္ရန္-သည္ကံေ၀းလွတယ္
ေဆြးစိတ္နဲ ့ရူး ”
” ပန္းသဇင္ မနြမ္းခင္-ဘယ္သူဆြတ္ပါ့ -ပ်ိဳညွြတ္မယ္ေလး - ေတြးလုိ႔သာ -ေလးပ်ိဳမွာ-
ေန႔စဥ္ေမာရတယ္-ေျပာပါ့ေရွြေက်း ”
ေက်းငွက္ကေလးလဲ အမတ္ႀကီးသင္ေပးလုိက္တဲ့အတို္င္းဒဂုံျမစ္ႀကီးကုိျဖတ္ျပီးပ်ံသြား
လုိက္တာသံလ်င္ျမိဳ႔ေတာ္ကိုေရာက္တယ္၊ဒါေပမဲ ့တပင္တို္င္ျမနန္းဆုိတာရွာမတြ႔ဘဲျဖစ္ေနလုိ႔
ဥယ်ဥ္တခုထဲမွာေခတၱနားေနဘုိ႔၀ဲခါ၀ဲခါပ်ံ၀ဲျပီးရွာေနတုန္း
သီခ်င္းဆုိေနတဲ့အသံႀကားတစ္သံကိုႀကားလုိက္တယ္-ငွက္ကေလးက ဒီသီခ်င္းရွင္ဟာသူခ်စ္သူ
ကိုေမွ်ာ္ေနပုံရတယ္-အမတ္ႀကီးေျပာတဲ့မင္းသမီးကေလးဘဲျဖစ္မယ္ဆိိုျပီး
မင္းသမီးကေလးသီခ်င္းဆိုေနတဲ့ ပခက္မွာသြားနားတယ္၊
” ဟယ္ ေက်းငွက္ခေလးပါလား ခ်စ္စရာေလး ”
” ဟယ္ လည္မွာ လဲ ႀကဳတ္ကေလးတခုဆဲြထားပါလား - ဘာမ်ားပါလိမ့္”
မင္းသမီးကေလးက ငွက္ကေလးကိုအစာကေလးျပျပီအသာကေလးေခ်ာ့ျပီးေခၚတယ္
ငွက္ကေလးကလဲ မင္းသမီးကေလးလက္ထဲကိုတက္လုိက္တယ္”
” ဟယ္ လိမ္မာလုိက္တာ - လာလုိက္ခဲ့ သခင္မအေဆာင္ကုိလုိက္ခဲ့ေနာ္ ”
” ဟုတ္ကဲ့ သခင္မေလး”
” အမယ္ စကားတက္တယ္ေနာ္ ”
လုိ ့ဆိုျပိး ငွက္ကေလးကို သူေနတ့ဲ ျမနန္းေဆာင္ထဲေခၚသြားတယ္
အေဆာင္ကိုေရာက္ေတာ့ လည္မွာဆဲြထားတဲ့ႀကဳတ္ကေလးကိုုျဖုတ္ယူျပီးျဖည္ႀကည့္
လုိ္က္ေတာ့ အထဲမွာ စာလွြာကေလးထြက္လာတယ္
ခ်စ္ခြင့္ပန္လွြာ -
သိုိ႔ -
ခ်စ္နွမ ခင္လြန္း
နန္းပင္တို္င္ေဗြအျမင့္ရယ္က-ေလအသင့္လြင့္ရာ
ေငြသဇင့္ပြင့္လွြာငယ္ -၀င့္ကာသာႀကဴေမြး
ခူးခ်င္ရက္ျဖင့္မကူးသာတယ္-လူးကာသာေတြးလုိ႔ေမာင္ေငး
ျမဴးအလြင့္ဖူးပြင့္ေမကို-ထူးတင့္မေလအုိအေတြးေတြနွင့္
က်ဴးရင့္ကာေရးဆုိ ေပးသကဲြသည္စာ ့-သဥ္ဇာေညာင္မွာျမင္ေယာင္လွတာမို႔
ရွြင္ေအာင္ပေပးပို႔ျပန္လွြာ-နန္းနြယ္ဖြားသဇင္ညွာကို-အသြင္သာတက္လွမ္း၍
ဖက္ရမ္းကာေပြ႔ဆြတ္ခ်င္လွေပါ့-ညွြတ္ပါေတာ့ခင္လြန္းကညာရယ္
အပင္ျမင့္ဇင္ပြင့္ရွင္ကုိ-ရင္ခြင္တြင္တင္စမ္းခ်င္လို႔ေလး
မင္းနႏၵာ - ဒဂုံျမိဳေတာ္
”မင္းနႏၵာ - ဒဂုံျမိဳ ့ေတာ္ ဆိုပါလား ”
”ဖက္ရမ္းကာေပြ႔ဆြတ္ခ်င္လွေပါ့-ညွြတ္ပါေတာ့ခင္လြန္းကညာရယ္ တဲ့ - ကဲ လုိက္တာ
သူ ့ကို ဘယ္သူကခ်စ္တယ္ေျပာလုိ႔လဲ ”
” သခင္မေလး ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ သ၀ဏ္လွြာ ျပန္ေရးေပးလုိက္ေနာ္ ”
” ဟဲ ့ေရွြေက်း ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ ”
” ဟုတ္တယ္ ေလ သခင္မေလး ပန္းျခံထဲမွာ သီခ်င္းဆိုတုန္းကေတာ့
”ပန္းသဇင္ မနြမ္းခင္-ဘယ္သူဆြတ္ပါ့ -ပ်ိဳညွြတ္မယ္ေလး - ေတြးလုိ႔သာ -ေလးပ်ိဳမွာ-
ေန႔စဥ္ေမာရတယ္-ေျပာပါ့ေရွြေက်း - လုိ ႔ဆိုတယ္ေလ
” အမယ္ ေရွြေက်း ငါလုပ္လိုက္ရ ”
”ေန အုံးငါ အထိန္းေတာ္ႀကီးနဲ ့တိုင္ပင္ရအုံးမယ္ ”
” အခ်စ္ သ၀ဏ္လွြာေရးလုိက္ပါ သခင္မေလးရယ္ ကိုယ္ေတာ္ေလးက သခင္မေလးစိတ္နဲ ႔
စားမ၀င္ အိပ္မရျဖစ္ေနတာ ”
” ေအာင္ မယ္ ေအာင္မယ္ ႀကက္တူေရြးကေတာ္ေတာ္ မယ္ေတာ္က ကဲ လုိ႔သာငါႀကားဖူးတာ
အခု ေတာ့ ေမာင္ေတာ္က ေတာ္ေတာ္ ႀကက္တူေရြးကကဲ ေနပါလားဟဲ ့ ”
” တကယ္ေျပာတာ ပါ သခင္မေလး ”
