" ေရႊမည္းတြင္းေတြရဲ႕ ေနဝင္ခ်ိန္ "

မေကြးၿမိဳ႕ကေန ၁၈ မိုင္အကြာမွာရွိတဲ့မင္းလွ ၿမိဳ႕အေနာက္ဘက္ေဒသက ေတာင္ကမူေတြရဲ႕
ေက်ာကုန္းေပၚမွာအစိမ္းေရာင္မိုးကာစေတြနဲ႔ ကာထားတဲ့ ရြက္ဖ်င္တဲေတြ၊ သစ္သား ေမ်ာတိုင္ေတြကို 
သံုးေခ်ာင္းဆိုင္ထားတဲ့ ေရနံတူးစင္ေတြ၊ ေျမျပင္ေပၚမွာ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ ေရနံစိမ္းခပ္က်ဲက်ဲ တခ်ဳိ႕ေတြကို
ေနရာအႏွံ႔ ေတြ႕ရမွာပါ။
ဒါက မင္းလွၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွာရွိတဲ့ ေရနံလက္ယက္တြင္းေတြက ေရနံထြက္ရွိမႈ ေလ်ာ့က်လာၿပီး
ေရနံေစ်းက်ဆင္းမႈေၾကာင့္ ေရနံအေပၚမွီခိုေနရတဲ့ ေဒသခံေတြရဲ႕စီးပြားေရး က်ဆင္းလာတာကို
ၫႊန္ျပေနပါတယ္။
ဧရာဝတီျမစ္ဟာ မေကြးတိုင္းမွာ ေျမာက္ကေန ေတာင္ဘက္ကိုျဖတ္သန္းစီးဆင္းေနၿပီး ဧရာဝတီျမစ္နဲ႔
အေနာက္႐ိုးမေတာင္တန္း ေတြၾကားက ေတာင္ေၾကာေတာင္တန္းေတြ တစ္ေလွ်ာက္မွာ ေရနံ၊
ေက်ာက္မီးေသြးနဲ႔ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕ေတြ ထြက္ရွိေနပါတယ္။
မင္းလွၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွာ ေရနံလက္ယက္ တြင္းတူးေဖာ္တဲ့လုပ္ငန္းကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၁ဝ ႏွစ္ေက်ာ္
၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ေလာက္က စတင္လုပ္ကိုင္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး စတင္တူးေဖာ္ခဲ့စဥ္ကစၿပီး ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္
ႏွစ္ဆန္းပိုင္းအထိ တစ္ေန႔ကို ေရနံစိမ္းပီပါ အလံုးေရ ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ ထြက္ရွိခဲ့ပါတယ္။
လက္ရွိအေျခေနမွာေတာ့ မင္းလွၿမိဳ႕နယ္အတြင္းက ေရနံေမွာ္ေတြမွာ တစ္ရက္ကိုပီပါ တစ္ေထာင္ခန္႔သာ
ထြက္ရွိျပီး ေရနံထြက္ရွိမႈႏႈန္း က်ဆင္းလာတယ္လို႔ ေရနံလုပ္ငန္းရွင္ေတြကဆိုပါတယ္။
ေရနံေပါမ်ားစြာ ထြက္ရွိခ်ိန္ကာလေတြမွာ မင္းလွေဒသခံေတြဟာ 'တစ္ေန႔ေရႊ တစ္ေန႔ေငြ'လို႔
ဆိုရေလာက္ေအာင္ စီးပြားေရး စံႏႈန္းေတြျမင့္တက္လာခဲ့ၿပီး ေရနံထြက္တဲ့ ရြာေတြမွာ အိမ္တိုင္းနီးပါး
ကားစီးႏိုင္တယ္လို႔ ေရနံမေက်းရြာကကိုႏိုင္ကေျပာပါတယ္။
ေရနံအထြက္ႏႈန္းက်ဆင္းလာတာနဲ႔ ေရနံေစ်း က်ဆင္းလာမႈေတြေၾကာင့္ ေရနံ လက္ယက္တြင္းေတြအေပၚ
မွီခိုေနၾကရတဲ့ မင္းလွၿမိဳ႕နယ္အတြင္းက လယ္မဲ့ယာမဲ့ ေဒသခံတခ်ဳိ႕ဟာ ေဖေဖာ္ဝါရီလဆန္းပိုင္းက
စတင္က်င္းပခဲ့တဲ့ မင္းဘူးၿမိဳ႕နယ္အတြင္းက မန္းေရႊစက္ေတာ္ရာ ဘုရားပြဲေတာ္မွာ ၾကံဳရာက်ပန္း အလုပ္ေတြ
လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။
''အရင္ကေတာ့ ရြာမွာေရနံအလုပ္က ေကာင္းေတာ့ အလုပ္ကေပါတယ္။ အခုေရနံ လုပ္တဲ့သူက
ရွားသြားေတာ့ မန္းေရႊစက္ေတာ္မွာ သြားလုပ္ခဲ့ရတယ္။ ရြာမွာလိုေတာ့ ေငြေၾကးေပါေပါသီသီ
