" ပေဟဠိဆန္လွေသာ အီစတာကြၽန္းေပၚမွ မိြဳင္႐ုပ္တုႀကီးမ်ား "

ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကမၻာေပၚမွာ အေျဖရွာရခက္တဲ့ ပေဟဠိဆန္ဆန္ ေနရာေဒသေတြ မ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲကမွ အခုတင္ျပခ်င္တဲ့ ေနရာကေတာ့ ခ်ီလီ ႏိုင္ငံပိုင္နက္ထဲမွ အီစတာကြၽန္း

(Easterisland) ေပၚက မြိဳင္ (Moai) လို႔ေခၚတဲ့ ႀကီးမားတဲ့ ႐ုပ္တုႀကီးေတြ အေၾကာင္းပါ။ တစ္ခ်ိန္က အီစတာကြၽန္းဟာ လူသူအေရာက္ အေပါက္နည္းတဲ့ အထီးက်န္ ေဒသတစ္ခုပါ။  ပစိဖိတ္ သမုဒၵရာ အတြင္းမွာတည္ရွိတဲ့ ကြၽန္းငယ္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး အနီးဆံုးလို႔ ဆိုရမယ့္  ပိုလီနီးရွန္း ကြၽန္းစုမ်ားနဲ႔ သမုဒၵရာႀကီး ျခားလ်က္ေနပါတယ္။ ဒီကြၽန္းဟာ မီးေတာင္ကြၽန္းျဖစ္ၿပီး

ကြၽန္းေပၚမွာ မီးေတာင္သံုးလံုးရွိပါတယ္။ ရာႏိုေကာ့၊ ေမာင္ဂါတယ္ ရီဗာကာနဲ႔ ကတီကီလို႔ေခၚတဲ့ မီးေတာင္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္းေပၚမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကတည္းက ႀကီးမားလွ တဲ့ ေက်ာက္႐ုပ္တုႀကီးမ်ားကို ေတြ႕ရွိၾကရပါတယ္။  တစ္ေနရာတည္းမွာ မဟုတ္ဘဲ ကြၽန္းအႏွံ႔ အမ်ားအားျဖင့္ ကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္မွာ ႐ုပ္တုႀကီးမ်ားကို  ေတြ႕ရတာပါ။ ေက်ာက္႐ုပ္ တုႀကီးေတြကို အဝါေရာင္ မီးေတာင္ ေက်ာက္တံုးမ်ားနဲ႔ ထုလုပ္ထားပါတယ္။ ေဒသခံေတြရဲ႕အေခၚကမိြဳင္ (Moai) လို႔ေခၚၾက ပါတယ္။

တစ္ကြၽန္းလံုးအႏွံ႔ ၁၂ ေပမွ ၁၅ ေပအထိျမင့္တဲ့ ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးေပါင္း ၁ဝဝဝ ခန္႔ရွိပါတယ္။

 အခုလက္ရွိ မွတ္တမ္းတင္ထားတာ ၈၈၇ ခုရွိၿပီး ေက်ာက္႐ုပ္တစ္ခုဟာ ပ်မ္းမွ်အေလးခ်ိန္ တန္ ၂ဝ ခန္႔ေလးပါတယ္။ အႀကီးဆံုး ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးဆိုလွ်င္ ၃၃ ေပခန္႔ျမင့္ၿပီး ၈၂ တန္ အထိ ေလးပါတယ္။ အဲဒီ႐ုပ္တုႀကီးကို Paro လို႔ေခၚၾကပါတယ္။ ထုလို႔မၿပီးေသးတဲ့ တစ္ပိုင္းတစ္စ ႐ုပ္တုႀကီး တစ္ခုကေတာ့ ကြၽန္းေပၚရွိ အႀကီးဆံုး႐ုပ္တုထက္ ႏွစ္ဆမွ် ပိုႀကီးပါတယ္။ ဒီ႐ုပ္တုႀကီး ၿပီးစီးလွ်င္ေတာ့ ၂၁ မီတာ (၆၉ ေပ) အထိရွိမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းၾကတယ္။ ကြၽန္းေပၚသို႔ ၁၇၂၂ ခုႏွစ္တြင္ ဥေရာပတိုက္သား Jacob Rohhe- veen ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ၁၇၇ဝ ျပည့္ႏွစ္မွာ စပိန္လူမ်ဳိး နယ္ပယ္သစ္ရွာေဖြသူ l Felipe Gonzalez ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။  ဒီေနာက္ ၁၇၇၄ ခုႏွစ္ခန္႔တြင္ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိး Capta- in James ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုေရာက္ရွိ လာၾကေပမဲ့လည္း ကြၽန္းေပၚရွိ ႐ုပ္တုႀကီးမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စိတ္ဝင္စားမႈ မခံခဲ့ရပါ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အီစတာကြၽန္းဟာ ခ်ီလီအင္ပါယာ အတြင္းေရာက္ရွိသြားခဲ့ပါတယ္။

 ေခတ္သစ္မွာ ကြၽန္းေပၚကိုစတင္ေတြ႕ရွိကာေရာက္ခဲ့သူကေတာ့  ၁၉၁၄  ခုႏွစ္တြင္ေရာက္ခဲ့တဲ့  အဂၤလိပ္ အမ်ဳိးသမီး Katherine Routledge ဆိုသူျဖစ္ပါ တယ္။ ေနာက္ပိုင္းႏွစ္မ်ားမွာ ကြၽန္းေပၚကို သုေတသနပညာရွင္မ်ား ေရာက္လာကာ ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ ၿပီးေတာ့ သုေတသန ျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။ ထို႐ုပ္တုႀကီးမ်ားကို မည္သူေတြ ထုလုပ္ခဲ့ၾကၿပီး  မည္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ထုလုပ္ခဲ့ၾကသလဲ။ အဆင့္ျမင့္ေသာ ႐ုပ္တုထုလုပ္ျခင္း အတတ္ကို မည္သို႔ တတ္ေျမာက္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဘာေၾကာင့္ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ၾကသလဲ။ ႐ုပ္တုတစ္ခုအတြက္ လူအင္အားဘယ္ေလာက္ သံုးၿပီး အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ ၾကာခဲ့သလဲ။ ႐ုပ္တုမ်ားထုလုပ္ ၿပီးစီးခ်ိန္မွာ လက္ရွိေနရာကို ဘယ္လိုသယ္ေဆာင္ ခဲ့ၾကပါသလဲ။ စသည္ျဖင့္ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာကို ေျဖရွင္းႏုိင္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။ သို႔ေပမဲ့ ျပည့္စံုမွန္ကန္တဲ့ အခ်က္အလက္မ်ားကိုေတာ့ ယေန႔အခ်ိန္အထိ မေတြ႕ၾက ရေသးပါဘူး။ ေရဒီယိုကာဗြန္ နည္းျဖင့္ သက္တမ္းဆန္းစစ္မႈ အရသည္ ေက်ာက္႐ုပ္တုမ်ား ထုလုပ္ၾကျခင္းဟာ ၁၆၅ဝ ျပည့္ႏွစ္ခန္႔တြင္ လံုးဝရပ္ဆုိင္းသြားေၾကာင္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ကြၽန္းေပၚရွိ  ဌာေနတုိင္းရင္း သားမ်ားရဲ႕  ဒ႑ာရီပံုျပင္မ်ားကလည္း ထူးဆန္းလွပါတယ္။    

 

 

 

Credit : http://www.myawady.net.mm/incredibleworld/abnormalities/item/35961-2014-02-04-10-51-21