” ေန အုံး အထိန္းေတာ္ႀကီးနဲ ့တိုင္ပင္ရအုံးမယ္
”ကဲ ကဲ ခဏေစာင့္ သခင္ေလး စာျပန္ေရးေပးလုိက္မယ္ ”
ရွင္ေမြးလြန္းကေလးက အထိန္းေတာ္ႀကီးကိုအက်ိဳးအေႀကာင္းေျပာျပလုိက္ေတာ့
5
”အမယ္ေလး ဒဂုံျမိဳ ့ေတာ္ဆိုတာ အင္မတန္ခမ္းနားတယ္-ဘုရင္ဥကၠလာပမင္းႀကီးကတန္ခုိးအလြန္
ႀကီးတယ္၊သားေတာ္ေလးမင္းနႏၵာဆိုတာလိမ္မာယဥ္ေက်းုျပီးအလြန္ေခ်ာမတာတဲ့သခင္မေလးရဲ ့”
အထိန္းေတာ္ႀကီးကအဲဒီလုိေျပာလုိက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ၊ရွင္ေမြးလြန္းကေလးကနဂုိကထည္းက
ညွြတ္ခ်င္ေနတာနဲ့ ့
” ကဲ ဒါဆို သခင္မေလးစာျပန္ေရးလုိက္မယ္ေနာ္ - အထိန္းေတာ္ႀကီးေနာ္ ”
” ေရးလုိက္ပါ သခင္မေလး ေရးလုိက္ပါ - ဒီကလဲခ်စ္ေနပါတယ္လို႔ ”
” အုိ အထိန္းေတာ္ႀကီးကလဲ ”
ရွင္လြန္းကေလးက စာတေစာင္အျမန္ေရးလုိက္တယ္
” ေရာ့ ဒီစာကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ေမာင္ေတာ္ထံ ဆက္သလုိက္ေနာ္ ”
” ေရာ့နင့္အတြက္ဆုေတာ္ ”
အစာေတြေကာင္းေကာင္းခ်ေႀကးြတယ္
” သြားေတာ့ေနာ္ ေရွြေက်းေလး ေဘးကင္းစြာနဲ႔ေမာင္ေတာ္ထံေရာက္ပါေစကြယ္ ”
” ေက်းဇူးပါ သခင္မေလး ”
ေက်းငွက္ကေလး လဲ စာကုိယူျပီးမင္းနႏၵာထံျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္၊
” ေဟာအမတ္ႀကီး ေက်းငွက္ေလးျပန္ေရာက္လာျပီ-လည္မွာလဲႀကဳတ္ကေလးျပန္ပါတယ္
ဘာမ်ားလဲ ဖြင့္ႀကည့္ပါအုံး အမတ္ႀကီးရဲ ့ ”
အမတ္ႀကီးက ႀကဳတ္ကေလးဖြင္လုိက္ေတာ့ ခင္လြန္းလက္ေရးနဲ ့စာကေလးတစ္ေစာင္
ထြက္လာတယ္၊
သို ့
ခ်စ္သ၀ဏ္လွြာပါးလုိက္ပါသည္ေမာင္ေတာ္ မင္းနႏၵာ
ခတ္ျဖာပင္အျမင့္-သဇင္ပြင့္ငုံအာ-ဆင္အသင့္မွံဳမာလာမွာ-ထုံကာသာႀကဴေမွြး-ပန္းအပြင့္ဆန္းတင့္ေ၀မယ္-လွမ္းခ်င့္ေစလုိ႔ယဥ္ေက်း-လန္းနို္င္တဲ့ဂြမ္းစုိင္လုိ-
-ပန္းတခိုင္ျဖဴေဖြး-နန္းပင္တိုင္သူေလးမို႔-ျမဴေသြးလုိ႔ေမာင္ဆြယ္-သ၀ဏ္လွြာမြန္စြာဖဲြ ့
့ -ညွြန္းကာကဲြ႔လွြတ္လုိက္သူရယ္-ပ်ိဳတမြတ္ငိုညြတ္ခ်င္တယ္-အုိဆြတ္လ်ွင္ကြယ္ေႀကြမက်ေစဘုိ႔
ေမအလွလွမ္းရပ္စရာပင္-ပန္းကလာပ္သာျပင္-ေနာင္မမုန္းနဲ ့ေမာင္ဘုန္းသခင္ရယ္-
ေရွာင္ပုန္းမွာပ်ိဳစုိးမိေသး -
တညင္က်ြန္းက ခင္ခင္လြန္း
မင္းနႏၵာက ခင္လြန္းရဲ ့စာကိုအေခါက္ေခါက္အခါခါျပန္ဖတ္ျပီး-ေပ်ာ္ေနတယ္
တညင္က်ြန္းက ခင္ခင္လြန္း ဆိုပါလားအမတ္ႀကီးရဲ့
” အမတ္ႀကီး က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးခင္လြန္းကို သြားေတြ ့ခ်င္တယ္ သြားလုိ ့ျဖစ္နို္င္မလားအမတ္
ႀကီးကူညီစမ္းပါအုံး ”
” အမေလး ျမစ္ကိုကူးသြားရမွာ မင္းသားေလးရဲ ့ခမည္းေတာ္ သိရင္ခြင့္ျပဳမွာမဟုတ္ဘူး
အသက္အႏၱရယ္မ်ားတယ္ ”
” ဒါျဖင့္ဘယ္လုိ လုပ္မလဲ အမတ္ႀကိး က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးေတာ့ခင္လြန္းကိုမေတြ႔ရရင္ေသမွာဘဲ
အမတ္ႀကီး က်ဳပ္ ပဲြေတာ္ အတည္ေတာ့ဘူး ”
မင္းသားေလးက အစာမစားဘဲ ေနေတာ့ အမတ္ႀကီးကလဲ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနျပီးအႀကံ
ဥာဏ္ေတြထုတ္ရေတာ့တာေပါ့