မရေပမဲ့ ဒီလိုပဲ ရွာၾကံလုပ္ရတာေပါ့''လို႔ အသက္ ၁၉ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ မင္းလွၿမိဳ႕နယ္
ကန္နီေက်းရြာက မစိုးစိုးက ေျပာပါတယ္။
မန္းေရႊစက္ေတာ္ရာ ဘုရားပြဲေတာ္က တည္းခိုေဆာင္တစ္ခုမွာ တည္းခိုေဆာင္ေစာင့္တဲ့
အလုပ္ကိုလုပ္ခဲ့တဲ့ မစိုးစိုးက သူ႔အေနနဲ႔ ဒီလိုလုပ္ငန္းကို အခုႏွစ္မွ စတင္လုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးတာ ျဖစ္ပါတယ္။
မစိုးစိုးအသက္ ၁ဝ ႏွစ္ေက်ာ္ခန္႔ေလာက္က စတင္ၿပီး သူေနထိုင္ရာ ေက်းရြာအနီးတဝိုက္က
ေရနံေမွာ္ေတြမွာ ေခါင္းရြက္ဗ်ပ္ထိုး ေစ်းေရာင္းခ်ခဲ့ၿပီး ေရနံလုပ္ငန္းရဲ႕ေနဝင္ခ်ိန္မွာေတာ့
မန္းေရႊစက္ေတာ္ရာ ဘုရားပြဲေတာ္ကို ေရာက္ရိွခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။
''ရြာမွာေတာ့ ေနာက္ႏွစ္ စိုက္ပ်ဳိးေရး ျပန္လုပ္ၾကမယ္ေျပာတယ္။ ဘက္မွာေတာ့ ဘာမွလုပ္စရာမရွိလို႔
ေရႊစက္ေတာ္ကို လာတာ။ ဒီမွာက တစ္ေန႔ကို စာရိတ္ၿငိမ္းႏွစ္ေထာင္ရတယ္ေလ''လို႔ ေရနံလုပ္ငန္းရဲ႕
ေနဝင္ခ်ိန္မွာ သူတို႔ရြာရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ေျပာပါတယ္။
ဧရာဝတီျမစ္ရဲ႕ အေနာက္ဘက္ကမ္း မင္းလွၿမိဳ႕နယ္မွာေတာ့ ေရနံလက္ယက္တြင္းေတြကို
အမ်ားဆံုး တူးေဖာ္ေနၾကၿပီး ေဒသတြင္း စီးပြားေရးရဲ႕ ၃၅ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ ေရနံ လက္ယက္တြင္းေတြကို
အမွီျပဳေနရတယ္လို႔ ဧရာဝတီျမစ္အေနာက္ဘက္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအင္အားစု (AWDO)ရဲ႕
တာဝန္ခံ ဦးသန္႔စင္က မွတ္ခ်က္ျပဳပါတယ္။
မင္းလွေဒသခံ အခ်ဳိ႕ကေတာ့ ၅ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ရွိတယ္လို႔ ခန္႔မွန္းၾကပါတယ္။
ေရနံလုပ္ငန္းကရတဲ့ ဝင္ေငြေလ်ာ့နည္းလာမႈေၾကာင့္ ေဒသခံေတြဟာ လယ္ယာေျမလုပ္ငန္းေတြ
ဘက္ကို ျပန္လည္ဦးလွည့္ၾကဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကတယ္လို႔ ကေဒါင္းေဇာက္ေက်းရြာက ဦးဝင္းၫြန္႔က
ဆိုပါတယ္။
ေရနံလုပ္ငန္းကို ေက်ာခိုင္းစြန္႔ခြာၿပီး စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းေတြ ျပန္လည္လုပ္ကိုင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကတဲ့
ေဒသခံေတြ အေနနဲ႔ ဆန္ခါေပါက္အျဖစ္ က်န္ရွိေနၿပီး ေရနံစိမ္းယိုစိမ့္မႈ ေတြရဲ႕ဒဏ္ကို ခံစားခဲ့ရတဲ့
ေျမဆီလႊာမွာစိုက္ပ်ဳိးေရး လုပ္ငန္းေတြ ျပန္လည္ဦးေမာ့လာဖို႔ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရႏိုင္တယ္လို႔
မေကြးတိုင္းေဒသႀကီး လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရး ဦးစီးဌာနက တာဝန္ရွိသူတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဦးမ်ဳိးသူေဌးက
သံုးသပ္ခဲ့ပါတယ္။
''ဟိုးေျမႀကီးေအာက္က ေရနံကို အေပၚ ခပ္တင္တယ္။ ေရနံဖိတ္ထားတဲ့ ေျမဆီလႊာက စိုက္ဖို႔ပ်ဳိးဖို႔
မျဖစ္ႏိုင္သေလာက္ပဲ''လို႔ ဦးမ်ဳိးသူ ေဌးက ေျပာပါတယ္။
