နာစရုဒင္ဟာ တရားဓမၼကို ရွာေဖြဖို႕ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ သူ႕ျမည္းကိုစီးျပီး တရုတ္၊ အိႏၵိယ၊ မြန္ဂိုစတဲ့ေနရာေတြကိုသြားျပီး ဆရာသခင္ေတြဆီက ေမးျမန္းေလ့လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူဘာမွ အထူးအေထြ မေတြ႕ရွိခဲ့ဘူး။
နီေပါဘက္ဆီက ဆရာသခင္တစ္ပါးအေၾကာင္း သတင္းစကားေတြၾကားရေတာ့ နာစရုဒင္ဟာ အဲ့ဒီဆရာသခင္ထံသြားဖို႕ အားထုတ္တယ္။ ဆရာသခင္နဲ႕ေတြ႕ဖို႕ ေတာင္ေပၚတက္ေနတုန္းမွာပဲ နာစရုဒင္ရဲ႕ ျမည္းဟာ ပင္ပန္းေမာလ်စြာနဲ႕ ေသဆုံးသြားေတာ့တယ္။ ဒါနဲ႕ နာစရုဒင္လည္း သူ႕ျမည္းကို ျမဳပ္ျပီး ၀မ္းနည္းစြာနဲ႕ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ထိုင္ေနတာေပါ့။အဲ့ဒီတုန္း ျဖတ္သြားျဖတ္လာတစ္ေယာက္က နာစရုဒင္ကို ၾကည့္ျပီးဆိုတယ္။
‘ခင္ဗ်ားဟာ သူေတာ္စင္သူေတာ္ျမတ္ကို ရွာဖို႕ထြက္လာတဲ့သူမဟုတ္လား။ ဒါျဖင့္ရင္ ဒါဟာ သူ႕အုတ္ဂူပဲျဖစ္ရမယ္။ ခင္ဗ်ားဟာ သူ႕ကိုလြမ္းဆြတ္တသျပီး ၀မ္းနည္းေနတာမလား’ တဲ့။
‘မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါ အေမာေဖာက္ျပီးေသသြားတဲ့ ငါ့ျမည္းကို ျမဳပ္ထားတာပါ’ လို႕ နာစရုဒင္ကျပန္ေျပာေတာ့ အဲ့ဒီလူက
‘မယုံေပါင္ဗ်ာ။ျမည္းတစ္ေကာင္ေသတာမ်ား ဘယ္သူက ဒီေလာက္၀မ္းနည္းေနမွာတုန္း။ ဒါ အံ့ဘနန္းေတြျဖစ္လာမယ့္ ေနရာပဲျဖစ္ရမယ္။ ခင္ဗ်ားက တစ္ေယာက္ထဲ ၀ွက္ထားခ်င္တာကိုး။’ လို႕ျငင္းတယ္။
နာစရုဒင္လည္း သူ႕ျမည္းေသျမဳပ္ထားတာျဖစ္ေၾကာင္း ထပ္ခါထပ္ခါ ရွင္းျပေပမယ့္ အဲ့ဒီလူက မယုံဘူး။ သူေတာ္စင္ကုိ ျမဳပ္ထားတဲ့ ေနရာျမတ္ပဲထင္ေနတယ္။
အဲ့ဒီလူဟာ အနီးအနားက ရြာေတြဆီသြားျပီး ၾကီးျမတ္တဲ့ဆရာသခင္ရဲ႕
သခ်ၤ ိဳင္းေတာ္အေၾကာင္း သတင္းလြင့္ေတာ့တယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အဲ့ဒီေနရာကို ဘုရားဖူးသူေတြ၊ ပူေဇာ္ပသသူေတြေရာက္လာေတာ့တာေပါ့။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ၀မ္းနည္းပူေဆြးေနတဲ့ ၀စီပိတ္ပညာရွိသူေတာ္စင္ကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိတဲ့ သတင္းဟာ တစ္နယ္လုံးျပန္႕သြားတယ္။ ပူေဇာ္ပသသူေတြ အုပ္လုိက္အုပ္လိုက္ေရာက္လာၾကတယ္။ သူေဌးတစ္ေယာက္ကဆိုရင္ နာစရုဒင္ သူ႕ရဲ႕ ဆရာသခင္ကို ျမဳပ္ႏွံထားတဲ့ေနရာမွာ အထိမ္းအမွတ္ေက်ာင္းေတာ္ ေဆာက္လုပ္ဖို႕ ခြင့္ပန္လာတယ္။
အရာတိုင္းကိုၾကည့္ရင္း စိတ္ပ်က္ေနတဲ့ နာစရုဒင္က ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္၊ လုပ္ခ်င္တာသာလုပ္ၾကေပေတာ့ဆိုျပီး ပစ္ထားလုိက္ေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ ေလာကဓမၼတစ္ခုကိုေတာ့ ရွာေဖြသိရွိသြားပါေတာ့တယ္။
အဲ့ဒါကေတာ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ အလိမ္အညာတစ္ခုကို ယုံမိျပီဆိုရင္ျဖင့္ သူ႕ယုံၾကည္ခ်က္ကို ဘယ္လိုမွ ေဖ်ာင္းျဖလုိ႕ မရေတာ့ဘူးဆိုတာပါပဲ။
Credit: thecanopuz.
No comments:
Post a Comment