ကဲ မင္းသားေလး ပဲြေတာ္မတည္ဘဲေတာ့မေနပါနဲ ့အက်ြန္ဳပ္ စီစဥ္ေပးပါမယ္-အသင္မင္း
သားကို ဖခမည္းေတာ္ေပးထားတဲ့ ႀကိမ္စႀက္ာရွိတယ္မဟုတ္လား - အဲဒီႀကိမ္စႀက္ာနဲ ့ေရထဲကိုတစ္
ခါရုိက္လုိက္ရင္ ေရထဲက အႀကီးဆုံးသတၱ၀ါလာခစားရတယ္- ဒီေခ်ာင္းထဲမွာ ငမိုးရိပ္ဆိုတဲ့မိေခ်ာင္း
တစ္ေကာင္ရွိတယ္ ဒီသတၱ၀ါကိုေခၚျပိး သံလ်င္က်ြန္းက ခင္လြန္းဆီ ပုိ႔ခိုင္းရင္ ရပါတယ္မင္းသားေလး
” ဒါဆုိ အခု ဘဲ ေခၚေပေတာ့ အမတ္ႀကီး ေဟာဒီမွာ ႀကိမ္စႀက္ာ ေရာ့ ”
အမတ္ႀကီး လဲ ႀကိမ္စႀက္ာတခါဆဲြျပီး ေရထဲကိုရုိက္လုိက္တဲ့အခါ -------
”အမေလး အမေလး လုပ္ပါ အုံး ဗ် - လုပ္ပါအုံးဗ် ”
ငမိုးရိပ္က လူေယာင္ဖမ္းဆင္းျပီး အိမ္ေထာင္က်ေနေတာ့ သူဇနီးနဲ့ ထမင္းစားေနတဲ့အခ်ိန္
ျဖစ္ေနတယ္ ရုတ္တရက္ သူ ့့ေက်ာျပင္ကို ႀကိမ္စႀက္ာနဲ ့အရုိက္ခံလုိ္က္ရေတာ့-
အမေလးဆိုျပိး ထေအာ္ေတာ့ေပါ့ ”
”မျဖစ္ ဘူး မျဖစ္ဘူး ရွင္မေရ က်ဳပ္သြားရေတာ့မယ္ ရွင္မေရ က်ဳပ္သြားေတာ့မယ္ဗ်”
လုိ႔ ေအာ္ျပိး ျမစ္ေခ်ာင္းထဲအတင္းေျပးဆင္းသြားရေတာ့တာေပါ့ ၊
” အမေလး ကို မိုး - ကိုမိုး ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ က်ဳပ္ကိုထားခ့ဲေတာ့မလား ေတာ့ ”
ဆုိျပိး သူ ့မိန္းမ ကေနာက္က လုိက္ေပမဲ့ ငမုိးရိပ္လဲ ျမစ္ထဲဆင္းျပီး မင္းနႏၵာ နဲ ႔အမတ္ႀကီးရွိတဲ့
ျမစ္ဆိ္ပ္ကိုအေရာက္အခစား၀င္လုိ္က္ရတယ္ ၊
” ဟဲ့ ငမိုးရိပ္ - ေရာက္ျပိလား ”
” ေရာက္ပါျပီ ခင္ဗ်ာ ့ ”
” ေအး ေဟာ့ဒီက နႏၵာမင္းသားေလးကို ေက်ာ္ေပၚတင္ျပိး - ဟုိတဘက္သံလ်င္က်ြန္းက
မင္းသမီးေလးခင္လြန္းရွိတဲ့ဆီအေရာက္ပုိ႔ေပးရမယ္ ႀကားလား”
တံငါသည္ ေထာ္လပန္းဘ၀ ကေန ဆုေတာင္းျပည့္လာတဲ့ အမတ္ႀကိီးေပါက္က်ိဳင္းက အခု
ေတာ့ သူ ့အလွဲ ့ေရာက္ျပိဆုိေတာ့ ေက်းဇူးကန္းတ့ဲ ငမုိးရိပ္ကို ႀကိမ္စႀက္ာနဲ ့ရုိက္ျပိးေကာင္းေကာင္း
ခုိင္းေတာ့တာေပါ့ ၊
ငမိုးရိပ္ မိေခ်ာင္း က အမတ္ႀကီးခုိင္းတဲ့အတို္င္း မင္းနႏၵာကိုကုိေက်ာေပၚတင္ျပိး ခင္ေမြးလြန္း
ရွိတဲ့သံလ်င္က်ြန္းကိုအေရာက္ပို႔ရေတာ့တယ္ ၊
” သခင္ မင္းသားေလး ေကာင္းေကာင္းကိုင္ထားပါ ဘုရား ဒီေနရာက ရန္သူေတြေပါတယ္”
” ဘာမွ မေႀကာက္ နဲ ့ငါကိုယ္ေတာ္ျမတ္မွာ သံလ်က္နဲ ့ႀကိမ္စႀက္ာပါတယ္ ”
ငမုိးရိပ္မိေခ်ာင္းမင္းသားေလးကိုေက်ာေပၚတင္ျပိးသံလ်င္က်ြန္းဘက္ကူးေနတာကို မလက္တုိ
တုိ ့အဖဲြ ့ေတြ ့တယ္ လုိက္ျပိးတို္က္ခိုက္ဘုိ႔ ႀကံေပမဲ့ မင္းနႏၵာရဲ ့ဘုန္းလက္ရုန္းနဲ ့လက္ထဲကႀကိမ္စၿက္
အစြမ္းထက္ေတာ့ အနားမကပ္နိုင္ဘဲျဖစ္ေနတယ္ ၊
ငမိုးရိပ္လဲ မင္းနႏၵာကို ေခ်ာေခ်ာေမာေမာဘဲ သံလ်င္က်ြန္းကို အေရာက္ပုိ႔ေပးနို္င္ခဲ့တယ္၊
မင္းသမီးကေလးရွင္ေမြးလြန္းကေတာ့အခ်စ္သ၀ဏ္လွြာကုိေက်းငွက္ကေလးနဲ႔ေပးလုိက္ျပီး
တဲ့ေနာက္ ၊မင္းနႏၵာဆီက ေနာက္ထပ္ ေက်းေစတမန္မ်ားေရာက္လာအုံးမလားလုိ႕ေမွ်ာ္ရင္းပန္းျခံထဲ
ဆင္းျပီး သီခ်င္းဆိုေနတယ္၊
နႏၵာမင္းသားကေလးကလဲ သံလ်င္ကမ္းေျခကိုေရာက္တာနဲ ့စိတ္ထဲမွာအလြန္ေပ်ာ္သြားျပီး၊
နန္းေတာ္ျပသာဒ္နဲ ့တစ္ပင္တို္င္ျမနန္းကိုစူးစမ္းသလုိအႀကည့္နဲ ့ကုန္းေပၚတက္လာတယ္၊