မင္းလွၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွာရွိတဲ့ ေရနံလက္ယက္တြင္းေတြက ေရနံထြက္ရွိမႈနည္းလာၿပီး ေရနံေစ်း
က်ဆင္းလာမႈေၾကာင့္ ေရနံ လုပ္ငန္းကို စြန္႔ခြာၾကသူေတြထဲက ေက်းရြာေဒသခံေတြအေနနဲ႔
လယ္ယာလုပ္ငန္းကို ျပန္လည္ အားကိုးလာႏိုင္ေျခရွိတယ္လို႔ ခန္႔မွန္းႏိုင္ေပမယ့္ မင္းလွၿမိဳ႕ေပၚမွာရွိတဲ့
ေရနံတြင္းလုပ္သားအမ်ားစုကေတာ့ အလုပ္လက္မဲ့ ျပႆနာကိုရင္ဆိုင္ေနၾကရၿပီလို႔ ယင္းၿမိဳ႕က
ကိုေဝလင္းက ဆိုပါတယ္။
''ျမင္ရသေလာက္ေတာ့ ၿမဳိ႕ေပၚမွာ အလုပ္ မရွိတဲ့သူက တစ္ဝက္ေလာက္ျဖစ္ေနတယ္'' လို႔
ကိုေဝလင္းက ေျပာပါတယ္။
ေရနံလုပ္ငန္းအေပၚအမ်ားစုက မွီခိုေန ရတဲ့ မင္းလွၿမိဳ႕နယ္ရဲ႕အနာဂတ္ေမွ်ာ္မွန္းမႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
မင္းလွၿမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵ နယ္အမွတ္(၂) လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေမာင္ကိုက
ေရနံလက္ယက္တြင္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တိုင္းေဒသႀကီးလႊတ္ေတာ္မွာတင္ျပဖို႔ စီစဥ္ေနတယ္လို႔
ဆိုပါတယ္။
''ေရနံက ေစ်းမေကာင္းဘူး၊ ေစ်းမေကာင္း ေတာ့ ထုတ္လုပ္ရတဲ့ စရိတ္မကိုက္ဘူးေပါ့။ အခုကအထြက္
ေလ်ာ့ေနတယ္ဆိုေတာ့ ထြက္ေနတဲ့အပိုင္းကိုပဲ အေကာင္းဆံုးစီမံခန္႔ခြဲဖို႔ ႀကိဳးစားသြားမယ္''လို႔
အဆိုပါ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ဦးေမာင္ကိုက သံုးသပ္ပါတယ္။
၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၁၉ ရက္မွာ က်င္းပတဲ့ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရအဖြဲ႕ အစည္းအေဝး
အမွတ္စဥ္ ၂၇/၂ဝ၁၃ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ မေကြးတိုင္းေဒသႀကီး၊ သရက္ခ႐ိုင္၊ မင္းလွၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွာရွိတဲ့
ေျမဧကေပါင္း ၃,၇၉ဝ မွာ ေရနံလက္ယက္တြင္းတိမ္ ရွာေဖြတူးေဖာ္တဲ့ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ဖို႔
ကုမၸဏီကိုးခုကို တစ္ႏွစ္တိတိ တူးေဖာ္ခြင့္ျပဳထားပါတယ္။
ဧရာဝတီျမစ္အေနာက္ဘက္ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးအင္အားစု (AWDO) ရဲ႕ ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္မႈေတြအရ
မင္းလွၿမိဳ႕နယ္အတြင္း မွာရွိတဲ့ ေရနံလက္ယက္တြင္းလုပ္ကိုင္ၾကတဲ့ ဧရိယာဟာ မင္းလွၿမိဳ႕နယ္ရဲ႕
၅ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ရွိေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
မင္းလွၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ရာနဲ႔ခ်ီတဲ့ ေရနံ ေမွာ္ေတြအနက္ ထန္းကိုင္းေရနံေမွာ္၊ ငေနာင္မုန္းေရနံေမွာ္၊
ဒဟတ္ပင္ေရနံေမွာ္တို႔ဟာေရနံတူးေဖာ္သူအမ်ားဆံုးနဲ႔ ေရနံထြက္ရွိမႈ အမ်ားဆံုးေရနံေမွာ္ေတြျဖစ္ၾကၿပီး