တေျဖးေျဖးနဲ ့တပင္တို္င္ျမနန္းအနီးက ဥယ်ာဥ္ထဲေရာက္လာေတာ့ သိီးခ်င္းသံကေလး သဲ့သဲ့ၿကား
လာတယ္၊
နႏၵာမင္းသားကေလးက သီခ်င္းသံႀကားတဲ့ဆီကို မွန္းျပိးေလ်ာက္လာရင္း --နဲ ့ရွင္ေမြးလြန္း
မင္းသမီးကေလး ပုခတ္ဆီးျပိး သီခ်င္းဆိုေနတာ ေတြ႔သြားတယ္၊
” ေအာ္ ဒီကရွင္လြန္းဆုိတာလား ဒီမွာေမာင္ေတာ္ နႏၵာေလ ”
” နွမေတာ္ခင္လြန္းကလွလုိက္တာ နတ္ေဒ၀ီေလးတမွ်ပါလား ”
” ဟယ္ ေမာင္ေတာ္ - ေမာင္ေတာ္ နႏၵာေရာက္လာတယ္ ”
”၀မ္းသာလုိက္တာေမာင္ေတာ္ရယ္ - ခင္လြန္းက ေမာင္ေတာ့္ဆီက ေက်းေစတမာငွက္
ကေလးမလာလို႔ ေမွ်ာ္ေနတာေမာင္ေတာ္ရဲ ့ အခုေတာ့ လူကိုယ္တို္င္ေရာက္လာတယ္ -ေပ်ာ္လုိက္
တာ ေမာင္ေတာ္ရယ္ ခင္လြန္းသိပ္ေပ်ာ္တာဘဲ ”
” လာေလ ျမနန္းေပၚသြားေအာင္ ”
ရွင္လြန္းက မင္းနႏၵကုိ လက္ဆဲြျပီး ေခၚသြားတယ္ ၊
နွစ္ေယာက္သားေတြ ့ႀကေတာ့ အခ်စ္ေတြျပိဳင္ႀကတယ္
သစၥာေတြတို္င္ႀကတယ္-အလြမ္းေတြျမိဳင္ႀကတယ္ေလ
သီခ်င္းရွင္ေမြးလြန္း+မင္းနႏၵာ - ေမဆြိ -သုေမာင္

မင္းနႏၵာ က တေန ့တေခါက္အေရာက္လာပါမယ္လို႔ ဂတိေပးတယ္၊
ရွင္ေမြးလြန္းက ေန ့့စဥ္ရက္ဆက္အျမံေမွ်ာ္ေနပါမယ္လို႔ ဂတိေတြအျပန္အလွန္ေပးႀကတယ္၊
မင္းနႏၵာကေလး ေန႔တိုင္းလုိလုိေရာက္လာတက္ေတာ့ ျမစ္ထဲက မလက္တို မိေခ်ာင္းမက စုံစမ္းေရး
ဆင္းလုိ္က္တာ ရွင္ေမြးလြန္းနဲ ့မင္းနႏၵာတို႕ခ်စ္ႀကိုက္ေနႀကတယ္ဆုိတာသိသြားတယ္၊
ငမုိးရိပ္က မင္းနႏၵာကိုေက်ာေပၚတင္ျပိးလာပို ့ရတာဆိုေတာ့-ငမုိးရိပ္ကိုသူတိုက္ခို္က္ဘုိ႔အတြက္စဥ္း
8
စားလုိက္တဲ့အခါမွာ မင္းနႏၵာကိုယ္ေတာ္ေလးရဲ ့ဘုန္းတန္ခုိးနဲ ့ႀကိမ္စႀက္ာရွိေနတာရယ္၊
ရွိေနေတာ့ငမိုးရိပ္ကိုတို္က္လို႔မရဘူးျဖစ္ေနတယ္၊
မလက္တုိ အႀကံတခုရလာတယ္ -” ေယာက္်ာတို႔ဘုန္ညာလက္ရုံးတဲ့ ”
အင္း မင္းနႏၵာကိုဘုန္းနိမ့္ေအာင္င့ါလုပ္ရမယ္-ေယာက်္ာညာလက္ရံုးကိုမိန္းမကေခါင္းအုံး
အိမ္လုိက္ရင္ ဘုန္းတန္ခုိးေတြေပ်ာက္ကုန္သတဲ့ --- ဟဲ ဟဲ ငါႀကံမယ္ --ဆုိျပီး မလက္တိုက
လူေယာင္ဖန္ဆင္းျပိး-ရွင္ေမြးလြန္းမင္းသမီးကေလးထံမွာအခစား၀င္ဘုိ႔ေရာက္လာတယ္။
” သခင္မေလးဖုရား က်ြန္ေတာ္မ်ိုဳးမဟာ သခင္မေလးရဲ ့သု၀ဏျၰပည္ကျဖစ္ပါတယ္၊
သမီးေတာ္ရဲ့ဘခမည္းေတာ္ကသခင္မေလးကိုေစာင့္ေရွာက္ဘုိ ့လွြတ္လုိက္တာပါသခင္မေလး ”
အဲဒီလုိ့ေျပာေတာ့ မင္းသမီးကေလးက ဘခမည္းေတာ္ကလွြတ္လုိက္တာဆုိျပီးလက္ခံထားရ
တာေပါ့-မလက္တိုကလဲရွင္ေမြးလြန္းကေလးယုံႀကည္ေအာင္ျပဳစုေပးျပီး၊ရင္းရင္းနွီးနွီးျဖစ္လာ
ေအာင္က်ိဳးစားတယ္၊တျဖည္းျဖည္းနဲ ့ရင္းနွီးျပီးတို္င္ပင္ေဖၚတို္င္ပင္ဖက္အထိျဖစ္လာခဲ့တယ္၊
နႏၵမင္းသားကေလးကလဲ အခြင့္သာရင္သာသလိုရွင္ေမြးလြန္းကေလးဆီကိုေရာက္ေန
ေလ့ရွိတယ္-တစ္ေန ့ေတာ့
ဥကၠလာပေနျပည္ေတာ္မွာညစာစားပဲြေတာ္တည္ခင္းက်င္းပတဲ့အခ်ိန္မွာနႏၵာမင္းသားေလး
ျပန္ေရာက္မလာလုိ႔ေနရာမွာလြတ္ေနတဲ့အတြက္ဘုရင္ႀကီးကအထိန္းေတာ္အမတ္ႀကီးကိုေမးတယ္၊
” အထိန္းေတာ္အမတ္ႀကီး သားေတာ္နႏၵာမင္းသားေလးစားေတာ္ပဲြမတက္၊ဘယ္မ်ားသြား
ေနလဲ ”
အမတ္ႀကီးလဲ မကြယ္၀န္ ့ေတာ့ဘဲ
”သံလ်င္က်ြန္းကခင္လြန္းထံသြားေနေႀကာင္းပါဘုရား ”
” အလုိ အမတ္ႀကီး ဒီေရလမ္းခရီးကုိဘယ္လုိသြားနို္င္သလဲအမတ္ႀကိး”
” ႀကိမ္စႀက္ာနဲ့ ့ငမိုးရိပ္မိေခ်ာင္းကိုေခၚျပိးသြားပါတယ္ ဘုရား ”
လုိ႔အမွန္တို္င္းထုတ္ေဖၚေလ်ွာက္တင္လုိက္ရတယ္ ”
ဒီခ်ိန္မွာ နႏၵာမင္းသားေလျပန္ေရာက္လာတယ္၊
ဘုရင္ႀကီးက မင္းသားေလးကိုေခၚျပိး
” သားေတာ္ သံလ်င္က်ြန္းက ခင္လြန္းထံေန ့တိုင္းသြားေနတယ္ဆုိတာဟုတ္ပါသလား”
” မွန္လွပါ - ဟုတ္ပါတယ္ ဘခမည္းေတာ္ဘုရား ”
” သားေတာ္ ဟာ ေရလမ္းခရီးမွာ အသက္အႏၱရယ္ရွိတယ္လို႔ ပုဏၰျဖဴ+ပုဏၰညိုမ်ားက
ေဟာထားတယ္ သားေတာ္ေရလမ္းခရီးသြားလုိ႔မျဖစ္ဘူး ”
” အမတ္ႀကိီးေလွ်ာက္တင္တာက သားေတာ္ဟာႀကိမ္စႀက္ာနဲ ့ငမုိးရိပ္ကိုလုိက္ေခၚျပီးပို႔
ခိုင္းတယ္ဆိုတာမွန္ပါသလား”
” မွန္ပါတယ္ ဘုရား ”
”ဒါဆို ႀကိမ္စႀက္ာကို ဖခမည္းေတာ္ျပန္သိမ္းလုိက္မယ္ - သားေတာ္ေလးအသက္အႏၱရယ္
ကိုစုိးရိမ္လို႔ျဖစ္တယ္၊ေနာက္ျပိးသားေတာ္ဟာဖခမည္းေတာ္ရဲ ့ထီးနန္းကိုဆက္ခံရမဲ့သားေတာ္ျဖစ္
တယ္ကဲြ ့ ”
” မွန္လွပါ - အမိန့္ေတာ္ျမတ္အတိုင္းနာခံပါမယ္-ခမည္းေတာ္ဘုရား ”
အဲဒီလုိ ဘုရင္ႀကိီးက ႀကိမ္စႀက္ာကိုျပန္သိမ္းလုိက္ေတာ့မင္းနႏၵာေလးချမာ၊ရွင္ေမြးလြန္းထံ
မသြားနို္င္ဘဲျဖစ္ေနတာေပ့ါ၊
အခ်ိန္ကတစ္ရက္ နွစ္ရက္ကေန ရက္ေတြမ်ားစြာႀကာလာေတာ့၊မင္းနႏၵာကေလးက၊ရွင္ေမြး
လြန္းကေလးကိုမေတြ႔ရလု႔ိမစားနိုင္မေသာက္နိုင္နဲ ့အလြမ္းေ၀ဒနာက်ေနရွာတယ္၊
အဲဒီအခ်ိန္မွာရွင္ေမြးလြန္းကေလးကလဲနႏၵာမင္းသားေလးလုိဘဲ၊ပူေဆြးေသာကေရာက္ေန
ရတာေပါ့၊
” ေမာင္ေတာ္ ဘာျဖစ္လုိ႔မ်ားေရာက္မလာပါလိမ့္ေနာ္-ေရြွနန္းေတာ္မွာတို္င္းေရးျပည္ေရးမ်ား
ရွုဳတ္ေထြးလုိ႔အလုပ္ရွဳတ္ေနလုိ႔လား-ဒါမွမဟုတ္ငါ့ကိုေမ့ျပိးေနာက္ထပ္ခ်စ္ရမဲ့သူအသစ္တစ္ေယာက္
မ်ားေတြ ့ေနလုိ ့လား ----- ” သုိ႔ေလာ သို႔ေလာ နဲ ့အေတြးေတြခ်ာခ်ာလည္ေနတာေပါ့
သီခ်င္း မယ္ခုေမွ်ာ္- မာမာေအး

ရွင္ေမြးလြန္းေလးလြမ္းေနတာေတ႔ြ ေတာ့ မလက္တုိကလဲ သူဆင္တဲ့အကြက္ထဲ၀င္ေအာင္ဆုိ
ျပီးမင္းသမီးကေလးကုိ၀င္ေလွ်ာက္တယ္၊
” သခင္မေလး ေမာင္ေတာ္ကို ေတာ္ေတာ္လြမ္းေနလား ”
” ဟဲ့ မလက္တိုရဲ ့ လြမ္းတာေပါ့ဟဲ ့ နင္ဘယ္လုိေမးလုိက္တာလဲ ငါ့မွာျဖင့္ေသေတာ့မယ္”
” သခင္မေလးေမာင္ေတာ္ လာမွာပါ ဒါေပမဲ့ ဒီတခါလာရင္ ေနာက္တခါဒီလုိအႀကာႀကီး
ခဲြမထားရဘူး - သခင္မေလးကိုတယ္ခ်စ္ရင္-နွမေလး - ေမာင္ေတာ္ရဲ ့ညာလက္ရုံး
ေပၚမွာေခါင္းအုံးျပိးအိပ္ခ်င္တယ္လို ႔ပူစာရမယ္ - သိလားသခင္မေလး ”
” ဟဲ ့ မလက္တို ရဲ ့နင့္စကားကလဲ အဆန္းပါလား ဘယ္လုိလဲဟဲ ့ ”
” အုိ သခင္မေလးကလဲ ေယာက်္ာေတြကေလ သူတို႔ညာလက္ရုံးကိုမိန္းမကေခါင္းအုံးမယ္
ဆိုရင္သိပ္ေႀကာက္တာသခင္မေလရဲ ့-ခြင့္မျ႔ပဳခ်င္ႀကဘူး - အဲဒါသခင္မေလးက ေမာင္ေတာ္ဟာ
နွမေလးကို တကယ္ခ်စ္မခ်စ္ဘူးဆိုတာသိရေအာင္ ဒီနည္းနဲ ့စမ္းေပေတာ့သခင္မေလး ”
” နွမေလးကုိတကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ေမာင္ေတာ့္ညာလက္ရုံးမွာေခါင္းအုံးအိမ့္ခြင့္ျပဳပါလား
ဒါမွေမာင္ေတာ္အခ်စ္ကို -နွမေလးယုံမွာ လို႔ နဲြ ့ဆုိး ဆုိးလုိက္ေပါ့သခင္မေလး ရယ္”