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြက အဲဒီေရနံေမွာ္ေတြမွာ ေရနံလုပ္ငန္း ကိုလုပ္ကိုင္ၾကတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားေပါင္း
၅ဝဝ,ဝဝဝ ခန္႔ရွိႏိုင္တယ္လို႔ ေဒသခံအမ်ားစုက ခန္႔မွန္းၾကပါတယ္။
ယခင္ကမင္းလွၿမိဳ႕ရဲ႕ အဓိကစီးပြားေရးဟာ ပဲႏွမ္းစိုက္ပ်ဳိးမႈနဲ႔ ၿမိဳ႕ရဲ႕အနီးအနားက ေလာင္စာဆီစက္႐ံုနဲ႔
အျခားေသာ ကာကြယ္ေရး ပစၥည္းထုတ္လုပ္မႈ စက္႐ံုအလုပ္႐ံုေတြကို မွီခိုအားထားခဲ့ရတာပါ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁ဝ ႏွစ္ ေက်ာ္ကာလကစတင္လာတဲ့ ေရနံလက္ယက္တြင္း တူးေဖာ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြေၾကာင့္
ၿမိဳ႕ရဲ႕ စီးပြားေရးဟာ ႐ုတ္ခ်ည္းတိုးတက္လာခဲ့ၿပီး မၾကာေသးမီက ႐ိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ ေရနံေစ်းႏႈန္း
က်ဆင္းမႈနဲ႔ ေရနံအထြက္ႏႈန္းေလ်ာ့က်လာမႈေတြေၾကာင့္ မင္းလွၿမိဳ႕ရဲ႕ စီးပြားေရးအက်ပ္႐ိုက္မႈ ျဖစ္စဥ္
စတင္လာခဲ့ျခင္းပါ။
ပဲႏွမ္းထြက္တဲ့ယာခင္းေတြကေန ကမၻာက ေရႊမည္းလို႔ တင္စားတဲ့ ေရနံေတြထြက္ရွိေနသလို
ေဒသခံေတာင္သူႀကီးေတြက ေရနံလက္ယက္တြင္းပိုင္ရွင္ေတြအျဖစ္ စားရင္းငွားေတြက
ေရနံတြင္းတူး လုပ္သားေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာခဲ့ၿပီး အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔ေတြထဲက အမ်ားစုဟာ
ေရနံလုပ္ငန္းကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔ စိတ္ကူးေနၾကပါၿပီ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ရွစ္ႏွစ္ခန္႔ကေတာ့ ေရနံေခ်း ေရာင္ထေနတဲ့ နီညိဳေရာင္အသားအေရရွိတဲ့ ေရနံေမွာ္က
ေဒသခံေတြဟာ ဆြဲႀကိဳးအတုတ္ ႀကီးေတြ၊ ဟန္းခ်ိန္းႀကီးေတြဝတ္ထားၿပီး ေငြကို ေရလို
သံုးခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္ဝန္းက သိန္းနဲ႔ခ်ီတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားေတြဟာ မင္းလွၿမိဳ႕နယ္ထဲက ေရနံေမွာ္ေတြမွာ
လာေရာက္အလုပ္လုပ္ၾကၿပီး ၿမိဳ႕ရဲ႕အေနာက္ဘက္ ေတာင္ေၾကာ တစ္ေလွ်ာက္မွာ အမိုးျပာျပာ
မိုးထားတဲ့ မိုးကာတဲေတြ၊ ေရနံတူးတဲ့ အင္ဂ်င္စက္သံေတြနဲ႔ စည္ကားခဲ့ပါတယ္။
''အခုနယ္အေဝးကသူေတြကေတာ့ ျပန္ကုန္ၾကၿပီ။ ရွိတဲ့တြင္းေလးေတြကို ေဒသခံေတြပဲ
မွိန္းခပ္ေနၾကတယ္''လို႔ ေက်ာက္ပံုေက်းရြာက ဦးလွဆန္းကေျပာပါတယ္။
 ေရနံလုပ္ငန္းကို ေက်ာခိုင္းၿပီး စိုက္ပ်ဳိးေရး ကို ျပန္လည္လုပ္ဖို႔ဆိုတာ အမ်ားႀကီး စဥ္းစားဖို႔
လိုေနေသးတယ္လို႔ ၄င္းက ဆိုပါတယ္။
''ေရနံကလည္း တူးမိရင္ ဆက္တူးခ်င္ မိတယ္။ အခုကေစ်းက်ေနလို႔သာလက္ေလွ်ာ့ ရမလိုျဖစ္ေနတာ''လို႔
ေက်ာက္ပံုေက်းရြာသား ဦးလွဆန္းကေျပာပါတယ္

Credit : http://myanmar.mmtimes.com/index.php/national-news/19219-2016-05-24-05-23-14.html