”ေနာက္ျပီး သခင္မေလး နဲ ့မင္းသားေလး အိပ္ရမွာေလ ”
” ဟဲ ့ ဟဲ ့ လက္တို ေတာ္ေတာ့ နင္ဘာေတြေလ်ာက္ေျပာေနတာလဲသြားသြား ”
မင္းသမီးကေလးက မလက္တိုကို ေငါက္သာ လွြတ္လုိ္က္တယ္
”ဒီတခါေမာင္ေတာ္လာရင္ ေတာ့ စမ္းႀကည့္ရမယ္လို ့ေတြးေနေလရဲ ့ ”
ငမုိးရိပ္မိေခ်ာင္းလဲသူ႔မိန္းမထံမျပန္ရဘဲျဖစ္ေနတာရက္ေတြႀကာလာတယ္၊
ရက္သတၱတစ္ပတ္ေလာက္သူကုိမေခၚဘဲခြင့္လွြတ္ထားဘုိ ႔ေတာင္းပန္ရရင္ေကာင္းမလား
ဆုိျပီးခြင့္ေတာင္းဘုိ႔ကမ္းစပ္ကုိေရာက္လာတယ္၊
နႏၵာမင္းသားေလးကလဲခင္လြန္းကုိသတိရလြန္းလုိ႔ကမ္းစပ္မွာလာျပီးသံလ်င္က်ြန္းဘက္ကုိ
ေမ်ွာ္ေငးေနတယ္၊
မေမွ်ာ္လင့္ဘဲငမိုးရိပ္မိေခ်ာင္းကိုေတြ ့သြားေတာ့ ---
” ဟဲ ့ ငမိုးရိပ္ လာစမ္း လာစမ္း ငါ့ကို ရွင္လြန္းထံပိုေပးစမ္း - လာလာျမန္ျမန္ ဘယ္သူမွ
မျမင္ခင္ ျမန္ျမန္လာ ”
ဆုိျပိး ငမိုးရိပ္ကိုလွမ္းေခၚတာနဲ ့ငမိုးရိပ္လဲ ခြင့္ေတာင္းစရာရွိတာမေတာင္းနို္င္ေတာ့ဘဲ
ကုန္းေပၚထိုးတက္ေပးလုိက္တယ္ မင္းသားကေလးက ၀မ္းသာလြန္းလို ႔အေလာတႀကီးနဲ ့
လွမ္းတက္လုိက္တာ လက္ထဲက သံလ်က္ ေရထဲက်သြားတယ္ ၊
( အခု သံလ်က္စြန္းလုိ ့ေခၚတဲ့ေနရာေပါ့ )
( ဟုတ္တယ္အဘုိး တခိ်ဳ႔ က Monkey Point လုိ ့ေခၚႀကတယ္- အဲဒါအဂၤလိပ္လက္ထက္
က်ေတာ့ အဲဒီေနရာကို Monkey Point လုိ ့့ေခၚတာ သံလ်က္စြန္းဆိုတာ မင္းနႏၵာ သံလ်က္လြတ္က်
သြားတဲ့ေနရာေပါ့ ) အဲဒီေနရာ ဟာ ဥကၠလာပ(ဒဂုံျမိဳ ့ရဲ ့ဆိ္ပ္ကမ္းတေနရာဘဲြ ့ )
အဲဒါနဲ ့ငမုိးရိပ္က မင္းသားေလးကို သံလ်င္ကြ်န္းဘက္အေရာက္ပို႔ေပးလုိက္တာေပါ့
လကေလးကလဲသာသာ ညဦးကေလးမွာ ေရာက္သြာတယ္၊ခင္လြန္းကလဲမေမွ်ာ္လင့္ဘဲနႏၵာ
မင္းသားေလးေရာက္လာေတာ့အားရ၀မ္းသားဆီးႀကိဳတာေပါ့ ၊
နွစ္ေယာက္သားရက္ေတြအႀကာႀကီးခဲြေနရေတာ့ အလြမ္းေတြသယ္ေနႀကတာေပါ့ ၊
” ေမာင္ေမာင္ေတာ္ ဘာလုိ႔နွမေလးကိုအႀကာႀကီးခဲြထားရတာလဲ ဟင္ ”
” မဟုတ္ပါဘူး နွမေလးရယ္- ခမည္းေတာ္ဘုရားေမာင္ေတာ္ကုိ ေရလမ္းသြားရင္အႏၱရယ္
ရွိတယ္မသြားရဆိုျပီအမိန္ ့ထုတ္ထားလုိ႔ပါကြယ္ ”
”ဟင့္ အင္း ဟင့္အင္း မယုံပါဘူး ေမာင္ေတာ္- ေမာင္ေတာ္ညာေျပာေနတာ ”
”ေမာင္ေတာ္ ေနာက္ထပ္ အသစ္တစ္ေယာက္နဲ ့ေတြ ႔ေနတယ္မဟုတ္လား ”
” မဟုတ္ပါဘူးကြယ္ တကယ္ပါကြယ္ ေမာင္ေတာ္အမွန္ေျပာတာပါ ”
” ဒါဆုိ ဒီလုိလုပ္ ေမာင္ေတာ္ နွမေလးကို တကယ္ခ်စ္ရင္ ဒီည နွမေလးနဲ ့အတူစက္ေတာ္
ေခၚရမယ္ - ေနာက္ျပီး နွမေလးကေလ ေမာင္ေတာ့ညာလက္ရုံးေပၚမွာေခါင္းအုံးျပိးအိပ္ရမွေက်နပ္
မယ္သိလား ”
ရွင္ေမြးလြန္းကေလးကလဲ မလက္တိုသင္ထားတဲ့အတိုင္းေျပာေတာ့တာေပါ့
” နွမေလး ဘာေတြလာျပီးခြင့္ပန္ေနတာလဲ ထူးထူးဆန္းဆန္း ”
” အုိ မရဘူး -မရဘူး - အိပ္မလား မအိပ္ဘူးလားေျပာ - ေပးမအိပ္ရင္ နွမေလးကိုမခ်စ္လို႔
ေနာ္ ဒါဘဲ ”
” ကဲပါဗ်ာ - ေပးအိပ္ပါမယ္ -ဗ်ာ ေပးအိပ္ပါမယ္ - ”
သီခ်င္း - အုံးစက္ပါ့ဘုန္းလက္ညာ

ရွင္ေမြးလြန္းနဲ ့ နႏၵာမင္းသာေလးတို႔ အိပ္စက္သြားႀကတဲ့အခိ်န္မွာ မလက္တိုက ေရထဲဆင္း မိေခ်ာင္း
ဘ၀ျပန္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ျပီးသူ ့အေဖၚမ်ားရွိရာသို႔ျပန္သြားတယ္၊
ငမိုးရိပ္အျပန္ကိုေစာင့္ျပီးတိုက္ခုိက္ဘုိ ့စီစဥ္ႀကတယ္၊
ရွင္ေမြးလြန္းမင္းသမီးကေလးက ေမာင္ေတာ္ရဲ ့ညာလက္ရုံးကိုေခါင္းအုံးျပီးနွစ္နွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္
အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္မွာ ---
” အမေလး မလုပ္ႀကပါနဲ ့ မလုပ္ႀကပါနဲ ့ ”
နႏၵာမင္းသားကေလးကိုသရဲသဘက္ႀကိီးမ်ားက အတင္းဆဲြေခၚျပီး ျမနန္းေဆာင္ထဲကဆဲြထုတ္
သြားလုိ႔ မင္းသမီးကေလး က မလုပ္ႀကပါနဲ ့ မလုပ္ႀကပါနဲ့ ့ လုိ႔ေနာက္က လုိက္ဆဲြေပမဲ့မရဘဲ - မင္းသားကေလးချမာရုန္းကန္ရင္းပါသြားတယ္ လုိ ့အိပ္မက္ ဆုိးႀကီး မက္တယ္
ေနာက္ေတာ့ လန္ ့နို္းလာတယ္
” အမေလး မလုပ္ႀကပါနဲ ့ မလုပ္ႀကပါနဲ ့ ”
” နွမေလး ဘာေတြ ေအာ္ေနတာလဲ - ဘာေတြေအာ္ေနတာလဲ ”
မင္းသမီးကေလးက သူအိပ္မက္ ဆိုး မက္တာကို ေမာင္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းမွာစိုးလုိ႔မေျပာ
ဘဲ ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူးေမာင္ေတာ္ - ဂေယာင္ ဂတမ္းေတြ အိပ္မက္ေနတာပါ ”
လုိ ့ ေျပာလုိက္တယ္
” ေမာင္ေတာ္ အျပန္က်ရင္ သတိ ထားျပန္ပါေနာ္ နွမေတာ္ မ်က္ခုံးေတြလုုပ္ ေနတယ္ ”
ဆုိျပီးငုိေျပာတယ္၊ ”
” စိ္တ္ခ်ပါ နွမေတာ္ရယ္ ေမာင္ေတာ္ သတိ ၀ီရိယနဲ ့့ျပန္မွာပါကြယ္ ကဲကဲ မိုးလဲလင္း
ေတာ့မယ္ ဘခမည္းေတာ္တို႔ မနိုးခင္ျပန္ရမယ္ ေမာင္ႀကီးျပန္မယ္ေနာ္ နွမေတာ္ ”
ရွင္ေမြးလြန္းကေလးက နႏၵာမင္းသားေလးကိုျမစ္ဆိပ္အထိလုိက္ပုိ ့ျပိး စိတ္လက္ေလးေလး
နဲ ့အေဆာင္ကုိျပန္လာခဲ့တယ္ ၊
မင္းနႏၵာလဲ ငမုိးရိပ္ကို စီးျပီးျပန္လာခဲ့တယ္
”ေဟး ေဟး ဟုိမွာ ငမိုးရိပ္လာေနျပီ လာေနျပီ ၀ိုင္း တိုက္ႀကေဟ့ ”
ျမစ္ခလယ္ေရာက္ေတာ့ ႀကိဳတင္ေစာင့္ေနတဲ့ မလက္တိုတို့အဖဲြ ့က ငမိုးရိပ္ကိုျမင္တာနဲ ့၀ိုင္းတိုက္ႀကတယ္၊
မိေခ်ာင္အုပ္စုႀကီးတစု၀ိုင္းျပီး ငမုိးရိပ္ကို ၀ုိင္းကိုက္ေတာ့ မင္းနႏၵာ သံလ်က္ကိုစမ္းလုိက္တယ္ ၊ သံလ်က္ကမပါလာဘူး၊ႀကိမ္စႀက္ာလဲမရွိေတာ့ ဘာမွလုပ္လုိ႔ရဘူးျဖစ္ေနတယ္၊
ရုတ္တရက္ မလက္တိုက ငမုိးရိပ္ကို ကိုက္လုိက္ေတာ့ ငမိုးရိပ္ လိမ့္သြားတယ္ ၊ မင္းသားေလး
ေရထဲထုိးက်သြားတယ္၊ငမိုးရိပ္လဲ အလူးအလဲခံလုိက္ရေတာ့ မျဖစ္ဘူးဆိုျပီး-မင္းသားေလးကိုပါးစပ္ထဲ
ငုံျပိး-ဒဂုံဆိပ္ကမ္းအေရာက္ေျပးလာခဲ့တယ္၊
ဒဂုံဆိပ္ကမ္းေရာက္ေတာ့ လင္းအာရုံတက္ေနျပိး-ငမိုးရ္ိပ္လဲ မင္းသားေလးကိုပါးစပ္ထဲငုံထား
ခဲ့ရတာဆပ္ကမ္းေရာက္ေတာ့-အန္ထုတ္လုိ္က္တာ မင္းသားကေလးျမာအသက္ေျမာ့ေျမာ့ေလးဘဲက်န္
ေတာ့တယ္၊
မုိးလင္းေတာ့ မင္းခ်င္းတစ္ေယာက္က ကမ္းနားဆင္းလာရင္းမင္းသားေလးကုန္းေပၚမွာေမ့
ေျမာေနတာေတြ ့တယ္
” ဟယ္ ကမ္းစပ္မွာ မင္းသားေလး တင္ေနတယ္ လာႀကပါအုံး အမတ္ႀကီးတုိ႔ ”
” အုိ ကိုယ္ေတာ္ေလး မသြားပါနဲ ့လို ့တားထားတာမရဘူး ဘယ္တုန္းက ထြက္သြားတာလဲ
အမတ္ႀကီး ” အမတ္ႀကီးကို အျပစ္ေပးရမယ္ ”
” က်ြန္ေတာ္မ်ိဳး လဲ မျမင္လုိ္က္ရပါဘုရား အမိန္႔ေတာ္ျမတ္အတို္င္းနာခံပါမယ္ဘုရား ”
” ေဟာ ေဟာ သားေတာ္ေလး လွဳတ္လာတယ္ - စကားေျပာလုိက္မယ္ ”
” မွန္လွပါ ဘုရား သားေတာ္ ရွင္ေမြးလြန္း ကို မေတြ ့ရင္မေနနိုင္လြန္းလို ့တိတ္တဆိတ္သြားမိပါတယ္
အမတ္ႀကီးမွာ အျပစ္မရွိပါ ဘုရား ”
”အမတ္ႀကီး ေမြးလြန္းကို စာလွြာပါးလုိက္ပါ ေမာင္ေတာ္ နွမေလးကိုအသက္တမွ်ခ်စ္လွပါတယ္ - အထက္မုိးတိမ္လွြာမွာေမာင္ေတာ္ရွိေနတယ္ လာခဲ့ပါလုိ႔ ”
ေျပာျပီး ျငိမ္သက္သြားတယ္ -တခါထဲ ဇီ၀ိန္ခ်ဳပ္သြားရွာတယ္ ”
” အမေလး ကိုယ္က်ိဴး ျဖင့္နဲပါေပါ့ သားေတာ္ေလးရဲ ့ ”
ဘုရင္ႀကီး နဲ ့မယ္ေတာ္ႀကီးတို ႔က ခ်ံဴးပဲြခ်ျပိးငိုရွာတယ္
အမတ္ႀကီးလဲခ်က္ျခင္းဆိုသလုိစာတေစာင္ေရးျပိး ရွင္ေမြးလြန္းထံေက်းငွက္ကေလးနဲ ့ပို႔လုိ္က္တယ္
” ဟယ္ ေစာေစာစီးစီး ေက်းငွက္ကေလး ေရာက္ေနပါလား လည္မွာလဲ စာႀကုတ္ကေလးနဲ ့
ေမာင္ေတာ္ ဘာမ်ားျဖစ္လုိ႔ပါလိမ့္ အမေလး ရင္ေတြတုန္လုိက္တာ ”
ေက်းငွက္ကေလး လည္က ႀကဳတ္ကေလးကိုျဖဳတ္ျပိး စာကိုထုတ္ဖတ္လိုက္တယ္
ရွင္လြန္း
ေမာင္ေတာ္ နႏၵာမင္းသားေလ အျပန္မွာအႏၱရယ္ဆိုးနဲ ့ေတြ ့လုိ ့ကံေတာ္ကုန္သြား
ျပီ - နွမေလးကို အသက္တမွ်ခ်စ္လွပါတယ္ အထက္မိုးတိမ္လွြာမွာေမာင္ေတာ္ရွိမယ္လုိ႔--
-ေျပာရင္း
ဇီ၀ိန္ခ်ဳပ္သြားပါတယ္ ”
အထိန္းေတာ္အမတ္ႀကီးေပါက္က်ုိဳင္း
” အမေလး ေမာင္ေတာ္ ရဲ ့ ”
ရွင္ေမြးလြန္း ကေလးလဲ စာကိုဖတ္ျပီး လဲက်သြာတယ္
” နွမေတာ္ေလး ကိုျပစ္မထားခဲ့ပါနဲ ့ နွမေတာ္ လဲ မေနေတာ့ဘူး ေမာင္ေတာ္ရွိရာလုိက္ခဲ့မယ္ ”
စာဘတ္ျပီးေတာ့ ရွင္ေမြးလြန္းကေလးက ရင္စုိ ့ျပီး ဇီ၀ိန္ခ်ဳပ္သြားတယ္
”ဟယ္ ဒီမွာ ရွင္ေမြးလြန္း သခင္မေလး လဲက်သြားတယ္ လာႀကပါအုံး လာႀကပါအုံး ”
” ဟဲ ့ ဟဲ ့လုပ္ႀကပါအုံး ထူလုိက္ပါ ထူးလုိက္ပါ ဟဲ့ံ ”
” ဒီမွာ အသက္မရွိေတာ့ဘူး အထိန္းေတာ္ႀကီးရဲ ့ ”
ဒါျဖင့္ခမည္းေတာ္ကုိသံေတာ္ဦိးတင္လုိက္ ျမန္ျမန္ လုပ္ႀက
ဒဂုံဘက္ ဥကၠပမင္းနဲ့ သံလ်င္ဘက္က ရွင္ေမြးလြန္းရဲ ့ခမည္းေတာ္တို႔ဟာ မင္းသားကေလးနဲ႔
မင္းသမီးကေလးကိုသျဂိဳလ္ဘုိ႔ အစီအစဥ္ေတြလုပ္ႀကတယ္
မင္းနႏၵာ ရဲ ့ရုပ္အေလာင္းကို မီးသျဂိဳလ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ရွင္ေမြးလြန္းကေလးကိုလဲ သံလ်င္ဘက္
က တခ်ိန္ထဲမီးသျဂိဳလ္ႀကတယ္ ၊
မီးခုိးလုံးေတြဟာ ေကာင္းကင္ကိုတက္သြားတယ္ -
သံလ်င္ဘက္က ရွင္ေမြးလြန္းကေလး ရဲ ့့ မီးခုိးလုံးေတြ နဲ ့ ဒဂုံဘက္က မင္းနႏၵာရဲ့
မီးခိုးလုံးေတြဟာ ဒဂုံျမစ္ေကာင္းကင္ထက္မွာ အခ်စ္သေကၤတအမွတ္အသားနဲ ့ေပါင္းဆုံသြားႀကတယ၊္
ဘ၀ခ်င္း မဆုံရေပမဲ့ ေကာင္းကင္မွာ မိီးခုိးခ်င္းေတာ့ ဆုံျဖစ္လုိက္ႀကပါတယ္ ကြယ္
သီခ်င္း -တင္တင္ျမ - ရွင္းေမြးလြန္း+ မင္းနႏၵာ

” ဟဲ ့ သမီးတုိ႔ ပုံေျပာျပိး ျပီေလ ျပန္ႀကေတာ့ေလ ”
” ေနပါအုံး အဘုိးရဲ ့ ဒီမွာမ်က္ရည္ေတြ နဲ ့ လမ္းမွာကာလသားေတြေတြ ့ရင္ေနာက္မွာစိုးလုိ႔”
” အဟင့္ အဟင့္ ”
  ေမာင္သုည
မိီွျငမ္းကိုးကားေသာစာအုပ္မ်ား
၁ - ရွင္ေမြးလြန္း+မင္းနႏၵာဇာတ္ညွြန္း - ေရွြနွင္းဆီ

Credit : kopaelay.blogspot.